Advantan - ადვანტანი კრემი 0.1% 30გ

ადვანტანი® კრემი 0.1 %

პროდუქტის მოკლე მახასიათებლები

1. სამკურნალო საშუალების დასახელება 

ადვანტანი 0.1% კრემი

2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა 

აქტიური ნივთიერება: 1 გ ადვანტანი შეიცავს 1 მგ მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატს. 

დამხმარე ნივთიერებები: დამხმარე ნივთიერებებისთვის იხილეთ ნაწილი 6.1.

3. ფარმაცევტული ფორმა 

კრემი 

ზეთოვანი წყლის ემულსია, თეთრიდან მოყვითალო გაუმჭვირვალე კრემი

4. კლინიკური მახასიათებლები 

4.1. თერაპიული ჩვენებები 

ენდოგენური ეგზემა (ატოპიური დერმატიტი, ნეიროდერმატიტი), კონტაქტური ეგზემა, დეგენერაციული ეგზემა, დისჰიდროზული ეგზემა, ნუმულარული ეგზემა, არაკლასიფიცირებული ეგზემა, პედიატრიული ეგზემა.

4.2. დოზირება და მიღების წესი 

დოზირება/გამოყენების სიხშირე და ხანგრძლივობა

ადვანტანი უნდა გამოიყენოთ ადგილობრივად და ნაზად უნდა წაისვით თხელი ფენის სახით დაავადებულ კანზე დღეში ერთხელ. ზოგადად, გამოყენების ხანგრძლივობა მოზრდილებში არ უნდა აღემატებოდეს 12 კვირას. თუ ადვანტანის კრემის ხანგრძლივი გამოყენების გამო აღინიშნება კანის გადაჭარბებული გამოშრობა, მაშინ უნდა მოხდეს ზეთის მაღალი შემცველობით სხვა სამკურნალო ფორმაზე გადასვლა (ადვანტანის მალამოზე ან ადვანტანის ზეთოვან მალამოზე).  

გამოყენების მეთოდი 

იგი გამოიყენება გარეგანად და დაიტანება დაავადებულ კანზე.

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციების შესახებ 

თირკმელების/ღვიძლის უკმარისობა 

ადვანტანის გამოყენება თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში არ არის შესწავლილი.

პედიატრიული პოპულაცია 

4 თვეზე უმცროსი ასაკის ჩვილებში ადვანტანის უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. დოზის კორექცია არ არის საჭირო ბავშვებში ადვანტანის გამოყენებისას. ბავშვებში გამოყენების ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ არ უნდა აღემატებოდეს 4 კვირას. არ არის რეკომენდებული ჩვილებისა და მცირეწლოვან ბავშვებში გამოყენება, გარდა იმ შემთხვევებისა, თუკი არსებობს საამისოდ აბსოლუტური აუცილებლობა. 

გერიატრიული პოპულაცია

ადვანტანის გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში არ არის შესწავლილი.

4.3. უკუჩვენებები 

უკუნაჩვენებია სამკურნალო ზონაში ტუბერკულოზის ან სიფილისის დაზიანების შემთხვევაში, ვირუსული დაავადებები, (მაგ., ვარიცელა, ჰერპეს ზოსტერი), როზაცეა, პერიორალური დერმატიტი, კანის წყლულები, ვულგარული აკნე, კანის ატროფიული დაავადებები ან თუ შეინიშნება ვაქცინაციის შემდგომი კანის რეაქციები.   

უკუნაჩვენებია აქტიური ნივთიერების ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტებში. 

4.4. სპეციალური გაფრთხილებები გამოყენების შესახებ და სიფრთხილის ზომები

გლუკოკორტიკოიდები უნდა იქნას გამოყენებული ყველაზე დაბალი დოზით, განსაკუთრებით ბავშვებში. ის უნდა იქნას გამოყენებული მხოლოდ იმ პერიოდის განმავლობაში, რომელიც აუცილებელია სასურველი თერაპიული ეფექტის მისაღწევად და შესანარჩუნებლად. 

ბაქტერიებით ინფიცირებული კანის დაავადებების და/ან სოკოვანი ინფექციების დროს ასევე საჭიროა სპეციფიკური დამატებითი მკურნალობა. 

ადგილობრივი გლუკოკორტიკოიდების გამოყენების გამო შესაძლოა გაიზარდოს კანის ადგილობრივი ინფექციების პოტენციალი. ადვანტანის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო თვალებთან, ღია ღრმა ჭრილობებთან და ლორწოვან გარსთან კონტაქტის თავიდან ასაცილებლად. 

ჯანმრთელ ზრდასრულ მოხალისეებში ადვანტანის მალამოს კანის ზედაპირის 60%-ზე გამოყენების შემდეგ 22 საათის განმავლობაში ოკლუზიურ პირობებში, დაფიქსირდა პლაზმაში კორტიზოლის დონის დათრგუნვა და ზემოქმედება ცირკადულ რიტმზე. ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების ხანგრძლივი ან ინტენსიური გამოყენება დიდ ფართობზე, განსაკუთრებით დახურული ჩაცმის პირობებში, მნიშვნელოვნად ზრდის გვერდითი ეფექტების რისკს. უნდა აღინიშნოს, რომ საფენები შეიძლება იყოს ოკლუზიური.

კანის დიდი უბნების მკურნალობისას მკურნალობის ხანგრძლივობა უნდა იყოს რაც შეიძლება მოკლე, რადგან არ შეიძლება მთლიანად გამორიცხული იყოს შეწოვის ან სისტემური ეფექტების შესაძლებლობა.

სხვა გლუკოკორტიკოიდების მსგავსად, არასწორმა გამოყენებამ შეიძლება შენიღბოს კლინიკური სიმპტომები. როგორც სისტემური კორტიკოიდების შემთხვევაში, შეიძლება განვითარდეს გლაუკომა  ადგილობრივი კორტიკოიდების გამოყენებისას (მაგ., მაღალი დოზებით დიდი ხნის განმავლობაში ან ფართო ფართობზე, დახურული სახვევი ან თვალის ირგვლივ კანზე გამოყენება). ადვანტანის ორმა დამხმარე ნივთიერებამ (ცეტოსტეარილის სპირტი და ბუტილჰიდროქსიტოლუენი) შეიძლება გამოიწვიოს კანის ადგილობრივი რეაქციები (მაგ. კონტაქტური დერმატიტი). ბუტილჰიდროქსიტოლუენმა ასევე შეიძლება გამოიწვიოს თვალების და ლორწოვანი გარსების გაღიზიანება. 

პედიატრიული პოპულაცია 

ოთხი თვიდან 3 წლამდე ბავშვებზე გამოყენებისას საჭიროა სარგებლის/რისკის შეფასება.

4.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები 

არ აღინიშნება ცნობილი ურთიერთქმედება.

4.6. ორსულობა და ლაქტაცია 

ზოგადი მითითებები 

ორსულობის კატეგორია C.

რეპროდუქციული პოტენციალის მქონე ქალები / ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები (კონტრაცეფცია)

არ არსებობს მონაცემები ადვანტანის გავლენის შესახებ ჩასახვის საწინააღმდეგო მეთოდების გამოყენებაზე. 

ორსულობის პერიოდი

არ არსებობს საკმარისი მონაცემები ორსულებში ადვანტანის გამოყენების შესახებ. მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატმა აჩვენა ემბრიოტოქსიური და/ან ტერატოგენული ეფექტები ცხოველებზე ექსპერიმენტულ კვლევებში. (იხ. 5.3: პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები). ეპიდემიოლოგიური კვლევები ვარაუდობენ, რომ შეიძლება იყოს სასის ნაპრალის გაზრდილი რისკი იმ ქალების ბავშვებში, რომლებიც მკურნალობდნენ სისტემური გლუკოკორტიკოიდებით ორსულობის პირველ ტრიმესტრში. ზოგადად, კორტიკოიდების შემცველი ადგილობრივი პრეპარატების გამოყენება არ შეიძლება ორსულობის პირველ ტრიმესტრში. თავიდან უნდა იქნას აცილებული დიდი უბნების დამუშავება, ხანგრძლივი გამოყენება ან დახურული ტანსაცმლის ჩაცმა მკურნალობისას, განსაკუთრებით ორსულობის დროს. 

ლაქტაციის პერიოდი

პრაქტიკაში არ არის დაფიქსირებული, რომ ვირთხების ახალშობილებში მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატი გადადის რძით. უცნობია გამოიყოფა თუ არა მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატი დედის რძეში: თუმცა სისტემურად შეყვანილი კორტიკოსტეროიდები გამოვლინდა დედის რძეში. უცნობია, იწვევენ თუ არა ადგილობრივად გამოყენებული ადვანტანის ფორმულირებები მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატის საკმარის სისტემურ აბსორბციას, რომ აღმოჩენილი იქნეს საკმარისი რაოდენობა ადამიანის რძეში. ამიტომ, მეძუძურ ქალებში ადვანტანის მიღებისას სიფრთხილეა საჭირო. მეძუძურ ქალებში მკურნალობა არ უნდა იქნას გამოყენებული გულმკერდის არეში. თავიდან უნდა იქნას აცილებული დიდი ტერიტორიებზე გამოყენება, ხანგრძლივი გამოყენება ან დახურული სამოსი (იხ. ნაწილი 4.4 სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას). 

რეპროდუქციული უნარი/ნაყოფიერება 

არ არსებობს ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ ადვანტანს აქვს გავლენა რეპროდუქციულ უნარზე.

4.7. ზეგავლენა ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

 არ არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ ადვანტანი გავლენას ახდენს ავტომობილისა ან სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

4.8. არასასურველი ეფექტები

კლინიკურ კვლევებში დაფიქსირებული გვერდითი ეფექტების სიხშირე ჩამოთვლილია ქვემოთ MedDRA კლასიფიკაციის მიხედვით (MedDra ვერსია 11.1): ძალიან ხშირი (>1/10); ხშირი (>1/100-დან <1/10-მდე); არახშირი (>1/1000-დან <1/100-მდე); იშვიათი (>1/10000-დან <1/1000-მდე); ძალიან იშვიათი (<1/10,000), უცნობი (შეფასება შეუძლებელია არსებული მონაცემებით). კლასიფიკაციისათვის გამოყენებული იყო MedDRA ვერსია 11.1.

ინფექციები და ინვაზიები 

იშვიათი: კანის სოკოვანი რეაქცია

იმუნური სისტემის დარღვევები 

არახშირი: ჰიპერმგრძნობელობა

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები 

იშვიათი: აკნე, კანის ბზარები, პიოდერმია, ტელანგიექტაზიები, ნაპრალები, კანის ატროფია, კანის სოკოვანი ინფექციები 

უცნობი (არ შეიძლება შეფასდეს არსებული მონაცემებით): სტრიების წარმოქმნა კანზე, პერიორალური დერმატიტი, კანის ფერის შეცვლა ცვლილებები, კანის ალერგიული რეაქციები

ზოგადი დარღვევები და დარღვევები შეყვანის ადგილას

ხშირი: წვის შეგრძნება, ქავილი გამოყენების ადგილზე 

არახშირი: გამოყენების ადგილის სიმშრალე, ვეზიკულები, ერითემა, ფოლიკულიტი, გამონაყარი, პარესთეზია, 

იშვიათი: ცელულიტი, შეშუპება, გაღიზიანება გამოყენების არეში 

უცნობი (არ შეიძლება შეფასდეს არსებული მონაცემებით): ჰიპერტრიქოზი კორტიკოიდების შემცველი ადგილობრივი პრეპარატების გამოყენებისას, შეიძლება მოხდეს სისტემური ეფექტები შეწოვის გამო.

საეჭვო გვერდითი რეაქციების შეტყობინება

სამკურნალო საშუალების ავტორიზაციის შემდეგ დიდი მნიშნელობა აქვს საეჭვო გვერდითი რეაქციების შესახებ ინფორმაციის მოწოდება.  ამ ინფორმაციის შეტყობინება იძლევა  წამლის სარგებლის/რისკის ბალანსის მუდმივი მონიტორინგის საშუალებას.

4.9. დოზის გადაჭარბება და მკურნალობა 

მწვავე ტოქსიკურობის კვლევების შედეგები არ მიუთითებს მწვავე ინტოქსიკაციის რისკზე კრემის კანზე ერთჯერადი დოზის გადაჭარბების შემდეგ (დიდ ზედაპირზე წასმა აბსორბციისათვის შესაფერის პირობებში) ან შემთხვევითი მიღების შემდეგ.  

5. ფარმაკოლოგიური თვისებები 

5.1. ფარმაკოდინამიკური თვისებები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: კორტიკოსტეროიდები, ძლიერი (III ჯგუფი) 

ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ ადვანტანი თრგუნავს კანის ანთებით და ალერგიულ რეაქციებს, ასევე ჰიპერპროლიფერაციის პროცესებს, იწვევს ობიექტური სიმპტომების (ერითემა, შეშუპება, მორწყვა) და სუბიექტური ჩივილების (ქავილი, წვა, ტკივილი) რეგრესიას.

ცნობილია, რომ მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატი უკავშირდება უჯრედშიდა გლუკოკორტიკოიდულ რეცეპტორებს და, კერძოდ, ეს ასევე ეხება მთავარ მეტაბოლიტს 6a-მეთილპრედნიზოლონ-17-პროპიონატს, რომელიც წარმოიქმნება კანში ესტერის დეგრადაციის რეაქციის შემდეგ. 

სტეროიდული რეცეპტორების კომპლექსი უკავშირდება დნმ-ის გარკვეულ რეგიონებს, რაც იწვევს ბიოლოგიურ ეფექტებს. სტეროიდული რეცეპტორების კომპლექსის შეკავშირება იწვევს მაკროკორტინის სინთეზის ინდუქციას. მაკროკორტინი აფერხებს არაქიდონის მჟავას გამოყოფას და, შესაბამისად, ანთებითი შუამავლების წარმოქმნას, როგორიცაა პროსტაგლანდინები და ლეიკოტრიენები. გლუკოკორტიკოიდების იმუნოსუპრესიული ეფექტი შეიძლება აიხსნას ციტოკინის სინთეზის და ანტიმიტოზური ეფექტის დათრგუნვით, რაც ჯერ ბოლომდე არ არის გარკვეული. ვაზოდილატაციური პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვა და ადრენალინის ვაზოკონსტრიქტორული ეფექტის გაძლიერება იწვევს გლუკოკორტიკოიდების ვაზოკონსტრუქციულ ეფექტს.

5.2. ფარმაკოკინეტიკური თვისებები 

ზოგადი მახასიათებლები 

აბსორბცია

მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატს შეუძლია შევიდეს კანში ყველა ფორმულირებიდან.

ადგილობრივი კორტიკოიდის კანქვეშა შთანთქმის სიჩქარე და ხარისხი დამოკიდებულია ისეთ ფაქტორებზე, როგორიცაა ნაერთის ქიმიური სტრუქტურა, პრეპარატის შემადგენლობა, პრეპარატის კონცენტრაცია პრეპარატში, ექსპოზიციის პირობები (მკურნალობის ადგილი, ექსპოზიციის ხანგრძლივობა, ღია ან ოკლუზიური) და კანის მდგომარეობა (კანის დაავადების ტიპი და სიმძიმე, ანატომიური ადგილი და ა.შ.). 

კანქვეშა აბსორბცია მნიშვნელოვნად მაღალი იყო, როდესაც მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატი გამოიყენებოდა დაზიანებულ კანზე რქოვანას შრის ამოღებით (დოზის 13-27%).

განაწილება

კონცენტრაცია რქოვანას შრეში (Stratum corneum) და ცოცხალ კანში მცირდება გარედან შიგნით.

ბიოტრანსფორმაცია 

მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატი ჰიდროლიზდება ეპიდერმისში და დერმისში მის მთავარ მეტაბოლიტთან, 6a-მეთილპრედნიზოლონ-17-პროპიონატამდე, რომელიც უფრო მჭიდროდ უკავშირდება კორტიკოიდულ რეცეპტორს. ეს ჰიდროლიზი მიუთითებს კანში „ბიოაქტივაციაზე“. სისტემურ ცირკულაციაში მიღწევის შემდეგ, 6a-მეთილპრედნიზოლონ-17-პროპიონატი, რომელიც არის მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატის მთავარი მეტაბოლიტი, სწრაფად უერთდება გლუკურონის მჟავას და საბოლოოდ ინაქტივირებულია.

ელიმინაცია

მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატის მეტაბოლიტები (მთავარი მეტაბოლიტი: 6-a-მეთილპრედნიზოლონ-17-პროპიონატ-21-გლუკურონიდი) გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით, ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16 საათს. ინტრავენური შეყვანის შემდეგ, 14C-ზე მარკირებული ნივთიერების ექსკრეცია სრულდება 7 დღის განმავლობაში შარდით და განავლით. ორგანიზმში არ აღინიშნება რაიმე აქტიური ნივთიერების ან მეტაბოლიტის დაგროვება.

5.3. პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები

სისტემური ტოლერანტობის შესაფასებლად განმეორებითი კანქვეშა და კანზე გამოყენებისას მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატმა აჩვენა ტიპიური გლუკოკორტიკოიდული მოქმედების პროფილი. ამ შედეგების საფუძველზე, სხვა ეფექტები, გარდა ტიპიური გლუკოკორტიკოიდების გვერდითი ეფექტებისა, მოსალოდნელია ადვანტანის თერაპიული გამოყენების შემდეგ, ექსტრემალურ პირობებშიც კი, როგორიცაა გამოყენება დიდ უბნებზე და/ან ოკლუზიური მკურნალობა.

ადვანტანით ჩატარებულმა ემბრიოტოქსიურობის კვლევებმა აჩვენა სხვა გლუკოკორტიკოიდების ტიპიური შედეგები, ანუ ემბრიოლეტალური და/ან ტერატოგენული ეფექტები განვითარდა შესაბამის ტესტის სისტემაში. ამ დასკვნების გათვალისწინებით, ადვანტანის გამოყენებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე ორსულობის დროს მისი დანიშვნისას. ეპიდემიოლოგიური კვლევების შედეგები შეჯამებულია ნაწილში "4.6 ორსულობა და ლაქტაცია".

არც ბაქტერიული და ძუძუმწოვრების უჯრედების გენის მუტაციის სკრინინგზე ჩატარებულმა in vitro კვლევებმა და არც ქრომოსომებისა და გენის მუტაციების სკრინინგზე in vitro და in vivo კვლევებმა არ აჩვენა, რომ მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატს აქვს რაიმე გენოტოქსიური პოტენციალი.

მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატის გამოყენებით სიმსივნის სპეციფიკური კვლევები არ ჩატარებულა. ინფორმაცია სტრუქტურის, მოქმედების ფარმაკოლოგიური მექანიზმის შესახებ და სისტემური ტოლერანტობის კვლევებით მიღებული შედეგები ხანგრძლივი მიღებისას არ მიუთითებს სიმსივნის წარმოქმნის რისკზე. თუ დაცულია ადვანტანის გამოყენების რეკომენდებული პირობები, მოსალოდნელი არ არის, რომ მას ექნება გავლენა სიმსივნის წარმოქმნაზე, რადგან დერმალური გამოყენების შედეგად არ მიიღწევა სისტემური იმუნოსუპრესიული ეფექტი. 

მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატის და ადვანტანის ფორმულირებების ადგილობრივი ტოლერანტობის კვლევებში კანზე და ლორწოვან გარსზე, გლუკოკორტიკოიდების ცნობილი ადგილობრივი გვერდითი ეფექტების გარდა სხვა აღმოჩენა არ დაფიქსირებულა. ზღვის გოჭებზე ჩატარებულ კვლევებში მეთილპრედნიზოლონის აცეპონატის პოტენციური სენსიბილიზაციის ეფექტი კანზე არ დაფიქსირებულა. 

6. ფარმაცევტული თვისებები 

6.1. დამხმარე ნივთიერებების სია

·       დეცილის ოლეატი 

·       გლიცეროლის მონოსტეარატი 40-55% 

·       ცეტოსტეარილის სპირტი 

·       მყარი ცხიმი 

·       კაპრილი-კაპრიკ-მირისტულ-სტეარიული ტრიგლიცერიდი 

·       მაკროგოლის სტეარატი 40 (ტიპი I) 

·       გლიცეროლი 85% 

·       დინატრიუმის ედეტატი 

·       ბენზილის სპირტი 

·       ბუტილჰიდროქსიტოლუენი 

·       გასუფთავებული წყალი

6.2. შეუთავსებლობა 

არ არის სახეზე ცნობილი შეუთავსებლობა. 

6.3. ვარგისიანობის ვადა 

36 თვე 

6.4. განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები შენახვისას 

შეინახეთ არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

6.5. შეფუთვის ფორმა და შიგთავსი 

ალუმინის ტუბი 15გრ, 30გრ, 60გრ