Atarax - ატარაქსი  25მგ 30 ტაბლეტი

შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: ჰიდროქსიზინის ჰიდროქლორიდი 25მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი 54,80მგ, მიკროკრისტალური ცელულოზა 28,00მგ, მაგნიუმის სტეარატი 1,50მგ, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი (უწყლო) 0,70მგ.
გარსი: ოპადრაი® Y-1-7000 3,30მგ (ტიტანის დიოქსიდი 0,21მგ, ჰიპრომელოზა 2,06მგ, მაკროგოლი 400 1,03მგ).

აღწერა
აპკიანი გარსით დაფარული, წაგრძელებული, თეთრი ტაბლეტები, განივი ნახოლით ორივე მხარეს.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი : ანქსიოლიზური საშუალება (ტრანკვილიზატორი).
ათქ კოდი: N05BB01.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
დიფენილმეთანის წარმოებული, თრგუნავს გარკვეული სუბკორტიკალური ზონების აქტივობას. ახასიათებს H1-ჰისტამინმაბლოკირებელი, ბრონქოდილატაციური და ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება, ზომიერად მოქმდებს კუჭ-ნაწლავის სეკრეციაზე. ჰიდროქსიზინი მნიშვნელოვნად ამცირებს ქავილს ჭინჭრის ციებით, ეგზემით და დერმატიტით დაავადებულ პაციენტებში.
ღვიძლის უკმარისობისას, ერთჯერადი მიღების შემდეგ, H1-ჰისტამინმაბლოკირებელი ეფექტი შეიძლება გახანგრძლივდეს 96 საათამდე. ახასიათებს ზომიერი ანქსიოლიზური აქტივობა და სედაციური ეფექტი. პოლისომნოგრაფია უძილობით და შფოთვით დაავადებულ პაციეტნებში ავლენს ძილის ხანგრძლივობის ზრდას, ღამის აგზნების შემცირებას ჰიდროქსიზინის ერთჯერადი ან განმეორებითი მიღების შემდეგ 50მგ დოზით. შფოთვით დავადებულ პაციენტებში კუნთების დაჭიმულობის შემცირება აღინიშნება პრეპარატის 50მგ დოზით 3-ჯერ დღეში მიღებისას. არ იწვევს ფსიქიურ დამოკიდებულებას და შეჩვევას. ხანგრძლივი გამოყენებისას არ აღინიშნება მოხსნის სინდრომი და კოგნიტიური ფუნქციის გაუარესება.
H1-ჰისტამინმაბლოკირებელი ეფექტი დგება ტაბლეტის მიღებიდან დაახლოებით 1 საათის შემდეგ. სედაციური ეფექტი ვლინდება 30-45 წუთის შემდეგ.
ახასიათებს სპაზმოლიზური და სიმპათოლოგიური ეფექტები, აგრეთვე ზომიერი ანალგეზური მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა
აბსორბცია - მაღალია პერორალური მიღების შემდეგ მაქსიმალური კონცენტარციის მიღწევის დრო (თჩმახ) - 2 სთ. 25მგ დოზის ერთჯერადი მიღების შემდეგ მოზრდილებში თჩმახ შეადგენს 30ნგ/მლ-ს და 70ნგ/მლ-ს, 50მგ ჰიდროქსიზინის მიღების შემდეგ. შიგნით მიღების შემდეგ ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს.

განაწილება.
ჰიდროქსიზინი მეტად კონცენტრირდება ქსოვილებში, ვიდრე პლაზმაში. განაწილების კოეფიციენტი შეადგენს 7-16ლ/კგ-ს მოზრდილებში. პერორალური მიღების შემდეგ ჰიდროქსიზინი კარგად აღწევს კანში, ამასთან კანში მისი კონცენტრაცია მეტად აჭარბებს სისხლში კონცენტრაციას, როგორც ერთჯერადი, ისე მრავალჯერადი მიღების შემდეგ. ჰიდროქსიზინის გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერში და პლაცენტრაში, მეტად კონცენტრირდება ფეტალურ ვიდრე დედის ქსოვილებში.

