კრესტორი - Crestor 10მგ 28 ტაბლეტი

1. სამკურნალო პრეპარატის დასახელება

კრესტორი, 10 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

კრესტორი, 20 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

2. თვისობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერება: როზუვასტატინი.

კრესტორი, 10 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს 10.40 მგ კალციუმის როზუვასტატინს (რაც შეესაბამება 10,00 მგ როზუვასტატინს).

დამხმარე ნივთიერებები, რომელთა არსებობა გასათვალისწინებელია სამკურნალო პრეპარატის შემადგენლობაში: ლაქტოზას მონოჰიდრატი 91,30 მგ (იხილეთ თავი 4.4).

კრესტორი, 20 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს 20.80 მგ კალციუმის როზუვასტატინს (რაც შეესაბამება 20,00 მგ როზუვასტატინს).

დამხმარე ნივთიერებები, რომელთა არსებობა გასათვალისწინებელია სამკურნალო პრეპარატის შემადგენლობაში: ლაქტოზას მონოჰიდრატი 182,60 მგ (იხილეთ თავი 4.4).

კრესტორი, 40 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს 41.60 მგ კალციუმის როზუვასტატინს (რაც შეესაბამება 40,00 მგ როზუვასტატინს).

დამხმარე ნივთიერებები, რომელთა არსებობა გასათვალისწინებელია სამკურნალო პრეპარატის შემადგენლობაში: ლაქტოზას მონოჰიდრატი 168.32 მგ (იხილეთ თავი 4.4).

დამხმარე ნივთიერებების სრული სია მოცემულია 6.1 თავში.

ასევე, იხილეთ: კრესტორი 5მგ 28 ტაბლეტი

3. სამკურნალო ფორმა

აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

კრესტორი, 10 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

მრგვალი, ორმხრივ ამოზნექილი, ვარდისფერი, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ერთ მხარეს ამოტვიფრული “ZD4522 10”-ით.

კრესტორი, 20 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

მრგვალი, ორმხრივ ამოზნექილი, ვარდისფერი, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ერთ მხარეს ამოტვიფრული “ZD4522 20”-ით.

კრესტორი, 40 მგ, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

მრგვალი, ორმხრივ ამოზნექილი, ვარდისფერი, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ერთ მხარეს ამოტვიფრული “ZD4522”-ით, ხოლო მეორე მხარეს - „40“ -ით.

იხილეთ ბლოგი: კრესტორი — ქოლესტერინის დასარეგულირებელი მედიკამენტი

4. კლინიკური მონაცემები

4.1. პრეპარატის გამოყენების ჩვენებები

პრეპარატი კრესტორი ნაჩვენებია 18 წელზე უფროსი ასაკის მოზრდილებში გამოსაყენებლად:

· პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის შემთხვევაში ფრედრიქსონის მიხედვით (ტიპი IIა, ოჯახური ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის ჩათვლით) ან შერეული ჰიპერქოლესტერინემიისას (ტიპი IIბ), როგორც დიეტის დანამატი როდესაც დიეტა და სხვა არამედიკამენტოზური მკურნალობა (მაგ. ვარჯიში, წონის დაკლება) არასაკმარისია.

· ოჯახური ჰომოზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის დროს, როგორც დიეტის დანამატი და ლიპიდების შეცირების სხვა თერაპიისას დამხმარე საშუალება (მაგ., დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (LDL) აფერეზი), ან იმ შემთხვევებში, როდესაც ასეთი თერაპია საკმარისად ეფექტური არ არის.

·ჰიპერტრიგლიცერიდემიისას (ფრედრიქსონის ტიპი IV) როგორც დიეტის დანამატი.

· ათეროსკლეროზის პროგრესირების შენელებისთვის, როგორც დიეტის დანამატი პაციენტებში, რომელთა ჩვენებას წარმოადგენს მკურნალობა საერთო ქოლესტერინის (TC) და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (LDL-C) ქოლესტრენის კონცენტრაციის შესამცირებლად.

· გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ძირითადი გართულებების (ინსულტი, ინფარქტი, არტერიული რევასკულარიზაცია) პირველადი პროფილაქტიკისთვის გულის იშემიური დაავადების კლინიკური ნიშნების არმქონე (CHD) მოზრდილ პაციენტებში, რომლებიც ამ დაავადების განვითარების მომატებული რისკის (50 წელზე უფროსი ასაკის მამაკაცებში და 60 წელზე უფროსი ასაკის ქალებში, C-რეაქტიული ცილის კონცენტრაციის ზრდა (≥ 2 მგ/ლ) მინიმუმ ერთი დამატებითი რისკფაქტორის არსებობისას, როგორიცაა არტერიული ჰიპერტენზია, მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინის ქოლესტერინის დაბალი კონცენტრაცია (HDL-C), თამბაქოს მოხმარება, ადრეული დაწყების CAD-ის ოჯახური ისტორიის ადრეული დასწყისი) ქვეშ არიან.

4.2. დოზირების რეჟიმი და მიღების წესი

კრესტორით თერაპიის დაწყებამდე პაციენტმა უნდა დაიცვას ქოლესტერინის დამაქვეითებელი სტანდარტული დიეტა და განაგრძოს მისი დაცვა მკურნალობის დროს. პრეპარატის დოზა ინდივიდუალურად უნდა შეირჩეს თერაპიის მიზნებიდან და მკურნალობაზე თერაპიული პასუხიდან გამომდინარე, ლიპიდების სამიზნე კონცენტრაციასთან დაკავშირებული მიმდინარე რეკომენდაციების გათვალისწინებით.

დოზირების რეჟიმი

რეკომენდებული საწყისი დოზა პაციენტებისთვის, რომლებიც იწყებენ პრეპარატის მიღებას, ან პაციენტებისთვის, რომლებიც გადადიან HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მიღებაზე, უნდა იყოს 5 მგ ან 10 მგ კრესტორი 1-ჯერ დღე-ღამეში. При საწყისი დოზის არჩევისას მხედველობაში უნდა მიიღონ ქოლესტერინის ინდივიდუალური კონცენტრაცია და გაითვალისწინონ გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გართულებების შესაძლო რისკი და ასევე შეაფასონ გვერდითი ეფექტების განვითარების პოტენციური რისკი. საჭიროების შემთხვევაში, დოზა შეიძლება გაიზარდოს უფრო მაღალ დოზამდე 4 კვირის შემდეგ (იხილეთ თავი 5.1).

გვერდითი ეფექტების შესაძლო განვითარების გამო 40 მგ დოზის მიღებისას პრეპარატის უფრო დაბალ დოზებთან შედარებით (იხილეთ თავი 4.8), დოზის გაზრდა 40 მგ-მდე რეკომენდებული საწყისი დოზის ზემოთ დამატებითი დოზის მიღების შემდეგ 4 კვირის განმავლობაში, შეიძლება მოხდეს მხოლოდ მძიმე ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გართულებების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში (განსაკუთრებით ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში), რომლებშიც ვერ დადგა სასურველი შედეგი 20 მგ დოზის გამოყენებისას და რომლებიც იმყოფებიან სპეციალისტის მეთვალყურეობის ქვეშ (იხილეთ თავი 4.4). რეკომენდებულია განსაკუთრებით მჭიდრო მონიტორინგი იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პრეპარატს დოზით 40 მგ.

არ არის რეკომენდებული 40 მგ დოზის დანიშვნა იმ პაციენტებში, რომლებსაც ადრე არ მიუმართავთ ექიმისთვის.

პაციენტების განსაკუთრებული ჯგუფები

თირკმლის დისფუნქციის მქონე პაციენტები

თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის. თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი (CC) 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები), პრეპარატ კრესტორის გამოყენება უკუნაჩვენებია. პრეპარატის გამოყენება დოზით 40 მგ უკუნაჩვენებია თირკმლის ფუნქციის საშუალო ხარისხის დარღვევის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 30-60 მლ/წთ.) (იხილეთ თავები 4.4 და 5.2). თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ხარისხის დარღვევის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია საწყისი დოზა 5 მგ.

ღვიძლის დისფუნქციის მქონე პაციენტები

პრეპარატი კრესტორი უკუნაჩვენებია აქტიურ ფაზაში ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში (იხილეთ თავი 4.3).

ეთნიკური ჯგუფები

როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების შესწავლისას სხვადასხვა ეთნიკურ ჯგუფის მქონე პაციენტებში აღინიშნა როზუვასტატინის სისტემური კონცენტრაციის მატება მონღოლოიდური რასის პაციენტებში (იხილეთ თავი 4.4). ეს ფაქტი მხედველობაში უნდა მიიღონ ამ ჯგუფების პაციენტებში კრესტორის დანიშვნისას. პრეპარატის მიღებისას დოზით 10 მგ და 20 მგ მონღოლოიდური რასის პაციენტებში რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს. პრეპარატის დანიშვნა დოზით 40 მგ უკუნაჩვენებია მონღოლოიდური რასის პაციენტებში (იხილეთ თავი 4.3).

