Thiogamma - ტიოგამმა 600მგ 100 ტაბლეტი

თიოგამას ფარმაკოლოგიური თვისებები

თიოქტის მჟავა (ალფა – ლიპოინის მჟავა) არის ენდოგენური ანტიოქსიდანტი(აკავშირებს თავისუფალ რადიკალებს) ორგანიზმში წარმოიქმნება ალფა-კეტოქსილოლის დაჟანგვითი დეკარბოქსილირებით. მიტოქონდრიალური მულტიფერმენტული კომპლექსების კოფერმენტის სახით მონაწილეობას ღებულობს პიროყურძნის მჟავას და ალფა-კეტოქსილოლის დაჟანგვით დეკარბოქსილირებაში. ამცირებს სისხლში შაქრის შემცველობას და ზრდის ღვიძლში გლიკოგენის შემცველობას, ასევე ინსულინორეზისტენტობის დაძლევას. ბიოლოგიური თვისებებიტ ახლოს დგას ბ ჯგუფის ვიტამინებთან, მონაწილეობს ნახშირწყლების და ლიპიდების ცვლაში. ასტიმულირებს ქოლესტერინის ცვლას, ღვიძლის ნორმალურ ფუნქციონირებას. გააჩნია ჰეპატოპროტექტული, ჰიპოლიპიდური ,ჰიპოქოლესტერინული, ჰიპოკალემიური მოქმედება. აუმჯობესებს ნეირონების ტროფიკას. თიოქტის მჟავის მეგლუმინის მარილის შინაგანად შესაყვანი ხსნარის გამოყენება(რომელსაც აქვს ნეიტრალური რეაქცია) საშუაალებს იძლევა შემცირდეს გვერდითი რეაქციები.

თიოგამას ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატის შიგნით მიღების შემდეგ, სწრაფად და მთლიანად აბსორბირდება კუჭნაწლავის ტრაქტიდან(საკვების მიღება ამცირებს შეწოვას). მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 40-60წთ-ში. ბიოშეღწევადობა არის 30%. აქვე ღვიძლში ,,პირველად გავლის ეფექტი’’. მეტაბოლიტების წარმოქმნა მიმდინარეობს გვერდითი ჯაჭვის დაჟანგვისა და კონიუგირების შედეგად. განაწილების მოცულობა არის დაახლოებით 450მლ/კგ. თიოქტის მჟAვა და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა თირკმელებით(80-90%) . NAნახევარგამოყოფის პერიოდი არის 20-50 წთ. ზოგადი პლაზმური კლიერენსი 01-15მლ/წთ-ში. ინტარვენური მიღებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 10-11წთ-ში, მაქსიმალური კონცენტრაცია 25-38მკგ/მლ-ში. ფართობი კონცენტრაცია დროის მრუდზე არის 5მკგ სთ/მლ..

თიოგამას ჩვენებები

დიაბეტური პოლინეიროპათია

თიოგამას მიღების წესები და დოზები

შიგნით მისაღებად ინიშნება 600 მგ დღეში ერთხელ უზმოზე. ტაბლეტები მიღება ხდება დაუღეჭავად, სითხის მცირე რაოდენობის დაყოლებით.
პრეპარატი ასევე შეჰყავთ ვენაში 600 მგ დღე-ღამეში. (1 ამპულა კონცენტრატის მოსამზადებელი ხსნარი საინფუზიოდ 3 % ან ან 1 ფლაკონი საინფუზიო ხსნარი 1,2%) მკურნალობის დასაწყისში პრეპარატი ვენაში შეყავთ 2-4 კვირის განმავლობაში. შემდეგ, მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს პრეპარატის შიგნით მიღებით დღე-ღამეში 600 მგ-ის დოზით.
პრეპარატის შეყვანა უნდა მოხდეს ნელა, 50მგ თიოქტის მჟავა წუთში(რაც ექვივალენტურია 1.7მლ საინფუზო ხსნარის მოსამზდებელი კონცენტრატის 3 %)
ხსნარის მომზადების წესი: 1 ამპულა (არის ექვივალენტურია 600 მგთიოქტის მჟავის) იხსნება 50-250 მლ 0.9%-იან ფიზიოლოგიურ ხსნარში და შეიყვანება ინფუზიის სახით 20-30 წუთის განმავლობაში.
ინფუზია წარმოებს ფლაკონიდან ,რომელიც მოთავსებულია შუქისაგან დამცავ საკიდი ფუტლიარში, დამზადებულია შავი ფერის პოლიეთილენისგან.

თიოგამას გვერდითი მოვლენები

შიგნით მიღებისას შეიძლება განვითარდეს დისპეფის , მათ შორის ღებინება , გულის რევის შეგრძნება.
პრეპარატის ვენაში შეყვანის შემდეგ, იშვიათ შემთხვევებში, შეიძლება განვითარდეს კრუნჩხვა, დიპლოპია, კანის ლორწოვანში წერტილოვანი სისხლჩაქცევები,: თრომბოციტოპენია, ჰემორაგიული გამონაყარი (პურპურა) და თრომბოფლებიტი. სწრაფად შეყვანისას სესაძლებელია მოხდეს ქალის შიდა წნევის მომატება(თავში სიმძიმის შეგრძნება)სუნთქვის გაძნელება. ჩამოთვლილეი გვერდხითი მოვლენები აღმოიფხვრება თავისთავად.
შესაძლო ადგილობრივი ალერგიული რეაქციები : ჭინჭრის ციება , სისტემური ალერგიული რეაქცი(შესაძლებელია მოხდეს ანაფილაქსიური შოკის განვითარება). სისხლიდან გლუკოზის უკეთესი უტილიზაციის გამო შეიძლება განვითარდეს ჰიპოკალემია.
ორსულობა და ლაქტაცია
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენეტების მიმართ. ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.
ბავშვთა ასაკი(გამოყენებისას ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ არის დადგენილი)

განსაკუთრებული მითითებები თიოგამაზე

პრეპარატი თიოგამით მკურნალობის დროს აკრძალულია ალკოჰოლური სასმელების გამოყენება,
დიაბეტით დაავადებულთათვის საჭიროა სისხლში შაქრის დონის მუდმივი კონტროლი, განსაკუთრებით კი ალფა-ლიპოინის მჟავით თერაპიის საწყის ეტაპზე. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების თავიდან აცილების მიზნით, ზოგიერთ შემთხვევაში, საჭიროა ინსულინის ან შიგნით მისაღები შაქრის დამწევი ეფექტის მქონე პრეპრატების დოზის შემცირება.

ჭარბი დოზირება თიოგამათი

ჭარბი დოზის დროს შეიძლება განვითარდეს ღებინება, გულისრევა, თავის ტკივილი. მკურნალობა არის სიმპტომატური. ანტიდოტი არ აქვს.

თიოგამას სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

თიოქტის მჟავა in vitro ზემოქმედებს ლითონების იონურ კომპლექსებთან (მაგალითად, ცისპლასტინთან), შესაბამისად, თიოგამამ(საინფუზიო ხსნარი) შეიძლება შეამციროს ცისპლასტინის ეფექტი. შაქრის მოლეკულებთან წარმოშობს მძიმედ ხსნად კომპლექსურ ნაერთებს. შესაბამისად, თიოქტის მჟავის საინფუზიო ხსნარი შეუთავსებელია დექსტროზის, რინგერის ხსნართან და ისეთ ხსნართან, რომლებიც შეიძლება შევიდნენ რეაქციაში SH-ჯგუფებთან ან დისულფიდურ ხიდებთან.
თიოგამა, ერთდროული მიღებისას აძლიერებს ინსულინის ან შიგნით მისაღები დიაბეტური პრეპარატების ეფექტურობას .
ალკოჰოლი (ეთანოლი) ამცირდებს თიოქტის მჟავის თერაპიული აქტივობას.

თიოგამას შენახვის პირობები და ვადები

შემოგარსული ტაბლეტები – 3 წელი.
კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად 300 მგ/10მლ-ში და 600მგ/20მლ-ში – 5 წელი.
საინფუზიო ხსნარი 600მგ/50მლ-ში – 5 წელი.
არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ
შემოგარსული ტაბლეტები ინახება მშრალ ადგილას არაუმეტეს 25oC ტემპერატურაზე.
კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად 30მგ/მლ – ამპულებში და საინფუზიო ხსნარი 12მგ/მლ-ში ფლაკონებში –სინატლისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 25oC ტემპერატურაზე.
ფლაკონები და ამპულები გამოყენებამდე ინახება პირველად შეფუთვაში.

თიოგამა ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ

თიოგამას გაცემის წესი

რეცეპტით