ვოლტარენი 50მგ 20ტაბლეტი

საერთაშორისო დასახელება:

DICLOFENAC NATRIUM

მწარმოებელი: NOVARTIS PHARMA S.p. A., იტალია

მოქმედი ნივთიერება: დიკლოფენაკი.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები შეფუთვაში 20 და 30 ც.

1 ტაბ.

დიკლოფენაკ ნატრიუმი .....................      25 მგ

1 ტაბ.

დიკლოფენაკ ნატრიუმი .....................      50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სილიციუმის ორჟანგის აეროგელი; მიკრორკისტალური ცელულოზა, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, სიმინდის სახამებელი, პოლივიდონი, ნატრიუმის კარბოქსილმეთილის სახამებელი, ჰიდროქსიპროპილმეპთილცელულოზა, გლიცერილის პოლიეთილენგლიკოლის სტეარატი, რკინის ყვითელი ჟანგი (E172), ტალკი, ტიტანის ორჟანგი, მეტაკრილის მჟავას სოპოლიმერი, მაკროგოლი 8000, სიმეტიკონის ემულსია. 50 მგ ტაბლეტი ასევე შეიცავს რკინის წითელ ჟანგს (E172).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ვოლტარენი შეიცავს დიკლოფენაკ ნატრიუმს. იგი წარმოადგენს არასტეროიდულისტრუქტურის ნივთიერებას, რომელიც ავლენს ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიურ დასიცხის დამწევ გამოხატულ მოქმედებას.

დიკლოფენაკის მოქმედების ძირითად მექანიზმად, რომელიც დადგენილია ექსპერიმენტების შედეგად, ითვლება პროსტაგლანდინების ბიოსინთეზის ინჰიბირება. პროსტალგანდინებს დიდი მნიშვნელობა ენიჭებათ ანთებითი რეაქციის, ტკივილისა და ცხელების ფორმირებაში.

რევმატიული დაავადებების დროს ვოლტარენის ანთების საწინააღმდეგო და ანალგეზიური თვისებები უზრუნველყოფენ ამ უკანასკნელის კლინიკურ ეფექტს, რომელიც გამოიხატება ისეთი სიმპტომებისა და ჩივილების მნიშველოვანი შემცირებით, როგორიცაა: მოსვენებისა და მოძრაობის მდგომაროების დროს არსებული სახსრების ტკივილები, დილის შებოჭილობა და შეშუპება, აგრეთვე მოძრაობის ფუნქციის გაუმჯობესება.

In vitro დიკლოფენაკ ნატრიუმი იმ კონცენტრაციით, რომელიც პაციენტების მკურნალობის შედეგის ექვივალენტურია, არ თრგუნავს პროტეოგოლიკანების ხრტილოვანი ქსოვილების ბიოსინთეზს.

პოსტტრავმული და პოსტოპერაციული პერიოდის ანთებითი გამოვლინებისას ვოლტარენი სწრაფად ამცირებს ტკივილებს (როგორც სპონტანურს, ასევე მოძრაობის შედეგად გამოწვეულს), ანთების და პოსტსოპერაციული ჭრილობების შედეგად გამოწვეულ შეშუპებებს.

კლინიკური კვლევის შედეგად დადგენილ იქნა ვოლტარენის ზომიერად და ძლიერდაგამოხატული არარევმატიული გენეზის ტკივილის სინდრომის მნიშვნელოვანი კუპირების უნარი. ასევე დადგენილ იქნა, რომ ვოლტარენი თრგუნავს პირველადი დისმენორეის დროს ტკივილის შეგრძნებას და აქვეითებს სისხლის დაკარგვას. ვოლტარენი დადებითა მოქმედებს შაკიკის შეტევის პრევენციის თვალასაზრისით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ვოლტარენი პერორალურად მიღების შემდეგ მთლიანად შეიწოვება ნაწლავებში გავლის პროცესში. მიუხედავად იმისა, რომ შეწოვის პროცესი დაჩქარებულია, ტაბლეტის გარშემო ნაწლავებში ხსნადი გარსის არსებობის გამო შეწოვის პროცესის დასაწყისი შესაძლებელია შენელებული იყოს.

ერთჯერადად 50 მგ პრეპარატის გამოყენებისას პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2 საათის შემდეგ და შეადგენს 1.5 მკგ/მლ (5 მკმოლ/ლ). აბსორბციის ხარისხი პირდაპირდამოკიდებულია მიღებულ დოზაზე. საკვებისა და პრეპარატის ერთდროული მიღება იწვევს ამ უკანასკნელის შეწოვის ხარისხის შენელებას, მაგრამ დიკლოფენაკის შეწოვის მოცულობა არ იცვლება.

ვინაიდან დიკლოფენაკის დაახლოვებით ნახევარი მეტაბოლიზდება ღვიძლში “პირველადი გავლის” შემდეგ, პრეპარატის პერორალურად მიღებისას “კონცენტრაცია-დრო”-ს მრუდის ფართობი (AUC) თითქმის 2-ჯერ ნაკლებია, ვიდრე პრეპარატის ექვივალენტური დოზის პარენტერალურად შეყვანის შემდეგ.

განმეორებითი დოზის დროს ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება. თუკი დაცული იქნება პრეპარატის დოზის მიღებას შორის რეკომენდებული ინტერვალი, მაშინ კუმულაცია არ აღინიშნება.

ბავშვებში დიკლოფენაკის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში ექვივალენტური დოზის მიღების შემდეგ (მგ/კგ სხეულის წონა) შეესაბამება მოზრდილების მაჩვენებლებს.

სისხლის შრატის ცილებთან კავშირი შეადგენს 99.7%, ძირითადად ალბუმინთან (99.4%). მოცულობის განაწილება შეადგენს 0.12-0.17 ლ/კგ. დიკლოფენაკი აღწევს სინოვიალურ სითხეში, სადაც მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2-4 სთ-ით გვიან, ვიდრე სისხლის პლაზმაში. სინოვიალური უჯრედიდან მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-6 სთ-ს. პლაზმისაგან განსხვავებით 2 საათის შემდეგ დილკოფენაკის მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება სინოვიალურ სითხეში. ამავე დროს მისი მაღალი მაჩვენებელი შენარჩუნებულია 12 საათის განმავლობაში.

დიკლოფენაკის მეტაბოლიზმი ხორციელდება ნაწილობრივ უცვლელი მოლეკულის გლუკურონიზაციით, როგორც ერთჯერადი, ასევე მრავალჯერადი მეტოქსილირებით, რაც ხელს უწყობს რამოდენიმე ფენოლური მეტაბოლიტის წარმოშობას, რომელთა უმრავლესობა გარდაიქმნება გლუკურონიდულ კონიუგატად. ფენოლური მეტაბოლიტებიდან ბიოლოგიურად აქტიურია, თუმცა ამ მხრივ მნიშვნელოვნად ჩამორჩებიან დიკლოფენაკს.

დიკლოფენაკის საერთო სისტემური კლირენსი შეადგენს 263

±56 მლ/წთ. ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი შეადგენს 1-2 სთ-ს. 4 მეტაბოლიტის, მათ შორის 2 ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტის ნახეევარგამოყოფის პერიოდი არ არის ხანგრძლივი და 1-3 სთ-ს შეადგენს.

ერთ-ერთ მეტაბოლიტს კერძოდ, 3’-ჰიდროქსი-4’-მეთოქსი-დიკლოფენაკს გააჩნია ნახევარგამოყოფის შედარებით ხანგრძლივი პერიოდი, მაგრამ იგი არ არის აქტიური.

მიღებული დოზის დაახლოებით 60% გამოიყოფა გლუკურონული კონიუგატების უცვლელი აქტიური ნივთიერების სახით, აგრეთვე იმ მეტაბოლიტების სახით, რომელთა უმრავლესობა წარმოადგენს გლუკურონულ კონიუგატებს.

უცვლელი სახით გამოიყოფა დიკლოფენაკის 12%-ზე ნაკლები. მიღებული დოზის დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით ნაღველითა და ფეკალიებით.

ფარმაკოკინეტიკა ცალკეული ჯგუფის პაციენტებისათვის:

ხანდაზმულ პაციენტებში პრეპარატის შეწოვის, მეტაბოლიზმის ან გამოყოფის შესახებ სხვაობა არ აღინიშნება.

თირკმელების ფუნქციის დაზიანების მქონე პაციენტებში ერთჯერადად ვოლტარენის მიღებისას დიკლოფენაკის დაგროვება არ აღინიშნება. ამავე დროს, თუკი კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 10 მლ/წთ-ზე მეტს, მაშინ დიკლოფენაკის ჰიდროქსიმეტაბოლიტების კონცენტრაცია დაახლოებით 4-ჯერ მეტია ჯანმრთელ პაციენტებთან შედარებით. საბოლოოდ, მეტაბოლიტები გამოიყოფა ნაღველით.

ქრონიკული ჰეპატიტით ან ღვიძლის კომპენსირებული ციროზით დაავადებულ პაციენტებში დიკლოფენაკის ფარმაკოკინეტიკის მაჩვენებლები ჯანმრთელი ღვიძლის მქონე პაციენტების იდენტურია.

ჩვენებები:

ანთებითი და დეგენერაციული ფორმის რევმატიული დაავადებები:

• რევმატოიდული ართრიტი;
• იუვენილური რევმატიდული ართრიტი (მხოლოდ 25 მგ კუჭში ხსნადი გარსით დაფარული ტაბლეტი და 25 მგ რექტალური სუპოზიტორია);
• მაანკილოზირებელი სპონდილიტი;
• ოსტეოართროზი;
• სპონდილოართრიტი;
• ხერხემლის მხრივ ტკივილები;
• არასახსროვანი რბილი ქსოვილების რევმატული დაავადება;
• პოდაგრას მწვავე შეტევა (მხოლოდ კუჭში ხსნადი გარსით დაფარული ტაბლეტი);
• პოსტტრავმული და პოსტოპერაციული პერიოდის დროს, რომელთა თანმხლებია ანთებითი პროცესი და შეშუპება;
• გინეკოლოგიური დაავადებები, რომელთა თანმხლებია პირველადი დისმენორეა და ადნექსიტი.

როგორც დამატებითი საშუალება ვოლტარენი გამოიყენება ყურის, ყელისა და ცხვირის ანთებითი დაავადებების დროს, რომლებიც მიმდინარეობს ტკივილის შეგრძნებით, მაგალითად ფარინგიტის, ტონზილიტის, ოტიტის (გამონაკლისს წარმოადგენს ტაბლეტი რეტარდი).

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში რეკომენდებულია საწყისი დოზა 100-150 მგ/დღე-ღამეში, განსაკუთრებით დაავადების მსუბუქი ფორმების დროს. ხანგრძლივი დროით პრეპარატის მიღებისას დღეღამური დოზა შეადგენს 75-100 მგ-ს.

დღეღამური დოზა საჭიროა გავყოთ რამდენიმე მიღებაზე, დამატებით შესაძლებელია ვოლტარენის სუპოზიტორიის გამოყენება ძილის წინ, მაგრამ დღეღამური დოზა არ უნდააჭარბებდეს 150 მგ-ს.

პირველადი დისმენორეის დროს დღეღამური დოზა დგინდება ინდივიდუალურად და შეადგენს 50-150 მგ-ს. საწყისი დოზა უნად შეადგენდეს 50-100 მგ-ს; აუცილებლობის შემთხვევაში რამდენიმე მენსტრუალური ციკლის განმავლობაში დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ 150 მგ/დღე-ღამეში. პრეპარატის მიღების დაწყება შესაძლებელია პირველივე სიმპტომების გამოვლინებისთანავე. კლინიკური ეფექტის მიხედვით შესაძლებელი მკურნალობის გახანგრძლივება რამოდენიმე დღით.

6-დან 15 წლამდე ბავშვებში მიიღება მხოლოდ 25 მგ-იანი ტაბლეტები. დღეღამური დოზა შეადგენს 0.5-2 მგ/კგ სხეულის წონაზე (2-3-ჯერ დაავადების სიმძიმის მიხედვით).

რევმატოიდული ართრიტის სამკურნალოდ დღეღამური დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ მაქსიმალურად 3 მგ/კგ (რამდენიმე მიღებად).

16-დან 18 წლამდე მოზარდებში შესაძლებელია 50 მგ პრეპატის გამოყენება.

ტაბლეტები უნდა გადავყლაპოთ მთლიანად, სითხის მიყოლებით სასურველია ჭამამდე.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად ეპიგასტრალურ მიდამოში ტკივილები, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მუცლის სპაზმები, დისპეფსია, მუცლის შებერვა, ანორექსია; იშვიათად -კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა (სისხლით ღებინება, მელენა, დიარეა), კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, რომლის თანმხლებია სისხლდენა და პერფორაცია;

ცალკეული შემთხვევებში - აფტოზური სტომატიტი, გლოსიტი;

საჭმლის მონელების მხრივ ცვლილებები, ნაწლავში დიაფრაგმის მსგავსი სტრიქტურის განვითარება ნაწლავში, ნაწლავის ქვედა ნაწილის მხრივ დარღვევები, ისეთი როგორიცაა: არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის ან კრონის დაავადების გამწვავება, ყაბზობა, პანკრეატიტი.

რექტალური სანთლის შემთხვევაში ბუასილის სიმპტომების გამწვავება.

ცნს-ის მხრივ: იშვიათად - თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, გამოხატული თავბრუსხვევა; ხანდახან - ძილიანობა; ცალკეულ შემთხვევებში - მგრძნობელობის დარღვევა, მეხსიერების დაქვეითება, დეორიენტაცია, უძილობა, გაღიზიანება, კრუნჩხვები, დეპრესია, შიშის გრძნობა, ღამის შიშები, ტრემორი, ფსიქოზური რეაქციები, ასეპტური მენინგიტი.

მგრძნობელობის დარღვევა- მეხსიერების დაქვეითება, დეზორიენტაცია, უძილობა, გაღიზიანება, კრუნჩხვები, დეპრესია, შიშის გრძნობა, ღამის შიშები, ტრემორი, ფსიქოზური რეაქციები, ასეპტური მენინგიტი.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ცალკეულ შემთვევაში მხედველობის დარღვევა, სმენის დაქვეითება, ყურებში შუილი, გემოს დარღვევა.

დერმატოლოგიური რეაქციები: ხანდახან - კანზე გამონაყარი, იშვიათად - ურტიკარია, ცალკეულ შემთხვევებში - ბუშტუკოვანი სახის გამონაყარი, ეგზემა, მრავალფორმიანი ერითემა, სტივენს-ჯონსის სინდრომი, ლაიელის სინდრომი, ერთითროდერმია, თმის ცვენა, ფოტომგრძნობელობის რეაქცია, პურპურა, ალერგიული პურპურას ჩათვლით.

თირკმელების მხრივ: იშვიათად - შეშუპება, ცალკეულ შემთხვევებში - თირკმლების მწვავე უკმარისობა, შარდის ფერის შეცვლა, ინტერსტიციური ნეფრიტი, ნეფროზული სინდრომი, პაპილარული ნეკროზი.

ღვიძლის მხრივ: ხანდახან - სისხლის შრატში ამინოტრანსფერაზას დონის  მომატება; იშვიათად- ჰეპატიტი, რომლის თანმხლებია ან არ არის თანხმლები სიყვითლე; ცალკეულ შემთხვევებში ჰეპატიტი.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - თრმბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ჰემოლიზური ანემია, აპლასტური ანემია, აგრანულოციტოზი.

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის მხრივ: იშვითად - ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ისეთი, როგორიცაა ბრონქული ასთმა. სისტემური ანაფილაქსიური/ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ჰიპოტენზიის ჩათვლით. ცალკეულ შემთხვევებში - ვასკულიტი, პნევმონიტი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ცალკეული შემთხვევებში ტაქიკარდია, მკერდში ტკივილი, გულის უკმარისობა.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

*კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;

*ორსულობის III ტრიმესტრი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

*ორსულობის I და II ტრიმესტრში პრეპარატი გამოიყენება მინიმალური ეფექტური დოზით აუცილებლობის შემთხვევაში.

*ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი არ გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:

-ვოლტარენით მკურნალობისას შესაძლებელია სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ან წყლულოვანი დაავადების განვითარება, იშვიათად გართულებული პერფორაციით. შედარებით სერიოზული შედეგები ზემოთაღნიშნული დაავადებების წარმოშობისას შეიძლება აღენიშნოთ ხანდაზმულ პაციენტებს. ასეთი შემთხვევების დროს პრეპარატის მიღება უნდა შევწყვიტოთ.

-სისხლმბადი სისტემის დაავადების დროს, აგრეთვე ღვიძლის პათოლოგიის მქონე პაციენტებში (პორფირიის შეტევის აღმოჩენების საშიშროების გამო) პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

-პაციენტებს, რომლებიც ადრე არ იყენებდნენ ვოლტარენს, ამ უკანასკნელით ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით მკურნალობისას იშვიათად შესაძლებელია განუვითარდეთ ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიური და ანაფილაქტოიდური რეაქციის ჩათვლით.

-ვოლტარენის გამოყენება ბრონქული ასთმით, აგრეთვე ალერგიული რინიტით (მათ შორის სეზონური) და ცხვირის ლორწოვანის პოლიპებით დაავადებულ პაციენტებში არ არის რეკომენდებული.

-ვოლტარენი, ფარმაკოდინამიკური თვისებებიდან გამომდინარე ნიღბავს ინფექციურ-ანთებითი დაავადებებისს სიმპტომებსა და მათთან დაკავშირებულ ჩივილებს.

-პაციენტებმა, რომლებიც იყენებენ ვოლტარენს და გააჩნიათ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ჩივილები, აგრეთვე დაავადებულნი არიან წყლულოვანი კოლიტით ან კრონის დაავადებით, დარღვეული აქვთ ღვიძლის ფუნქცია, საჭიროა ჩაიტარონ სამედიცინო შემოწმება.

-ვოლტარენის, ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინაამღდეგო საშუალების გამოყენებისას შესაძლებელი ღვიძლის ერთი ან რამდენიმე ფერმენტის აქტივობის მომატება. ამიტომ ვოლტარენის ხანგრძლივი დროით გამოყენებისას საჭიროა ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების რეგულარული შემოწმება. იმ შემთხვევაში თუკი აღინიშნება მაჩვენებლების ცვლილება და/ან განვითარდება სხვა გვერდითი მოვლენები (მაგალითად, ეოზინოფილია, გამონაყარი და სხვა), ვოლტარენის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შევწყვიტოთ. -მხედველობაში უნდა მივიღოთ ის ფაქტი, რომ ვოლტარენის გამოყენებისას ჰეპატიტი ვითარდება პროდრომალური გამოვლინების გარეშე.

-ვინაიდან პროსტაგლადინები ასრულებენ მნიშვნელოვან როლს თირკმლის სისხლმიმოქცევის რეგულაციაში, ამიტომ განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს გულის ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებს, ასევე ხანდაზმულ და იმ პაციენტებს, რომლებიც იყენებენ დიურეზულ საშუალებებს. აგრეთვე პაციენტებს, რომლებსაც პრე და/ან პოსტორპერაციის შემდეგ აღენიშნებათ სხვადასხვა ეტიოლოგიის ცირკულირებადი პლაზმის მოცულობის შემცირება. ზემოთაღნიშნული შემთხვევებისას საჭიროა თირკმლების ფუნქციის რეგულარული შემოწმება. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ჩვეულებრივ იწვევს თირკმლების ფუნქციის აღდგენას საწყის დონემდე.

-ვოლტარენისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენების შემთხვევაში რეკომენდებულია პერიფერიული სისხლის სურათის სისტემატური შემოწმება.

-ვოლტარენი, ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები დროებით აინჰიბირებენ თრომბოციტების აგრეგაციას. ამიტომ ჰემოსტაზის დარღვევის პაციენტებში რეკომენდებულია შესაბამისი ლაბორატორიული მაჩვენებლების მონიტორინგი.

-პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმულ პაციენტებში, განსაკუთრებით კი სხეულის დაბალი წონის მქონე პირებში მათ პრეპარატი ენიშნებათ მინიმალური ეფექტური დოზით.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება:

ვოლტარენის გამოყენებისას პაციენტებს აღენიშნებათ თავბრუსხვევა ან სხვა არასასიამოვნო შეგრძნებები ცნს-ის მხრივ, მხედველობის დარღვევების ჩათვლით, ამიტომ ვოლტარენით მკურნალობისას არ არის რეკომენდებული სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და სხვა ისეთი სამუშაოების შესრულება, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

ჭარბი დოზირება:

ვოლტარენის ჭარბი დოზირების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

მკურნალობა სიმპტომატურია.

საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და აქტივირებული ნახშირის გამოყენება.

შემანარჩუნებელი და სიმპტომატური მკურნალობა რეკომენდებულია ისეთი შემთხვევების დროს როგორიცაა არტერიული ჰიპოტენზია, თირკმელების უკმარისობა, კრუნჩხვები, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევები და სუნთქის დათრგუნვა. ფორსირებული დიურეზი,  ჰემოდიალიზი ან ჰემოპერფუზია არ იწვევს არასასურველ მოვლენებს ჭარბი დოზირების დროს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

-ვოლტარენი სისხლის პლაზმაში ზრდის ლითიუმისა და დიგოქსინის კონცენტრაციას.

-ვოლტარენი, ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, ამცირებს დიურეზის, ვოლტარენისა და კალიუმის შემანარჩუნებელი დიურეზული საშუალებების ერთდროული გამოყენება იწვევს სისხლის შრატში კალიუმის დონის მომატებას.  არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების სისტემური გამოყენება ზრდის არასასურველი მოვლენების წარმოშობის ალბათობას.

-მიუხედავად იმისა, რომ კლინიკური კვლევების შედეგად დადგენილი არ არის ვოლტარენის ურთიერთქმედება ანტიკოაგულანტებთან, მაინც არსებობს ცალკეული მონაცემები სისხლდენის მომატების რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იყენებენ ვოლტარენსა და ანტიკოაგულანტებს. ამიტომ ასეთი კომბინაციის დროს რეკომენდებულია პაციენტის მდგომარეობის საგულდაგულო და რეგულარული შემოწმება.

-კლინიკურმა კვლევებმა ცხადყო, რომ ვოლტარენისა და ანტიდიაბეტური პრეპარატების ერთდროული გამოყენება შესაძლებელია. ამავე დროს ამ უკანასკნელის ეფექტურობა არ იცვლება. არსებობს ცალკეული მონაცემები როგორც ჰიპოგლიკემიის, ასევე ჰიპერგლიკემიის განვითარების შესახებ, არც საჭიროებს შაქრის შემცველი პრეპარატების დოზის კორექციას ვოლტარენის მიღების დროს.

-ვოლტარენისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენება შესაძლებელია მეტოტრექსატის მიღებიდან 24 საათის შემდეგ. ვინაიდან შესაძლებელია სისხლში მეტოტრექსატის კონცეტრაციის მომატება და მისი ტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.

-ვოლტარენი და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები გავლენას ახდენენ პროსტაგლანდინების სინთეზზე. ამ დროს  თირკმელებზე შესაძლებელია ციკლოსპორინების ნეფროტოქსიკურობის გაძლიერება.

-არსებობს ცალკეული შემთხვევები კრუნჩხვების განვითარების შესახებ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იყენებდნენ ქინოლინის წარმოებულებსა და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ნესტისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.