გენეტიკური პოლიმორფიზმი

SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC და ABCG2 (BCRP) c.421AA გენოტიპის მატარებლებმა გამოავლინეს როზუვასტატინის ექსპოზიციის (კონცენტრაცია-დროის მრუდის ქვეშ ფართობი, AUC) ზრდა SLCO1B1 c.521TT და ABCG2 c.421CC გენოტიპის მატარებლებთან შედარებით. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ c.521CC ან c.421AA გენოტიპები, კრესტორის რეკომენდებული მაქსიმალური დოზაა 20 მგ დღეში ერთხელ (იხილეთ თავები 4.4 და 5.2).

მიოპათიისადმი მიდრეკილი პაციენტები

პრეპარატის დანიშვნა დოზით 40 მგ უკუნაჩვენებია ისეთი ფაქტორების მქონე პაციენტებში, რომლებიც შეიძლება მიუთითებდეს მიოპათიის განვითარებისაკენ მიდრეკილებაზე (იხილეთ თავი 4.3). პრეპარატის მიღებისას დოზით 10 მგ და 20 მგ პაციენტების ამ ჯგუფში, რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს (იხილეთ თავი 4.3).

თანმხლები თერაპია

როზუვასტატინის შეკავშირება ხდება პლაზმის სხვადასხვა სატრანსპორტო ცილებთან (კერძოდ, OATP1B1, ორგანული ანიონის სატრანსპორტო პოლიპეპტიდი, რომელიც მონაწილეობს ჰეპატოციტების მიერ სტატინების მიტაცებაში და BCRP, ეფლუქსური გადამტანი). კრესტორის ერთდროული მიღებისას ისეთ სამკურნალო პრეპარატებთან (როგორიცაა ციკლოსპორინი, ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსის (აივ) პროტეაზას ზოგიერთი ინჰიბიტორი, მათ შორის რიტონავირის კომბინაცია ატაზანავირთან, ლოპინავირთან და/ან ტიპრანავირთან), რომლებიც ზრდის როზუვასტატინის კონცენტრაციას პლაზმაში სატრანსპორტო ცილებთან ურთიერთქმედების გამო, შესაძლებელია გაიზარდოს მიოპათიის რისკი (რაბდომიოლიზის ჩათვლით) (იხილეთ თავები 4.4 და 4.5). საჭიროა ამ პრეპარატების გამოყენების ინსტრუქციების გაცნობა კრესტორთან ერთად დანიშვნამდე. ასეთ შემთხვევებში უნდა შეფასდეს ალტერნატიული თერაპია ან კრესტორის დროებითი შეწყვეტა. თუ ზემოაღნიშნული პრეპარატების გამოყენება აუცილებელია, საჭიროა შეფასდეს კრესტორთან ერთდროული თერაპიის სარგებელი-რისკის თანაფარდობა და უნდა განიხილონ მისი დოზის შემცირების შესაძლებლობა (იხილეთ თავი 4.5).

ხანდაზმული პაციენტები

დოზის კორექცია არ მოითხოვება.

ბავშვები

კრესტორის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 0-დან 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში ჯერ არ არის დადგენილი. გამოყენების მონაცემები შეზღუდულია.

გამოყენების მეთოდი

შიგნით მისაღებად, არ დაღეჭოთ ან დააქუცმაცოთ ტაბლეტი, გადაყლაპეთ მთლიანად წყლის მიყოლებით. პრეპარატის მიღება შესაძლებელია დღის ნებისმიერ დროს, საკვების მიღების მიუხედავად.

4.3. უკუჩვენებები

• ჰიპერმგრძნობელობა როზუვასტატინის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

• ღვიძლის დაავადება აქტიურ ფაზაში, შრატის ტრანსამინაზების აქტივობის მუდმივი მატების ჩათვლით და სისხლის შრატში ტრანსამინაზების აქტივობის ნებისმიერი მატება (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ მეტი);

• თირკმლის მძიმე ხარისხის დისფუნქცია (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები);

• მიოპათია;

• მიოტოქსიური გართულებების განვითარებისაკენ მიდრეკილი პაციენტები;

• ციკლოსპორინის ერთდროული გამოყენება;

• ქალებში: ორსულობა, ძუძუთი კვება, კონტრაცეფციის ადეკვატური მეთოდების არარსებობა.

40 მგ დღიური დოზა უკუნაჩვენებია პაციენტებში მიოპათიის/რაბდომიოლიზის განვითარების რისკ-ფაქტორებით:

• თირკმლის ზომიერი დისფუნქცია (კრეატინინის კლირენსი 60 მლ/წთ-ზე ნაკლები);

• ჰიპოთირეოზი;

• კუნთების დაავადებების პირადი ან ოჯახური ისტორია;

• მიოტოქსიურობის ისტორია ჰიდროქსიმეთილგლუტარილ-კოენზიმ A რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების (HMG-CoA რედუქტაზა) ან ფიბრატების გამოყენების გამო;

• ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარება;

• პირობები, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის გაზრდა;

• ფიბრატების ერთდროული გამოყენება;

• მონღოლოიდური რასის პაციენტები.

4.4. პრეპარატის გამოყენებისას განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები

სიფრთხილით გამოყენება

მიოპათიის/რაბდომიოლიზის განვითარების რისკის არსებობა - თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ჰიპოთირეოზი, კუნთების მემკვიდრეობითი დაავადებების პირადი ან ოჯახური ისტორია და კუნთების ტოქსიკურობის წინამორბედი ისტორია HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების ან ფიბრატების გამოყენებისას; ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარება; ასაკი 65 წელზე მეტი; მდგომარეობები, რომლებშიც აღინიშნება როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის ზრდა; რასა (მონღოლოიდური რასა); ფიბრატებთან ერთდროული მიღება (იხილეთ თავი 5.2); ღვიძლის დაავადებები ანამნეზში; სეფსისი; არტერიული ჰიპოტენზია; ფართო ქირურგიული ჩარევები, ტრავმა, მძიმე მეტაბოლური, ენდოკრინული ან ელექტროლიტური დარღვევები ან არაკონტროლირებადი კრუნჩხვითი შეტევები.

40 მგ დღიური დოზით მიღებისას:

თირკმლის მსუბუქი ხარისხის დისფუნქცია (კრეატინინის კლირენსი 60 მლ/წთ-ზე მეტი).

ღვიძლის დისფუნქციის მქონე პაციენტები

არ არსებობს მონაცემები ან გამოცდილება პრეპარატის გამოყენების შესახებ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჩაილდ-პიუს სკალით 9 ქულაზე მეტი (იხილეთ თავი 5.2).

გვერდითი ეფექტები

პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ კრესტორის უფრო მაღალ დოზებს (ძირითადად 40 მგ), აღინიშნა მილაკოვანი პროტეინურია, რომელიც უმეტეს შემთხვევაში გარდამავალი იყო. ეს პროტეინურია არ მიუთითებდა თირკმლის მწვავე დაავადებაზე ან თირკმლის დაავადების პროგრესირებაზე. პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პრეპარატს დოზით 40 მგ, რეკომენდებულია თირკმლის ფუნქციის პარამეტრების მონიტორინგი მკურნალობის დროს.

ჩონჩხის კუნთების დარღვევები

კრესტორის ყველა დოზის გამოყენებისას და, კერძოდ, პრეპარატის 20 მგ-ზე მეტი დოზის მიღებისას, დაფიქსირდა ჩონჩხის კუნთების მხრივ შემდეგი ეფექტები: მიალგია, მიოპათია და იშვიათ შემთხვევებში, რაბდომიოლიზი.

რამდენიმე შემთხვევაში გამოვლინდა, რომ HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორები (სტატინები) იწვევს წარსულში არსებული გენერალიზებული მიასთენია გრავისის ან თვალის მიასთენიის de novo განვითარებას ან მის დამძიმებას (იხილეთ თავი 4.8). თუ მიასთენია გრავისის სიმპტომები გამოვლინდა ან გაუარესდა, უნდა შეწყდეს კრესტორის მიღება. ასევე დაფიქსირდა მიასთენია გრავისის რეციდივები იმავე სტატინის განმეორებითი გამოყენებისას და HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორის მიღებისას.

კრეატინფოსფოკინაზას (CPK) აქტივობის განსაზღვრა

CPK აქტივობის განსაზღვრა არ უნდა მოხდეს ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ ან CPK აქტივობის გაზრდის სხვა შესაძლო მიზეზების არსებობისას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მიღებული შედეგების არასწორი ინტერპრეტაცია. თუ CPK საწყისი აქტივობა მნიშვნელოვნად გაიზარდა (5-ჯერ მეტი ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით), განმეორებითი გაზომვა უნდა მოხდეს 5-7 დღის შემდეგ. თერაპია არ უნდა დაიწყოს, თუ განმეორებითი ტესტი დაადასტურებს საწყის CPK აქტივობას (ნორმის ზედა ზღვარზე 5-ჯერ მეტი).

მკურნალობის დაწყებამდე

კრესტორის, ისევე როგორც HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების დანიშვნისას, მიოპათიის/რაბდომიოლიზის რისკ-ფაქტორების მქონე პაციენტებმა უნდა გამოიჩინონ სიფრთხილე, აუცილებელია თერაპიის რისკისა და შესაძლო სარგებელის თანაფარდობის გათვალისწინება და კლინიკური მონიტორინგის ჩატარება.

