ფლუკონაზოლი – ყველაფერი, რაც სოკოს სამკურნალო ეფექტიან პრეპარატზე უნდა ვიცოდეთ

ინფექციურ დაავადებათა ფართო ლანდშაფტზე, სოკოვანი დაავადებები უფრო და უფრო მეტ ყურადღებას იქცევს – ისინი განსაკუთრებით დიდ პრობლემას წარმოადგენენ მათთვის, ვისაც სხვადასხვა მიზეზით (ქიმიოთერაპია, ორგანოების გადანერგვა, აივ ინფექცია და ა.შ) იმუნიტეტი დაქვეითებული აქვს. 

ბაქტერიული ინფექციებისგან განსხვავებით, რომლებიც, უმრავლეს შემთხვევაში, ანტიბიოტიკებით მკურნალობას ექვემდებარებიან, სოკოვან ინფექციას ბევრად კომპლექსური დაბრკოლებების წარმოქმნა შეუძლია – რეზისტენტულობა მკურნალობის მიმართ, ქრონიკული გვერდითი ინფექციები და ზოგჯერ მკურნალობასთან დაკავშირებული მძიმე გვერდითი ეფექტებიც კი.

სოკოვანი ინფექციების გახშირების ტენდენცია და კონკრეტული მედიკამენტების მიმართ რეზისტენტული ფორმების გაჩენა ეფექტიანი სამკურნალო საშუალების მნიშვნელობას ერთიორად ზრდის. 

მიუხედავად იმისა, რომ სოკოს საწინააღმდეგო არაერთი პრეპარატი არსებობს, კონკრეტულ მდგომარეობას მორგებული სწორი მედიკამენტის არჩევა მაინც რთული პროცესია. შესაძლო ვარიანტებს შორის, ფლუკონაზოლი ერთ-ერთი საუკეთესოა, რადგან მომხმარებელს მკურნალობის ფართო სპექტრსა და ხელსაყრელ ფარმაკოკინეტიკურ თვისებებს სთავაზობს. 

რა არის ფლუკონაზოლი? – ანოტაცია  

სამეცნიერო ენაზე, ფლუკონაზოლი სოკოს საწინააღმდეგო ტრიაზოლის კლასის საშუალებაა, რომელიც ერგოსტეროლის სინთეზისთვის საჭირო სოკოს ფერმენტების მძლავრი და სელექტიური ინჰიბიტორია. 

როგორც წესი, ფლუკონაზოლი ინიშნება ტვინის სოკოვანი ინფექცია კრიპტოკოკური მენინგიტის, სოკო კანდიდას (Candida) მიერ გამოწვეული ინფექციების, გენიტალიური კანდიდოზის, კანდიდოზური სტომატიტის, კოკციდიომიკოზისა და კანის სხვადასხვა ინფექციების სამკურნალოდ.

პრეპარატის თითოეული კაფსული 150მგ აქტიურ ნივთიერება ფლუკონაზოლს შეიცავს. დამხმარე ნივთიერებათა შორის ვხვდებით ლაქტოზას, მონოჰიდრატს, კარტოფილის სახამებელს, მაგნიუმის სტეარატს, სილიციუმის უწყლო კოლოიდურ დიოქსიდს. გთხოვთ, ყურადღებით წაიკითხეთ ეს ჩამონათვალი და ნუ მიიღებთ ფლუკონაზოლს, თუ აღგენიშნებათ ჰიპერმგრძნობელობა ფლუკონაზოლის, სხვა აზოლური ნაერთების ან პრეპარატის ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ. პსპ-ში ფლუკონაზოლი ხელმისაწვდომია ხსნარის სახითაც. ასევე, ქსელში შეხვდებით ფლუკონაზოლის უკრაინული, იტალიური, ბანგლადეშური და რუსული წარმოების ვარიანტებს.  

აღსანიშნავია, რომ ფლუკონაზოლი პერორალური (პირის ღრუს საშუალებით) მიღებისას კარგად შეიწოვება. ამ ფორმით მისი საკვებთან ერთად მიღება პრეპარატის შეწოვაზე გავლენას არ ახდენს. პიკური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში პრეპარატის  მიღებიდან 0,5-1,5 საათის შემდეგ მიიღწევა. ფლუკონაზოლი კარგად აღწევს ორგანიზმის ყველა შესწავლილ სითხეში. პრეპარატის დონე ნერწყვსა და ნახველში სისხლის პლაზმაში მისი კონცენტრაციის პროპორციულია. სოკოვანი მენინგიტის მქონე პაციენტებში, ფლუკონაზოლის დონე ზურგის ტვინის სითხეში, მისი სისხლის პლაზმაში კონცენტრაციის 80%-მდე მიდის. 

რაც შეეხება გამოყოფას, სისხლის პლაზმიდან ფლუკონაზოლის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი მიახლოებით 30 საათს შეადგენს. პრეპარატის უმეტესი ნაწილი თირკმელებით გამოიყოფა. ასევე, შეყვანილი დოზის 80% შარდში უცვლელი სახით ვლინდება. სისხლის პლაზმიდან  პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის ხანგრძლივი პერიოდი იძლევა საშუალებას, პრეპარატის ერთჯერადად იქნეს გამოყენებული ვაგინალური კანდიდოზის სამკურნალოდ, ხოლო სხვა ჩვენებების შემთხვევაში, კვირაში ერთხელაც კი. 

ხშირად ჩნდება კითხვები რეპროდუქციულ უნარებზე ფლუკონაზოლის გავლენის შესახებ – პრეპარატის გამოყენება სადღეღამისო დოზით 50 მგ 28 დღის განმავლობაში არ ახდენს გავლენას ტესტოსტერონის დონეზე  სისხლის პლაზმაში მამაკაცებში ან ენდოგენური სტეროიდების დონეზე რეპროდუქციული ასაკის ქალებში. 

ფლუკონაზოლის მიღებამდე გაითვალისწინეთ, რომ თირკმელების მძიმე ხარისხის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი 30 საათიდან 98 საათამდე იზრდება. სწორედ ამიტომ, ამ კატეგორიის პაციენტებისათვის ფლუკონაზოლის დოზის შემცირებაა საჭირო. პრეპარატი გამოიყოფა ჰემოდიალიზის გზით, და, ნაკლებად, ინტრაპერიტონეალური დიალიზის გზით. ჰემოდიალიზის 3-საათიანი სეანსი ფლუკონაზოლის დონეს სისხლის პლაზმაში დაახლოებით 50%-ით ამცირებს. 

პრეპარატის გავლენა ორსულობასა და ლაქტაციაზე 

ფლუკონაზოლის ჩვეულებრივი დოზები და ფლუკონაზოლით მკურნალობის ხანმოკლე კურსები ორსულობის პერიოდში,  უკიდურესი საჭიროების შემთხვევების გარდა, არ უნდა გამოიყენოთ.  

არსებობს მონაცემები მრავალრიცხოვანი თანდაყოლილი პათოლოგიების შესახებ იმ ახალშობილებში, რომელთა დედებიც კონქციდიოიდოზის სამკურნალოდ 3 თვეზე ხანგრძლივად ფლუკონაზოლის მაღალ დოზებს (400მგ და მეტი) იღებდნენ – ბრაქიცეფალია, ყურის ნიჟარის დისპლაზია,  თხემის წინა ნაწილის ზედმეტი გადიდება, ბარძაყის გამრუდება, მხარ-სხივის სინოსტოზი. ლიტერატურაში არსებული მონაცემების გათვალისწინებით, მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი ფლუკონაზოლსა და განვითარების თანდაყოლილ მანკებს შორის უნდა ჩაითვალოს როგორც სავარაუდო. რაც შეეხება ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებს, ამ შემთხვევაში რეპროდუქციული ტოქსიკურობა გამოვლინდა. 

ორსულობის I ტრიმესტრის მიმდინარეობისას დაბალი დოზით (150მგ-ზე ნაკლები) ფლუკონაზოლის მიღებისას, ნაყოფის განვითარების მანკების საერთო რისკის მატება არ დაფიქსირებულა.

