კრესტორი

CRESTOR

სავაჭრო სახელწოდება:კრესტორი

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება:როზუვასტატინი

წამლის ფორმა:აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები

შედგენილობა

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

მოქმედი ნივთიერება: კალციუმის როზუვასტატინი 5,20 მგ (როზუვასტატინის მხრივ - 5,00 მგ).

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი 93.08მგ, მიკროკრისტალური (ტიპი: РН-200) ცელულოზა 31.02მგ, კროსპოვიდონი 7.50მგ, მაგნიუმის სტეარატი 1.88მგ;

ტაბლეტის გარსის შემადგენლობაში შედის: ლაქტოზას მონოჰიდრატი 1.80მგ, ჰიპრომელოზა 1.26მგ, ტრიაცეტინი (გლიცერინის ტრიაცეტატი) 0.36მგ, ტიტანის დიოქსიდი (Е171) 0.90მგ, საღებავი რკინის ყვითელი ოქსიდი (Е172) 0.18მგ.

წამლის აღწერა

5მგ ტაბლეტი: მრგვალი, ორმხრივ ამოზნექილი, ყვითელი, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ცალმხრივი გრავირებით“ZD4522 5”.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:ჰიპოლიპიდემიური საშუალება – HMG COA-რედუქტაზას ინჰიბიტორი

ათქ კოდი:C10AA07

ფარმაკოლოგიური თვისებები

მოქმედების მექანიზმი

როზუვასტატინი წარმოადგენს სელექტიურ, HMG COA-რედუქტაზას კონკურნტულ ინჰიბიტორს, ფერმენტის, რომელიც 3-ჰიდროქსი-3-მეთილგლუტარილ კოფერმენტ A-ს გარდაქმნის ქოლესტერინის წინამორბედ მევალონის მჟავად. როზუვასტატინის მოქმედების სამიზნე ორგანოა ღვიძლი, სადაც ხდება ქოლესტერინის სინთეზი და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კატაბოლიზმი. როზუვასატინი ზრდის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების “ღვიძლისმიერი” რეცეპტორების რიცხვს უჯრედის გარსზე, რითაც იზრდება დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მიტაცება და კატაბოლიზმი, რასაც თავის მხრივ მივყავართ ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების სინთეზის ინჰიბირებამდე. აღნიშნულის გამო მცირდება დაბალი და ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების საერთო რაოდენობა.

ფარმაკოდინამიკა

პრეპარატი კრესტორი ამცირებს ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებს, საერთო ქოლესტერინს, ზრდის ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას, ასევე ამცირებს აპოლიპოპროტეინ B-ს (აპო-B), ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, ქოლესტერინ-ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას და ზრდის აპოლიპოპროტეინ A-I-ს დონეს (აპო-A-I) (იხ. ცხრილი 1, 2), ამცირებს ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები/ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების, საერთო ქოლესტერინი/ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების და ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები/ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებისა და აპო-B/ აპო- A-I-ს თანაფარდობას.

თერაპიული ეფექტი ვლინდება კრესტორი-ს მიღებიდან ერთი კვირის განმავლობაში, ორი კვირის შემდეგ აღწევს – მაქსიმალური ეფექტის 90%. მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა პრეპარატის მიღებიდან მე-4 კვირას და ნარჩუნდება რეგულარული მიღებისას.

ცხრილი 1. დოზა-დამოკიდებული ეფექტი პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში (ტიპი IIა და IIბ ფრედრიქსონის მიხედვით) (საშუალო კორექტირებული პროცენტული ცვლილება საწყის მნიშვნელობასთან შედარებით).

დოზა	პაციენტთა რაოდენობა	ქოლესტერინ- დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები	საერთო ქოლესტერინი	ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლოპოპროტეინები	ტრიგლიცერიდები	ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები	აპო B	აპო A-I
პლაცებო 5 მგ	13 17	-7 -45	-5 -33	3 13	-3 -35	-7 -44	-3 -38	0 4
10 მგ	17	-52	-36	14	-10	-48	-42	4
20 მგ	17	-55	-40	8	-23	-51	-46	5
40 მგ	18	-63	-46	10	-28	-60	-54	0

 

ცხრილი 2. დოზა-დამოკიდებული ეფექტი ჰიპერტრიგლიცერიდემიის მქონე პაციენტებში (ტიპი IIბ და IV ფრედრიქსონის მიხედვით) (საშუალო კორექტირებული პროცენტული ცვლილება საწყის მნიშვნელობასთან შედარებით.)

 

დოზა	პაციენტთა რაოდენობა	ტრიგლიცერიდები	ქოლესტერინ- დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები	საერთო ქოლესტერინი	ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლოპოპროტეინები	ქოლესტერინ-არა-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები	ქოლესტერინ-ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები	ტრიგლიცერიდები- ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდები
პლაცებო	26	1	5	1	-3	2	2	6
5 მგ	26 25	1 -21	5 -28	1 -24	-3 3	2 -29	2 -25	6 -24
10 მგ	23	-37	-45	-40	8	-49	-48	-39
20 მგ	27	-37	-31	-34	22	-43	-49	-40
40 მგ	25	-43	-43	-40	17	-51	-56	-48

 

კლინიკური ეფექტურობა

პრეპარატი კრესტორი ეფექტურია ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე ზრდასრულ პაციენტებში ჰიპერტრიგლიცერიდემიით ან მის გარეშე, რასის, სქესის და ასაკის მიუხედავად, შაქრიანი დიაბეტისა და ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტების ჩათვლით.

ფრედრიქსონის მიხედვით IIა და IIბ ტიპის ჰიპერქოლესტერინემიის (საწყისი საშუალო კონცენტრაცია ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დაახლოებით 4.8მმოლ/ლ) მქონე პაციენტების 80%-ში 10მგ დოზით პრეპარატის მიღების ფონზე ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაცია 3მმოლ/ლ-ზე დაბალ მაჩვენებელს აღწევს.

ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პრეპარატ კრესტორს 40-80მგ დოზით, აღინიშნება ლიპიდური პროფილის დადებითი დინამიკა (435 პაციენტზე ჩატარებული კვლევა). სადღეღამისო დოზის 40მგ-ზე ტიტრიტებით (12 კვირის განმვლობაში) აღინიშნება ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის 53%-ით შემცირება. პაციენტთა 33%-ში მიიღწევა ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის 3მმოლ/ლ-ზე დაბალი მაჩვენებელი.

ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლების პრეპარატ კრესტორს იღებდნენ 20მგ და 40მგ, ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის საშუალო შემცირება 22%-ია.

პაციენტებში ჰიპერტრიგლიცერიდემიით ტრიგლიცერიდების საწყისი დოზით 273-დან 817მგ/დლ, რომლებიც ირებენ კრესტორს დოზით 5მგ-დან 40მგ-მდე დღეში 6 კვირის განმავლობაში, მნიშვნელოვნად მცირდებოდა ტრიგლიცერიდების კონცენტრაცია სისხლში (იხ. ცხრილი 2).

ადიტიური ეფექტი აღინიშნება ფენოფიბრატთან კომბინაციისას ტრიგლიცერიდების შემცველობის მიმართ და ლიპიდების შემამცირებელი დოზის ნიკოტინის მჟავასთან კომბინაციისას ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მიმართ (იხ. ასევე ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”).