მკურნალობის პროცესში

პაციენტს უნდა მიეწოდოს ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ კუნთების ტკივილის, კუნთების სისუსტის ან სპაზმის მოულოდნელი გამოვლენისას განსაკუთრებით სისუსტესა და ცხელებასთან ერთად, დაუყოვნებლივ აცნობის ექიმს. ასეთ პაციენტებში უნდა განისაზღვროს CPK აქტივობა. მკურნალობა უნდა შეწყდეს, თუ CPK აქტივობა მნიშვნელოვნად არის მომატებული (5-ჯერ მეტი ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით), ან თუ კუნთების სიმპტომები მკვეთრად გამოხატულია და იწვევს ყოველდღიურ დისკომფორტს (მაშინაც კი, თუ CPK აქტივობა გაიზარდა არაუმეტეს 5-ჯერ ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით). თუ სიმპტომები ალაგდება და CPK აქტივობა ნორმას დაუბრუნდება, კრესტორის ან HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების ხელახალი დანიშვნა უფრო დაბალი დოზებით უნდა განიხილონ პაციენტის მჭიდრო მონიტორინგის ქვეშ.

CPK აქტივობის რუტინული მონიტორინგი სიმპტომების არარსებობის შემთხვევაში არაპრაქტიკულია.

დაფიქსირდა იმუნური პასუხით გამოწვეული ნეკროზული მიოპათიის ძალიან იშვიათი შემთხვევები პროქსიმალური კუნთების მუდმივი სისუსტის კლინიკური გამოვლინებით და შრატის CPK აქტივობის გაზრდით მკურნალობის დროს ან სტატინების, მათ შორის როზუვასტატინის შეწყვეტისას. შესაძლოა საჭირო გახდეს კუნთოვანი და ნერვული სისტემის დამატებითი კვლევები, სეროლოგიური კვლევები და იმუნოსუპრესიული საშუალებებით თერაპია.

კრესტორის მიღებისას და თანმხლები თერაპიის დროს ჩონჩხის კუნთებზე გაზრდილი ზემოქმედების ნიშნები არ გამოვლენილა. თუმცა, მიოზიტისა და მიოპათიის გაზრდილი სიხშირე დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორებს ბოჭკოვანი მჟავის წარმოებულებთან ერთად, მათ შორის გემფიბროზილს, ციკლოსპორინს, ნიკოტინის მჟავას ლიპიდების შემამცირებელ დოზებში (≥ 1 გ/დღეში), აზოლის სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებებს, აივ პროტეაზას ინჰიბიტორებსა და მაკროლიდურ ანტიბიოტიკებს. გემფიბროზილი ზრდის მიოპათიის განვითარების რისკს HMG-CoA რედუქტაზას გარკვეულ ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას. შესაბამისად, არ არის რეკომენდებული კრესტორისა და გემფიბროზილის ერთდროული გამოყენება. რისკი/სარგებელის თანაფარდობა გულდასმით უნდა შეფასდეს კრესტორის და ფიბრატების ან ნიკოტინის მჟავას ლიპიდების დამწევ დოზებში ერთად გამოყენებისას. კრესტორის მიღება დოზით 40 მგ ფიბრატებთან ერთად უკუნაჩვენებია (იხიელთ თავები 4.3 და 4.5).

მკურნალობის დაწყებიდან 2-4 კვირის შემდეგ და/ან კრესტორის დოზის გაზრდისას აუცილებელია ლიპიდური ცვლის მაჩვენებლების მონიტორინგი (საჭიროების შემთხვევაში საჭიროა დოზის კორექცია).

ღვიძლის ფუნქცია

რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების განსაზღვრა თერაპიის დაწყებამდე და მისი დაწყებიდან 3 თვის შემდეგ. კრესტორის მიღება უნდა შეწყდეს ან დოზა შემცირდეს, თუ ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობა სისხლის შრატში 3-ჯერ აღემატება ნორმის ზედა ზღვარს.

პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჰიპერქოლესტერინემია ჰიპოთირეოზის ან ნეფროზული სინდრომის გამო, ძირითადი დაავადებების მკურნალობა უნდა ჩატარდეს კრესტორით მკურნალობის დაწყებამდე.

განსაკუთრებული პოპულაციები. ეთნიკური ჯგუფები.

მონღოლოიდური რასის პაციენტებში ფარმაკოკინეტიკური კვლევების დროს დაფიქსირდა როზუვასტატინის სისტემური კონცენტრაციის ზრდა ევროპული ეთნიკურობის მქონე პაციენტებში მიღებულ მნიშვნელობებთან შედარებით (იხილეთ თავები 4.2 და 5.2).

აივ პროტეაზას ინჰიბიტორები

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის ერთდროული გამოყენება აივ პროტეაზას ინჰიბიტორებთან (იხილეთ თავი 4.5).

დამხმარე ნივთიერებები

პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს. პაციენტებმა გალაქტოზას იშვიათი მემკვიდრეობითი აუტანლობით, ლაქტაზის დეფიციტით ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციით არ უნდა მიიღონ ეს პრეპარატი.

ფილტვის ინტერსტიციული დაავადება

ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების ძალიან იშვიათი შემთხვევები დაფიქსირდა ზოგიერთი სტატინის გამოყენებისას, განსაკუთრებით ხანგრძლივი დროის განმავლობაში. დაავადების გამოვლინებები შეიძლება მოიცავდეს ქოშინს, არაპროდუქტიულ ხველას და ზოგადი ჯანმრთელობის გაუარესებას (სისუსტე, წონის დაკლება და ცხელება). ფილტვის ინტერსტიციულ დაავადებაზე ეჭვის შემთხვევაში, სტატინებით თერაპია უნდა შეწყდეს.

მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტი

პაციენტებში გლუკოზის კონცენტრაციით 5,6-დან 6,9 მმოლ/ლ-მდე, კრესტორით მკურნალობა დაკავშირებული იყო მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტის განვითარების რისკთან.

4.5. წამალთაშორისი ურთიერთქმედება და ურთიერთქმედების ხვა ფორმები

ერთდროულად მისაღები პრეპარატების მოქმედება როზუვასტატინზე

სატრანსპორტო ცილის ინჰიბიტორები: როზუვასტატინი არის სუბსტრატი გარკვეული სატრანსპორტო პროტეინებისთვის, ღვიძლისმიერი მიტაცების გადამტანის OATP1B1 და ეფლუქსური გადამტანის BCRP ჩათვლით. პრეპარატების ერთდროულ გამოყენებას, რომლებიც არიან ამ სატრანსპორტო ცილების ინჰიბიტორები, შეიძლება თან ახლდეს როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის ზრდა და მიოპათიის განვითარების რისკი (იხილეთ ცხრილი 1, თავები 4.2 და 4.4).

ციკლოსპორინი: როზუვასტატინისა და ციკლოსპორინის ერთდროული მიღებისას, როზუვასტატინის AUC იყო საშუალოდ 7-ჯერ მაღალი ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით (იხილეთ ცხრილი 1). კრესტორი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ციკლოსპორინს (იხილეთ თავი 4.3). ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენება არ მოქმედებს ციკლოსპორინის კონცენტრაციაზე სისხლის პლაზმაში.

პროტეაზას ინჰიბიტორები: მიუხედავად იმისა, რომ ურთიერთქმედების ზუსტი მექანიზმი უცნობია, პროტეაზას ინჰიბიტორთან ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს როზუვასტატინის ექსპოზიციის მნიშვნელოვანი ზრდა (იხილეთ ცხრილი 1). მაგალითად, ფარმაკოკინეტიკური კვლევაში, 10 მგ როზუვასტატინის და პროტეაზას ორი ინჰიბიტორის (300 მგ ატაზანავირი/100 მგ რიტონავირი) შემცველი კომბინირებული პრეპარატის ერთდროულმა გამოყენებამ ჯანმრთელ მოხალისეებში გამოიწვია როზუვასტატინის AUC-ის და მაქსიმალური კონცენტრაციის (Cmax) დაახლოებით სამჯერ და შვიდჯერ შესაბამისად გაზრდა. კრესტორისა და პროტეაზას ინჰიბიტორების გარკვეული კომბინაციების ერთდროული გამოყენება შესაძლებელია კრესტორის დოზის კორექციის შესაძლებლობის გულდასმით შეფასების შემდეგ, როზუვასტატინის ექსპოზიციის მოსალოდნელ ზრდაზე დაყრდნობით (იხილეთ თავები 4.2, 4.4 და ცხრილი 1).

გემფიბროზილი და ლიპიდების შემამცირებელი სხვა საშუალებები: როზუვასტატინისა და გემფიბროზილის ერთდროული გამოყენება იწვევს როზუვასტატინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციისა და როზუვასტატინის AUC-ის 2-ჯერ გაზრდას (იხილეთ თავი 4.4).

ურთიერთქმედების სპეციფიკურ კვლევებზე დაყრდნობით მოსალოდნელი არ არის მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება ფენოფიბრატთან. გემფიბროზილი, ფენოფიბრატი, სხვა ფიბრატები და ნიაცინი (ნიკოტინის მჟავა) ლიპიდების შემამცირებელი დოზების დროს (≥ 1 გ/დღეში) ზრდის მიოპათიის რისკს HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას, სავარაუდოდ, ეს უკავშირდება იმას, რომ მათ შეუძლიათ გამოიწვიონ მიოპათია მონოთერაპიის სახით გამოყენებისას. კრესტორის გამოყენება დოზით 40 მგ უკუნაჩვენებია ფიბრატებთან ერთად მიღებისას (იხილეთ თავები 4.3 და 4.4). ასეთმა პაციენტებმა უნდა დაიწყონ მკურნალობა 5 მგ დოზით.

ეზეტიმიბი: 10 მგ კრესტორის და 10 მგ ეზეტიმიბის ერთდროულ გამოყენებას თან ახლდა როზუვასტატინის AUC-ის 1.2-ჯერ მატება ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში (იხილეთ ცხრილი 1). არ შეიძლება ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედების გამორიცხვა კრესტორსა და ეზეტიმიბს შორის არასასურველ რეაქციებთან მიმართებაში (იხილეთ თავი 4.4).

ანტაციდები: კრესტორის და ანტაციდის ერთდროულმა გამოყენებამ მაგნიუმის და ალუმინის ჰიდროქსიდის შემცველი სუსპენზიის სახით გამოიწვია როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაციის დაქვეითება დაახლოებით 50%-ით. ეს ეფექტი ნაკლებად გამოხატული იყო, თუ ანტაციდი გამოიყენებოდა კრესტორის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. ამ ურთიერთქმედების კლინიკური მნიშვნელობა არ არის შესწავლილი.

ერითრომიცინი: როზუვასტატინისა და ერითრომიცინის ერთდროულმა გამოყენებამ გამოიწვია როზუვასტატინის AUC-ის 20%-ით და როზუვასტატინის Cmax-ის 30%-ით დაქვეითება. ეს ურთიერთქმედება შეიძლება მოხდეს ერითრომიცინის მიერ გამოწვეული ნაწლავის მოტორიკის გაძლიერების შედეგად.

P450 ციტოქრომის იზოფერმენტები: in vivo და in vitro კვლევების შედეგებმა აჩვენა, რომ როზუვასტატინი არ არის P450 ციტოქრომის იზოფერმენტების არც ინჰიბიტორი და არც ინდუქტორი. გარდა ამისა, როზუვასტატინი არის სუსტი სუბსტრატი ამ იზოფერმენტებისთვის. შესაბამისად, როზუვასტატინის ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან მეტაბოლურ დონეზე P450 ციტოქრომის იზოფერმენტების მონაწილეობით მოსალოდნელი არ არის. არ გამოვლინდა როზუვასტატინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება ფლუკონაზოლთან (CYP2C9 და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორი) და კეტოკონაზოლთან (CYP2A6 და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორი).

წამალთაშორისი ურთიერთქმედება, რომელიც მოითხოვს როზუვასტატინის დოზის კორექციას (იხილეთ ცხრილი 1)

კრესტორის დოზა უნდა დაკორექტირდეს, თუ აუცილებელია მისი გამოყენება იმ სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც ზრდიან როზუვასტატინის ექსპოზიციას. თუ მოსალოდნელია ექსპოზიციის გაზრდა 2-ჯერ ან მეტად, კრესტორის საწყისი დოზა უნდა იყოს 5 მგ დღეში ერთხელ. კრესტორის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა ასევე უნდა დარეგულირდეს ისე, რომ როზუვასტატინის მოსალოდნელი ექსპოზიცია არ აღემატებოდეს იმას, რაც განსაზღვრულია 40 მგ დოზისთვის, რომელიც მიიღება როზუვასტატინთან ურთიერთქმედების გამომწვევი სამკურნალო პრეპარატების ერთდროული გამოყენების გარეშე. მაგალითად, კრესტორის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა გემფიბროზილთან ერთდროული გამოყენებისას არის 20 მგ (ექსპოზიციის გაზრდა 1,9-ჯერ), რიტონავირთან/ატაზანავირთან ერთად - 10 მგ (ექსპოზიციის გაზრდა 3,1-ჯერ).

არ მოითხოვება კრესტორის საწყისი დოზის კორექცია, თუ მოსალოდნელია ექსპოზიციის გაზრდა 2-ჯერ ნაკლებად, თუმცა საჭიროა სიფრთხილე კრესტორის დოზის 20 მგ-ზე მეტად გაზრდისას.

ცხრილი 1. თანმხლები თერაპიის ეფექტი როზუვასტატინის ექსპოზიციაზე (AUC, მონაცემები მოყვანილიაექსპოზიციისმაჩვენებლების კლებადობით) - შედეგები გამოქვეყნებული კლინიკური კვლევებიდან

როზუვასტატინის AUC-ის ზრდა 2 ან მეტად
მედიკამენტებით მკურნალობის რეჟიმი, რომლებიც ურთიერთქმედებენ როზუვასტატინთან	როზუვასტატინის დოზირების რეჟიმი	როზუვასტატინის AUC-ისცვლილება1
სოფოსბუვირი/ველპატასვირი/ ვოქსილაპრევირი (400 მგ – 100 მგ – 100 მგ) + ვოქსილაპრევირი 100 მგ ერთხელ დღეში, 15 დღე	10 მგ ერთჯერადად	7,4-ჯერ მატება
ციკლოსპორინი 75-200 მგ 2-ჯერ დღეში, 6 თვე.	10 მგ 1-ჯერ დღეში, 10 დღე	7,1-ჯერ მატება
დაროლუტამიდი 600 მგ 2-ჯერ დღეში, 5 დღე	5 მგ ერთჯერადად	5,2-ჯერ მატება
რეგორაფენიბი 160 მგ დღეში ერთხელ, 14 დღე	5 მგ ერთჯერადად	3,8-ჯერ მატება
ატაზანავირი 300 მგ/რიტონავირი 100 მგ ერთხელ დღეში, 8 დღე	10 მგ ერთჯერადად	3,1-ჯერ მატება
როქსადუსტატი 200 მგ 4-ჯერ დღეში.	10 მგ ერთჯერადად	2,9-ჯერ მატება
ველპატასვირი 100 მგ 1 ჯერ დღეში.	10 მგ ერთჯერადად	2,7-ჯერ მატება
ომბიტასვირი 25 მგ/პარიტაპრევირი 150 მგ/რიტონავირი 100 მგ/დასაბუვირი 400 მგ 2-ჯერ დღეში.	5 მგ ერთჯერადად	2,6-ჯერ მატება
ტერიფლუნომიდი	მონაცემები არ არის	2,5-ჯერ მატება
ენასიდენიბი 100 მგ დღეში ერთხელ, 28 დღე	10 მგ ერთჯერადად	2,4-ჯერ მატება
გრაზოპრევირი 200 მგ/ელბასვირი 50 მგ ერთხელ დღეში, 11 დღე	10 მგ ერთჯერადად	2,3-ჯერ მატება
გლეკაპრევირი 400 მგ/პიბრენტასვირი 120 მგ ერთხელ დღეში, 7 დღე	5 მგ ერთჯერადად	2,2-ჯერ მატება
ლოპინავირი 400 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღეში, 17 დღე	20 მგ 1-ჯერ დღეში, 7 დღე	2,1-ჯერ მატება
კაპმატინიბი 400 მგ 2-ჯერ დღეში.	10 მგ ერთჯერადად	2,1-ჯერ მატება
კლოპიდოგრელი 300 მგ (დატვირთვის დოზა), შემდეგ 75 მგ 24 საათის შემდეგ	20 მგ ერთჯერადად	2-ჯერ მატება
ფოსტამატინიბი 100 მგ 2-ჯერ დღეში.	20 მგ ერთჯერადად	2-ჯერ მატება
ტაფამიდისი 61 მგ 2-ჯერ დღეში. პირველი ორი დღის განმავლობაში, შემდეგ 1-ჯერ დღეში. მესამედან მეცხრე დღემდე	10 მგ ერთჯერადად	1,97-ჯერ მატება
ფებუქსოსტატი 120 მგ დღეში ერთხელ.	10 მგ ერთჯერადად	1,9-ჯერ მატება
გემფიბროზილი 600 მგ 2-ჯერ დღეში, 7 დღე	80 მგ ერთჯერადად	1,9-ჯერ მატება
როზუვასტატინის AUC-ის გაზრდა 2-ჯერ ნაკლებ ად
მედიკამენტებით მკურნალობის რეჟიმი, რომლებიც ურთიერთქმედებენ როზუვასტატინთან	როზუვასტატინის დოზირების რეჟიმი	როზუვასტატინისAUC-ის ცვლილება 1
ელტრომბოპაგი 75 მგ ერთხელ დღეში, 5 დღე	10 მგ ერთჯერადად	1,6-ჯერ მატება
დარუნავირი 600 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღეში, 7 დღე	10 მგ 1- ჯერ დღეში, 7 დღე	1,5-ჯერ მატება
ტიპრანავირი 500 მგ/რიტონავირი 200 მგ 2-ჯერ დღეში, 11 დღე	10 მგ ერთჯერადად	1,4-ჯერ მატება
დრონედარონი 400 მგ 2-ჯერ დღეში.	არ არის მონაცემები	1,4-ჯერ მატება
იტრაკონაზოლი 200 მგ ერთხელ დღეში, 5 დღე	10 მგ ერთჯერადად	1,4-ჯერ მატება 2
ეზეტიმიბი 10 მგ ერთხელ დღეში, 14 დღე	10 მგ ერთხელ დღეში, 14 დღე	1,2-ჯერ მატება 2
როზუვასტატინის AUC-ის დაქვეითება
მედიკამენტებით მკურნალობის რეჟიმი, რომლებიც ურთიერთქმედებენ როზუვასტატინთან	როზუვასტატინის დოზირების რეჟიმი	როზუვასტატინისAUC-ის ცვლილება1
ერითრომიცინი 500 მგ 4-ჯერ დღეში, 7 დღე	80 მგ ერთჯერადად	20 %-ით შემცირება
ბაიკალინი 50 მგ 3-ჯერ დღეში, 14 დღე	20 მგ ერთჯერადად	47 %-ით შემცირება

¹ AUC-ის ცვლილების სახით წარმოდგენილი მონაცემები წარმოადგენს თანმხლები თერაპიის ფონზე ამ პარამეტრის მნიშვნელობის თანაფარდობას როზუვასტატინის მონოთერაპიის დროს პარამეტრის მნიშვნელობასთან. %-ში მოცემულია მონაცემები არის სხვაობა % -ში თანმხლები თერაპიისას AUC-ის მნიშვნელობასა და მონოთერაპიის დროს როზუვასტატინის მნიშვნელობას შორის.

²ჩატარდა კრესტორთან ურთიერთქმედების რამდენიმე კვლევა სხვადასხვა დოზების გამოყენებისას და ცხრილი აჩვენებს ყველაზე მნიშვნელოვან კავშირებს.

შემდეგი პრეპარატები და მათი კომბინაციები არ ახდენდნენ კლინიკურად მნიშვნელოვან ეფექტს როზუვასტატინის ექსპოზიციაზე მათი ერთად გამოყენების დროს: ალეგლიტაზარი 0.3 მგ, 7 დღე; ფენოფიბრატი 67 მგ 3-ჯერ დღეში, 7 დღე; ფლუკონაზოლი 200 მგ ერთხელ დღეში, 11 დღე; ფოსამპრენავირი 700 მგ/რიტონავირი 100 მგ 2-ჯერ დღეში, 8 დღე; კეტოკონაზოლი 200 მგ 2-ჯერ დღეში, 7 დღე; რიფამპიცინი 450 მგ ერთხელ დღეში, 7 დღე; სილიმარინი 140 მგ 3-ჯერ დღეში, 5 დღე.

როზუვასტატინის მოქმედება ერთდროულადმისაღებ პრეპარატებზე

K ვიტამინის ანტაგონისტები

HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, კრესტორით მკურნალობის დაწყებამ ან დოზის გაზრდამ პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ K ვიტამინის ანტაგონისტებს (მაგ. ვარფარინი ან კუმარინის სხვა ანტიკოაგულანტები) შეიძლება გამოიწვიოს საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის (INR) ზრდა. კრესტორის დოზის შეწყვეტამ ან შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს INR-ის შემცირება. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია INR მონიტორინგი.

პეროორალური კონტრაცეპტივები/ჰორმონით ჩანაცვლებითი თერაპია

როზუვასტატინის და პერორალური კონტრაცეპტივების ერთდროულმა გამოყენებამ გაზარდა ეთინილესტრადიოლის AUC და ნორგესტრელის AUC 26%-ით და 34%-ით, შესაბამისად. პლაზმური კონცენტრაციის ეს ზრდა მხედველობაში უნდა მიიღონ პერორალური კონტრაცეპტივების დოზის შერჩევისას. არ არსებობს ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები კრესტორისა და ჰორმონით ჩანაცვლებითი თერაპიის ერთდროული გამოყენების შესახებ, შესაბამისად ანალოგიური ეფექტი არ არის გამორიცხული ამ პრეპარატების გამოყენებისას. თუმცა, ეს კომბინაცია ფართოდ გამოიყენებოდა ქალებში კლინიკურ კვლევების დროს და კარგად ასატანი იყო პაციენტებისთვის.

სხვა სამკურნალო პრეპარატები:

დიგოქსინი: წამალთაშორისი ურთიერთქმედების სპეციფიკური კვლევების შედეგების მიხედვით, როზუვასტატინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება დიგოქსინთან მოსალოდნელი არ არის.

ფუზიდის მჟავა: როზუვასტატინსა და ფუზიდის მჟავას შორის წამალთაშორისი ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. ფუზიდის მჟავისა და სტატინების შემცველი სისტემური თერაპიის გამოყენებისას შეიძლება გაიზარდოს მიოპათიის, მათ შორის რაბდომიოლიზის განვითარების რისკი. ამ ურთიერთქმედების მექანიზმი (იქნება ეს ფარმაკოდინამიკური თუ ფარმაკოკინეტიკური, ან ორივე) ჯერ არ არის შესწავლილი. რაბდომიოლიზი (სიკვდილის ჩათვლით) დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ ამ კომბინაციას.

თუ საჭიროა ფუზიდის მჟავით სისტემური თერაპია, კრესტორით მკურნალობა უნდა შეწყდეს ფუზიდის მჟავას მიღების დროს.

4.6. ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა

კრესტორი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს.

რეპროდუქციული ასაკის ქალებმა უნდა გამოიყენონ კონტრაცეფციის ადეკვატური მეთოდები.

ვინაიდან ქოლესტერინი და ქოლესტერინის ბიოსინთეზის სხვა პროდუქტები მნიშვნელოვანია ნაყოფის განვითარებისთვის, HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბირების პოტენციური რისკი აღემატება ორსულ ქალებში პრეპარატის გამოყენების სარგებელს. ცხოველებზე ჩატარებული კვლევებიდან მიიღეს შეზღუდული მტკიცებულება რეპროდუქციული ტოქსიკურობის შესახებ (იხილეთ თავი 5.3).

თუ ორსულობა დადგა თერაპიის დროს, პრეპარატი დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

ლაქტაცია

 პრეპარატი კრესტორი უკუნაჩვენებია ძუძუთი კვების დროს.

როზუვასტატინი გამოიყოფა ვირთხის რძეში. არ არსებობს მონაცემები როზუვასტატინის დედის რძეში გამოყოფის შესახებ (იხილეთ თავი 4.3).

ფერტილობა

როზუვასტატინის გავლენის მონაცემები რეპროდუქციულ ფუნქციაზე არ არსებობს.

4.7. სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე გავლენა

არ ჩატარებულა კვლევები კრესტორის გავლენის შესასწავლად სატრანსპორტო საშუალების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუმცა, ფარმაკოდინამიკურ მონაცემებზე დაყრდნობით, პრეპარატი კრესტორი არ უნდა ავლენდეს ასეთ ზემოქმედებას. საჭიროა სიფრთხილე სატრანსპორტო საშუალების მართვისას ან სამუშაოს შესრულებისას, რომელიც მოითხოვს კონცენტრაციის გაზრდას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს (თერაპიის დროს შეიძლება გამოვლინდეს თავბრუსხვევა).

4.8. გვერდითი რეაქციები

უსაფრთხოების პროფილის შეჯამება

მოხსენებული გვერდითი რეაქციები, როგორც წესი, უმნიშვნელოდაა გამოხატული და თავისთავად ალაგდება. კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, პაციენტების 4%-ზე ნაკლებმა, რომლებიც იღებდნენ კრესტორს, ადრე შეწყვიტეს კვლევა გვერდითი რეაქციების გამო.

გვერდითი რეაქციების ცხრილის შეჯამება

მე-2 ცხრილში წარმოდგენილია გვერდითი რეაქციების სია როზუვასტატინის მიღებისას კლინიკური კვლევებისა და რეგისტრაციის შემდგომი ფართო გამოყენების მიხედვით; გვერდითი რეაქციები დაჯგუფებულია სიხშირის კატეგორიების და ორგანოთა სისტემის კლასების მიხედვით.

გვერდითი რეაქციების სიხშირე წარმოდგენილია შემდეგნაირად: ხშირი (≥ 1/100, მაგრამ < 1/10); ნაკლებად ხშირი (≥ 1/1000, მაგრამ < 1/100); იშვიათი (≥ 1/10000, მაგრამ < 1/1000); ძალიან იშვიათი (< 1/10000), სიხშირე უცნობია (არ შეიძლება შეფასდეს არსებული მონაცემების საფუძველზე).