მეტაბოლიზმი
ჰიდროქსიზინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ცეტირიზინი - ძირითადი მეტაბოლიტი (45%) წარმოადგენს პერიფერიული Н1-ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკერს. მეტაბოლიტები ვლინდება ლაქტატში.

გამოყოფა
ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2) მოზრდილებში - 14 საათი (დიაპაზონი: 7-20სთ). ჰიდროქსიზინის საერთო კლირენსი შეადგენს 13მლ/წთ/კგ-ს. მხოლოდ ჰიდროქსიზინის 0.8% გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი სახით. ძირითადი მეატბოლიტი ცეტირიზინი გამოიყოფა ძირითადად შარდით, უცვლელი სახით (მიღებული დოზის 25%).

ფარმაკოკინეტიკა პაციენტების განსაკუთრებულ ჯგუფებში
ხანდაზმულ პაციენტებში
ხანდაზმულ პაციენტებში T1/2 შეადგენდა 29სთ-ს, განაწილების მოცულობა 22,5ლ/კგ-ს. ხანდაზმულ პაციენტებში დანიშვნისას რეკომენდებულია ჰიდროქსიზინის სადღეღამისო დოზის დაქვეითება.

ბავშვებში
ბავშვებში საერთო კლირენსი 2,5-ჯერ მაღალია ვიდრე მოზრდილებში.
ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) უფრო მოკლეა ვიდრე მოზრდილებში: 11 საათი - 14 წლის ბავშვებში და 4 საათი - 1 წლის ასაკში. ბავშვებში გამოყენებისას უნდა მოხდეს დოზის კორექცია.

პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით
ღვიძლის მეორადი დისფუნქციის მქონე პაციენტებში, ღვიძლის პირველადი ბილიარული ციროზის გამო საერთო კლირენი შეადგენს იმ მაჩვენებლოს დაახლოებით 66%-ს, რომელიც დარეგისტრირებულია ჯანმრთელ მოხალისეებში. ღვიძლის დაავადებების მქონე პაციენტებში თ1/2 იზრდებოდა 37 საათამდე, შრატში მეტაბოლიტების კონცენტრაცია უფრო მაღალია ვიდრე ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის მქონე ახალგაზრდა პაციენტებში. ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რეკომენდებულია სადღეღამისო დოზის ან მიღების ხანგრძლივობის შემცირება.

თირკმლის უკმარისობით დაავადებულები
ჰიდროქსიზინის ფარმაკოკინეტიკას იკვლევდნენ თირკმლის მძიმე უკმარისობით დაავადებულ 8 პაციენტში (კრეატინინის კლირენსი 24 ± 7 მლ/წთ).
ჰიდროქსიზინის ექსპოზიციის ხანგრძლივობა (AUჩ [მრუდი]) მნიშვნელოვნად არ იცვლებოდა, კარბოქსილირებული მეტაბოლიტის - ცეტირიზინის ექსპოზიცია იზრდებოდა. ამ მეტაბოლიტის გამოყოფისთვის ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. მეტაბოლიტის ცეტირიზინის დაგროვების ასაცილებლად ჰიდროქსიზინის მრავალჯერადი გამოყენების შემდეგ თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია ჰიდროქსიზინის სადღეღამის დოზის შემცირება.

მიღების ჩვენება
• მოზრდილებში შფოთვის სიმპტომური მკურნალობა
• სედაციური საშუალების სახით პრემედიკაციის პერიოდში
• ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობა

უკუჩვენება
• ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის, ცეტირიზინის და პიპერაზინის სხვა წარმოებულების, ამინოფილინის ან ეთილენდიამინის მიმართ
• პორფირია
• ბავშვთა ასაკი 3 წლამდე
• ორსულობა, მშობიარობის ან ლაქტაციის პერიოდი
• გალაქტოზას მემკვიდრული აუტანლობა, ლაქტაზას დეფიციტი ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციის სინდრომი (რადგან ტაბლეტების შემადგენლობაში შედის ლაქტოზა).
• ანამნეზში QT ინტერვალის გახანგრძლივება.

სიფრთხილით
მიასთენიისას, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიისას შრდის გამოყოფის გაძნელებით, ყაბზობის დროს, გლაუკომის, დემენციის, კრუნჩხვითი შეტევებისადმი მიდრეკიელბისას, არითმიისადმი მიდრეკილებისას, ელექტროლიტური დისბალანსის ჩათვლით (ჰიპოკალიემია, ჰიპომაგნიემია) პაციენტებში ანამნეზში გულის დაავადებებით ან პრეპარატების გამოყენებისას, რომლებსაც შეუძლიათ არითმიის გამოწვევა.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება
შიგნით
ბავშვები
ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობისთვის
3-დან 6 წლამდე ასაკში: 1მგ/კგ დღეში - 2,5მგ/კგ/დღეში რამდენიმე მიღებაზე.
6 წლის და უფროს ასაკში: 1მგ/კგ/დღეში - 2.0მგ/კგ/დღეში რამდენიმე მიღებაზე.
პრემედიკაციისთვის - 1მგ/კგ ღამით ანესთეზიამდე.
ტაბლეტების რაოდენობას საზღვრავს ექიმი ბავშვის წონის მიხედვით, რეკომენდებული დოზების შესაბამისად.

მოზრდილები
შფოთვის სიმპტომური მკურნალობისთვის: სტანდარტული დოზა 50მგ დღეში, გაყოფილი 3 მიღებაზე (½ ტაბლეტი (12,5მგ ) დილით ½ ტაბლეტი 12,5 მგ) დღე და 1 ტაბლეტი (25მგ) ღამე).
მძიმე შემთხვევებში დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღეში 12 ტაბლეტამდე (300მგ).
ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობისთვის: საწყისი დოზა 1 ტაბლეტი (25მგ) ძილის წინ, აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს 1 ტბლერტამდე (25მგ) 3-4 ჯერ დღეში.
ქირურგიულ პრაქტიკაში პრემედიკაციისას: 2-8 ტაბლეტი (50-200მგ) ღამით ანესთეზიის წინ.
მოზრდილი ადამიანისთვის ერთეჯრადმა მაქსიმალურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 8 ტაბლეტს (200მგ), მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს არა უმეტეს 12 ტაბლეტს (300მგ).

გამოყენება პაციენტების განსაკუთრებულ ჯგუფებში
დოზა ირჩევა ინდივიდუალურად, ექიმის მიერ ჩატარებულ მკურნალობაზე პასუხის მიხედვით, რეკომენდებული დოზების ფარგლებში.

გამოყენება ხანდაზმულებში
ხანდაზმულ პაციენტებში მკურნალობა იწყება ნახევარი დოზით.
შფოთვის სიმპტომური მკურნალობისთვის: ½ ტაბლეტი (12,5მგ) დილით და ½ ტაბლეტი (12,5მგ) საღამოს.
ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობისთვის: საწყისი დოზა ½ ტაბლეტი 912,5მგ) ძილის წინ, აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს ½ ტაბლეტამდე(12,5მგ) 3-4 –ჯერ დღეში.
პრემედიკაციისთვის ქირურგიულ პრაქტიკაში: 1-4 ტაბლეტი (25-100მგ) ღამით ანესთეზიამდე.

გამოყენება თირკმლის უკმარისობით დაავადებულ და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში
ავადმყოფებში თირკმლის მძიმე და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით, აგრეთვე ღვიძლის უმარისობით, აუცილებელია დოზის დაქვეითება. ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში რეკომენდებულია სადღეღამისო დოზის 33%-ით დაქვეითება.
პაციენტებში თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობით, რეკომენდებულია დოზის დაქვეითება ჰიდროქსიზინის ძირითადი მეტაბოლიტის - ცეტირიზინის ექსკრეციის დაქვეითების გამო. საჭირია ჰიდროქსიზინის დოზის შემცირება ან მიღებას შორის ინტერვალის გაზრდა კრეატინნის კლირენსის დაქვეითების პროპორციულად, მაგალითად: დღიური დოზის ნაევარი საშუალო სიმძიმის თირკმლის უკმარისობისას და მეოთხედი, მძიმე უკმარისობისას.

უსაფრთხოების ზომები
პრეპარატების გამოენებისას, რომლებსაც ახასიათებს M-ქოლონომაბლოკირებელი თვისებები და ცნს დამთრგუნველ პრეპარატებთან ერთად მიღებისას, აუცილებელია ჰიდროქსიზინის დოზის შემცირება.
თირკმლის ან/და ღვიძლის უკმარისობისას, დოზები უნდა შემცირდეს.
ალერგიული სინჯების აუცილებლობისას და მეტაქოლინის ტესტის ჩატარების საჭიროებისას, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს, გამკვლევამდე 5 დღით ადრე დამახინჯებული მონაცემების მიღების ასაცილებლად.
ჰიდროქსიზინით მკურნალობის დროს უნდა მოერიდონ ალკოჰოლის მიღებას.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები, რომლებიც აღინიშნება პრეპარატის დოზის მნიშვნელოვანი გადაჭრების შემდეგ დაკავშირებულია ძლიერ M-ქოლინომაბლოკირებელ მოქმედებასთან. ცნს-ის დათრგუნვასთან ან პარადოქსულ სტიმულაციასთან. ეს სიმპტომები მოიცავს გულისრევას, ღებინებას, ტაქიკარდიას, ჰიპერთერმიას, ძილიანობას, გუგის რეფლექსის დარღვევას, ტრემორს, ცნობიერების დაბინდვას ან ჰალუცინაციებს. შედეგად შეიძლება განვითარდეს ცნობიერების, სუნთქვის დათრგუნვა, კრუნჩხვები, არტერიული წნევის დაქვეითება, არითმია. შესაძლებალია კომური მდგომარეობის გაღრმავება და გულ-ფილტვის კოლაფსი.
აუცილებელია სასუნთქი გზების მდგომარეობის კონტროლი, სუნთქვის და სისხლის მიმოქცევის კონტროლი, ეკგ მონიტორინგის საშუალებით, ადექვატური ოქსიგენაციის უზრუნველყოფა. გულის მუშაობის და არტერიული წნევის კონტროლი აუცილებელია 24 საათის განმავლობაში სიმპტომების გაქრობის შემდეგ. ფსიქიკური სტატუსის დარღვევის შემთხვევაში აუცილებელია გამოირიცხოს სხვა პრეპარატების ან ალკოჰოლის მიღება, აუცილებლობსიას პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს ჟანგბადის ინჰალაცია, უნდა შეუყვანონ ნალოქსონი, დექსტროზა (გლუკოზა) და თიამინი.
ვაზოპრესორული ეფექტის მიღების აუცილებლობისას ინიშნება ნორეპინეფრინი ან მეტარამინოლი. არ უნდა გამოიყენონ ეპინეფრინი.
პრეპარატის შიგნით დიდი რაოდენობით მიღების შემთხვევაში შესაძლებელია კუჭის ამორეცხვა ენდოტრაქეული ინტუბაციის შემდეგ. შესაძლებელია აქტივირებული ნახშირის გამოყენება, თუმცა მისი ეფექტურობის შესახებ მონაცემები არასაკმარისია. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.
ლიტერატურული მონაცემები მუთითებს, რომ მძიმე, სიცოცხლისთვის საშიში, ძნელად სამკურნალო M-ქოლინომაბლოკირებელი ეფექტებისას, რომლებიც არ კუპირდება სხვა პრეპარატებით, შესაძლებელია ფიზოსტიგმინის თერაპიული დოზების გამოყენება. ფიზოსტიგმინი არ უდნა გამოიყენონ მხოლოდ იმისთვის, რომ პაციენტს ცნობიერება დაბრუნდეს. თუ პაციენტი იღებდა ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებს, ფიზოსტიგმინის გამოყენებამ შეიძლება მოახდინოს კრუნჩხვის შეტევის პროვოცირება და გამოიწვიოს გულის შეუქცევადი გაჩერება. აგრეთვე უნდა მოერიდონ ფიზოსტიგმინის გამოყენებას ავადმყოფებში, გულის გამტარებლობის დარღვევით.

გვერდითი მოქმედება
შესაძლო გვერდითი ეფექტები მოყვანილია ქვემოთ ორგანიზმის სისტემის და განვითარების სიხშირის მიხედვით: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥1/100, <1/10), ნაკლებად ხშირი (≥1/1000, <1/100), იშვიათი (≥ 1/10000, <1/1000), ძალიან იშვიათი (<1/10000), სიხშირე უცნობია (შეფასება შეუძლებელია არსებული მონაცემებით).
ნერვული სისტემის მხრივ:
ძალიან ხშირი: ძილიანობა.
ხშირი: თავის ტკივილი, შენელებული აზროვნება.
ნაკლებად ხშირი: თავბრუსხვევა, უძილობა, ტრემორი
იშვიათი: კრუნჩხვები, დისკინეზია.
ფსიქიკური დარღვევები:
ნაკლებად ხშირი: აგზნება, ცნობიერების დაბინდვა.
იშვიათი: ჰალუცინაციები, დეზორიენტაცია.
მხედველობის ორგანოების მხრივ:
იშვიათი: აკომოდაციის დარღვევები, მხედველობის დარღვევები
გულის მხრივ:
იშვიათი: ტაქიკარდია
სიხშირე უცნობია: ელექტროკარდიოგრამაზე Qთ ინტერვალის გახანგრძლივება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია “პირუეტის” ტიპით.
სუნთქვის სისტემის, გულმკერდის ორგანოების და შუასაყრის მხრივ:
ძალიან იშვიათი: ბრონქოსპაზმი.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
ხშირი: პირის სიმშრალე.
ნაკლებად ხშირი: გულისრევა.
იშვიათი: ღებინება, შეკრულობა.
ღვიძლის და ნაღვლის გამომყოფი სისტემის მხრივ:
იშვიათი: ღვიძლის ფუნქციური სინჯების დარღვევა.
სიხშირე უცნობია: ჰეპატიტი.
ზოგადი დარღვევები:
ხშირი: სისუსტე.
იშვიათი: ჰიპერთერმია, თვითგრძნობის გაუარესება
თირკმლის და საშარდე გზების მხრივ:
იშვიათი: შარდის გამოყოფის შეკავება.
კანის და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ:
იშვიათი: ქავილი, გამონაყარი (ერითემული, მაკულო-პაპულური), ჭინჭრის ციება, დერმატიტი.
ძალიან იშვიათი: ანგიონევროზული შეშუპება, მომატებული ოფლიანობა, ფიქსირებული წამლისმიერი ერითემა, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემურ-პუსტულური გამონაყარი, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.
იმუნური სისტემის მხრივ:
იშვიათი: ჰიპერმგრძნობელობა.
ძალიან იშვიათი: ანაფილაქსიური შოკი.
სისხლძარღვების მხრივ:
იშვიათი: არტერიული წნევის დაქვეითება.
ჰიდროქსიზინის ძირითადი მეტაბოლიტის - ცეტირიზინის მიღებისას აღინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები: თრომბოციტოპენია, აგრესია, დეპრესია, ტიკები, დისტონია, პარესთეზია, ოკულოგირული კრიზი, დიარეა, დიზურია, ენურეზი, ასთენია, შეშუპება, სხეულის მასის მოამტება და შეიძლება აღინიშნოს ჰიდროქსიზინის მიღების დროსაც.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
აუცილებელია ჰიდროქსიზინის პოტენციური მოქმედების გათვალისწინება ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად გამოყენებისას, როგორიც არის ნარკოტიკული ანალგეზიური საშუალებები, ბარბიტურატები, ტრანკვილიზატორები, საძილე საშუალებები, ალკოჰოლი. ამ შემთხვევაში მათი დოზები უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად.
უნდა მოერიდონ მონოამინოოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან და ქოლინობლოკერებლთან ერთად გამოყენებას. პრეპარატი ხელს უშლის ეპინეფრინის პრესორულ მოქმედებას და ფენიტოინის კრუნჩხვის საწინააღმდეგო აქტივობას, აგრეთვე ხელს უშლის ბეტაჰისტინის და ქოლინესთერაზას ინჰიბიტორების მოქმედებას.
დადგენილია, რომ ციმეტიდინის 600მგ-ს დღეში ორჯერ გამოყენება ზრდის ჰიდროქსიზინის კონცენტრაციას 36%-ით და აქვეითებს მეტაბოლიტის -ცეტირიზინის მაქსიმალურ კონცენტრაციას 20%-ით.
ატროპინის, ბელადონას ალკალოიდების, საგულე გლიკოზიდების, ჰიპოტენზიური საშუალებების, Н2- ჰისტამინური რეცეპტორების მაბლოკირებლების ეფექტები არ იცვლება ჰიდროქსიზინის მოქმედებით.
ჰიდროქსიზინი წარმოადგენს იზოფერმენტ CYPD6-ს ინჰიბიტორს და მაღალი დოზებით შეიძლება იყოს წამლისმიერი ურთიერთქმედების მიზეზი იზოფერმენტ CYP2D6-ის სუბსტრატებთან. რადგან ჰიდროქსიზინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში, შეიძლება მოსალოდნელი იყოს სისხლში მისი კონცენტრაციის მომატება ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტების ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას.
რადგან ჰიდროქსიზინი მეტაბოლიზდება ალკოჰოლ-დეჰიდროგენაზით და CYP3A4/5 იზოფერმენტით, შესაძლებელია პლაზმაში მისი კონცენტრაციის მომატება პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც აინჰიბირებს იზოფერმენტ CYP3A4/5-ს (ტელიტრომიცინი, კლარიტრომიცინი, დელავირდინი, სტირიპენტოლი, კეტოკონაზოლი, ვორიკონაზოლი, იტრაკონაზოლი, პოზაკონაზოლი და აივ-პროტეაზას ზოგიერთი ინჰიბიტორი ატაზანავირის, ინდინავირის, ნელფინავირის, რიტონავირის, საკვინავირის, პოლინავირის/რიტონავირის/საქვინარინ/რიტონავირის და ტიპრანავირ/რიტონავირის ჩათვლით). თუმცა ერთი მეტაბოლური გზის შეფერხება შეიძლება ნაწილობრივ კომპენსირებული იყოს სხვა გზის მუშაობით. ჰიდროქსიზინის გამოყენება პრეპარატებთან ერთად, რომლებსაც შეუძლიათ არითმიის გამოწვევა შეიძლება ზრდიდეს Qთ ინტერვალის გახანგრძლივების რისკს და პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის შესაძლებლობას “პირუეტის ტიპით.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის, მშობიარობის და ლაქტაციის პერიოდში.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
ჰიდროქსიზინი შეიძლება აუარესებდეს ყურადღების კოცენტრაციის და ფსიქომოტორული რეაქციების უნარს. სხვა სედაციური საშუალებების მიღება შეიძლება აძლიერებდეს ამ ეფექტს. ამიტომ საჭიროა თავის შეკავება ტრანსპორტის მართვის და სხვა პოტენციურად საშიში მოქმედებისგან რაც ყურადღების კონცენტრაციის მომატებს და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს მოითხოვს.

გამოშვების ფორმა
აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები 25მგ.
25 ტაბლეტი პვქ-ალუმინის ფოლგის ბლისტერში. 1 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები
მშრალ ადგილზე, არა უმეტეს 25°С ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვარგისობის ვადა
5 წელი.
პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
რეცეპტით.