კვლევაში METEOR 45-70 წლამდე ასაკის 984 პაციენტის მონაწილეობით გულის იშემიური დაავადების განვითარების დაბალი რისკით (10 წლიანი რისკი ფრამინგემის შკალით 10%-ზე ნაკლები), ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების საშუალო კონცენტრაციით 4მმოლ/ლ (154.5მგ/დლ) და სუბკლინიკური ათეროსკლეროზით (რომელიც ფასდებოდა საძილე არტერიის კო “ინტიმა-მედია”კომპლექსის სისქით) შესწავლილ იქნა როზუვასტატინის ზემოქმედება “ინტიმა-მედია” კომპლექსის სისქეზე. პაციენტები იღებდნენ 40მგ როზუვასტატინს დღე/ღამეში ან პლაცებოს 2 წლის განმავლობაში. როზუვასტატინით თერაპია მნიშვნელოვნად ამცირებდა “ინტიმა-მედია” კომპლექსის მაქსიმალურ სისქეს საძილე არტერიის 12 სეგმენტში პლაცებოსთან მიმართებაში სხვაობით 0.0145მმ/წელი (95% სარწმუნოების ინტერვალი 0.0196-0.0093; р < 0,0001). როზუვასტატინის ჯგუფში აღინიშნა “ინტიმა-მედია” კომპლექსის მაქსიმალური შემცირება 0.0014მმ/წელი-ით (0.12%/წელი (არასარწმუნო მაჩვენებელი) საწყის მაჩვენებელთან შედარებით, მაშინ როცა პლაცებო ჯგუფში იგივე მაჩვენებელი გაიზარდა 0.0131მმ/წელი-თ (1.12%/წელი (р < 0,0001). პირდაპირი კავშირი “ინტიმა-მედია” კომპლექსის სისქესა და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების რისკის შემცირებას შორის დღემდე დადგენილი არ იყო. კვლევა METEOR ჩატარდა პაციენტებში გულის იშემიური დაავადების დაბალი რისკით, რომლებისთვისაც 40მგ როზუვასტატინი რეკომენდებული არ არის. 40მგ როზუვასტატინი უნდა დაენიშნოს პაციენტს გამოხატული ჰიპერქოლესტერინემიითა და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების მაღალი რისკით.

17802 პაციენტზე ჩატარებული კვლევა JUPITER-ის შედეგების მიხედვით (სტატინების გამოყენების დასაბუთება პირველადი პროფილაქტიკისთვის: როზუვასტატინის შეფასების ინტერვენციული კვლევა) როზუვასტატინი მნიშვნელოვნად ამცირებს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების გართულებების რისკს (252 პლაცებო ჯგუფში 142 როზუვასტატინის ჯგუფთან შედარებით) (р < 0,001) ფარდობითი რისკის 44%-ით შემცირებით. თერაპიის ეფექტურობა აღინიშნა პრეპარატის გამოყენებიდან 6 თვის შემდეგ. აღინიშნა სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი 48%-იანი შემცირება კომბინირებული კრიტერიუმის, რომელიც მოიცავს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებით გამოწვეულ სიკვდილს, ინსულტს და მიოკარდიუმის ინფარქტს (რისკების ფარდობა: 0.52, 95%, სარწმუნოების ინტერვალი 0.40-0.68, р < 0,001), 54%-ით შემცირდა მიოკარდიუმის ფატალური და არაფატალური ინფარქტი (რისკების ფარდობა: 0.46, 95%, სარწმუნოების ინტერვალი 0.30-0.70, р) და 48%-ით ფატალური და არაფატალური ინსულტი. საერთო სიკვდილიანობა შემცირდა 20%-ით როზუვასტატინის ჯგუფში (რისკების ფარდობა: 0.80, 95%, სარწმუნოების ინტერვალი 0.67-0.97, р = 0,02). უსაფრთოების პროფილი პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ 20მგ როზუვასტატინს მთლიანობაში ემთხვევა პლაცებოს ჯგუფის უსაფრთხოების პროფილს.

ფარმაკოკინეტიკა

აბსორბცია და განაწილება

როზუვასტატინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია მიიღწევა მიღებიდან დაახლოებით 5სთ-ს შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 20%-ია. როზუვასტატინი მეტაბოლიზდება უპირატესად ღვიძლში, რომელიც ქოლესტერინისა და ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების სინთეზის ძირითადი ორგანოა. როზუვასტატინის განაწილების მოცულობა დაახლოებით 134ლ-ა. მიღებული დოზის დაახლოებით 90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინს.

მეტაბოლიზმი

განიცდის შეზღუდულ მეტაბოლიზმს (დაახლოებით 10%). როზუვასტატინი ციტოქრომ Р450 ფერმენტული სისტემის არაპროფილური სუბსტრატია. ძირითადი ფერმენტი, რომელიც მის მეტაბოლიზმში მონაწილეობს CYP2C9 იზოფერმენტია. იზოფერმენტი CYP2С19, CYP3А4 და CYP2D6 მეტაბოლიზმში მონაწილეობას ნაკლებად ღებულობს.

როზუვასტატინის ძირითადი გამოვლენილი მეტაბოლიტებია N- დესმეთილროზუვასტატინი და ლაქტონური მეტაბოლიტები. N- დესმეთილროზუვასტატინი დაახლოებით 50%-ით ნაკლებ აქტიურია, ვიდრე როზუვასტატინი, ლაქტონური მეტაბოლიტები არააქტიურია. ფარმაკოლოგიური აქტივობის 90% მოცირკულირე ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბირების სახით ხორციელდება როზუვასტატინის მიერ, დანარჩენი – მისი მეტაბოლიტებით.

გამოყოფა

მიღებული დოზის 90% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით ნაწლავებიდან (აბსორბირებული და არააბსორბირებული როზუვასტატინის ჩათვლით). დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა თირკმელებით. პლაზმური ნახევრადგამოყოფის პერიოდი (Т _½) დაახლოებით 19სთ-ია. ნახევრადდაშლის პერიოდი არაა დამოკიდებული დოზის გაზრდასთან. საშუალო გეომეტრიული პლაზმური კლირენსი დაახლოებით 50ლ/სთ-ია (ვარიაციის კოეფიციენტი 21.7%). როგორც ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორებისას, როზუვასტატინის “ღვიძლისმიერი” მიტაცების პროცესში ჩართულია ქოლესტერინის მემბრანული გადამტანი, რომელიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობს როზუვასტატინის ღვიძლისმიერ ელიმინაციაში.

სწორხაზოვნება

როზუვასტატინის სისტემური ექპოზიცია იზრდება დოზის პროპორციულად. ყოველდღიური მიღებისას ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება.

პაციენტთა განსაკუთრებული პოპულაციები. ასაკი და სქესი

სქესი და ასაკი როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკაზე კლინიკურად მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს.

ეთნიკური ჯგუფები

მონგოლოიდური რასის პაციენტებში (იაპონელები, ჩინელები, ფილიპინელები, ვიეტნამელები, კორეელები) ფარმაკოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა როზუვასტატინის AUC მედიანასა (მრუდქვეშა ფართობი “კონცენტრაცია-დრო”) და მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციის (C_max) ორჯერ ზრდა ევროპეოიდებთან შედარებით; ინდუსებში AUC მედიანა და C_max1.3- ჯერ მეტია.

ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის მიხედვით ევროპეოიდებსა და ნეგროიდებს შორის კლინიკურად მნიშვნელოვანი სხვაობა არ იქნა გამოვლენილი.

თირკმლის უკმარისობა

პაციენტებში თირკმლის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით როზუვასტატინის ან N-დესმეთილროზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია არ იცვლება. თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი (კკ) ‹30მლ/წთ) როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია 3-ჯერ, ხოლო N-დესმეთილროზუვასტატინის – 9-ჯერ მეტია ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით. ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია 50%-ით მეტია ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.

ღვიძლის უკმარისობა

კვლევებში პაციენტების მონაწილეობით ღვიძლის უკმარისობის სხვადასხვა ხარისხით ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით 7 და ნაკლები ქულით როზუვასტატინის ნახევრადგამოყოფის პერიოდის ზრდა არ გამოვლენილა. ორ პაციენტში ჩაილდ-პიუს შკალის მიხედვით 8 და 9 ქულით აღინიშნა ნახევრადდაშლის პერიოდის 2-ჯერ ზრდა დაბალი ქულების მქონე პაციენტებთან შედარებით. ჩაილდ-პიუს მიხედვით 9 ქულაზე მეტი სიმძიმისას როზუვასტატინის გამოყენების პრაქტიკა არ არსებობს.