 

ცხრილი 2. გვერდითი რეაქციები კლინიკური კვლევებისა და რეგისტრაციის შემდგომი გამოყენების მიხედვით

ორგანოთა სისტემების კლასი	ხშირი	ნაკლებად ხშირი	იშვიათი	ძალიან იშვიათი	სიხშირე უცნობია
სისხლისა და ლიმფური სისტემის დარღვევები			თრომბოციტოპენია
იმუნური სისტემის დარღვევები			ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მათ შორის ანგიონევროზული შეშუპების ჩათვლით
ენდოკრინული დარღვევები	შაქრიანი დიაბეტი 1
ფსიქიკური დარღვევები					დეპრესია
ნერვული სისტემის დარღვევები	თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა			პოლინეიროპათია, მეხსიერების დაკარგვა	პერიფერიული ნეიროპათია, ძილის დარღვევა (უძილობისა და კოშმარების ჩათვლით), მიასთენია გრავისი
მხედველობის ორგანოს დარღვევები					თვალის მიასთენია
სუნთქვის, გულმკერდის და შუასაყარის დარღვევები					ხველა, ქოშინი
კუჭ-ნაწლავის დარღვევები	ყაბზობა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი		პანკრეატიტი		დიარეა
ღვიძლისა და სანაღვლე გზების დარღვევები			„ღვიძლის“ ტრანსამინაზების აქტივობის გაზრდა	სიყვითლე, ჰეპატიტი
კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები		კანის ქავილი, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება			სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, წამლის რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (DRESS სინდრომი), ლიქენოიდური წამლისმიერი გამონაყარი
კუნთების, ჩონჩხის და შემაერთებელი ქსოვილის დარღვევები	მიალგია		მიოპათია (მიოზიტის ჩათვლით), რაბდომიოლიზი, მგლურას მსგავსი სინდრომი, კუნთების გაგლეჯვა	ართრალგია	ტენდინოპათია, ზოგჯერ გართულებული მყესის გაგლეჯვით, იმუნური პასუხით გამოწვეული ნეკროზული მიოპათია
თირკმლისა და საშარდე გზების დარღვევები				ჰემატურია
რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების დარღვევები				გინეკომასტია
ზოგადი დარღვევები და რეაქციები ინექციის ადგილზე	ასთენია				შეშუპება

¹ სიხშირე დამოკიდებული იქნება რისკ-ფაქტორების არსებობაზე ან არარსებობაზე (სისხლში უზმოზე გლუკოზის კონცენტრაცია ≥ 5,6 მმოლ/ლ, სხეულის მასის ინდექსი (BMI) > 30 კგ/მ², ტრიგლიცერიდების მომატებული კონცენტრაცია, არტერიული ჰიპერტენზია ანამნეზში).

HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, წამლისმიერი გვერდითი რეაქციების სიხშირე ზოგადად დოზაზეა დამოკიდებული.

ცალკეული გვერდითი რეაქციების აღწერა

თირკმლისმიერი დარღვევა

პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ კრესტორს, შარდის ანალიზმა გამოავლინა პროტეინურიის არსებობა, უპირატესად მილაკოვანი ტიპის. შარდში ცილის ოდენობის ცვლილებები (დაწყებული არცერთიდან ან კვალის არსებობა დასრულებული ++ ან მეტამდე) აღინიშნა მკურნალობის ნებისმიერ დროს 1%-ზე ნაკლებ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პრეპარატს დოზით 10-20 მგ და პაციენტების დაახლოებით 3%-ში, რომლებიც იღებდნენ 40 მგ დოზას. 20 მგ დოზის მიღებისას აღინიშნა შარდში ცილის ოდენობის ცვლილების უმნიშვნელო მატება (დაწყებული არცერთიდან ან კვალის არსებბა დასრულებული + -მდე). უმეტეს შემთხვევაში, პროტეინურია მცირდება ან ლაგდება სპონტანურად თერაპიის გაგრძელების ფონზე. კლინიკური კვლევების შედეგებისა და პოსტმარკეტინგული გამოცდილების მიმოხილვამ დღემდე არ გამოავლინა მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი პროტეინურიასა და თირკმლის მწვავე ან პროგრესირებად დაავადებას შორის.

პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ კრესტორით დაფიქსირდა ჰემატურია და კლინიკური კვლევების შედეგები მიუთითებს, რომ ეს შემთხვევა იშვიათია.

ჩონჩხის კუნთების მხრივ დარღვევები

გამოვლინდა შემდეგი ეფექტები ჩონჩხის კუნთებზე კრესტორის ყველა დოზის მიღებისას და განსაკუთრებით 20 მგ-ზე მეტი დოზების დროს: მიალგია, მიოპათია (მიოზიტის ჩათვლით) და იშვიათ შემთხვევებში რაბდომიოლიზი თირკმლის მწვავე უკმარისობით.

CPK აქტივობის დოზადამოკიდებული ზრდა დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ როზუვასტატინს. უმეტეს შემთხვევაში ეს იყო უმნიშვნელო, ასიმპტომური და დროებითი. თუ CK აქტივობა იზრდება (ნორმის ზედა ზღვარზე 5-ჯერ მეტი), თერაპია უნდა შეწყდეს (იხილეთ თავი 4.4).

ღვიძლის დარღვევები

HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, ტრანსამინაზების აქტივობის დოზადამოკიდებული ზრდა დაფიქსირდა პაციენტთა მცირე რაოდენობაში, რომლებიც მკურნალობდნენ როზუვასტატინით, უმეტეს შემთხვევაში იყო უმნიშვნელო, უსიმპტომო და ხანმოკლე.

ზოგიერთი სტატინის გამოყენებისას დაფიქსირდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

• სექსუალური დისფუნქცია;

• ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების უკიდურესად იშვიათი შემთხვევები, განსაკუთრებით პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას (იხილეთ თავი 4.4).

რაბდომიოლიზის, თირკმლის სერიოზული დარღვევების და ღვიძლის სერიოზული დარღვევების სიხშირე (ძირითადად ასოცირებული ღვიძლის ტრანსამინაზების მატებასთან) უფრო მაღალი იყო 40 მგ დოზის მიღებისას.

საეჭვო გვერდითი რეაქციების შესახებ შეტყობინება

მნიშვნელოვანია საეჭვო გვერდითი რეაქციების შესახებ შეტყობინება პრეპარატის რეგისტრაციის შემდეგ, რათა უზრუნველყოფილი იყოს პრეპარატის სარგებელი-რისკის თანაფარდობის მუდმივი მონიტორინგი.

4.9. ზედოზირება

როზუვასტატინის ზედოზირების სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს. ზედოზირებისას რეკომენდებულია სიმპტომური მკურნალობისა და სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ორგანოებისა და სისტემების ფუნქციების შესანარჩუნებლად მიმართული ღონისძიებების ჩატარება. აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის და CPK აქტივობის მონიტორინგი. ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ჰემოდიალიზი იყოს ეფექტური.

5. ფარმაკოლოგიური თვისებები

5.1. ფარმაკოდინამიკური თვისებები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ჰიპოლიპიდემიური საშუალებები; HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორები.

ათქ კოდი: C10A A07

მოქმედების მექანიზმი

როზუვასტატინი არის HMG-CoA რედუქტაზას შერჩევითი, კონკურენტული ინჰიბიტორი, ფერმენტის, რომელიც გარდაქმნის 3-ჰიდროქსი-3-მეთილგლუტარილ კოენზიმს A მევალონატად, ქოლესტერინის წინამორბედად. როზუვასტატინის მოქმედების მთავარი სამიზნეა ღვიძლი, სადაც ხდება ქოლესტერინის სინთეზი და LDL კატაბოლიზმი.

როზუვასტატინი უზრუნველყოფს „ღვიძლის“ LDL რეცეპტორების რაოდენობის მატებას უჯრედის ზედაპირზე, ზრდის LDL-ის შეწოვას და კატაბოლიზმს, რაც თავის მხრივ იწვევს ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (VLDL) სინთეზის ინჰიბირებას, რითაც მცირდება LDL-ისა და VLDL-ის მთლიანი ოდენობა.

ფარმაკოდინამიკური ეფექტები

პრეპარატი კრესტორი ამცირებს LDL-C, საერთო ქოლესტერინის, ტრიგლიცერიდების (TG) კონცენტრაციას, ზრდის HDL-C კონცენტრაციას და ასევე ამცირებს აპოლიპოპროტეინის B (ApoB), არა-HDL-C, VLDL-C, TG-VLDL კონცენტრაციებს და ზრდის აპოლიპოპროტეინის A-I (ApoA-I) კონცენტრაციას (იხილეთ ცხრილები 3 და 4), ამცირებს LDL-C/HDL-C, საერთო ქოლესტერინს/HDL-C და არა-HDL-C/HDL-C-ის თანაფარდობას და ApoB/ApoA-I თანაფარდობას.

თერაპიული ეფექტი ვითარდება კრესტორით თერაპიის დაწყებიდან ერთი კვირის განმავლობაში და აღწევს მაქსიმალური შესაძლო ეფექტის 90%-ს მკურნალობიდან 2 კვირის შემდეგ. მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი ჩვეულებრივ მიიღწევა თერაპიის მე-4 კვირაში და შენარჩუნებულია პრეპარატის რეგულარული გამოყენებისას.

 

ცხრილი 3. დოზაზე დამოკიდებული ეფექტიპირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის მქონეპაციენტებში (ფრედრიქსონის ტიპი IIa და IIb) (საშუალო კორექტირებული პროცენტული ცვლილებასაბაზისო მაჩვენებელთან შედარებით )

დოზა	პაციენტების რაო-ბა	LDL-C	საერთო ქოლესტერინი	HDL-C	TG	არა-HDL ქოლესტერინი	ApoB	ApoA-I
პლაცებო	13	-7	-5	3	-3	-7	-3	0
10 მგ	17	-52	-36	14	-10	-48	-42	4
20 მგ	17	-55	-40	8	-23	-51	-46	5
40 მგ	18	-63	-46	10	-28	-60	-54	0

 

ცხრილი 4. დოზაზე დამოკიდებული ეფექტი ჰიპერტრიგლიცერიდემიის მქონეპაციენტებში (ფრედრიქსონის ტიპი IIb და IV) (საშუალო პროცენტული ცვლილება საბაზისო მაჩვენებელან შედარებით )

დოზა	პაციენტების რაო-ბა	TG	LDL-C	საერთო ქოლესტერინი	HDL-C	არა-HDL ქოლესტერინი	VLDL-C	TG-VLDL
პლაცებო	26	1	5	1	-3	2	2	6
10 მგ	23	-37	-45	-40	8	-49	-48	-39
20 მგ	27	-37	-31	-34	22	-43	-49	-40
40 მგ	25	-43	-43	-40	17	-51	-56	-48

 

კლინიკური ეფექტურობა

კრესტორი ეფექტურია მოზრდილ პაციენტებში ჰიპერქოლესტერინემიით, ჰიპერტრიგლიცერიდემიით ან მის გარეშე, განურჩევლად რასისა, სქესისა და ასაკისა, მათ შორის პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით და ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიით.

ფრედრიქსონის ტიპის IIa და IIb ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტების 80%-ში (LDL-C საშუალო საწყისი კონცენტრაცია დაახლოებით 4,8 მმოლ/ლ), პრეპარატის მიღებისას დოზით 10 მგ, LDL-C კონცენტრაცია აღწევს 3 მმოლ/ლ-ზე ნაკლებ მნიშვნელობებს.

ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ კრესტორს დოზით 20-80 მგ, დაფიქსირდა ლიპიდურ პროფილის დადებითი დინამიკა (კვლევა, რომელშიც მონაწილეობდა 435 პაციენტი). 40 მგ დღიურ დოზამდე ტიტრირების შემდეგ (მკურნალობის 12 კვირა), დაფიქსირდა LDL-C კონცენტრაციის შემცირება 53%-ით. პაციენტების 33%-ში მიიღწევა LDL-C კონცენტრაცია, რომელიც 3 მმოლ/ლ-ზე ნაკლებია.

ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კრესტორს დოზით 20 მგ და 40 მგ, LDL-C კონცენტრაციის საშუალო შემცირებამ შეადგინა 22%.

ჰიპერტრიგლიცერიდემიის მქონე პაციენტებში TG საწყისი კონცენტრაციით 273-დან 817 მგ/დლ-მდე, რომლებიც იღებდნენ კრესტორს დოზით 5 მგ-დან 40 მგ-მდე დღეში ერთხელ 6 კვირის განმავლობაში, TG-ის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მნიშვნელოვნად შემცირდა (იხილეთ ცხრილი 4). .

ფენოფიბრატთან კომბინაციაში შეინიშნება ადიტიური ეფექტი ტრიგლიცერიდების კონცენტრაციასა და ნიკოტინის მჟავასთან დაკავშირებით ლიპიდების შემამცირებელ დოზების გამოყენებისას HDL-C დონეებთან მიმართებაში (იხილეთ ასევე თავი 4.4).

METEOR კვლევაში, რომელშიც მონაწილეობდა 45-70 წლის ასაკის 984 პაციენტი გულის იშემიური დაავადების განვითარების დაბალი რისკით (10-წლიანი რისკი ფრემინგემის სკალის მიხედვით 10%-ზე ნაკლები), LDL-C-ის საშუალო კონცენტრაციით 4.0 მმოლ/ლ ( 154,5 მგ/დლ) და სუბკლინიკური ათეროსკლეროზით (რომელიც შეფასდა საძილე არტერიების ინტიმა-მედია კომპლექსის სისქით - CIMT), შეისწავლეს როზუვასტატინის ეფექტი ინტიმა-მედია კომპლექსის სისქეზე.

პაციენტები იღებდნენ როზუვასტატინს დოზით 40 მგ/დღეში ან პლაცებოს 2 წლის განმავლობაში. როზუვასტატინით მკურნალობა მნიშვნელოვნად ანელებს მაქსიმალური CIMT-ის პროგრესირების ტემპს საძილე არტერიების 12 სეგმენტისთვის პლაცებოსთან შედარებით, განსხვავება -0,0145 მმ/წელი [95% სანდოობის ინტერვალი -0,0196-დან -0,0093-მდე; p <0.0001]. საბაზისო მნიშვნელობებთან შედარებით, როზუვასტატინის ჯგუფში დაფიქსირდა მაქსიმალური CIMT-ის მნიშვნელობის შემცირება 0,0014 მმ/წლიურად (0,12%/წლიურად (არასაიმედო განსხვავება)) ამ მაჩვენებლის ზრდასთან შედარებით 0,0131 მმ/წლიურად (1,12 %/წლიურად (p <0.0001)) პლაცებო ჯგუფში. დღემდე, პირდაპირი დამოკიდებულება CIMT-ის შემცირებასა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მოვლენების რისკის შემცირებას შორის არ იყო გამოვლენილი. METEOR კვლევა ჩატარდა გულის იშემიური დაავადების დაბალი რისკის მქონე პაციენტებში, რომელთათვისაც არ არის რეკომენდებული კრესტორის მიღება დოზით 40 მგ. 40 მგ დოზა უნდა გამოიყენონ მძიმე ჰიპერქოლესტერინემიის და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში.

JUPITER კვლევის (სტატინების გამოყენების დასაბუთება პირველადი პრევენციისთვის: ინტერვენციული კვლევა როზუვასტატინის შესაფასებლად) შედეგებმა 17802 პაციენტში აჩვენა, რომ როზუვასტატინი მნიშვნელოვნად ამცირებს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გართულებების რისკს (252 იყო პლაცებოს ჯგუფში 142-თან შედარებით როზუვასტატინის ჯგუფში) (p <0) ფარდობითი რისკის 44%-იან შემცირებასთან ერთად. თერაპიის ეფექტურობა აღინიშნა პრეპარატის გამოყენების პირველი 6 თვის შემდეგ. დაფიქსირდა გულ-სისხლძარღვთა, ინსულტისა და მიოკარდიუმის ინფარქტით გამოწვეული სიკვდილის კომბინირებული კრიტერიუმის სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი შემცირება 48%-ით (რისკების თანაფარდობა: 0,52, 95% სანდოობის ინტერვალი 0,40-0,68, p <0,001), მიოკარდიუმის ფატალური ან არაფატალური ინფარქტის შემთხვევათა 54%-ით შემცირება (რისკების თანაფარდობა: 0,46, 95% სანდოობის ინტერვალი 0,30-0,70) და ფატალური ან არაფატალური ინსულტის შემცირება 48%-ით. საერთო სიკვდილიანობის მაჩვენებელი შემცირდა 20%-ით როზუვასტატინის ჯგუფში (რისკების თანაფარდობა: 0,80, 95% სანდოობის ინტერვალი 0,67-0,97, p = 0,02). უსაფრთხოების პროფილი პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ როზუვასტატინს დოზით 20 მგ, საერთო ჯამში, პლაცებოს ჯგუფის მსგავსი იყო.

5.2. ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

აბსორბცია

როზუვასტატინის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მიიღწევა პერორალური მიღებიდან დაახლოებით 5 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 20%-ს.

განაწილება

როზუვასტატინი მეტაბოლიზდება ძირითადად ღვიძლში, რომელიც წარმოადგენს ქოლესტერინის სინთეზის და LDL-C მეტაბოლიზმის ძირითად ადგილს. როზუვასტატინის განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 134 ლ-ს. როზუვასტატინის დაახლოებით 90% შეუკავშირდება პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინს.

ბიოტრანსფორმაცია

ექვემდებარება შეზღუდულ მეტაბოლიზმს (დაახლოებით 10%). როზუვასტატინი არის P450 ციტოქრომის სისტემის ფერმენტების მეტაბოლიზმის არა-ძირითადი სუბსტრატი. როზუვასტატინის მეტაბოლიზმში ჩართული ძირითადი იზოფერმენტი არის CYP2C9 იზოფერმენტი. იზოფერმენტები CYP2C19, CYP3A4 და CYP2D6 ნაკლებად მონაწილეობენ მეტაბოლიზმში.

როზუვასტატინის ძირითადი იდენტიფიცირებული მეტაბოლიტებია N-დესმეთილროზუვასტატინი და ლაქტონის მეტაბოლიტები. N-დესმეთილროზუვასტატინი დაახლოებით 50%-ით ნაკლებად აქტიურია, ვიდრე როზუვასტატინი, ლაქტონის მეტაბოლიტები ფარმაკოლოგიურად არააქტიურია. მოცირკულირე HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბირებასთან დაკავშირებული ფარმაკოლოგიური აქტივობის 90%-ზე მეტი განპირობებულია როზუვასტატინით, დანარჩენი -მისი მეტაბოლიტებით.

ელიმინაცია

როზუვასტატინის დოზის დაახლოებით 90% უცვლელი სახით გამოიყოფა ნაწლავებით (აბსორბირებული და არაბსორბირებული როზუვასტატინის ჩათვლით). დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა თირკმლებით. პლაზმური ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T½) შეადგენს დაახლოებით 19 საათს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ იცვლება პრეპარატის დოზის გაზრდისას. საშუალო გეომეტრიული პლაზმური კლირენსი არის დაახლოებით 50 ლ/სთ (ვარიაციის კოეფიციენტი 21.7%). HMG-CoA რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების მსგავსად, როზუვასტატინის „ღვიძლისმიერი მიტაცების“ პროცესში ჩართულია ქოლესტერინის მემბრანული გადამტანი, რომელიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს როზუვასტატინის ღვიძლისმიერ ელიმინაციაში.

წრფივობა

როზუვასტატინის სისტემური ექსპოზიცია იზრდება დოზის პროპორციულად. ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება ყოველდღიური გამოყენებისას.

პაციენტთა განსაკუთრებული პოპულაცია

ასაკი და სქესი

სქესი და ასაკი არ ახდენს კლინიკურად მნიშვნელოვან გავლენას როზუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკაზე.

ეთნიკური ჯგუფები

ფარმაკოკინეტიკურმა კვლევებმა აჩვენა როზუვასტატინის საშუალო AUC-ის და Cmax-ის დაახლოებით ორჯერ ზრდა მონღოლოიდური რასის პაციენტებში (იაპონელები, ჩინელები, ფილიპინელები, ვიეტნამელები და კორეელები) ევროპეოიდული ეთნიკურობის მქონე პაციენტებთან შედარებით; ინდოელმა პაციენტებში გამოვლინდა საშუალო AUC-ის და Cmax-ის 1.3-ჯერ ზრდა. ფარმაკოკინეტიკურმა ანალიზმა არ გამოავლინა კლინიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავებები ფარმაკოკინეტიკაში ევროპეოიდული ეთნიკურობის და ნეგროიდული რასის წარმომადგენლებს შორის.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა

თირკმლის მსუბუქი და საშუალო დისფუნქციის მქონე პაციენტებში როზუვასტატინის ან N-დესმეთილროსუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია მნიშვნელოვნად არ იცვლება. თირკმლის მძიმე დისფუნქციის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები), როზუვასტატინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში 3-ჯერ მეტია, ხოლო N-დესმეთილროზუვასტატინის კონცენტრაცია 9-ჯერ მეტია ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით. როზუვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში იყო დაახლოებით 50%-ით უფრო მაღალი ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა

კვლევაში, რომელშიც მონაწილეობდნენ სხვადასხვა სიმძიმის ღვიძლის დისფუნქციის მქონე პაციენტები, არ აღინიშნებოდა როზუვასტატინის ნახევარგამოყოფის პერიოდის ზრდა პაციენტებში, რომელთაც ქონდათ ჩაილდ-პიუს სკალის მიხედვით 7 ქულა ან ნაკლები. ორ პაციენტში, რომელთა ქულები იყო 8 და 9 ჩაილდ-პიუს სკალის მიხედვით, გამოვლინდა ნახევარგამოყოფის პერიოდის ზრდა მინიმუმ 2-ჯერ უფრო დაბალი ქულების მქონე პაციენტებთან შედარებით. არ არსებობს როზუვასტატინის გამოყენების გამოცდილება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ 9 ქულაზე მეტი ჩაილდ-პიუს სკალის მიხედვით.

გენეტიკური პოლიმორფიზმი

HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორები, მათ შორის პრეპარატი კრესტორი შეუკავშირდება სატრანსპორტო პროტეინებს OATP1B1-სა და BCRP-ს. SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC და ABCG2 (BCRP) c.421AA გენოტიპების მატარებლებს ჰქონდათ როზუვასტატინის ექსპოზიციის (AUC) ზრდა, შესაბამისად, 1.6 და 2.4-ჯერ SLCO1B1 c.521TT და ABCG2 c.421CC გენოტიპების მატარებლებთან შედარებით.

5.3 პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები

ფარმაკოლოგიური უსაფრთხოების, გენოტოქსიურობისა და კანცეროგენული პოტენციალის სტანდარტული კვლევებიდან მიღებული პრეკლინიკურმა მონაცემებმა არ გამოავლინა რაიმე განსაკუთრებული ზიანი ადამიანებისთვის. hERG რეცეპტორებზე ზემოქმედების შესაფასებლად სპეციფიური ტესტები არ ჩატარებულა. დაფიქსირდა შემდეგი გვერდითი რეაქციები, რომლებიც არ იყო მოხსენებული კლინიკურ კვლევებში, მაგრამ გამოვლინდა ცხოველებში ექსპოზიციის დონეზე, ექსპოზიციის ანალოგიურ დონეზე კლინიკურ პირობებში: ტოქსიკურობის კვლევებში განმეორებითი დოზის შეყვანისას ღვიძლში ჰისტოლოგიური ცვლილებები, რომლებიც სავარაუდოდ გამოწვეულია როზუვასტატინის ფარმაკოლოგიური ეფექტებით, დაფიქსირდა თაგვებში, ვირთხებში და ნაღვლის ბუშტზე ნაკლები ხარისხით ზემოქმედებით ძაღლებში, მაგრამ არა მაიმუნებში. გარდა ამისა, სათესლე ჯირკვლის ტოქსიკურობა დაფიქსირდა უფრო მაღალი დოზების მიღებისას მაიმუნებსა და ძაღლებში. რეპროდუქციული ტოქსიკურობა აშკარა იყო ვირთხებში: შთამომავლების ზომის, წონის და გადარჩენის მაჩვენებლის შემცირება შეინიშნა მდედრებში ტოქსიკური დოზების დროს, როდესაც სისტემური ექსპოზიცია რამდენჯერმე აღემატებოდა თერაპიულ ექსპოზიციას.

6. ფარმაცევტული თვისებები

6.1. დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი

ლაქტოზას მონოჰიდრატი

მიკროკრისტალური ცელულოზა

კალციუმის ფოსფატი

კროსპოვიდონი

მაგნიუმის სტეარატი

ტაბლეტის გარსი:

ლაქტოზას მონოჰიდრატი

ჰიპრომელოზა (E464)

ტრიაცეტინი (გლიცეროლის ტრიაცეტატი)

ტიტანის დიოქსიდი (E171)

რკინის ოქსიდის წითელი საღებავი (E172)

6.2. შეუთავსებლობა

მიესადაგება.

6.3. ვარგისიანობის ვადა (შენახვის ვადა)

3 წელი

6.4. სიფრთხილის განსაკუთრებული ზომები პრეპარატის შენახვისას

არაუმეტეს 30 °C ტემპერატურაზე.

6.5. პირველადი შეფუთვის ბუნება და შემცველობა

კრესტორი, 10მგ, აპკიანი გარისთ დაფარული ტაბლეტები

14 ტაბლეტი მოთავსებულია ბლისტერში დამზადებული ალუმინის ლამინატის/ალუმინის ფოლგისგან, რომელიც შედგება პოლიამიდის/ ალუმინის რბილი ფოლგის/არაპლასტიკური პოლივინილქლორიდის (PVC) აპკისგან, დალუქული გამაგრებული ალუმინის ფოლგით, დაფარული თერმოლაქით; 2 ბლისტერი პრეპარატის გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად თავსდება მუყაოს კოლოფში პირველი გახსნის კონტროლით.

კრესტორი, 20მგ, აპკიანი გარისთ დაფარული ტაბლეტები

14 ტაბლეტი მოთავსებულია ბლისტერში დამზადებული ალუმინის ლამინატის/ალუმინის ფოლგისგან, რომელიც შედგება პოლიამიდის/ ალუმინის რბილი ფოლგის/არაპლასტიკური პოლივინილქლორიდის (PVC) აპკისგან, დალუქული გამაგრებული ალუმინის ფოლგით, დაფარული თერმოლაქით; 2 ბლისტერი პრეპარატის გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად თავსდება მუყაოს კოლოფში პირველი გახსნის კონტროლით.

6.6. განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები გამოყენებული სამკურნალო პრეპარატის ან პრეპარატის გამოყენების შემდეგ მიღებული ნარჩენების განადგურებისას და პრეპარატთან დაკავშირებული სხვა მანიპულაციების დროს

უტილიზაციასთან დაკავშირებული სპეციალური მოთხოვნები არ არსებობს.

გაცემის რეჟიმი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით