Mexaron - მექსარონი 0.125გ 30 ტაბლეტი

შემადგენლობა
1 ტაბლეტი შეიცავს:
ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატს - 0,125 გ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, პოლივინილპიროლიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალო საშუალებები, ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალო სხვა საშუალებები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა.

მექსარონი ახდენს ანტიჰიპოქსიურ, ანტისტრესულ, ნოოტროპულ, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო და ანქსიოლიზურ მოქმედებას.
პრეპარატი აძლიერებს ორგანიზმის რეზისტენტობას სხვადასხვა მავნე ფაქტორების (შოკი, ჰიპოქსია და იშემია, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ინტოქსიკაცია ალკოჰოლითა და ანტიფსიქოზური საშუალებებით – ნეიროლეფსიურებით) ზემოქმედების მიმართ.
მექსარონის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსი-დანტური, ანტიჰიპოქსიური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით.
პრეპარატი აუმჯობესებს მეტაბოლიზმს და სისხლის მომარაგებას თავის ტვინში, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას და რეოლოგიურ თვისებებს, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. ჰემოლიზის დროს ასტაბილურებს სისხლის უჯრედების (ერითროციტების და თრომბოციტების) მემბრანულ სტრუქტურას. გააჩნია ჰიპოლიპიდემური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას.
ანტისტრესული მოქმედება ვლინდება პოსტსტრესული ქცევის, სომატო-ვეგეტატიური დარღვევების ნორმალიზებაში; ძილ-ღვიძილის ციკლების, სწავლებისა და მეხსიერების დარღვეული პროცესების აღდგენაში; თავის ტვინის სხვადასხვა სტრუქტურების დისტროფიული და მორფოლოგიური ცვლილებების დაქვეითებაში.
მექსარონს გააჩნია გამოხატული ანტიტოქსიკური მოქმედება აბსტინენციური სინდრომის დროს. იგი აღმოფხვრის მწვავე ალკოჰოლური ინტოქსიკაციის ნევროლოგიურ და ნეიროტოქსიკურ გამოვლინებებს, აღადგენს ქცევის დარღვევებს, ვეგეტატიურ ფუნქციებს, ასევე ხსნის ეთანოლის ხანგრძლივი მიღებით და მისი შეწყვეტით გამოწვეულ კოგნიტიურ დარღვევებს. მექსარონის გავლენით ძლიერდება ტრანკვილიზური, ნეიროლეფსიური, ანტიდეპრესიული, საძილე და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებების მოქმედება, რაც მათი დოზებისა და შესაბამისად გვერდითი ეფექტების შემცირების შესაძლებლობას იძლევა.
მწვავე პანკრეატიტის დროს იგი ამცირებს ფერმენტულ ტოქსემიასა და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას.
ფარმაკოკინეტიკა. მექსარონი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. აბსორბციის ნახევარპერიოდი (თ1/2) არის 0.08_0.1 სთ.
400_500 მგ მექსარონის მიღებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია (ჩმახ) პლაზმაში 0.45-0.5 სთ-ში მიიღწევა და 3.5_4.0 მკგ/მლ შეადგენს.
იგი სწრაფად ნაწილდება ორგანოებსა და ქსოვილებში.
ორგანიზმში პრეპარატის შეკავების დრო შეადგენს 0.7_1.3 სთ-ს. იგი სწრაფად გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდით, ძირითადად გლუკურონოკონიუგირებული ფორმით და უმნიშვნელო რაოდენობით – უცვლელი სახით.

ჩვენებები
• თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის მწვავე დარღვევები;
• დისცირკულარული ენცეფალოპათია;
• ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დისტონია;
• ათეროსკლეროზული გენეზის მსუბუქი კოგნიტური დარღვევები;
• მშფოთვარე, ნევროზული და ნევროზის მსგავსი მდგომარეობები;
• გულის მწვავე და ქრონიკული იშემიური დაავადება (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში);
• ქვედა კიდურების ანგიოპათია II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დროს (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში);
• ქიმიოთერაპიის შემდგომი პერიოდი (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში);
• აბსტინენციური სინდრომის კუპირება ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დარღვევებით ალკოჰოლიზმის დროს;
• მწვავე ინტოქსიკაცია ანტიფსიქოზური საშუალებებით;
• მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები (მწვავე პანკრეატიტი, პერიტონიტი) კომპლექსური თერაპიის დროს.

მიღების წესი და დოზები
ტაბლეტები ინიშნება პერორალურად.
გამოსაყენებელი თერაპიული დოზები და მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება პრეპარატის მიმართ ავადმყოფის მგრძნობელობის მიხედვით. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2-6კვირას.
მკურნალობას იწყებენ დოზით 0.125_0.250გ (1-2ტაბ) დღეში;
საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0.25_0.5 გ-ს, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 0.8 გ. პრეპარატის სადღეღამისო დოზას ანაწილებენ 2_3 მიღებაზე დღის განმავლობაში.
მშფოთვარე მდგომარეობების, ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დისფუნქციის და კოგნიტიური დარღვევების დროს მექსარონი გამოიყენება 2_6 კვირის განმავლობაში.
ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის კუპირებისათვის მექსარონი გამოიყენება 5_7 დღის განმავლობაში. მექსარონით თერაპიის კურსს ასრულებენ 2_3 დღის განმავლობაში, პრეპარატის დოზის თანდათანობით შემცირებით.
იშემიური დაავადების დროს პერორალურად ინიშნება 0.125 გ (1 ტაბ) მექსარონი 2-ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობაა 1,5- 2 თვე. ჩვენებების მიხედვით განმეორებითი კურსის დანიშვნა სასურველია გაზაფხული-შემოდგომის პერიოდში.
თერაპიის კურსს ასრულებენ სადღეღამისო დოზის თანდათანობითი შემცირებით, მხოლოდ მდგრადი კლინიკურ-ლაბორატორიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები
გულისრევა, პირის სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები, ძილიანობა.

უკუჩვენებები
ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციების მწვავე დარღვევა; საბავშვო ასაკი; ორსულობა; ლაქტაციის პერიოდი; მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები
მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სიფრთხილე ავტოტრანსპორტის მართვისა და სხვა პოტენციურად საშიში საქმიანობის დროს, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება
შესაძლებელია ძილიანობის განვითარება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ერთდროული გამოყენებისას მექსარონი აძლიერებს ბენზოდიაზეპინის წარმოებული ანქსიოლიტიკების, პარკინსონის საწინააღმდეგო (ლევოდოპა) და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო (კარბამაზეპინი) საშუალებების მოქმედებას.
ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა
გარსით დაფარული ტაბლეტები: 10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში პვქ ფირისა და ალუმინის ფოლგისაგან (ბლისტერი), 3 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები
მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა
3 წელი.
შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის III ჯგუფი (გაიცემა რეცეპტის გარეშე).