გენეტიკური პოლიმორფიზმი

ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბიტორები, მათ შორის პრეპარატი კრესტორი, უკავშირდებიან ტრანსპორტულ ცილებს OATP1B1 (ჰეპატოციტების მიერ სტატინების მიტაცებაში მონაწილე ორგანული ანიონების ტრანსპორტის პოლიპეპტიდი) და BCRP (ეფლუქსური ტრანსპორტერი). გენოტიპ SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC და ABCG2 (BCRP) c.421AA- ის მტარებლებს აღენიშნებათ AUC ექსპოზიციის ზრდა 1.6 და 2.4-ჯერ, შესაბამისად, SLCO1B1 c.521TT და ABCG2 c.421CC-ის მტარებლებთან შედარებით.

ჩვენებები

· პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია ფრედრიქსონით (ტიპი IIა, ოჯახური ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის ჩათვლით) ან შერეული ჰიპერქოლესტერინემია (ტიპი IIბ) დიეტასთან ერთად დამატების სახით, როცა დიეტა და სხვა არამედიკამენტოზური საშუალებები (მაგ.ფიზიკური ვარჯიშები, სხეულის მასის შემცირება) არასაკმარისია.

· ოჯახური ჰომოზიგოტუეი ჰიპერქოლესტერინემია დიეტასთან და სხვა ლიპოდდამაქვეითებელ თერაპიასთან (მაგ. დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების აფერეზი) ერთად დამატების დახით ან იმ შემთხვევაში, როცა აღნიშნული თერაპია არასაკმარისად ეფექტურია.

· ტრიგლიცერიდემია (ტიპი IV ფრედრიქსონის მიხედვით) დიეტასთან ერთად დამატების სახით.

· ათეროსკლეროზის პროგრესირების შემცირებისთვის დიეტასთან ერთად დამატების სახით პაციენტებში, რომლებისთვისაც ნაჩვენებია საერთო ქოლესტერინისა და ქოლესტერინ-დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის შემამცირებელი თერაპია.

· ძირითადი გულ-სისხლძართვთა გართულებების (ინსულტი, ინფარქტი, არტერიული რევასკულარიზაცია) პირველადი პროფილაქტიკა ზრდასრულ პაციენტებში გიდ-ის კლინიკური ნიშნების გარეშე, მაგრამ მისი განვითარების გაზრდილი რისკით (50 წელზე მეტი ასაკი მამაკაცებში, 60 წლის ზევით – ქალებში, C-რეაქტიული ცილის მაღალი კონცენტრაცია (≥ 2მგ/ლ), მინიმუმ ერთი დამატებითი რისკ-ფაქტორის არსებობისას, როგორიცაა არტერიული ჰიპერტენზია, ქოლესტერინ-მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დაბალი კონცენტრაცია, თამბაქოს მოხმარება, გიდ-ის ადრეული განვითარების ოჯახური ანამნეზი).

უკუჩვენებები

5მგ, 10მგ და 20მგ სადღეღამისო დოზი-სთვის:

· როზუვასტატინისა და პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა

· ლაქტოზის აუტანლობა, ლაქტაზის დეფიციტი ან გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბცია (პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას)

• 18 წლამდე ასაკი

· ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში, შრატისმიერი ტრანსამინაზების აქტივობის მდგრადი მატება და ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი მატება (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ მეტად)

• თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა (კკ 30მკ/წთზე ნაკლები)
• მიოპათია
• ციკლოსპორინის ერთდროული მიღება

· ქალებში; ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, კონტრაცეფციის ადექვატური მეთოდის არ არსებობა

• მიოტოქსიური გართულებების მიმართ მიდრეკილი პაციენტები

40მგ სადღეღამისო დოზი-სთვის:

· როზუვასტატინისა და პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა

· ლაქტოზის აუტანლობა, ლაქტაზის დეფიციტი ან გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბცია (პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას)

• 18 წლამდე ასაკი
• ციკლოსპორინის ერთდროული მიღება

· ქალებში; ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, კონტრაცეფციის ადექვატური მეთოდის არ არსებობა

· ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში, შრატისმიერი ტრანსამინაზების აქტივობის მდგრადი მატება და ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი მატება (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ მეტად)

• პაციენტები მიოპათია/რაბდომიოლიზის რისკ-ფაქტორებთ, კონკრეტულად:
• თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობა (კკ 60მკ/წთზე ნაკლები)
• ჰიპოთირეოზი
• კუნთების დაავადების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი

· მიოტოქსიურობა სხვა ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინფიბიტორების ან ფიბრატების მიღებისას ანამნეზში

• ალკოჰოლის ჭარბი რაოდენობით მოხმარება

· მდგომარეობები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის პლაზმური კონენტრაციის მატება

• ფიბრატების ერთდროული მიღება
• მონგოლოიდური რასის პაციენტები

სიფრთხილით ინიშნება

5მგ, 10მგ და 20მგ სადღეღამისო დოზით:

მიოპათია/რაბდომიოლიზის განვითარების რისკი – თირკმლის უკმარისობა, ჰიპოთირეოზი, კუნთების დაავადების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი და სხვა

ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინფიბიტორების ან ფიბრატების მიღებისას კუნთოვანი ტოქსიურობის ანამნეზი; ალკოჰოლის გადაჭარბებით მოხმარება; 65 წლის ზევით ასაკი; მდგომარეობები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის პლაზმური კონენტრაციის მატება; მონგოლოიდური რასა;

ფიბრატებითან ერთდროული დანიშვნა (იხ.ნაწილი “ფარმაკოკინეტიკა”); ღვიძლის დაავადებები ანამნეზში, სეფსისი, არტერიული ჰიპოტენზია; ფართო ქირურგიული ჩარევები; ტრავმები; მძიმე მეტაბოლური, ენდოკრინული ან ელექტროლიტური დარღვევები ან არაკონტროლირებული კრუნჩხვითი შეტევები.

40მგ სადღეღამისო დოზით:

თირკმლის მსუბუქი სიმძიმის უკმარისობა (კკ 60მკ/წთ-ზე მეტი); 65 წლის ზევით ასაკი; ღვიძლის დაავადებები ანამნეზში; სეფსისი; არტერიული ჰიპოტენზია; ფართო ქირურგიული ჩარევები; ტრავმები; მძიმე მეტაბოლური, ენდოკრინული ან ელექტროლიტური დარღვევები ან არაკონტროლირებული კრუნჩხვითი შეტევები.

პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით

ჩაილდ-პიუს მიხედვით 9 ქულაზე მეტი სიმძიმის ღვიძლის უკმარისობისას პრეპარატის გამოყენების პრაქტიკა არ არსებობს (იხ. ნაწილი “ფარმაკოდინამიკა” და “ განსაკუთრებული მითითებები”).

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

პრეპარატი კრესტორიუკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოში.

რეპროდუქციული ასაკის ქალები კონტრაცეფციის ადექვატურ მეთოდებს უნდა იყენებდნენ.

რამდენადაც ქოლესტერინი და ქოლესტერინის ბიოსინთეზის სხვა პროდუქტები საჭიროა ნაყოფის განვითარებისთვის, ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბირების პოტენციური რისკი აჭარბებს პრეპარატის გამოყენების სარგებელს ორსულებში.

პრეპარატით თერაპიის პერიოდში ორსულობის დადგომისას უნდა შეწყდეს მისი მიღება.

დედის რძეში როზუვასტატინის გამოყოფის მონაცემები არ არსებობა, რის გამოც, ძუძუთი კვების პერიოდში მისი მიღება უნდა შეწყდეს (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”).

მიღების წესი და დოზები

მიიღება შიგნით წყალთან ერთად, არ უნდა დაიღეჭოს და დაიფხვნას, იყლაპება მთლიანად. ინიშნება დღე/ღამის ნებისმიერ დროს საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.

პრეპარატ კრესტორით თერაპიის დაწყებამდე პაციენტმა უნდა დაიცვას სტანდარტული ჰიპოქოლესტერინემიული დიეტა და გააგრძელოს ის მკურნალობის პერიოდში. დოზა ირჩევა ინდივიდუალურად თერაპიული მიზნიდან და ეფექტიდან გამომდინარე ლიპიდების სამიზნე რეკომენდებული კონცენტრაციების გათვალისწინებით.

რეკომენდებული საწყისი დოზა დამწყები ან ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბირებიდან როზუვასტატინით თერაპიაზე გადმოყვანისას უნდა შეადგენდეს 5მგ ან 10მგ-ს 1-ჯერ დღეში. საწყისი დოზის შერჩევისას საჭიროა ქოლესტერინის შემცველობის ინდივიდუალური კონცენტრაციისა და გულ-სისხლძარღვთა გართულებების შესაძლო რისკის გათვალისწინება, ასევე აუცილებელია გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკის შეფასება. აუცილებლობისას დოზის გაზრდა შესაძლებელია 4 კვირის შემდეგ (იხ. ნაწილი “ფარმაკოდინამიკა”).

40მგ-ის მიღებისას გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკის გამო დაბალი დოზების მიღებასთან შედარებით (იხ. ნაწილი “გვერდითი მოვლენები”), 40მგ-მდე დოზის გაზრდა რეკონემდებულზე მაღალი საწყისი დოზით 4 კვირიანი მკურნალობის შემდეგ, შეიძლება მხოლოდ ჰიპერქოლესტერინემიის მაღალი ხარისხისა და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების გართულებების მაღალის რისკის მქონე (განსაკუთრებით ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიისას) პაციენტებში, რომლებშიც 20მგ-ის მიღებით ვერ იქნა მიღწეული სასურველი შედეგი და იქნებიან სპეციალისტის დაკვირვების ქვეშ (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”). რეკომენდებულია განსაკუთრებული გულდასმით დაკვირვება პაციენტებზე, რომლებიც იღებენ პრეპარატს დოზით 40მგ. 40მგ-ის დანიშვნა არაა რეკომენდებული პაციენტებში, რომლებსაც ადრე არ მიუმართავთ სპეციალისტისთვის. კრესტორით 2-4 კვირიანი თერაპიის და/ან დოზის მომატებისას აუცელებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლების კონტროლი (აუცილებლობისას საჭიროა დოზის კორექცია).

ხანდაზმული პაციენტები

ხანდაზმულ პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები

პაციენტებში თირკმლის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით დოზის კორექცია საჭირო არ არის. პაციენტებში თირკმლის მძიმე უკმარისობით (კკ 30მკ/წთ-ზე ნაკლები) პრეპარატ კრესტორის დანიშვნა უკუნაჩვენებია. უკუნაჩვენებია 40მგ-ის დანიშვნა თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობის (კკ 30-60მკ/წთ-ზე ნაკლები) მქონე პაციენტებში (იხ. ნაწილები „ფარმაკოდინამიკა“ და “განსაკუთრებული მითითებები” და “ფარმაკოდინამიკა”). თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია საწყისი დოზა 5მგ.

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტები

ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში პრეპარატ კრესტორის® მიღების უკუჩვენებაა (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”).

განსაკუთრებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები

როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების შესწავლამ სხვადასხვა ეთნიკურ გჯუფებში გამოავლინა მისი სისტემური კონცენტრაციის მატება იაპონელებსა და ჩინელებში (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”). აღნიშნული ფაქტი გასათვალისწინებელია პრეპარატ კრესტორის ამ ეთნიკურ ჯგუფებში დანიშვნისას. 10 და 20მგ–ის დანიშვნის საჭიროებისას რეკომენდებული საწყისი დოზა მონგოლოიდური რასის წარმომადგენლებისთვის 5მგ-ია. აღნიშნული რასის წარმომადგენლებში პრეპარატის 40მგ დოზით დანიშვნა უკუნაჩვენებია (იხ. ნაწილი “ უკუჩვენებები”).

გენეტიკური პოლიმორფიზმი

გენოტიპ SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC და ABCG2 (BCRP) c.421AA- ის მტარებლებში დაფიქსირდა AUC ექსპოზიციის ზრდა SLCO1B1 c.521TT და ABCG2 c.421CC-ის მტარებლებთან შედარებით. c.521CC და c.421AA გენების მქონე პაციენტებში კრესტორის მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა 20მგ-ა (იხ. ნაწილები “ფარმაკოკინეტიკა”,“სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”და “განსაკუთრებული მითითებები”).

მიოპათიისადმი მიდრეკილი პაციენტები

პრეპარატის 40მგ დოზის დანიშვნა უკუნაჩვენებია პაციენტებში ისეთი ფაქტორებით, რომლებიც მიუთითებენ მიოპათიისადმი მიდრეკილების არსებობას (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”). 10მგ და 20მგ-ის დანიშვნისას საჭიროებისას რეკომენდებული საწყისი დოზა ასეთი პაციენტებისთვის 5მგ-ა (იხ. ნაწილი “უკუჩვენებები”).

თანმხლები თერაპია

როზუვასტატინი უკავშირდება სხვადასხვა სახის ცილა-გადამტანს (კერძოდ, OATP1B1 და BCRP). პრეპარატ კრესტორის ისეთ საშუალებებთან ერთად დანიშვნისას (როგორიცაა ციკლოსპორინი, აივ-პროტეაზის ზოგიერთი ინჰიბიტორი, რიტონავირისა და ატაზანავირის, ლიპონავირისა და/ან ტიპრანავირის კომბინაციის ჩათვლით), რომლებიც ზრდიან როზუვასტატინის პლაზმურ კონცენტრაციას გადამტან ცილებთან კავშირის გამო, შესაძლებელია გაიზარდოს მიოპათიის რისკი (რაბდომიოლიზის ჩათვლით) (იხ. ნაწილები “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”და “განსაკუთრებული მითითებები”). საჭიროა ასეთი პრეპარატების კრესტორთან ერთად დანიშვნამდე მათი გამოყენების ინსტრუქციის გაცნობა. ასეთ შემთხვევებში საჭიროა ალტერნატიული თერაპიის სარგებელის შეფასება ან პრეპარატ კრესტორის მიღების დროებით შეწყვეტა. თუ ზემოთ აღნიშნული საშუალებების დანიშვნა აუცილებელია, საჭიროა კრესტორით თანმხლები თერაპიის რისკისა და სარგებელის შეფასება და დოზის შემცირების განხილვა. (იხ. ნაწილი “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”).

გვერდითი მოვლენები

კრესტორის მიღებისას გამოვლენილი გვერდითი რეაქციები უნმიშვნელოა და თავისთავად ლაგდება. კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, კრესტორით ნამკურნალები პაციენტების 4%-ზე ნაკლებმა დაასრულა კვლევაში მონაწილეობა ადრეული გვერდითი რეაქციების გამო.

გვერდითი რეაქციების ცხრილის სია

მე-3 ცხრილი წარმოადგენს გვერდითი რეაქციების პროფილს როზუვასტატინის მიღებისას კლინიკური კვლევებისა და პოსტმარკეტინგული ფართო გამოყენების მიხედვით; გვერდითი რეაქციები დაჯგუფებულია სიხშირის კატეგორიებად და ორგანოთა სისტემის კლასებად.

არასასურველი ეფექტების გამოვლენის სიხშირე შემდეგნაირადაა წარმოდგენილი:

ხშირად (> 1/100, < 1/10); საშუალო სიხშირით (> 1/1000, < 1/100); იშვიათად (> 1/10000, < 1/1000); ძალიან იშვიათად (< 1/10000), დაუზუსტებელი სიხშირით (არსებული მონაცემებით შეუძლებელია დათვლა).

ცხრილი 3. გვერდითი რეაქციები კლინიკური კვლევებისა და პოსტმარკეტინგული გამოყენების მიხედვით

ორგანოთა სისტემის კლასი	ხშირად	საშუალო სიხშირით	იშვიათად	ძალიან იშვიათად	დაუზუსტებელი სიხშირით
სისხლისა და ლიმფური სისტემის დარღვევები			თრომბოციტოპენია
იმუნური სისტემის დარღვევები			ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მათ შორის ანგიონევროზული შეშუპება
ენდოკრინული სისტემის დარღვევები	შაქრიანი დიაბეტი 1
ფსიქიკური დარღვევები					დეპრესია
ნერვული სისტემის დარღვევები	თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა			პოლინეიროპათია, მეხსიერების დაკარგვა	პერიფერიული ნეიროპათია, ძილის დარღვევა (უძილობისა და კოშმარების ჩათვლით)
რესპირატორული სისტემის, გულმკერდის და შუასაყარის დარღვევები					ხველა, ქოშინი
კუჭ-ნაწლავის სისტემის დარღვევები	ყაბზობა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი		პანკრეატიტი		დიარეა
ღვიძლისა და სანაღვლე გზების დარღვევები			"ღვიძლის" ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება	სიყვითლე, ჰეპატიტი
კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები		კანის ქავილი, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება			სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, წამლისმიერი რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (DRESS სინდრომი)
ჩონჩხის, კუნთოვანი და შემაერთებელი ქსოვილის დარღვევები	მიალგია		მიოპათია (მიოზიტის ჩათვლით), რაბდომიოლიზი, წითელი მგლურას მსგავსი სინდრომი, კუნთების დაზიანება мышцы	ართრალგია	ტენდინოპათია, ზოგჯერ გართულებულია მყესის რღვევით, იმუნური პასუხით გამოწვეული ნეკროზული მიოპათია
თირკმლისა და საშარდე გზების დარღვევები				ჰემატურია
რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლის დარღვევები				გინეკომასტია
ზოგადი დარღვევები და დარღვევები ინექციის ადგილას	ასთენია				შეშუპება

1 სიხშირე დამოკიდებული იქნება რისკის ფაქტორების არსებობაზე ან არარსებობაზე (სისხლში უზმოზე გლუკოზის კონცენტრაცია ≥ 5,6 მმოლ/ლ, სხეულის მასის ინდექსი (BMI) > 30 კგ/მ², ტრიგლიცერიდების მომატებული კონცენტრაცია, არტერიული ჰიპერტენზია ანამნეზში).

ისევე როგორც სხვა HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორების შემთხვევაში, წამლის გვერდითი რეაქციების სიხშირე ზოგადად დოზაზეა დამოკიდებული.

თირკმლის დარღვევები

პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ პრეპარატ კრესტორით®, შარდის ანალიზმა ტესტი-ზოლის გამოყენებით გამოავლინა პროტეინურიის არსებობა, უპირატესად მილაკოვანი ტიპის. შარდში ცილის ოდენობის ცვლილებები (დაწყებული ცილის არარსებობიდან, ან კვალის ოდენობით არსებობიდან დამთვარებული ++-ით ან მეტი) გამოვლინდა მკურნალობის დროს 1%-ზე ნაკლებ პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს პრეპარატი დოზით 10-20 მგ და პაციენტთა დაახლოებით 3%-ში, რომლებმაც მიიღეს პრეპარატი დოზით 40 მგ. 20 მგ დოზის მიღებისას აღინიშნა შარდში ცილის ოდენობის ცვლილების სიხშირის უმნიშვნელო მატება (დაწყებული ცილის არარსებობიდან, ან კვალის ოდენობით არსებობიდან დამთვარებული +-ით) უმეტეს შემთხვევაში, პროტეინურია მცირდება ან ქრება სპონტანურად თერაპიის გაგრძელების ფონზე.

კლინიკური კვლევების შედეგებისა და პოსტმარკეტინგული გამოცდილების მიმოხილვამ დღემდე არ გამოავლინა მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი პროტეინურიასა და თირკმლის მწვავე ან პროგრესირებად დაავადებას შორის.

ჰემატურია დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პრეპარატ კრესტორს® და კლინიკური კვლევების შედეგები აჩვენებს, რომ ეს ფენომენი იშვიათად ხდება.

ჩონჩხის კუნთების დარღვევები

კრესტორის მიღებისას (ყველა დოზირებით), განსაკუთრებით 20მგ-ზე მეტი დოზით, გამოვლინდა ჩონჩხის კუნთების ეფექტები: მიალგია, მიოპათია (მიოზიტის ჩათვლით), იშვიათ შემთხვევებში – რაბდომიოლიზი თირკმლის მწვავე უკმარისობით ან მის გარეშე. კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის დოზა-დამოკიდებული მატება ვლინდება პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ როზუვასტატინს აღნიშნული უმეტეს შემთხვევაში უმნიშვნელო, უსიმპტომო და დროებითი იყო. კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის მატებისას (ზედა ზღვრულ ნორმაზე 5-ჯერ მეტი) როზუვასტატინით თერაპია უნდა შეწყდეს (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”).

ღვიძლის დაზიანებაHMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, ტრანსამინაზების აქტივობის დოზადამოკიდებული ზრდა დაფიქსირდა პაციენტთა მცირე რაოდენობაში, რომლებიც იყენებდნენ როზუვასტატინს, უმეტეს შემთხვევაში იყო უმნიშვნელო, უსიმპტომო და ხანმოკლე.

ზოგიერთი სტატინის გამოყენებისას დაფიქსირდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

სექსუალური დისფუნქცია.

გამოვლინდა ფილტვების ინტერსტიციული დაავადების განსაკუთრებით იშვიათი შემთხვევები, უმეტესად პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას (იხ.ნაწილი "განსაკუთრებული მითითებები").

რაბდომიოლიზის შემთხვევების, თირკმლისსა და ღვიძლის სერიოზული დარღვევების შესახებ შეტყობინებების სიხშირე (ძირითადად ასოცირებული "ღვიძლისმიერი" ტრანსამინაზების აქტივობის მატებასთან) უფრო მაღალი იყო 40 მგ დოზის მიღებისას.

დოზის გადაჭარბება

რამდენიმე დღე/ღამური დოზის ერთდროული მიღებისას როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება. როზუვასტატინის დოზის გადაჭარბებისას სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს. ასეთ შემთხვევაში რეკომენდებულია სიმპტომური თერაპია და სიცოცხლისთვის მნიშვნელოვანი ორგანოებისა და სისტემების ფუნქციათა შენარჩუნებისკენ მიმართული ღონისძიებები. აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციათა და კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის კონტროლი. ნაკლებსავარაუდოა ჰემოდიალიზის ეფექტურობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

როზუვასტატინზე სხვა წამლების ერთდროული გამოყენების გავლენა

ტრანსპორტული ცილების ინჰიბიტორები: როზუვასტატინი წარმოადგენს გარკვეული გადამტანი ცილების სუბსტრატს, მათ შორის ღვიძლის ათვისების გადამტანს OATP1B1-ს და ეფლუქსორული ტიპის გადამტანს, BCRP-ს.

როზუვასტატინი უკავშირდება სხვადასხვა სახის ცილა-გადამტანს (კერძოდ, OATP1B1 და BCRP). ამ ტრანსპორტული ცილების ინჰიბიტორების როზუვასტატინთან ერთად გამოყენებისას, შესაძლოა გაიზარდოს ამ უკანასკნელის პლაზმური კონცენტრაცია და მოიმატოს მიოპათიის განვითარების რისკმა (იხ. ცხრილი 4, ნაწილი “ მიღების წესი და დოზები” და “განსაკუთრებული მითითებები”).

ციკლოსპორინი: ციკლოსპორინის და როზუვასტატინის ერთდროული მიღებისას როზუვასტატინის AUC 7-ჯერ მეტი იყო, რომელიც გამოვლინდა ზრდასრულ მოხალისეებში (იხ. ცხრილი 4). პრეპარატი კრესტორი® უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იყენებენ ციკლოსპორინს (იხ. ნაწილი "უკუჩვენებები"). ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენება არ მოქმედებს ციკლოსპორინის კონცენტრაციაზე სისხლის პლაზმაში.

პროტეაზას ინჰიბიტორები:

მიუხედავად იმისა, რომ ურთიერთქმედების ზუსტი მექანიზმი უცნობია, პროტეაზას ინჰიბიტორთან ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის ექსპოზიციის მნიშვნელოვანი ზრდა (იხ. ცხრილი 4). მაგალითად, ფარმაკოკინეტიკური კვლევისას, როზუვასტატინის დოზით 10 მგ და კომბინირებული პრეპარატის ერთდროულმა გამოყენებამ, რომელიც შეიცავს ორ პროტეაზას ინჰიბიტორს (300 მგ ატაზანავირი/100 მგ რიტონავირი) ჯანმრთელ მოხალისეებში გამოიწვია როზუვასტატინის AUC-ის და Cmax დაახლოებით სამჯერ და შვიდჯერ ზრდა, შესაბამისად. პრეპარატ კრესტორის® და პროტეაზას ინჰიბიტორების ზოგიერთი კომბინაციის ერთდროული გამოყენება შესაძლებელია კრესტორის დოზის კორექციის შესაძლებლობის საფუძვლიანი შეფასების შემდეგ, როზუვასტატინის ექსპოზიციის დონის მოსალოდნელი ზრდის საფუძველზე (იხ. ნაწილები "მიღების წესი და დოზები“, „განსაკუთრებული მითითებები“ და ცხრილი 4).

გემფიბროზილი და სხვა ჰიპოლიპიდემიური საშუალებები: როზუვასტატინისა და გემფიბროზილის ერთდროულ გამოყენებამ გამოიწვია როზუვასტატინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციისა და AUC-ის 2-ჯერ მომატება (იხ. ნაწილი “განსაკუთრებული მითითებები”). კონკრეტული ურთიერთქმედების კვლევების მონაცემებზე დაყრდნობით, არ არის მოსალოდნელი მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება ფენოფიბრატთან, შესაძლებელია ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება. გემფიბროზილი, ფენოფიბრატი, სხვა ფიბრატები და ნიაცინი (ნიკოტინის მჟავა) ლიპიდების შემამცირებელი დოზების გამოყენებისას (≥ 1 გ/დღეში) ზრდის მიოპათიის რისკს HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას, სავარაუდოდ იმის გამო, რომ მათ შეუძლიათ გამოიწვიონ მიოპათია მონოთერაპიის დროს. კრესტორის® მიღება დოზით 40 მგ უკუნაჩვენებია ფიბრატებთან ერთად გამოყენებისას (იხ. ნაწილები „უკუჩვენებები“ და „განსაკუთრებული მითითებები“). ასეთმა პაციენტებმა უნდა დაიწყონ თერაპია დოზით 5 მგ.

 

ეზეტიმიბი: პრეპარატის კრესტორის® დოზით 10 მგ და ეზეტიმიბის დოზით 10 მგ ერთდროულ გამოყენებას თან ახლდა როზუვასტატინის AUC 1.2-ჯერ მატება ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში (იხ. ცხრილი 4). არ არის გამორიცხული ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება კრესოტრსა®ა და ეზეტიმიბს შორის არასასურველ რეაქციების განვითარების კუთხით (იხ. ნაწილი „განსაკუთრებული მითითებები“).

ანტაციდები: პრეპარატ კრესტორის და ანტაციდის ერთდროულმა გამოყენებამ მაგნიუმის და ალუმინის ჰიდროქსიდის შემცველი სუსპენზიის სახით გამოიწვია როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის დაქვეითება დაახლოებით 50%-ით. ეს ეფექტი ნაკლებად არის გამოხატული, თუ ანტაციდი გამოიყენებოდა კრესტორის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. ამ ურთიერთქმედების კლინიკური მნიშვნელობა არ არის შესწავლილი.

ერითრომიცინი: ერითრომიცინისა და როზუვასტატინის ერთდროულმა მიღებამ გამოიწვიაროზუვასტატინის AUC-ს 20%-ითა და C_max30%-ით შემცირება. აღნიშნული ურთიერთქმედება შესაძლოა ვლინდება ერითრომიცინის მიერ ნაწლავთა მოტორიკის გაზრდის ფონზე.

ციტოქრომ P450- ს იზოფერმენტები: in vivo და in vitro კვლევების შედეგებმა აჩვენა, რომ როზუვასტატინი ციტოქრომ P450-ს იზოფერმენტების არც ინჰიბიტორია და არც ინდუქტორი. ამას გარდა, როზუვასტატინი ამ ფერმენტების სუსტი სუბსტრატია. ამიტომ, არ არის მოსალოდნელი როზუვასტატინის ურთიერთქმედება სხვა საშუალებებთან ციტოქრომ P450-ს იზოფერმენტების მონაწილწობით მეტაბოლიზმის დონეზე. როზუვასტატინის ფლუკონაზოლთან (CYP2C9 და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორი) და კეტოკონაზოლთან (CYP2A6 და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორი) კლინიკურდ მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ ვლინდება.

ურთიერთქმედება სამურნალო საშუალებებთან, რომლებიც იწვევენ როზუვასტატინის დოზის კორექციას (იხ. ცხრილი 4 )

კრესტორის დოზის კორექტირება ხდება ისეთ საშუალებებთან ერთად აუცილებელი გამოყენებისას, რომლებიც იწვევენ როზუვასტატინის მიმართ ექსპოზიციას. თუ ექსპოზიცია მოსალოდნელია 2-ჯერ მეტად, კრესტორის საწყისი დოზა შეადგენს 5მგ-ს. ასევე, საჭიროა მაქსიმალური დღე/ღამური დოზის კორექტირება, რომ მოსალოდნელი ექსპოზიცია არ აჭარბებდეს იგივე მაჩვენებელს 40მგ-ისთვის სხვა წამლებთან ერთად მიღების გარეშე. მაგალითად, კრესტორის მაქსიმალური დღე/ღამური დოზა გემფიბროზილთან ერთად გამოყენებისას 20მგ-ია (ექსპოზიციის ზრდა 1.9-ჯერ), რიტონავირი/ატაზანავირი – 10მგ (ექსპოზიციის ზრდა 3.1-ჯერ).

კრესტორის® საწყისი დოზის კორექცია არ არის საჭირო, თუ ექსპოზიციის ზრდა მოსალოდნელია 2-ჯერ ნაკლებად, თუმცა კრესტორი® დოზის ზრდისას, რომელიც 20 მგ-ზე მეტია საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა

ცხრილი4 . თანმხლები თერაპიის გავლენა როზუვასტატინის მიმართ ექსპოზიციაზე (AUC, მონაცემები ნაჩვენებია კლების მიხედვით) – გამოქვეყნებული კლინიკური კვლევების შედეგები

 

როზუვასტატინის AUC-ის გაზრდა 2-ჯერ ან მეტჯერ
სამკურნალო რეჟიმი პრეპარატებით,რომლებიც ურთიერთქმედებენ როზუვასტატინთან	როზუვასტატინის რეჟიმი	როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება1
სოფოსბუვირი/ველპატასვირი/ვოქსილაპრევირი (400მგ-100მგ-100მგ) + ვოქსილაპრევირი 100მგ 1-ჯერ დღეში, 15 დღე	10მგ ერთჯერადად	მატება 7.4-ჯერ
ციკლოსპორინი 75-200მგ 2- ჯერ დღე/ღამეში, 6 თვე	10 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში., 10 დღე	მატება 7.1-ჯერ
დაროლუტამიდი 600 მგ 2-ჯერ დღეში, 5 დღე	5 მგ ერთჯერადად	მატება 5.2-ჯერ
რეგორაფენიბი 160მგ 1-ჯერ დღეში, 14 დღე	5მგ ერთჯერადად	მატება 3.8-ჯერ
ატაზანავირი 300 მგ/რიტონავირი 100 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 8 დღე	10 მგ ერთჯერადად	მატება 3.1-ჯერ
ველპატასვირი 100 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში	10 მგ ერთჯერადად	მატება 2.7-ჯერ
ომბიტასვირი 25 მგ/პარიტაპრევირი 150 მგ/რიტონავირი 100მგ/ დასაბუვირი 400 მგ ორჯერ დღეში	10მგ ერთჯერადად	მატება 2.6-ჯერ
ტერიფლუნომიდი	არ არის მონაცემები	მატება 2.5-ჯერ
გრაზოპრევირი 200მგ/ელბასვირი 50მგ 1-ჯერ დღეში, 11 დღე	10მგ ერთჯერადად	მატება 2.3-ჯერ
გლეკაპრევირი 400მგ/პიბრენტასვირი 120მგ 1-ჯერ დღეში, 7 დღე	5მგ ერთჯერადად	მატება 2.2-ჯერ
ლიპონავირი 400 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 17 დღე	20 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში., 7 დღე	მატება 2.1-ჯერ
კაპმატინიბი 400 მგ ორჯერ დღეში 2	10 მგ ერთჯერადად	მატება 2.1-ჯერ
კლოპიდოგრელი 300 მგ (დატვირთვის დოზა), შემდეგ 75 მგ 24სთ-ში	20 მგ ერთჯერადად	მატება 2-ჯერ
ფოსტამატინიბი 100 მგ ორჯერ დღეში	20 მგ ერთჯერადად	მატება 2-ჯერ
ფებუქსოსტატი 120 მგ დღეში ერთხელ	10 მგ ერთჯერადად	მატება 1.9-ჯერ
გემფიბროზილი 600მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე	80 მგ ერთჯერადად	მატება 1.9-ჯერ
როზუვასტატინის AUC 2-ჯერ ნაკლები ზრდა
სამკურნალო რეჟიმი პრეპარატებით,რომლებიც ურთიერთქმედებენ როზუვასტატინთან	როზუვასტატინის რეჟიმი	როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება 1
ელთრომბოპაგი 75 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 10 დღე	10 მგ ერთჯერადად	მატება 1.6-ჯერ
დარუნავირი 600 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე	10 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე	მატება 1.5-ჯერ
ტიპრანავირი 500 მგ/რიტონავირი 200 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 11 დღე	10 მგ ერთჯერადად	მატება 1.4-ჯერ
დრონედარონი 400 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში	მონაცემები არ არის	მატება 1.4-ჯერ
იტრაკონაზოლი 200 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 5 დღე	10 მგ ერთჯერადად	მატება 1.4-ჯერ 2
ეზეტიმიბი 10 მგ 1-ჯერ დღე/რამეში, 14 დღე	10 მგ 1-ჯერ დღე/ღამეში, 14 დღე	მატება 1.2-ჯერ 2
ფოსამპრენავირი 700 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღე/ღამეში, 8 დღე	10 მგ ერთჯერადად	ცვლილების გარეშე
როზუვასტატინის AUC-ის დაქვეითება
სამკურნალო რეჟიმი პრეპარატებით,რომლებიც ურთიერთქმედებენ როზუვასტატინთან	როზუვასტატინის რეჟიმი	როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება 1
ერითრომიცინი 500 მგ 4-ჯერ დღე/ღამეში, 7 დღე	80 მგ ერთჯერადად	შემცირება 28%
ბაიკალინი 50 მგ 3-ჯერ დღე/ღამეში, 14 დღე	20 მგ ერთჯერადად	შემცირება 47%

1 მონაცემები წარმოდგენილი AUC-ის მრავალჯერადონის ცვლილების სახით არის ამ მაჩვენებლის მნიშვნელობის თანაფარდობა თანმხლები თერაპიის ფონზე მაჩვენებლის მნიშვნელობასთან როზუვასტატინით მონოთერაპიის დროს. მონაცემები, წარმოდგენილი როგორც %, არის % AUC-ს შორის სხვაობა თანმხლები თერაპიისა და როზუვასტატინის მონოთერაპიას შორის.

2 ჩატარდა კრესტორთან® ურთიერთქმედების რამდენიმე კვლევა სხვადასხვა დოზების გამოყენებისას და ცხრილში მოცემულია ყველაზე მნიშვნელოვანი თანაფარდობები.

შემდეგი პრეპარატები და მათი კომბინაციები არ ახდენდნენ კლინიკურად მნიშვნელოვან გავლენას როზუვასტატინის ექსპოზიციაზე ერთობლიბლივად გამოყენებისას: ალეგლიტაზარი 0.3 მგ, 7 დღე; ფენოფიბრატი 67 მგ 3-ჯერ დღეში, 7 დღე; ფლუკონაზოლი 200 მგ ერთხელ დღეში, 11 დღე; ფოსამპრენავირი 700 მგ/რიტონავირი 100 მგ ორჯერ დღეში 8 დღის განმავლობაში; კეტოკონაზოლი 200 მგ ორჯერ დღეში, 7 დღე; რიფამპიცინი 450 მგ ერთხელ დღეში, 7 დღე; სილიმარინი 140 მგ 3-ჯერ დღეში 5 დღის განმავლობაში.

როზუვასტატინის გავლენაერთდროულად გამოყენებულ სხვა პრეპარატებზე

ვიტამინ K-ს ანტაგონისტები:

HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, მკურნალობის დაწყებამ ან კრესტორის დოზის გაზრდამ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ K ვიტამინის ანტაგონისტებს (მაგალითად, ვარფარინს ან სხვა კუმარინის ანტიკოაგულანტებს) შეიძლება გამოიწვიოს საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის (INR) დონის მატება. პრეპარატ კრესტორის ამოღებამ ან დოზის შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს INR-ის შემცირება. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია INR კონტროლი.

პერორალური კონტრაცეპტივები/ჰორმონოშენაცვლებითი თერაპია: როზუვასტატინის პერორალურ კონტრცეპტივებთან ერთდროულმა გამოყენებამ გაზარდა ეთინილესტრადიოლისა და ნორგესტრელი AUC-ს 26% და 34%-ით, შესაბამისად. პლაზმური კონცენტრაციის ასეთი ზრდა გათვალისეინებული უნდა იქნას პერორალური კონტრაცეპტივის დოზის შერჩევისას. კრესტორის და ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპიის ერთდროული გამოყენების ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები არ არსებობს, შესაბამისად, არ შეიძლება გამოვრიცხოთ ზემოთ აღნიშნულის ანალოგიური ეფექტის განვითარება მათი ერთდროული გამოყენებისას. თუმცა, მსგავსი კომბინაცია, ფართოდ გამოიყენებოდა ქალებში კლინიკური კვლევებისას და პაციენტები კარგად იტანდნენ მას.

სხვა სამკურნალო საშუალებები:

დიგოქსინი: სპეციფიკური წამლების ურთიერთქმედების კვლევების შედეგების მიხედვით, როზუვასტატინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება დიგოქსინთან მოსალოდნელი არ არის.

ფუზიდის მჟავა: როზუვასტატინთან და ფუზიდის მჟავასთან ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. ფუზიდის მჟავასთან და სტატინებთან ერთდროული სისტემური თერაპიისას შეიძლება გაიზარდოს მიოპათიის განვითარების რისკი, მათ შორის რაბდომიოლიზი. ამ ურთიერთქმედების მექანიზმი (იქნება ეს ფარმაკოდინამიკური თუ ფარმაკოკინეტიკური, ან ორივე) ჯერ არ შეუსწავლიათ. რაბდომიოლიზი (მათ შორის ფატალური შედეგი) დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ამ კომბინაციით.

თუ საჭიროა სისტემური თერაპია ფუზიდის მჟავით, კრესტორთან მკურნალობა უნდა შეწყდეს ფუზიდის მჟავას მიღების პერიოდის განმავლობაში (იხ. ნაწილი "განსაკუთრებული მითითებები ~").

განსაკუთრებული მითითებები

თირკმელებთან დაკავშირებული ეფექტები

პაციენტებში, რომლებიც კრესტორს იღებენ მაღალი დოზით (ძირითადად 40მგ), აღინიშნებოდა მილაკოვანი პროტეიმურია, რომელიც უმეტეს შემთხვევაში ტრანზიტორულ ხასიათს ატარებდა. ასეთი პროტეინურია არ ადასტურებდა თირკმელების მწვავე დაავადების განვითარებას ან არსებულის პროგრესირებას. პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატს იღებენ დოზით 40მგ, რეკომენდებულია მკურნალობისას თირკმლის ფუნქციათა კონტროლი.

ჩონჩხის კუნთების მხრივ დარღვევები

კრესტორის მიღებისას (ყველა დოზირებით), განსაკუთრებით 20მგ-ზე მეტის მიღებისას, აღინიშნა ჩონჩხის კუნთების შემდეგი ეფექტები: მიალგია, მიოპათია, იშვიათ შემთხვევაში რაბდომიოლიზი.

კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის განსაზღვრა

კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობა არ უნდა განისაზღვროს ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ან მისი მატების სხვა მიზეზების არსებობის პირობებში, რომ თავიდან ავიცილოთ მიღებული შედეგის არასწორი ინტერპრეტაცია. იმ შემთხვევაში თუ კრეატინფოსფოკინაზის საწყისი აქტივობა მნიშვნელოვნადაა მომატებული (5-ჯერ მეტად აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს), საჭიროა 5-7 დღეში განმეორებითი ტესტის ჩატარება. განმოერებითი ტესტის იგივე მაჩვენებლის შემთვევაში (5-ჯერ მეტად აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს) მკურნალობის დაწყება რეკომენდებული არ არის.

თერაპიის დაწყებამდე

კრესტორის დანიშვნისას, ისევე როგორც ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების გამოყენებისას, სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო პაციენტებში მიოპათია/რაბდომიოლიზის რისკით (იხ. ნაწილი “სიფრთხილით გამოიყენება”), აუცილებელია რისკისა და შესაძლო სარგებელის შედარება და პაციენტზე კლინიკური დაკვირვება.

თერაპიისას

საჭიროა პაციენტის ინფორმირება, რომ დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს ექიმს კუნთების ტკივილის, სისუსტისა და სპაზმების გამოვლენისას, განსაკუთრებით, თუ თან ახლავს საერთო სისუსტე და ცხელება. ასეთ პაციენტებში აუცილებელია კრეატინფოსფიკინაზის აქტივობის განსაზღვრა. თერაპია უნდა შეწყდეს, თუ გამოვლინდა მისი აქტივობის მნიშვნელოვანი მატება (ზედა ზღვრულ ნორმაზე 5-ჯერ მეტი) ან კუნთოვანი სიმპტომების მკვეთრად გამოვლენისას დისკომფორტის გაჩენისთ (მიუხედავად იმისა მომატებულია თუ არა კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობა ზედა ზღვრულ ნორმაზე 5-ჯერ). თუ სიმპტომები ალაგდა და კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის მაჩვენებელი დაუბრუნდა ნორმას, რეკომენდებულია კრესტორის და/ან კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორის დანიშვნა ნაკლები დოზით და პაციენტზე გულდასმით დაკვირვება.

კრეატინფოსფოკინაზის რუტინული კონტროლი სიმპტომთა არ არსებობისას მიზანშეწონილი არ არის. დაფიქსირებულია იმუნო-გაშუალებული ნეკროზული მიოპათიის ძალიან იშვიათი შემთვევები, კლინიკური გამოვლინებით: პროქსიმალური კუნთების მდგრადი სისუსტე და კრეატინფოსფოკინაზის აქტივობის მატება სისხლის პლაზმაში სტატინებით (მათ შორის, როზუვასტატინით) მკურნალობის ან მათი მირების შეწყვეტის შემდეგ. შესაძლოა, საჭირო გახდეს კუნთოვანი და ნერვული სისტემის დამატებითი გამოკვლევების ჩატარება, ასევე იმუნოდეპრესიული საშუალებებით თერაპია.

კრესტორის მიღებისას თანმხლებ თერაპიასთან ერთად ჩონჩხის კუნთებზე მოქმედების სიმპტომები არ გამოვლენიალა. თუმცა, არის ცნობები მიოზიტისა და მიოპათიის განვითარების შესახებ ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების გამოყენებისას ფიბრინის მჟავასთან (გემფიბროზილის ჩათვლით), ციკლოსპირინთან, ნიკოტინის მჟავის ლიპიდდამაქვეითებელი დოზასთან (≥1გ-ზე დღე/ღამეში), აზოლურ სოკოსსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, აივ პროტეაზის ინჰიბიტორებთან და მაკროლიდებთან ერთად მიღებისას. გემფიბროზილი ზრდის მიოპათიის განვითარების რისკს ზოგიერთ ჰმგ კოენზიმA-რედუქტაზას ინჰიბიტორთან ერთდროული დანიშვნისას. ამგვარად, კრესტორის მიღება გემფიბროზილთან ერთად რეკომენდებული არ არის. კრესტორის ფიბრატებთან ან ნიკოტინის მჟავის ლიპიდდამაქვეიტებელ დოზებთან ერთდროული დანიშვნისას საჭიროა რისკისა და სარგებელის სიფრთხილით შეფასება. 40მგ კრესტორის ფიბრატებთან ერთად გამოყენება უკუნაჩვენებია (იხ. ნაწილები “ უკუჩვენებები”და “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”,).

კრესტორის მიღების დაწყებიდან და/ან დოზის მომატებიდან 2-4 კვირაში აუცილებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლების კონტროლი (აუცილებლობისას დოზის კორექცია).

ღვიძლი

რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციათა კონტროლი თერაპიის დაწყებამდე და დაწყებიდან 3 თვის შემდეგ. კრესტორის მიღება უნდა შეწყდეს ან დოზა შემცირდეს თუ “ღვიძლის” ტრანსამინაზების აქტივობა სისხლის პლაზმაში 3-ჯერ აჭარბებს ზედა ზღვრულ ნორმას.

ჰიპოთირეოზისა და ნეფროტოქსიური სინდრომის ფონზე განვითარებული ჰიპერქოლესტერინემიისას ძირითადი დაავადების მკურნალობა უნდა ჩატარდეს კრესტორის მიღებამდე.

განსაკუთებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები

როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების შესწავლამ სხვადასხვა ეთნიკურ ჯგუფებში გამოავლინა მისი სისტემური კონცენტრაციის მატება იაპონელებსა და ჩინელებში ევროპეიდელებთან შედარებით. (იხ. ნაწილები “ფარმაკოკინეტიკა” და “მიღების წესი და დოზები” ).აივ პროტეაზის ინჰიბიტორები

პრეპარატის ერთდროული გამოყენება აივ პროტეაზის ინჰიბიტორებთან რეკომენდებული არ არის (იხ. ნაწილი “სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება”).

ლაქტოზა

პრეპარატი არ ინიშნება ლაქტოზის უკმარისობის, გალაქტოზის აუტანლობისა და გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბციის მქონე პაციენტებში.

ფილტვის ინტერსტიციული დაავადება

ზოგიერთი სტატინის გამოყენებისას (განსაკუთრებით ხანგრძლივი მიღებისას), აღინიშნა ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების განვითარების განსაკუთრებით იშვიათი შემთხვევები. დაავადების განვიათარების ნიშნებია ქოშინი, არაპროდუქტიული ხველა და საერთო მდგომარეობის გაუარესება (სისუსტე, წონის დაქვეითება და ცხელება). ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების განვითარების ეჭვის მიტანისას აუცილებელია სტატინებით თერაპიის შეწყვეტა.

შაქრიანი დიაბეტი ტიპი II

პაციენტებში გლუკოზის კონცენტრაციით 5.6-6.9მმოლ/ლ კრესტორით თერაპია ასოცირდებოდა II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის განვითარების მომატებულ რისკთან.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

კრესტორის სატრანსპორტო საშუალებებსა და მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედების შეფასების კვლევები არ ჩატარებულა. ავტომობილის მართვისას ან სამუშაოს შესრულებისას, რომელიც ყურადღების კონცენტირებას მოითხოვს, საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა (თერაპიისას შესაძლოა გამოვლინდეს თავბრუ).

გამოშვების ფორმა

5მგ, გარსით დაფარული ტაბლეტები

14 ტაბლეტი პვქ/ალუმინის ბლისტერზე, 2 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში პირველი გახსნის კონტროლით.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგი სობის ვადა

3 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის პირობები:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით