Cipromag 500 - ციპრომაგი 500 500მგ 20 ტაბლეტი

ციპრომაგი-500

ციპროფლოქსაცინის ტაბლეტები B.P. 500 მგ

საერთაშორისო არაპატენტირებული (გენერიული) დასახელება: ციპროფლოქსაცინი

შემადგენლობა:

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური სუბსტანცია (-ები):

ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდი B.P. 582 მგ

ექვივალენტური ციპროფლოქსაცინი 500 მგ-სა

არააქტიური სუბსტანცია(ები):

მიკროკრისტალური ცელულოზა-15.0 მგ

გასუფთავებული ტალკი-20 მგ

ლიმონმჟავა-0.75 მგ

მაგნიუმის სტეარატი-15.0 მგ

კოლოიდური სილიციუმის დოქსიდი-6.25 მგ

ნატრიუმის კროსკამელოზა-20.0 მგ

კროსპოვიდონი-10.0 მგ

სიმინდის სახამებელი-45.0 მგ

ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი- 31.0 მგ

გასუფთავებული წყალი-200მგ

გარსი:

გასუფთავებული ტალკი-5.00 მგ

ტიტანიუმის დიოქსიდი-0.535 მგ

იზოპროპილის სპირტი-60.0 მგ

დიქლორმეთანი-150.0 მგ

ჰიპრომელოზა BP-6.965 მგ

პოლიეთილენის გლიკოლი 6000-1.0 მგ

ფარმაკოლოგიური კლასიფიკაცია: ფტორქინოლონი

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ფარმაკოდინამიკა:

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები სისტემური გამოყენებისთვის, ფტორქინოლონები

ათქ კოდი: J01MA02

მოქმედების მექანიზმი:

როგორც ფტორქინოლონის ანტიბაქტერიული საშუალება, ციპროფლოქსაცინის ბაქტერიციდული მოქმედების შედეგია ორივე ტიპის - ტოპოიზომერაზას II (დნმ-გირაზა) და ტოპოიზომერაზა IV-ს ინჰიბირება, რაც საჭიროა ბაქტერიული დნმ-ის რეპლიკაციისათვის, ტრანსკრიფციისათვის, აღდგენისათვის და რეკომბინირებისათვის.

შეწოვა:

250 და 500 მგ ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ ციპროფლოქსაცინი შეიწოვება სწრაფად, ძირითადად წვრილი ნაწლავიდან, აღწევს რა შრატის მაქსიმალურ კონცენტრაციას 1-2 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 70-80%.

ყოველ 12 საათში ერთხელ 500 მგ პერორალურად მიღებამ გვიჩვენა შრატის კონცენტრაციის ექვივალენტურობა ციპროფლოქსაცინის 400 მგ ინტრავენური ინფუზიისას 60 წუთის განმავლობაში ყოველ 12 საათში მიღებისას.

გავრცელება:

ციპროფლოქსაცინის პლაზმის ცილებთან დაკავშირება (20-30%) დაბალია. ციპროფლოქსაცინი არსებობს პლაზმაში არაიონიზირებული ფორმით და ხასიათდება გავრცელების მოცულობით 2-3 ლ/კგ სხეულის მასასთან შეფარდებით. ციპროფლოქსაცინი აღწევს პიკურ კონცენტრაციას სხვადასხვა ქსოვილებში, როგორიც არის ფილტვი (ეპითელიალური სითხე, ალვეოლარული მაკროფაგი, ბიოფსიის ქსოვილი), სინუსი, ანთებადი დაზიანების კერა (კანთარიდის ბლისტერული სითხე), და შარდ-სასქესო ტრაქტი (შარდი, პროსტატი, ენდომეტრიუმი), სადაც საერთო კონცენტრაცია აჭარბებს მიღწეული პლაზმა კონცენტრაციის დონეს.

ბიოტრანსფორმაცია:

დადგენილია ოთხი მეტაბოლიტის დაბალი კონცენტრაცია, რაც იდენტიფიცირებულია როგორც: დეზეთილენეციპროფლოქსაცინი (M1), სულფოციპროფლოქსაცინი (M2), ოქსოციპროფლოქსაცინი (M3) და ფორმილციპროფლოქსაცინი (M4).

გამოყოფა:

ციპროფლოქსაცინი დიდი რაოდენობით გამოიყოფა ორი გზით, როგორც თირკმელებიდან, ასევე ფეკალური მასის სახით. შრატში ნახევარდაშლის პერიოდი ნორმალური რენალური ფუნქციის მქონე პირებში არის დაახლოებით 4-7 საათი.

გამოყენების ჩვენებები:

ციპროფლოქსაცინის 500 აპკით შემოგარსული ტაბლეტები, ნაჩვენებია შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ. თერაპიის დაწყებამდე განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ციპროფლოქსაცინის მიმართ რეზისტენტობის შესახებ არსებულ ინფორმაციას.

გასათვალისწინებელია ანტიბაქტერიული საშუალებების სათანადო გამოყენების ოფიციალური ინსტრუქციები.

მოზრდილები

·გრამუარყოფითი ბაქტერიებით გამოწვეული ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები

-ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გამწვავება

-ბრონქოპულმონალური ინფექციები მუკოვისციდოზის ან ბრონქოექტაზიების დროს

-პნევმონია

·შუა ყურის ქრონიკული ჩირქოვანი ოტიტი

·ქრონიკული სინუსიტის გამწვავება, განსაკუთრებით, თუ იგი გამოწვეულია გრამუარყოფითი ბაქტერიებით

·არაგართულებული მწვავე ცისტიტი

არაგართულებული მწვავე ცისტიტის დროს ციპროფლოქსაცინის აპკით შემოგარსული ტაბლეტების გამოყენება შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების გამოყენება, რომელთა გამოყენება რეკომენდებულია აღნიშნული ინფექციების სამკურნალოდ არ არის მიზანშეწონილი.

·მწვავე პიელონეფრიტი

·შარდგამომყოფი გზების გართულებული ინფექციები

·ბაქტერიული პროსტატიტი

·სასქესო გზების ინფექციები

-გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი, გამოწვეული მგრძნობიარე Neisseria gonorrhoeae-ს მიერ.

-ეპიდიდიმოორქიტი, მათ შორის გამოწვეული მგრძნობიარე Neisseria gonorrhoeae-ს მიერ.

-მცირე მენჯის ორგანობის ანთებითი დაავადებები, მათ შორის შემთხვევევები გამოწვეული მგრძნობიარე Neisseria gonorrhoeae-ს მიერ.

·კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციები (როგორიც არის მოგზაურთა დიარეა);

·ინტრააბდომინალური ინფექციები

·გრამუარყოფითი ბაქტერიებით გამოწვეული კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები

·ძლებისა და სახსრების ინფექციები

·ციმბირის წყლულის ინჰალაციური ფორმა (პოსტკონტაქტური პროფილაქტიკა და მკურნალობა).

ციპროფლოქსაცინის გამოყენება შეიძლება ნეიტროპენიისა და ცხელების მქონე პაციენტების სამკურნალოდ, რომელთა მიზეზი შეიძლება იყოს ბაქტერიული ინფექცია.

ბავშვები და მოზარდები:

·კისტოზური ფიბროზის მქონე პაციენტებში Pseudomonas aeruginosa-ით გამოწვეული ბრონქოპულმონალური ინფექციები.

·შარდგამომყოფი გზების გართულებული ინფექციები და მწვავე პიელონეფრიტი

·ციმბირის წყლული ინჰალაციური ფორმა (პოსტკონტაქტური პროფილაქტიკა და მკურნალობა)

საჭიროების შემთხვევაში ციპროფლოქსაცინი ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას მძიმე ინფექციების სამკურნალოდ ბავშვებსა და მოზარდებში.

მკურნალობა უნდა დაიწყონ მხოლოდ კლინიცისტებმა, რომლებსაც აქვთ ბავშვებსა და მოზარდებში კისტოზური ფიბროზისა და/ან მძიმე ინფექციების მკურნალობის გამოცდილება.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა აქტიურის სუბსტანციის, ან სხვა ქინოლონების ან წამლის სხვა შემადგენელი ნივთიერებების მიმართ.

·ციპროფლოქსაცინისა და ტიზანიდინის ერთდროული მიღება.

სიფრთხილის ზომები:

განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას:

მწვავე ინფექციები და შერეული ინფექციები გრამ-დადებითი და ანაერობული პათოგენებით

ციპროფლოქსაცინის მონოთერაპია არ გამოიყენება მწვავე ინფექციების და იმ ინფექციების სამკურნალოდ, რაც შესაძლოა გამოწვეულ იყოს გრამდადებითი ან ანაერობული პათოგენებით. ასეთი ინფექციების დროს ციპროფლოქსაცინი შეიძლება ერთდროულად იქნას მიღებული სხვა შესაბამის ანტიბაქტერიულ აგენტებთან.

სტრეპტოკოკური ინფექციები (მათ შორის სტრეპტოკოკური პნევმონია)

ციპროფლოქსაცინი არ არის რეკომენდებული სტრეპტოკოკური ინფექციების სამკურნალოდ, გამომდინარე მათი არაადეკვატური ეფექტურობით.

გენიტალური ტრაქტის ინფექციები

გონოკოკური ურეთრიტი, ცერვიტიტი, ეპიდიდიმო-ორქიტი და მენჯის ღრუს ანთებითი დაავადებები შესაძლებელია გამოწვეულ იქნას ფტორქინოლონ-რეზისტენტული ნეისერია გონორეათი. მაშასადამე, ციპროფლოქსაცინი მიიღება გონოკოკური ურეთრიტის ან ცერვიციტის მკურნალობის დროს იმ შემთხვევაში, თუკი გამოირიცხება ციპროფოქსაცინ-რეზისტენტული ნეისერია გონორეა.

ეპიდიდიმო-ორქიტის და მენჯის ღრუს ანთებითი დაავადებების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინი ემპირიულად ინიშნება მხოლოდ შესაბამის ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან კომბინაციაში (მაგ. ცეფალოსპორინები) მანამ, სანამ არ გამოირიცხება ციპროფოქსაცინ-რეზისტენტული ნეისერია გონორეა. თუ კლინიკური გაუმჯობესება არ მიიღწევა 3 დღიანი მკურნალობის შემდეგ, თერაპია უნდა გადაიხედოს.

საშარდე სისტემის ინფექციები

E.coli-ს ფტორქინოლების მიმართ რეზისტენტულობა - რაც საშარდე სისტემის ინფექციური დაავადებების ყველაზე ხშირი გამომწვევია - ვარირებს ევროკავშირის ტერიტორიაზე. დანიშვნისას გასათვალისწინებელია E.coli-ის ფტორქინოლების მიმართ რეზისტენტულობის გავრცელება ადგილ-მდებარეობის მიხედვით.

ციპროფლოქსაცინის ერთჯერადი დოზის მიღება გაურთულებელი ცისტიტის მქონე პრემენსტრუალური პერიოდის მქონე ქალებში ნაკლები ეფექტურობით ხასითდება ვიდრე ხანგრძლივი მკურნალობა. ასევე გასათვალისწინებელია E.coli-ს მზარდი რეზისტენტულობის რისკი ქინოლონების მიმართ.

ინტრააბდომინალური ინფექციები

ოპერაციის შემდგომი ინტრააბდომინალური ინფექციების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინის ეფექტურობაზე შეზღუდულია ინფორმაცია.

პედიატრიული პოპულაცია:

ბავშვებსა და მოზარდებში ციპროფლოქსაცინის გამოყენებისას მკაცრად უნდა იქნას დაცული ინსტრუქცია. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ინიშნება მხოლოდ ექიმების მიერ, რომელთაც აქვთ დიდი გამოცდილება ბავშვებსა და მოზარდებში ცისტური ფიბროზის და/ან მწვავე ინფექციების მკურნალობისა.

საშარდე გზების გართულებული ინფექციები და პიელონეფრიტი

საშარდე ტრაქტის ინფექციების ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ხდება მხოლოდ მაშინ, როცა სხვა საშუალებებით მკურნალობა შეუძლებელია, და უნდა ეფუძნებოდეს მიკრობიოლოგიური ტესტის შედეგებს.

ჰიპერმგრძნობელობა

ჰიპერმგრძნობელობა და ალერგიული რეაქციები, მათ შორის ანაფილაქსია და ანაფილაქტოიდური რეაქციები, შესაძლოა გაჩნდეს ერთჯერადი დოზის მიღებისას და შესაძლოა სიცოცხლისთვის საშიშიც იყოს. ასეთი რეაქციების გამოვლინებისას, ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს და დაინიშნოს ადეკვატური სამედიცინო მკურნალობა.

ძვალ-კუნთოვანი სისტემა

ციპროფლოქსაცინი არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მყესების დაავადება/დაზიანება დაკავშირებული ქინოლონით მკურნალობასთან. მიუხედავად ამისა, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში, მიკრობიოლოგიური ანალიზის და რისკის დაბალანსების შეფასების შემდეგ, ციპროფლოქსაცინი შეიძლება მიღებულ იქნას იმ პაციენტების მიერ, რომლებიც გადიან მკურნალობას გარკვეული მწვავე ინფექციების გამო, განსაკუთრებით კი სტანდარტული თერაპიის ან ბაქტერიული რეზისტენტულობის გამო, სადაც მიკრობიოლოგიური მონაცემებით შესაძლებელია დაშვებულ იქნას ციპროფლოქსაცინის გამოყენება.

ტენდინიტი და მყესების გაგლეჯვა (განსაკუთრებით აქილევსის ქუსლი), ხანდახან ორმხრივი, შეიძლება გაჩნდეს ციპროფლოქსაცინის მიღებისას, მკურნალობის პირველი 48 საათის მანძილზეც კი. მყესების ანთება და გაწყვეტა შესაძლებელია გაჩნდეს რამდოენიმე თვეში ციპროფლოქსაცინის თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. ტენდინოპათიის რისკი შეიძლება გაიზარდოს ხანდაზმულებში ან პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად გადიან კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობას.

ფოტომგრძნობელობა

ციპროფლოქსაცინი იწვევს რეაქციებს სინათლეზე მგრძნობელობასთან დაკავშირებით. პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა აარიდონ თავი პირდაპირ მზის სხივებს ან ულტრაიისფერ გამოსხივებას მკურნალობის დროს.

ცენტრალური ნერვული სისტემა

ციპროფლოქსაცინი მსგავსად სხვა ქინოლონებისა ცნობილია, როგორც გულყრების აღმოცენების ტრიგერი ან აღმოცენების ზღურბლის დამაქვეითებელი. დადგენილია ეპილეფსიური სტატუსის შემთხვევებიც. ციპროფლოქსაცინის მიღება შესაძლებელია დიდი სიფრთხილით იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები, რაც შეიძლება წინასწარ გახდეს გულყრის განვითარების მიზეზი. ფსიქიატრიული რეაქციები შეიძლება გამოვლინდეს ციპროფლოქსაცინის პირველივე გამოყენების შემდეგაც კი. იშვიათად დეპრესია, ან ფსიქოზი, სუიციდის მცდელობა ან სუიციდი. ასეთ შემთხვევაში ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს.

კარდიალური აშლილობა

დიდი სიფრთხილე გვმართებს ფტორქინოლონების გამოყენებისას, მათ შორის ციპროფლოქსაცინის, პაციენტებში რომელთაც აღენიშნებათ QT ინტერვალის გახანგრძლივების რისკ ფაქტორები.

ჰიპოგლიკემია

სხვა ქინოლონებთან ერთად, ჰიპლოგლიკემია აღინიშნება დიაბეტით დაავადებულ პაციენტში, განსაკუთრებით კი ხანდაზმულებში. ყველა ასეთ პაციენტში, რეკომენდირებულია სისხლში გლუკოზის მკაცრი კონტროლი.

კუჭნაწლავის ტრაქტი

მწვავე და ქრონიკული დიარეის გამოვლინებისას მკურნალობის დროს ან შემდეგ (მათ შორის მკურნალობიდან რამოდენიმე კვირის შემდეგ) შესაძლებელია ეს მიუთითებდეს ანტიბიოტიკთან ასოცირებულ კოლიტთან (სიცოცხლისათვის საშიში, შესაძლო ფატალური შედეგით), რაც მოითხოვს დაუყოვნებლივ მკურნალობას. ასეთ შემთხვევებში, ციპროფლოქსაცინის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და შესაბამისი თერაპია იქნას წამოწყებული. ანტი-პერისტალტიკური პრეპარატების მიღება აკრძალულია ამ შემთხვევაში.

თირკმელი და საშარდე სისტემა

კრისტალურია დაკავშირებული ციპროფლოქსაცინის გამოყენებასთან იქნა გამოვლენილი. პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა იღებდნენ დიდი რაოდენობით სითხეს, თავიდან უნდა აიცილონ შარდის გატუტიანება.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა

წამლებთან ურთიერთქმედება და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

ორსულობა და ლაქტაცია

საშარდე გზების ინფექციები

რეზისტენტულობა Escherichia coli-ს - ყველაზე მეტად გავრცელებული პათოგენი საშარდე გზების ინფექციებისას - ფტორქინოლონების მიმართ მთელს ევროკავშირში განსხვავდება. დანიშვნისას უნდა გაითვალისწინონ Escherichia coli-ს რეზისტენტულობა ფტორროქინოლონების მიმართ.

ციპროფლოქსაცინის ერთჯერადი დოზა, რაც შესაძლებელია მიღებულ იქნას არა გართულებული ცისტიტის დროს ქალებში მენოპაუზის წინა პერიოდში, უკავშირდება მის დაბალ ეფექტურობას, ვიდრე ხანგრძლივი მკურნალობისას. ყველაფერი ეს გასათვალისწინებელია, რადგანაც იზრდება ფტოროქინოლონების მიმართ Escherichia coli-ს რეზისტენტულობის დონე.

ინტრააბდომინალური ინფექციები

ოპერაციის შემდგომი ინტრა-აბდომინალური ინფექციების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინის ეფექტურობაზე შეზღუდულია ინფორმაცია.

პედიატრიული პოპულაცია

ბავშვებსა და მოზარდებში ციპროფლოქსაცინის გამოყენებისას მკაცრად უნდა იქნას დაცული ინსტრუქცია. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ინიშნება ექიმების მიერ, რომელთაც აქვთ დიდი გამოცდილება ცისტური ფიბროზის და/ან მწვავე ინფექციების დარგში ბავშვებსა და მოზარდებში.

გართულებული საშარდე გზების ინფექციები და პიელონეფრიტი

ჰიპერმგრძნობელობა

ძვალ-კუნთოვანი სისტემა

ციპროფლოქსაცინი არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მყესების დაავადება/დაზიანება დაკავშირებული ქინოლონით მკურნალობასთან. მიუხედავად ამისა, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში, მიკრობიოლოგიური ანალიზის და რისკი/სარგებლის ბალანსის შეფასების შემდეგ, ციპროფლოქსაცინი შეიძლება მიღებულ იქნას იმ პაციენტების მიერ, რომლებიც გადიან მკურნალობას გარკვეული მწვავე ინფექციების გამო, განსაკუთრებით კი სტანდარტული თერაპიის ან ბაქტერიული რეზისტენტულობის გამო, სადაც მიკრობიოლოგიური მონაცემებით შესაძლებელია დაშვებულ იქნას ციპროფლოქსაცინის გამოყენება.

ტენდინიტი და მყესების გაწყვეტა (განსაკუთრებით აქილევსის ქუსლი), ხანდახან ორმხრივი, შეიძლება გაჩნდეს ციპროფლოქსაცინის მიღებისას, მკურნალობის პირველი 48 საათის მანძილზეც კი. მყესების ანთება და გაწყვეტა შესაძლებელია გაჩნდეს რამდოენიმე თვეში ციპროფლოქსაცინის თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. ტენდინოპათიის რისკი შეიძლება გაიზარდოს ხანდაზმულებში ან პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად გადიან კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობას.

მგრძნობელობა სინათლეზე

ცენტრალური ნერვული სისტემა

ციპროფლოქსაცინი, მსგავსად სხვა ქინოლონებისა ცნობილია, როგორც გულყრების აღმოცენების ტრიგერი ან აღმოცენების ზღურბლის დამაქვეითებელი. დადგენილია ეპილეფსიური სტატუსის შემთხვევებიც. ციპროფლოქსაცინის მიღება შესაძლებელია დიდი სიფრთხილით იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები, რაც შეიძლება წინასწარ გახდეს გულყრის განვითარების მიზეზი. ფსიქიატრიული რეაქციები შეიძლება გამოვლინდეს ციპროფლოქსაცინის პირველივე გამოყენების შემდეგაც კი. იშვიათად დეპრესია, ან ფსიქოზი, სუიციდის მცდელობა ან სუიციდი. ასეთ შემთხვევაში ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს.

კარდიალური დარღვევები

ჰიპოგლიკემია

სხვა ქინოლონებთან ერთად, ჰიპლოგლიკემია აღინიშნება დიაბეტიკებთან, განსაკუთრებით კი ხანდაზმულებში. ყველა დიაბეტიკთან, რეკომენდირებულია სისხლში შაქრის მკაცრი კონტროლი.

კუჭნაწლავის სისტემა

თირკმელი და საშარდე სისტემა

თირკმლის ფუნქციის გაუარესება

გამომდინარე იქიდან, რომ ციპროფლოქსაცინი დიდი რაოდენობით გამოიყოფა უცვლელი სახით თირკმლებიდან, შესაბამისი დოზა უნდა იქნას დარეგულირებული პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლების გაუარესებული ფუნქცია.

ჰეპატობილიარული სისტემა

ჰეპატური ნეკროზის და სიცოცხლისათვის საშიში ჰეპატური უკმარისობის შემთხვევებში გამოვლენილია ციპროფლოქსაცინის მიღებისას. იმ შემთხვევაში, თუკი არის რაიმე ნიშნები და სიმპტომები ჰეპატური დაავადება (როგორიც არის ანორექსია, სიყვითლე, მუქი ფერის შარდი, პრურიტი ან მუცლის ღრუს დისფუნქცია), მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

რეზისტენტულობა

ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის დროს ან შემდგომ, ბაქტერია რომელიც ავლენს რეზისტენტობას ციპროფლოქსაცინის მიმართ, შესაძლოა იქნეს იზოლირებული კლინიკურად სუპერინფექციის შემთხვევაში ან მისი არარსებობის დროს. შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს გარკვეულ რისკს ციპროფლოქსაცინის რეზისტენტული ბაქტერიის შერჩევისას ხანგრძლივი მკურნალობის დროს და ასევე ნოზოკომიალური ინფექციების და/ან იმ ინფექციების მკურნალობისას, რაც გამოწვეულია სტაფილოკოკით და Pseudomonas-თი.

ციტოქრომი P450

ციპროფლოქსაცინი აინჰიბირებს CYP1A2 და ამით შეიძლება გაიზარდოს პლაზმური კონცენტრაცია იმ სუბსტანციების ერთდროული დანიშვნისას, რომლებიც მეტაბოლიზდება ამ ენზიმით (მაგ. თეოფილინი, კლოზაპინი, ოლანზაპინი, როპინროლი, ტიზანიდინი, დულოქსეტინი). ციპროფლოქსაცინის და ტიზანიდინის ერთად დანიშვნა უკუნაჩვენრბია. მაშასადამე, პაციენტები, რომლებიც იღებენ ამ სუბსტანციებს ციპროფლოქსაცინთან ერთად, უნდა იყვნენ მკაცრი კონტროლის ქვეშ დოზის გადაჭარბების კლინიკური ნიშნების გამოვლენის მხრივ, და შესაძლოა საჭირო გახდეს შრატის კონცენტრაციების (მაგ. თეოფილინი) განსაზღვრა.

მეტოტრექსატი

ერთდროული მიღება ციპროფლოქსაცინისა მეთოტრექსატთან არ არის რეკომენდირებული.

ურთიერთქმედება ტესტზე:

ციპროფლოქსაცინის in-vitro მოქმედებამ Mycobacterium tuberculosis მიმართ შეიძლება გამოიწვიოს მცდარი უარყოფითი ბაქტერიოლოგიური ტესტის შედეგები იმ ნიმუშებში აღებული პაციენტებიდან, რომლებიც ამჟამად იღებენ ციპროფლოქსაცინს.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:

ორსულობა:

მონაცემები, რაც ხელმისაწვდომია ციპროფლოქსაცინის მიღებასთან დაკავშირებით ორსულ ქალებში, მიუთითებს იმაზე, რომ ის არ ავლენს მალფორმაციულ ან ფეტო/ნეონატალურ ტოქსიკურობას. ცხოველებზე ჩატარებულმა ცდებმა არ გვიჩვენა პირდაპირი თუ ირიბი ზიანი რეპროდუქციულ ტოქსიკურობაზე. იუვენილურ და პრენატალურ ცხოველებში ქინოლონების მიღებისას შეინიშნებოდა განუვითარებელი ხრტილები, ამგვარად, შეუძლებელია გამოირიცხოს მედიკამენტის მხრიდან შესაძლო ზიანი სახსრების ხრტილებზე ადამიანებში / ნაყოფში.

სასურველია, რომ თავიდან იქნას აცილებული ციპროფლოქსაცინის გამოყენება ორსულობის დროს.

ლაქტაცია:

ციპროფლოქსაცინი გამოიყოფა დედის რძეში. გამომდინარე არტიკულარული ზიანის პოტენციური რისკებიდან, ციპროფლოქსაცინის მიღება იკრძალება ლაქტაციის პერიოდში.

დოზირება და მიღების მეთოდი:

პოზოლოგია: დოზა უნდა განისაზღვროს ჩვენების შესაბამისად, გამომდინარე ინფექციის სიმწვავიდან და ლოკალიზაციიდან, გამომწვევის ციპროფლოქსაცინისადმი მგრძნობელობის, პაციენტის თირკმლის ფუნქციის და ბავშვებში და მოზარდებში სხეულის მასის გათვალისწინებით.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე და კლინიკურ და ბაქტერიოლოგიურ კურსზე.

გარკვეული ბაქტერიებით (Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter, Staphylococci) გამოწვეული ინფექციების მკურნალობისას შეიძლება მოთხოვნილ იქნას ციპროფლოქსაცინის მაღალი დოზა და სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად გამოყენება.

გარკვეული ინფექციების (მაგ, მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები, ინტრა-აბდომინალური ინფექციები, ნეიტროპენიულ პაციენტებში ინფექციები, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები) მკურნაობისას შეიძლება მოთხოვნილ იქნას სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად მიღება, პათოგენებზე დამოკიდებულებით.

ხანდაზმული პაციენტები

ხანდაზმულებში დოზა ინიშენება ინფექციის სიმძიმიდან გამომდინარე და პაციენტის კრეატინი კლირენსის გათვალისინებით.

მიღების წესი
მკურნალობისას ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს დაუღეჭავად სითხესთან ერთად. პრეპარატის მიღება შესაძლებელია საკვებისგან დამოუკიდებლად. მშიერ მდგომარეობაში მიღებისას აქტიური ნივთიერება შეიწოვება უფრო სწრაფად. ციპროფლოქსაცინის ტაბლეტების მიღება იკრძალება რძის პროდუქტებთან ერთად (როგორიც არის რძე, იოგურტი) ან მინერალებით გაძლიერებული ხილის წვენი (როგორიც არის კალციუმით გამდიდრებული ფორთოხლის წვენი).

მძიმე შემთხვევებში ან თუ პაციენტს არ შეძლია ტაბლეტების მიღება (მაგ. პაციენტები მყოფები ენტერალურ კვებაზე), რეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება ინტრავენური ციპროფლოქაცინით ორალურ მიღების შესაძლებლობაზე გადასვლამდე.

გამოტოვებული დოზა:

თუ დოზა გამოტოვეთ, უნდა მიიღოთ როგორც კი გაგახსენდებათ. თუ მომდევნო დოზის დრო ახლოვდება, დავიწყებული დოზა უნდა გამოტოვოთ. არ გააორმაგოთ დოზა გამოტოვებული დოზის ხარჯზე.

გვერდითი ეფექტები:

ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია (ADRs) გულისრევა და დიარეა

ქვემოთ მოცემული ინფორმაცია ADRs შესახებ ეფუძნება კლინიკური კვლევებისა და პოსტმარკეტინგული მეთვალყურეობის ციპროფლოქსაცინის მიღების შედეგებს (პერორალური, ინტრავენური და თანმიმდევრული თერაპია) და დალაგებულია სიხშირის კატეგორიის მიხედვით. სიხშირის ანალიზი ითვალისწინებს ციპროფლოქსაცინის პერორალური და ინტრავენური გამოყენებისას მიღებულ მონაცემებს.

სისტემის ორგანოთა კლასი	ხშირად (≥1/100- <1/10)	არახშირად (≥1/1 000- <1/100)	იშვიათად (≥1/10 000-<1/1 000)	ძალიან იშვიათად (<1/10 000)	სიხშირე უცნობია (არსებული მონაცემებით შეფასება შეუძლებელია).
ინფექციური და პარაზიტული დაავადებები		სოკოვანი ინფექციები
სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ		ეოზინოფილია	ლეიკოპენია, ანემია ნეიტროპენია, ლეიკოციტოზი თრომბოპენია თრომბოციტემია	ჰემოლიზური ანემია აგრანულოციტოზი პანციტოპენია ( რაც შესაძლოა იყოს სასიკვდილო) ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა (რაც შესაძლოა იყოს სიცოცხლისათვის სახიფათო)
იმუნური სისტემის მხრივ			ალერგიული რეაქციები ალერგიული შეშუპება ანგიონევროზული შეშუპება	ანაფილაქსიური რეაქცია ანაფილაქსიური შოკი (რაც შესაძლოა იყოს სიცოცხლისათვის სახიფათო) შრატის ავადმყოფობის მსგავსი რეაქცია
ენდოკრინული სისტემის მხრივ					ანტიდიურეზული ჰორმონის არასათანადო სეკრეციის სინდრომი (SIADH).
ნივთიერებათა ცვლის და კვების მხრივ		მადის დაკარგვა	ჰიპერგლიკემია ჰიპოგლიკემია		ჰიპოგლიკემიური კომა
ფსიქიკის მხრივ*		ფსიქომოტორული ჰიპერაქტივობა/აღგზნება	გონების დაბინდვა და დეზორიენტაცია, შფოთვა, ანომალური სიზმრები, დეპრესია (პოტენციურად კულმინირებული სუიციდური იდეებით/ფიქრებით ან თვითმკვლელობის მცდელობით და თვითმკვლელობით) ჰალუცინაცია	ფსიქოზური რეაქციები (პოტენციურად კულმინირებული სუიციდური იდეებით/ფიქრებით ან თვითმკვლელობის მცდელობით და თვითმკვლელობით)	მანია ჰიპომანია
ნერვული სისტემის მხრივ*		თავის ტკივილები თავბრუსხვევა ძილის დარღვევები გემოს დარღვევები	პარ-და დიზესთეზია ჰიპოესთეზია ტრემორი კრუნჩხვები (მათ შორის ეპილეფსიური სტატუსი) თავბრუსხვევა	შაკიკი, კოორდინაციის დარღვევა, სიარულის დარღვევა ყნოსვის დარღვევა, მომატებული შიდაქალის წნევა და ტვინის ფსევდოსიმსივნე	პეროფერიული ნევროპათია და პოლინევროპათია
მხედველობის ორგანოს მხრივ*			მხედველობის პრობლემები	ფერების აღქმის დარღვევა
სმენის და წონასწორობის ორგანოს მხრივ*			ყურებში შუილი, სმენის დაკარგვა, სმენის დარღვევა
გულის მხრივ**			ტაქიკარდია		პარკუჭოვანი არითმია და „პირუეტური“ პარკუჭოვანი ტაქიკარდია (მოხსენებული უპირატესად პაციენტებში QT გახანგრძლივების რისკის ფაქტორებით) ECG გახანგრძლივებული QT
სისხლძარღვების მხრივ**			ვაზოდილატაცია ჰიპოტენზია გულის წასვლა	ვასკულიტი
სასუნთქი სისტემის, გულმკერდის და შუასაყრის ორგანოების მხრივ			ქოშინი ( ასტმური სიმპტომების ჩათვლით)
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ	ღებინება, დიარეა	ღებინება კუჭ-ნაწლავის და მუცლის ტკივილები დისპეფსია მეტეორიზმი	ანტიბიოტიკებთან დაკავშირებული დიარეა ფსევდომემბრანული კოლიტის ჩათვლით (ძალიან იშვიათად შესაძლო ფატალური შედეგით)	პანკრეატიტი
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ		ტრანსამინაზების რაოდენობის გაზრდა ბილირუბინის რაოდენობის გაზრდა	ღვიძლის უკმარისობა ქოლესტაზური სიყვითლე ჰეპატიტი	ღვიძლის ნეკროზი (ძალიან იშვიათად იწვევს სიცოცხლისათვის საშიშ ღვიძლის უკმარისობას)
კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ		გამონაყარი ქავილი ჭინჭრის ცხელება	სინათლის მიმართ მგრძნობელობა	პეტექიები მულტიფორმული ერითემა კვანძოვანი ერითემა სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (პოტენციურად სიცოცხლისთვის საშიში) ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (პოტენციურად სიცოცხლისათვის საშიში)	მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზი (AGEP), DRESS
ჩონჩხ-კუნთოვანი და შემაერთებელი ქსოვილის მხრივ*		ჩონჩხ-კუნთოვანი ტკივილი (მაგ. კიდურების ტკივილი, ზურგის ტკივილი, გულმკერდის ტკივილი) ართრალგია	მიალგია ართრიტი კუნთების ტონუსის გაზრდა და კრუნჩხვები	კუნთების სისუსტე, მყესების ანთება, მყესების გახლეჩვა (უპირატესად აქილევსის მყესი) მიასთენიის გრავის სიმპტომების გაუარესება
თირკმელების და საშარდე გზების მხრივ		თირკმელების ფუნქციის უკმარისობა	თირკმლის უკმარისობა, სისხლი ან კრისტალები შარდში შარდგამომყოფი გზების ანთება
ზოგადი დარღვევები და დარღვევები შეყვანის ადგილას*		ასთენია	ცხელება სითხის შეკავება ან ჭარბი ოფლიანობა (ჰიპერჰიდროზი)
გამოკვლევები		სისხლში ტუტე ფოსფატაზას დონის გაზრდა	ამილაზას დონის მომატება		საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის (INR) მომატება (პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ K ვიტამინის ანტაგონისტებით)

* მიებულია შეტყობინებები ხანგრძლივი (თვეების ან წლების განმავლობაში მიმდინარე), დამაინვალიდებელი, პოტენციურად შეუქცევადი, სერიოზული წამლისმიერი არასასურველი რეაქციების განვითარების ძალიან იშვიათი შემთხვევების შესახებ, რომლებიც ეხება ადამიანის ორგანიზმის სხვადასხვა, ზოგჯერ რამდენიმე სისტემას და გრძნობათა ორგანოებს (მათ შორის ისეთი არასასურველი რეაქციები, როგორიც არის ტენდინიტი, მყესების გაწყვეტა, ართრალგია, ტკივილი კიდურებში, სიარულის დარღვევა, პარესთეზიასთან დაკავშირებული ნეიროპათიები, დეპრესია, დაღლილობა, მეხსიერების, ძილის, სმენის, მხედველობის, გემოს და ყნოსვის დარღვევა), რომლებიც ურთიერთკავშირშია ქინოლონების და ფტორქინოლონების გამოყენებასთან, ზოგიერთ შემთხვევაში, წინმსწრები რისკ-ფაქტორების არსებობისაგან დამოუკიდებლად.

** პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ ფტორქინოლონებს დაფიქსირებულია ანევრიზმის და აორტის განშრევების შემთხვევები, ზოგჯერ გასკდომით გართულებული (ლეტალური გამოსავლის ჩათვლით) და ასევე გულის რომელიმე სარქვლის რეგურგიტაცია/უკმარისობა.

პედიატრიული პაციენტები

ზემოთ ნახსენები ართროპათიის სიხშირე ეხება მოზრდილებში ჩატარებულ კვლევებში შეგროვებულ მონაცემებს. იტყობინება, რომ ართროპათია ბავშვებში ხშირია.

შეტყობინება გვერდითი რეაქციების შესახებ

მიმართეთ თქვენს ექიმს, თუ გაქვთ რომელიმე გვერდითი მოვლენა.

ასევე მიმართეთ ექიმს, თუ შეამჩნევთ სხვა გვერდით მოვლენებს, რომლებიც არ არის ჩამოთვლილი ინსტრუქციაში.

სამკურნალო საშუალების მიღებაზე ნებართვის შემდეგ მნიშვნელოვანია შეატყობინოთ ნებისმიერი გვერდითი რეაქციის შესახებ.

ეს საშუალებას იძლევა სამკურნალო საშუალების სარგებლის/რისკის ბალანსის მუდმივ მონიტორინს.

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების მძღოლებზე და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებზე მომუშავე პერსონალზე:

გამოიყენეთ პრეპარატი სიფრთხილით სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის დროს, გვერდითი ეფექტების გათვალისწინებით.

ვარგისობის ვადა:

3 წელი. ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ ფარმაცევტული პროდუქტის გამოყენება აკრძალულია.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ გრილ ადგილას 30°C-ზე ნაკლებ ტემპერატურაზე. დაიცავით მზის პირდაპირი სხივებისგან. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

სტანდარტული შეფუთვა:

500 მგ 10 ტაბლეტი შეფუთულია ალუ-პვს ბლისტერში .ორი ბლისტერი მოთავსებულია დაბეჭდილი მუყაოს კოლოფში, სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.გამოყენებამდე ყურადღებით გაეცანით თანდართულ ინსტრუქციას

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.