ობსერვაციულ კოჰორტული კვლევის თანახმად, ფლუკონაზოლის გამოყენება I ტრიმესტრში ასოცირდება საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მანკების განვითარების მცირედ მომატებულ  რისკთან (1000-დან 1 შემთხვევა) იმ პაციენტებში, რომლებიც ერთობლივ 450მგ-ზე ნაკლებ ფლუკონაზოლს მოიხმარენ. კვლევის იმ ობიექტებში, რომლებიც  ადგილობრივ აზოლებსა და შედარებით მაღალ დოზას, 450მგ-ზე მეტს იღებდნენ, 4 დამატებითი შემთხვევა დაფიქსირდა. შესაბამისად, კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ, რომ არ უნდა გამოიყენოთ ფლუკონაზოლის მაღალი დოზები და/ან მკურნალობის ხანგრძლივი კურსები ორსულობის პერიოდში, გარდა იმ ინფექციების მკურნალობისა, რომლებიც სიცოცხლეს უქმნიან საფრთხეს. 

ფლუკონაზოლი გადადის  დედის რძეში, თუმცა ძუძუთი კვება შეიძლება გაგრძელდეს ფლუკონაზოლის ერთჯერადი ჩვეულებრივი დოზის გამოყენების შემდეგ, რაც შეადგენს 200მგ-ს ან უფრო ნაკლებს. 

ძუძუთი კვება არ არის რეკომენდებული ფლუკონაზოლის მრავალჯერადი, ან მაღალი დოზებით მიღებისას. 

როგორ მივიღოთ ფლუკონაზოლი? 

როგორც ყველა პრეპარატს, ისე ფლუკონაზოლს, მიღების წესი და დოზები აქვს, რომელიც მკაცრად უნდა დაიცვათ. პირველ რიგში, კაფსული მთლიანად უნდა  გადაიყლაპოს, ხოლო საკვების მიღება  პრეპარატის მიღებაზე არანაირ გავლენას არ ახდენს.

მოზრდილებში პრეპარატი გამოიყენება პერორალურად და ერთჯერადად, დოზით 150 მგ.

ბავშვებში გენიტალური კანდიდოზების სამკურნალოდ ფლუკონაზოლის მოხმარების ეფექტიანობა და უსაფრთხოება არ არის დადგენილი. თუ არსებობს პრეპარატის გამოყენების გარდაუვალი აუცილებლობა მოზარდებში (12-დან 17 წლამდე ასაკის), უნდა გამოიყენოთ ჩვეულებრივი, მოზრდილის დოზები. 

ისევე როგორც მოზარდების შემთხვევაში, ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევის ნიშნების არარსებობისას, უნდა გამოიყენოთ ჩვეულებრივი, მოზრდილის დოზები.

თუ ხართ თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტი, ერთჯერადი გამოყენებისას ფლუკონაზოლის დოზის კორექტირება არ არის აუცილებელი. რაც შეეხება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებს, ისინი უფრო ფრთხილად უნდა იყონ, რადგან მათზე ფლუკონაზოლის სტანდარტული დოზის გავლენის შესახებ საკმარისი ინფორმაცია არ მოიპოვება. 

ზედოზირების შემთხვევებში შესაძლოა დაფიქსირდეს ჰალუცინაციები და პარანოიდული ქცევა. ასეთ დროს საჭიროა სიმპტომური შემანარჩუენებელი თერაპიის ჩატარება და, საჭიროების შემთხვევაში, კუჭის გამორეცხვა. ფლუკონაზოლი მნიშვნელოვანწილად ექსკრეტირდება შარდით, შესაბამისად, ფორსირებულმა დიურეზმა შეიძლება დააჩქაროს პრეპარატის გამოყოფა. 

ფლუკონაზოლის მიღება სხვა წამლებთან ერთად

ურთიერთქმედების კვლევებმა გამოამჟღავნა, რომ ფლუკონაზოლის პერორალური გამოყენება ციმეტიდინისა და ანტაციდების მიღებასთან ერთად, ასევე/ან მთლიანი სხეულის დასხივებასთან, ძვლის ტვინის გადანერგვის მიზნით, არ ახდენს კლინიკურად მნიშვნელოვან ზეგავლენას ფლუკონაზოლის აბსორბციაზე. 

მიუხედავად ამისა, ფლუკონაზოლი არაერთი წამლის მოქმედებაზე ახდენს ისეთ გავლენას, რომელიც არასასურველი შეიძლება იყოს. ამიტომ, თუ პარალელურად იღებთ სხვა მედიკამენტებს, ამ ქვეთავს ყურადღებით გაეცანით და კონსულტაცია ექიმთანაც გაიარეთ.

მოერიდეთ ფლუკონაზოლის მიღებას ციზაპრიდის (გულძმარვის სამკურნალო პრეპარატი) მიღების პარალელურად, რადგან არსებობს ცნობები გულის ფუნქციონირებისათვის სახიფათო გვერდითი რეაქციების შესახებ. კვლევამ აჩვენა, რომ დღე-ღამეში ერთხელ 200მგ ფლუკონაზოლისა და დღე-ღამეში 20მგ ციზაპრიდის ერთდროული გამოყენება სისხლის პლაზმაში ამ უკანასკნელის დონის 4-ჯერ მატებას და QT-ინტერვალის გახანგრძლივებას (პროცესი, როცა გულის კუნთს დიდი დრო სჭირდება რეპოლარიზაციისათვის) იწვევდა. ამავე მიზეზით მოერიდეთ მაღალი დოზებით ფლუკონაზოლის მიღების  პარალელურად ტერფენადინითა და ამიოდარონით მკურნალობას. 

QT ინტერვალის გახანგრძლივებას იწვევს ფლუკონაზოლისა და ასტემიზოლის ერთდროული გამოყენებაც, რადგან ამ დროს თირკმლებიდან ასტემიზოლის ცხოველქმედების პროდუქტების გამოტანის (ე.წ “კლირენსის”) დონე მცირდება და სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაცია მაღლა იწევს – იშვიათ შემთხვევებში, ეს შეიძლება “პირუეტის” ტიპის პაროქსიზმალური პარკუჭოვანი ტაქიკარდიით დასრულდეს. ეს გაფრთხილება ეხება მათაც, ვინც ფლუკონაზოლის პარალელურად პიმოზიდისა და ქინიდინის მიღებას აპირებს.

კატეგორიულად მოერიდეთ ფლუკონაზოლისა და ინფექციების ერითრომიცინის ერთდროულ გამოყენებას ექიმთან კონსულტაციის გარეშე, რადგან მცირეა, მაგრამ მაინც არსებობს კარდიოტოქსიკურობის განვითარების რისკი, რამაც კრიტიკულ შემთხვევებში, შესაძლოა, უეცარი გულისმიერი სიკვდილიც კი გამოიწვიოს. ეს ეხება გალოფანტრინსაც.

დოზის კორექციაა საჭირო, თუ ფლუკონაზოლთან ერთად აპირებთ ინფექციის საწინააღმდეგო პრეპარატების რიფამპიცინისა და რიბაფუტინის მიღებას, რადგან ასეთ დროს მოსალოდნელია ფლუკონაზოლის ნახევრადგამოყოფის პერიოდის 20%-ით შემცირება. ამიტომ, მიზანშეწონილია, ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, რიფამპიცინის მომხმარებელს ფლუკონაზოლის დოზა გაეზარდოს. აუცილებლად გააფრთხილეთ ექიმი, თუ იღებთ ალფენტანილს ან ფენტანილს, რადგან ფლუკონაზოლთან ერთად მიღებისას, ამ პრეპარატების დოზების ცვლილებაც  საჭიროა.

თუ ისეთ ანტიდეპრესანტებს მოიხმართ, როგორებიცაა ამიტრიპტილინი და ნორტრიპტილინი, გაითვალისწინეთ, რომ ფლუკონაზოლი მათ მოქმედებას აძლიერებს. საჭიროების შემთხვევაში, ამ უკანასკნელთა დოზების კორექციისათვის პროფესიონალს უნდა მიმართოთ. 

შესაძლოა, ფლუკონაზოლმა არასასურველი რეაქცია გამოიწვიოს სოკოს საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატთან, ამფოტერიცინ B-სთან ურთიერთქმდების დროსაც. ისევე, როგორც სხვა აზოლური სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენებისას, ფლუკონაზოლისა და ვარფარინის ერთდროული გამოყენების დროს, არსებობს ცნობები სისხლდენის განვითარებიის შესახებ –  ეს შეიძლება იყოს ჰემატომა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა, ჰემატურია და ა.შ. ასევე, ფლუკონაზოლისა და ვარფარინის ერთდროული გამოყენებისას გამოვლენილ იქნა პროთრომბინის დროის გაორმაგება. სწორედ ამიტომ, ასეთ დროს პროთრომბინის დროის ზედმიწევნითი კონტროლია საჭირო. 

შფოთის მომხსნელ, ე.წ “საძილე” მედიკამენტებთან, ხანმოკლე მოქმედების ბენზოდიაზეპინებთან (მაგ. მიდაზოლამი, ტრიაზოლამი) ერთად ფლუკონაზოლის დანიშვნა გარკვეულ ცვლილებებს იწვევს, რომლებიც სათანადო მეთვალყურეობას მოითხოვს. მაგალითად ასეთი ერთდროული გამოყენება ზოგ შემთხვევაში იწვევს მიდაზოლამის კონცენტრაციის მნიშვნელოვან ზრდას  და ფსიქომოტორული ეფექტების გაძლიერებას. თუ პაციენტს, რომელიც გადის მკურნალობის კურსს ფლუკონაზოლით, ესაჭიროება ბენზოდიაზეპინებით თერაპია, მათი დოზა უნდა შემცირდეს.

ფლუკონაზოლი თრგუნავს კრუნჩხვების სამკურნალო კარბამაზეპინისა მეტაბოლიზმსაც და იწვევს მისი დონის მატებას სისხლის შრატში 30%-ით – ასეთ დროს ტოქსიკურობის გამოვლენის რისკი იზრდება, ამიტომ საჭიროა კარბამაზეპინის დოზის ცვლილება. ეს გაფრთხილება მოიცავს ამავე ტიპის პოპულარულ პრეპარატ ფენიტოინსაც.

ასევე, რეკომენდებულია გვერდითი რეაქციების განვითარების მონიტორინგი ფლუკონაზოლთან ერთად კალციუმის ანტაგონისტების: ნიფედიპინის, ისრადიპინის, ამლოდიპინისა და ფელოდიპინის მიღებისას. 

განსაკუთრებით ყურადღებით იყავით პრეპარატის ანთებისსაწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან (აასს) ერთად მოხმარებისას. ასეთი საშუალებებია ცელეკოქსიბი, ფლურბიპროფენი, ნაპროქსენი, ლორნოქსიკამი, მელოქსიკამი, დიკლოფენაკი, იბუპროფენი და ა.შ. ამიტომ, რეკომენდებულია აასს-თან დაკავშირებული გვერდითი რეაქციებისა და ტოქსიკური გამოვლინებების პერიოდული მონიტორინგი.

ქოლესტეროლის მაღალი დონის შესამცირებლად გამოყენებული პრეპარატების, გმგ-კოა- რედუქტაზის ინჰიბიტორების, რომლებიც მეტაბოლიზდება CYP3A4-ით (ატორვასტატინი და სიმვასტატინი) ან CYP2C9-ით (ფლუვასტატინი) ფლუკონაზოლთან ერთად მიღებისას, იზრდება მიოპათიისა და რაბდომიოლიზის (კუნთოვანი ქსოვილის პათოლოგიები) განვითარების რისკი. როცა ამგვარი სიმპტომების რისკი არსებობს, ფლუკონაზოლის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოთ და ექიმს დაუკავშირდეთ. 

ფლუკონაზოლთან ერთად არ არის რეკომენდებული იმუნოსუპრესორების  მიღებაც. ამ ტიპის მედიკამენტთა შორის არიან, მაგალითად, ციკლოსპორინი, ევეროლიმუსი, სიროლიმუსი და ტაკროლიმუსი.

სისხლის მაღალი წნევის (ჰიპერტენზიის) საწინააღმდეგო მედიკამენტ ლოზარტანთან ერთად გამოყენებისას, არტერიული წნევა მუდმივად აკონტროლეთ, რადგან ფლუკონაზოლი ლოზარტანის მეტაბოლიზმს თრგუნავს. 

თუ მეტადონს მოიხმართ, ფლუკონაზოლის მოხმარებამდე კონსულტაცია აუცილებლად გაიარეთ ექიმთან, რადგან ამ უკანასკნელმა შეიძლება მეტადონის კონცენტრაციის სისხლის შრატში მატება გამოიწვიოს. 

სულფონილშარდოვანას წარმოებულებთან (ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი, გლიპიზიდი, ტოლბუტამიდი) ერთად მიღებისას, ფლუკონაზოლი მათი ნახევრადგამოყოფის პერიოდის გაგრძელებას იწვევს, ამიტომ, აკონტროლეთ სისხლში შაქრის დონე ხშირად, თუ ამ პრეპარატებიდან რომელიმეს ფლუკონაზოლთან კომბინაციაში მოიხმართ. 

თუ ასთმა გაწუხებთ და თეოფილინს მოიხმართ, გაითვალისწინეთ, რომ 200მგ დოზით 14 დღის განმავლობაში პარალელურად ფლუკონაზოლის მიღება სისხლის პლაზმის თეოფილინისგან გასუფთავებას 18%-ით ანელებს. თუ ტოქსიკურობის ნიშნები გამოვლინდება, თერაპიის ფორმა უნდა შეიცვალოს. 

მოსალოდნელია არასასიამოვნო გვერდითი ეფექტები იმ შემთხვევაშიც, თუ ფლუკონაზოლის პარალელურად A ვიტამინს მოიხმართ. არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ პაციენტს, რომელიც ერთდროულად ტრანსრეტინოის მჟავასა (A ვიტამინის მჟავური ფორმა) და ფლუკონაზოლს იღებდა, აღენიშნებოდა გვერდითი მოვლენები ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს) მხრივ – თავის ტვინის ფსევდოტუმორის ფორმით. ეფექტი  ფლუკონაზოლის მოხმარების შეწყვეტის შემდეგ გაქრა. შესაბამისად, მისაღებია ამ სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება, მაგრამ რისკები მაინც უნდა გქონდეთ მხედველობაში. 

გაფრთხილება ეხება აივ ინფიცირებული პაციენტების სამკურნალოდ ხშირად გამოყენებულ პრეპარატ ზიდოვუდინსაც. ფლუკონაზოლის გამოყენება ამცირებს ზიდოვუდინის კლირენსს, დაახლოებით, 45%-ით მისი პერორალური გამოყენებისას. ამასთან ერთად, ზიდოვუდინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 128%-ით ხანგრძლივდება – ამიტომ, აუცილებელია ასეთი პაციენტების მეთვალყურეობა გვერდითი რეაქციების განვითარების კუთხით. 

მოწოდებული ჩამონათვალი გრძელია, თუმცა არა სრულყოფილი. ამიტომ, ფლუკონაზოლის სხვა პრეპარატებთან ერთად მიღებამდე, აუცილებლად გაიარეთ კონსულტაცია ექიმთან.

ფლუკონაზოლის გვერდითი ეფექტები 

როგორც ნებისმიერ პრეპარატი, გვერდით მოვლენებს ზოგ შემთხვევაში ფლუკონაზოლიც იწვევს. ამ პრეპარატით გამოწვეული შესაძლო გვერდითი ეფექტების ჩამონათვალი გრძელია, თუმცა ნუ შეშინდებით, ფლუკონაზოლით გონივრული, სწორი მკურნალობის შემთხვევაში, ეს რისკები მინიმუმამდე  შემცირდება. 

სოკოს სამკურნალო სხვა ნივთიერება, კეტოკონაზოლი, როგორც ცნობილია, თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისოაბას იწვევს. შესაძლოა, ეს ფლუკონაზოლსაც ეხებოდეს, თუმცა ამგვარი ნიშნები იშვიათად ვლინდება. 

როგორც უკვე აღინიშნა, პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით, პრეპარატი უნდა გამოყენებოდეს დიდი სიფრთხილით. ფლუკონაზოლის გამოყენებას, იშვიათ შემთხვევაში, ჰეპატოტოქსიკურობის განვითარება შეიძლება მოჰყვეს, მათ შორის ლეტალური შედეგების ჩათვლით – თუმცა, ეს ძირითადად ეხებათ იმ პაციენტებს, რომლებიც მძიმე დაავადებებს ებრძვიან. ჩვეულებრივ, ფლუკონაზოლით გამოწვეული ჰეპატოტოქსიკურობა შექცევადია – მისი გამოვლინებები ქრება თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. პაციენტებზე, რომლებსაც ფლუკონაზოლის გამოყენებისას აღენიშნებათ გადახრები ღვიძლის ფუნქციური სინჯების შედეგებში, უნდა დაწესდეს საგულდაგულო მეთვალყურეობა ღვიძლის უფრო მძიმე დაზიანების თავიდან ასარიდებლად.  

ასთენიის, ანორექსიის, მუდმივი გულისრევის, ღებინებისა და სიყვითლის შემთხვევაში, ფლუკონაზოლის გამოყენება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოთ და კონსულტაციისათვის ექიმს დაუკავშირდეთ.

ზოგიერთი აზოლი, მათ შორის ფლუკონაზოლი, ასოცირდება ელექტროკარდიოგრამაზე QT-ინტერვალის გახანგრძლივებასთან. როგორც სხვა პრეპარატებზე ზემოქმედების ნაწილში აღინიშნა, ფლუკონაზოლის გამოყენებისას „პირუეტის“ ტიპის პაროქსიზმალური პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის განვითარების რისკი არსებობს. რისკ-ჯგუფში ძირითადად შედიან პაციენტები მძიმე დაავადებებით, მრავალი რისკ-ფაქტორის თანხვედრისას, როგორებიცაა გულის სტრუქტურული დაავადებები, ელექტროლიტური ცვლის დარღვევები და QТ- ინტერვალზე მოქმედი სხვა სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება. შესაბამისად, ფლუკონაზოლი დიდი სიფრთხილით უნდა გამოიყენოთ, თუ არითმიების განვითარების რისკის მქონე პაციენტი ხართ. 

ფლუკონაზოლის მოხმარების პარალელურად, არსებობს კანის ექსფოლიატიური  რეაქციების განვითარების შესაძლებლობაც. ასეთი რეაქციებია სტივენს-ჯონსონის სინდრომი და ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზი. შეძენილი იმუნოდეფიციტის სინდრომის (შიდს) მქონე პაციენტები უფრო მეტად მიდრეკილები არიან კანის მძიმე რეაქციების განვითარებისაკენ მრავალი სამკურნალო საშუალების გამოყენებისას. თუ  ზედაპირული სოკოვანი ინფექციის მქონე პაციენტს უჩნდება გამონაყარი, რომლის დაკავშირება შესაძლებელია ფლუკონაზოლთან, პრეპარატის შემდგომი გამოყენება უნდა შეწყდეს. თუ ინვაზიური/სისტემური სოკოვანი ინფექციის მქონე პაციენტს უჩნდება გამონაყარი კანზე, საჭიროა მისი მდგომარეობის საგულდაგულო მეთვალყურეობა, ხოლო ბულოზური გამონაყარის ან მულტიფორმული ერითემის განვითარების შემთხვევაში, ფლუკონაზოლის გამოყენება აუცილებლად უნდა შეწყდეს. 

პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას. იშვიათი თანდაყოლილი დაავადებების, ლაქტოზის აუტანლობის, ლაპპის ლაქტაზის უკმარისობისა და გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბციის მქონე პაციენტებმა ფლუკონაზოლი არ უნდა გამოიყენონ. 

გვერდითი რეაქციების წარმოქმნის სიხშირის შესაფასებლად შემდეგი კლასიფიკაცია გამოიყენება: ძალიან ხშირად ((≥ 1/10), ხშირად (≥ 1/100, < 1/10), არახშირად (≥ 1/1000, < 1/100), იშვიათად (≥ 1/10 000, < 1/1000), ძალიან იშვიათად (< 1/10 000), სიხშირე უცნობია (არსებული მონაცემების საფუძველზე შეფასება შეუძლებელია). 

ყველაზე ხშირად  (>1/10) მოსალოდნელია ჩამოთვლილი გვერდითი რეაქციები: თავის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა, გულისრევა, ღებინება, გამონაყარი, ალანინამინოტრანსფერაზის (ალტ), ასპარტატამინოტრანსფერაზისა (ასტ) და ტუტე ფოსფატაზის (ტფ)  დონის მომატება სისხლში. 

სისხლის მიმოქცევის სისტემის მხრივ, იშვიათად მოსალოდნელია აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია. შედარებით ხშირად, თუმცა მაინც იშვიათად, შესაძლოა გამოვლინდეს ანემია. 

ასევე, არახშირად მოსალოდნელია მადის დაქვეითება, კრუნჩხვები, თავბრუსხვევა, პარესთეზიები, გემოს დარღვევა, ვერტიგო, უძილობა, ძილიანობა, შეკრულობა, დისპეფსია, მეტეორიზმი, პირის სიმშრალე, ქოლესტაზი, სიყვითლე, ბილირუბინის დონის მომატება, ქავილი, მედიკამენტოზური დერმატიტი, ჭინჭრის ციება, მომატებული ოფლდენა, მიალგია, მომატებული დაღლილობა, შეუძლოდ ყოფნა, ასთენია, ციებ-ცხელება.

შედარებით ხშირია თავის ტკივილი, ტკივილი მუცლის ღრუში, დიარეა, გულისრევა, ღებინება, გამონაყარი, ხოლო ყველაზე იშვიათ შემთხვევებში, ვხვდებით ტრემორს, „პირუეტის“ ტიპის პაროქსიზმალურ პარკუჭოვან ტაქიკარდიას, QT- ინტერვალის გახანგრძლივებას, ტოქსიკურ ეპიდერმალურ ნეკროლიზს, სტივენს-ჯონსონის სინდრომს, მწვავე გენერალიზირებულ ეკზანთემატოზურ პუსტულოზს, ექსფოლიატიურ დერმატიტს, ანგიონევროზულ შეშუპებას, სახის შეშუპებასა და ალოპეციას.

გახსოვდეთ, საეჭვო რეაქციების შესახებ შეტყობინებას დიდი მნიშვნელობა აქვს, აქვს დიდი მნიშვნელობა. ეს გვაძლევს საშუალებას, პრეპარატის ირგვლივ უწყვეტი მონიტორინგი ჩავატაროთ. 

ფლუკონაზოლის შენახვის წესი და სხვა მონაცემები 

ფლუკონაზოლის შეფუთვაში, როგორც წესი, კოლოფში ერთ ბლისტერს ვხვდებით, რომელშიც ერთი კაფსულია მოთავსებული. პრეპარატის ვარგისობის ვადა 5 წელიწადს შეადგენს – შესაბამისად, ნუ გამოიყენებთ ფლუკონაზოლს ამ ვადის გასვლის შემდეგ. დაბნეულობას თავიდან აგარიდებთ და გეტყვით, რომ შეფუთვაზე გამოსახულ ვარგისობის თარიღში იგულისხმება მითითებული თვის ბოლო დღე.

პრეპარატი ურეცეპტოდ არ გაიცემა, ამიტომ გთხოვთ, ნუ გადასცემთ მას სხვა პირებს, მიუხედავად იმისა, ემთხვევა თუ არა მათი სიმპტომები თქვენსას. შესაძლოა, ამან ამ პიროვნების ჯანმრთელობის დაზიანება გამოიწვიოს, რადგან კონკრეტულ ინდივიდს, მისი ჯანმრთელობის ისტორიის მიხედვით, შესაძლოა ფლუკონაზოლის განსხვავებული დოზა ესაჭიროებოდეს. 

შეინახეთ პრეპარტი ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 25 °С ტემპერატურაზე, აუცილებლად ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

დაუშვებელია პრეპარატის გადაგდება ნაგავში და გამდინარე წყალში — საკუთარ ჯანმრთელობაზე ზრუნვის შემდეგ, გარემოზე ზრუნვაც არ არის ცუდი არჩევანი. ნებისმიერი გამოუყენებელი პრეპარატის განადგურების შესახებ ინფორმაციის მისაღებად მიმართეთ ფარმაცევტს და ამ კეთილშობილური მიზნის შესრულებაში ის დაგეხმარებათ.

სოკოვანი ინფექცია განაჩენი არ არის – მეტიც, მისი დამარცხება მოსალოდნელზე ბევრად მარტივია, თუ ექიმის მითითებების შესაბამისად გამოიყენებთ ისეთ ძლიერმოქმედ მედიკამენტს, როგორიც ფლუკონაზოლია.