ვეზიტონი - Veziton 0.5მგ/0.4მგ 30 კაფსულა

ვეზიტონი

დუტასტერიდი-ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი

სავაჭრო დასახელება

ვეზიტონი

შემადგენლობა

ერთი კაფსულა შეიცავს: 

დუტასტერიდს - 0.5 მგ; ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდს - 0.4 მგ.

სამკურნალო ფორმა

მყარი ჟელატინის კაფსულები

კლინიკური მახასიათებლები

ჩვენებები

ვეზიტონი გამოიყენება პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის (BPH) სამკურნალოდ და მისი პროგრესირების პრევენციისთვის, ახდენს რა სიმპტომების შემსუბუქებას, ამცირებს პროსტატის ზომას (მოცულობას), აუმჯობესებს შარდის ნაკადს და ამცირებს შარდის მწვავე შეკავების (AUR) რისკს, და ამცირებს პროსტატის კეთილთვისებიან ჰიპერპლაზიასთან (BPH) დაკავშირებული ქირურგიული ჩარევის საჭიროებას.  

ასევე, იხილეთ: Dutasterida Tamsulosina - დუტასტერიდ ტამსულოზინი 30 კაფსულა

დოზირება და მიღების წესი

მოზრდილი მამაკაცები (ხანდაზმულების ჩათვლით)

ვეზიტონის რეკომენდებული დოზაა ერთი კაფსულა (0.5 მგ/0.4 მგ) პერორალურად საკვების მიღებიდან დაახლოებით 30 წუთის შემდეგ დღის ერთსა და იმავე დროს. კაფსულები უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად, დაუღეჭავად და გაუხსნელად. 

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის გავლენა დუტასტერიდი-ტამსულოზინის ფარმაკოკინეტიკაზე შესწავლილი არ არის. თუმცა თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ღვიძლის უკმარისობა

ღვიძლის უკმარისობის გავლენა დუტასტერიდის ფარმაკოკინეტიკაზე არ არის შესწავლილი. ვინაიდან დუტასტერიდი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება და მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი 3-5 კვირას შეადგენს, სიფრთხილეა საჭირო ვეზიტონის გამყენებისას  ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში.

უკუჩვენებები

ვეზიტონი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, ცნობილი ჰიპერმგრძნობელობით დუტასტერიდის, 5-ალფა-რედუქტაზას ინჰიბიტორების, ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ.

ვეზიტონი უკუნაჩვენებია ქალებსა და ბავშვებში გამოყენებისთვის.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

პროსტატის კიბო 

მამაკაცებში, რომლებიც იღებენ ვეზიტონს, რეგულარულად უნდა მოხდეს პროსტატის კიბოს რისკის შეფასება PSA ტესტის ჩათვლით.

პროსტატის-სპეციფიკური ანტიგენი (PSA) 

PSA-ს კონცენტრაცია მნიშვნელოვანი კომპონენტია სკრინინგისთვის პროსტატის კიბოს აღმოსაჩენად. ვეზიტონი იწვევს შრატში PSA-ს საშუალო დონის დაქვეითებას დაახლოებით 50%-ით 6 თვიანი მკურნალობის შემდეგ.  

პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ვეზიტონს უნდა დადგინდეს PSA ახალი საწყისი დონე 6 თვიანი მკურნალობის შემდეგ. შემდგომში რეკომენდებულია PSA-ს დონის რეგულარული მონიტორინგი. ვეზიტონით მკურნალობის დროს PSA-ს დონის ნებისმიერი დადასტურებული მომატება საწყის დონესთან შედარებით შეიძლება მიუთითებდეს პროსტატის კიბოს განვითარებაზე ან პრეპარატით თერაპიის რეჟიმის შეუსრულებლობაზე და უნდა იყოს სათანადოდ შეფასებული, მაშინაც კი, თუ ეს PSA დონეები რჩება ნორმალური მაჩვენებლების ფარგლებში მამაკაცებისთვის, რომლებიც არ იღებენ 5α- რედუქტაზას ინჰიბიტორებს.

PSA მნიშვნელობების ინტერპრეტაციის დროს პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ვეზიტონს შესადარებლად უნდა იქნას გამოყენებული წინა PSA-ს შედეგები.

ვეზიტონის გამოყენება არ ახდენს გავლენას PSA-ზე, როგორც პროსტატის კიბოს მარკერის განსაზღვრის დიაგნოსტიკურ მნიშვნელობაზე, ახალი საბაზისო PSA-ს დონის დადგენის შემდეგ.

შრატში საერთო PSA-ს დონე ნორმას უბრუნდება მკურნალობის მოხსნიდან 6 თვის განმავლობაში. 

თავისუფალი PSA-ს და მისი საერთო დონის თანაფარდობა უცვლელი რჩება ვეზიტონით მკურნალობის დროსაც კი. თუ ექიმი გადაწყვეტს გამოიყენოს თავისუფალი PSA-ს პროცენტული მაჩვენებელი პაციენტში, რომელიც მკურნალობს ვეზიტონით პროსტატის კიბოს დასადგენად, თავისუფალი PSA-ს მნიშვნელობის კორექტირება საჭირო არ არის.

ვეზიტონით მკურნალობის კურსის დაწყებამდე და პერიოდულად მკურნალობის დროს, პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის მქონე პაციენტებმა უნდა გაიარონ ციფრული რექტალური გამოკვლევა, ისევე როგორც პროსტატის კიბოს გამოვლენის სხვა მეთოდები.

ძუძუს კიბო 

კლინიკურ კვლევებსა და პოსტმარკეტინგულ პერიოდში ძუძუს კიბოს იშვიათი შემთხვევები დაფიქსირდა მამაკაცებში დუტასტერიდის მიღებისას. თუმცა, ეპიდემიოლოგიური კვლევები მიუთითებს, რომ მამაკაცებში ძუძუს კიბოს განვითარების რისკი არ იზრდება 5α-რედუქტაზას ინჰიბიტორების გამოყენებისას. პაციენტები უნდა იყვნენ ინფორმირებულები დაუყოვნებლივ შეატყობინონ ექიმს მკერდის ქსოვილში რაიმე ცვლილების შესახებ, როგორიცაა გამკვრივება ან დვრილიდან გამონადენი.

ჰიპოტენზია

სხვა ალფა-1 ადრენობლოკატორების მსგავსად, პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ ტამსულოზინით, შეიძლება განვითარდეს ორთოსტატული ჰიპოტენზია, რამაც იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება გამოიწვიოს სინკოპე.

პაციენტს ვეზიტონით მკურნალობის დაწყებისას ურჩევენ ორთოსტატული ჰიპოტენზიის პირველი ნიშნების (თავბრუსხვევა და ვერტიგო) განვითარებისთანავე  დაჯდეს ან დაწვეს, სიმპტომების გაქრობამდე.

სიფრთხილეა საჭირო ალფა-ადრენერგული ბლოკერები, მათ შორის ტამსულოზინი, გამოიყენება PDE5 ინჰიბიტორებთან ერთად. ალფა-ადრენერგული ბლოკერები და PDE5  ინჰიბიტორები არიან ვაზოდილატორები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიონ არტერიული წნევის დაქვეითება. ამ ორი კლასის პრეპარატების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება სიმპტომური ჰიპოტენზია გამოიწვიოს.

ინტრაოპერაციული ატონური ფერადი გარსის სინდრომი

ინტრაოპერაციული ატონური ფერადი გარსის სინდრომი (IFIS, ვიწრო გუგის სინდრომის ვარიანტი) დაფიქსირდა კატარაქტას ოპერაციის დროს ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც მკურნალობდნენ ალფა-1 ადრენერგული ბლოკატორებით, მათ შორის ტამსულოზინით. IFIS-მა შეიძლება გაზარდოს თვალის გართულებების რისკი ოპერაციის დროს და მის შემდეგ.

პრეოპერაციული შეფასებისას ქირურგმა-ოფთალმოლოგმა და მისმა გუნდმა უნდა გაარკვიონ, ენიშნებოდა თუ არა პაციენტს ადრე ვეზიტონი, რაც ხელს შეუწყობს ოპერაციის დროს ინტრაოპერაციული ატონური ფერადი გარსის სინდრომის შესაძლო განვითარების პროგნოზირებას. 

მიჩნეულია, რომ კატარაქტას ოპერაციამდე 1-2 კვირით ადრე ტამსულოზინის მოხსნა სასარგებლოა, მაგრამ კატარაქტას ოპერაციამდე თერაპიის შეწყვეტის სარგებლობა და ხანგრძლივობა დადგენილი არ არის.

CYP3A4 და CYP2D6-ის ინჰიბიტორები 

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის კომბინირებულმა გამოყენებამ CYP3A4 ძლიერ ინჰიბიტორებთან (მაგ., კეტოკონაზოლი) ან, ნაკლები ხარისხით, CYP2D6 ძლიერ ინჰიბიტორებთან (მაგ., პაროქსეტინი) შეიძლება გაზარდოს ტამსულოზინის კონცენტრაცია. ამიტომ, არ არის რეკომენდებული ტამსულოზინის გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ CYP3A4-ის ძლიერი ინჰიბიტორებით, და რეკომენდებულია ტამსულოზინის სიფრთხილით გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ CYP3A4-ის ზომიერი ინჰიბიტორებით (მაგ., ერითრომიცინი), ძლიერი ან ზომიერი CYP2D6-ის ინჰიბიტორებით, CYP34-ის და CYP2D6-ის ინჰიბიტორების კომბინაციით, ან პაციენტებში, რომლებიც არიან CYP2D6-ის სუსტი მეტაბოლიზატორები.

ურთიერთქმედებები

დუოდარტის ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. შემდეგი მონაცემები მოიცავს ინდივიდუალურ ინფორმაციას. 

დუტასტერიდი

in vitro მეტაბოლიზმის კვლევები აჩვენებს, რომ დუტასტერიდი მეტაბოლიზდება ადამიანის ციტოქრომ P450 სისტემის იზოფერმენტ CYP3A4-ით. აქედან გამომდინარე სისხლში დუტასტერიდის კონცენტრაცია შეიძლება გაიზარდოს CYP3A4 ინჰიბიტორების გამოყენებისას. 

II ფაზის კვლევის მონაცემებმა აჩვენა დუტასტერიდის კლირენსის დაქვეითება CYP3A4 ინჰიბიტორებთან ერთდროული გამოყენებისას, მათ შორის ვერაპამილი (37%) და დილთიაზემი (44%). ამავე დროს ამლოდიპინი, კალციუმის არხის სხვა ბლოკატორი, არ ამცირებს დუტასტერიდის კლირენსს. დუტასტერიდის კლირენსის დაქვეითება და სისხლში მისი კონცენტრაციის შემდგომი გაზრდა ამ პრეპარატისა და CYP3A4 იზოფერმენტების ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენებისას, სავარაუდოდ, კლინიკურად უმნიშვნელოა დუტასტერიდის უსაფრთხოების საზღვრების ფართო დიაპაზონის გამო (6 თვემდე გამოყენებისას რეკომენდებული დოზის 10-ჯერ გაზრდა), ამიტომ დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

in vitro დუტასტერიდი არ მეტაბოლიზდება ადამიანის ციტოქრომ PP450 სისტემის იზოფერმენტებით - CYP1A2, CYP2A6, CYP2E1, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2B6 და  CYP2D6.  

in vitro დუტასტერიდი არ აინჰიბირებს ადამიანის ციტოქრომი P450 სისტემის ფერმენტებს, რომლებიც მონაწილეობს სამკურნალო საშუალებების მეტაბოლიზმში. 

in vitro კვლევებმა აჩვენა, რომ დუტასტერიდი არ გამოდევნის ვარფარინს, აცენოკუმოროლს, ფენპროკუმონს, დიაზეპამს ან ფენიტოინს პლაზმის ცილებთან მათი შეკავშირების ადგილებიდან და, თავის მხრივ, არც ეს პრეპარატები ანაცვლებენ დუტასტერიდს. ურთიერთქმედების კვლევებში ჩართული სამკურნალო საშუალებებია ტამსულოზინი, ტერაზოსინი, ვარფარინი, დიგოქსინი და ქოლესტირამინი. თუმცა, კლინიკურად მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ან ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება არ დაფიქსირებულა. 

კლინიკურად მნიშვნელოვანი არასასურველი ურთიერთქმედება არ დაფიქსირებულა კლინიკურ კვლევებში, როდესაც დუტასტერიდი გამოიყენებოდა ანტიჰიპერლიპიდემიურ, ანგიოტენზინის გარდამქმნელი ფერმენტების (აგფ) ინჰიბიტორებთან, ბეტა-ადრენერგულ ბლოკერებთან, კალციუმის არხის ბლოკერებთან, კორტიკოსტეროიდებთან, დიურეზულ საშუალებებთან, ანთების არასტეროიდულ საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად (ასაპ), ფოსფოდიესთერაზას V ტიპის ინჰიბიტორებთან და ქინოლონის ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში.

ტამსულოზინი

არსებობს ჰიპოტენზიური ეფექტის გაზრდის თეორიული რისკი ტამსულოზინის ერთდროული გამოყენებისას იმ სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებმაც შეიძლება დააქვეითოს არტერიული წნევა, მათ შორის საანესტეზიო საშუალებები, ფოსფოდიესთერაზას მე-5 ტიპის ინჰიბიტორები და სხვა ალფა-1 ადრენობლოკერები. ვეზიტონი არ უნდა იქნას გამოყენებული სხვა ალფა-1 ადრენობლოკერებთან კომბინაციაში.

ტამსულოზინის და კეტოკონაზოლის (CYP3A4 იზოფერმენტის ძლიერი ინჰიბიტორი) ერთდროული გამოყენება ზრდის ტამსულოზინის Cmax-ს და AUC-ს შესაბამისად 2,2 და 2,8 კოეფიციენტით. ტამსულოზინის და პაროქსეტინის (CYP2D6 იზოფერმენტის ძლიერი ინჰიბიტორი) ერთდროული გამოყენება ზრდის ტამსულოზინის Cmax და AUC ზრდას შესაბამისად 1,3 და 1,6 კოეფიციენტით. ექსპოზიციის მსგავსი ზრდა მოსალოდნელია CYP2D6 იზოფერმენტის ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში ინტენსიური მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებთან შედარებით CYP3A4 იზოფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორებთან ერთდროული გამოყენებისას. CYP3A4 და CYP2D6 ინჰიბიტორების და ტამსულოზინის ერთდროული გამოყენების ეფექტები კლინიკურად არ არის შეფასებული, მაგრამ არსებობს ტამსულოზინის ექსპოზიციის მნიშვნელოვანი გაზრდის პოტენციალი.

ტამსულოზინის (0,4 მგ) და ციმეტიდინის (400 მგ ყოველ ექვს საათში ექვსი დღის განმავლობაში) ერთდროულმა გამოყენებამ გამოიწვია ტამსულოზინის კლირენსის დაქვეითება (26%-ით) და AUC-ის (44%-ით) გაზრდა. სიფრთხილეა საჭირო ვეზიტონის და ციმეტიდინის ერთდროული დანიშვნისას.

სიფრთხილეა საჭირო ვარფარინისა და ტამსულოზინის ერთდროულად დანიშვნისას.

სამმა კვლევამ, რომლებშიც ტამსულოზინი (0.4 მგ შვიდი დღის განმავლობაში, შემდეგ 0.8 მგ მომდევნო შვიდი დღის განმავლობაში) სამი თვის განმავლობაში გამოიყენებოდა ატენოლოლთან, ენალაპრილთან ან ნიფედიპინთან კომბინაციაში, არ გამოავლინა სამკურნალო საშუალებების ურთიერთქმედება, შესაბამისად, ამ პრეპარატების და ვეზიტონის ერთდროული გამოყენებისას დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ერთდროულად ტამსულოზინის (0,4 მგ/დღეში ორი დღის განმავლობაში, შემდეგ 0,8 მგ/დღეში 5-8 დღის განმავლობაში) და ერთჯერადად თეოფილინის (5 მგ/კგ) ინტრავენური შეყვანისას თეოფილინის ფარმაკოკინეტიკაში ცვლილებები არ დაფიქსირებულა, შესაბამისად, დოზის კორექცია საჭირო არ არის. 

ერთდოულად ტამსულოზინის (0.8 მგ/დღეში) და ერთჯერადად ფუროსემიდის ინტრავენური შეყვანისას (20 მგ) აღინიშნებოდა ტამსულოზინის Cmax-ს და AUC-ს 11%-12%-მდე შემცირება, თუმცა, მოსალოდნელია, რომ ეს ცვლილებები კლინიკურად უმნიშვნელოა და დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია

არ ჩატარებულა კვლევები ორსულობის, ძუძუთი კვების პერიოდში ვეზიტონის გამოყენებისა და ფერტილობაზე მისი ზემოქმედების შესახებ. 

ვეზიტონი უკუნაჩვენებია ქალებში გამოსაყენებლად. 

არ არსებობს მტკიცებულება დუტასტერიდის ან ტამსულოზინის დედის რძეში გამოყოფის შესახებ.

ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

არ ჩატარებულა კვლევები ვეზიტონის ეფექტის შესასწავლად დავალებების შესრულების უნარზე, რომელიც მოითხოვს განსჯის, მოტორული ან კოგნიტიური უნარების არსებობას. ვეზიტონის გამოყენებისას პაციენტები ინფორმირებული უნდა იყვნენ ორთოსტატიკურ ჰიპოტენზიასთან დაკავშირებული სიმპტომების შესაძლო განვითარების შესახებ, მათ შორის თავბრუსხვევა.

გვერდითი რეაქციები

რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების დარღვევები: ≥1% - ერექციული დისფუნქცია, ლიბიდოს დაქვეითება, ეაკულაციის დარღვევა, სარძევე ჯირკვლების ცვლილებები; ძალიან იშვიათად - სათესლე ჯირკვლის ტკივილი, სათესლე ჯირკვლის შეშუპება, პრიაპიზმი.

ნერვული სისტემის მხრივ: ≥1% - თავბრუსხვევა; იშვიათი - სინკოპე.

ფსიქიკის მხრივ: ძალიან იშვიათად - დეპრესიული განწყობა.

იმუნური სისტემის დარღვევები: ძალიან იშვიათად - ალერგიული რეაქციები, მათ შორის გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ლოკალიზებული შეშუპება და ანგიონევროზული შეშუპება.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები: იშვიათად - ალოპეცია (უპირატესად სხეულზე თმის ცვენა), ჰიპერტრიქოზი; ძალიან იშვიათი - სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დარღვევები: იშვიათად - პალპიტაცია, პოსტურალური ჰიპოტენზია.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დარღვევები: იშვიათად - ყაბზობა, დიარეა, ღებინება.

რესპირაციული, გულმკერდის და შუასაყარის დარღვევები: იშვიათად - რინიტი.

ზოგადი დარღვევები და დარღვევები შეყვანის ადგილას: იშვიათად – ასთენია.

მხედველობის დარღვევები: პოსტ-მარკეტინგული დაკვირვების პერიოდში დაფიქსირდა ვიწრო გუგის სინდრომის ვარიანტის - ინტრაოპერაციული ატონური ფერადი გარსის (ირისის) სინდრომის (IFIS)  განვითარების შემთხვევები, რაც დაკავშირებული იყო ალფა-1 ადრენერგული ბლოკერების, მათ შორის ტამსულოზინის, გამოყენებასთან.

გარდა ამისა, ტამსულოზინის გამოყენებასთან დაკავშირებულია წინაგულების ფიბრილაცია, არითმია, ტაქიკარდია, ქოშინი, ცხვირიდან სისხლდენა, მხედველობის დაბინდვა, მხედველობის გაუარესება, მულტიფორმული ერითემა, ექსფოლიაციური დერმატიტი და პირის სიმშრალე.

ჭარბი დოზირება

არ არსებობს მონაცემები ვეზიტონის ჭარბი დოზირების შესახებ. ქვემოთ მოცემულია მონაცემები ცალკეული კომპონენტების შესახებ.

დუტასტერიდი

მოხალისეების კვლევაში 7 დღის განმავლობაში 40 მგ-მდე/დღეში (თერაპიულ დოზაზე 80-ჯერ მეტი) დუტასტერიდის ერთჯერადი გამოყენებისას მნიშვნელოვანი გვერდითი რეაქციები არ დაფიქსირებულა. კლინიკურ კვლევებში, დღეში 5 მგ დუტასტერიდის 6 თვის განმავლობაში დანიშვნისას, თერაპიული დოზისთვის (0.5 მგ დღეში) დამახასიათებელი გვერდითი რეაქციების გარდა სხვა რეაქციები არ დაფიქსირებულა. 

დუტასტერიდის სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს, ამიტომ ჭარბ დოზირებაზე ეჭვის შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს სიმპტომური და დამხმარე მკურნალობა.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინით ჭარბი დოზირებისას შეიძლება განვითარდეს მწვავე არტერიული ჰიპოტენზია, ამ შემთხვევაში აუცილებელია სიმპტომური თერაპია. არტერიული წნევის აღდგენა და გულისცემის ნორმალიზება ხდება პაციენტის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში გადასვლისას. თუ ეს არ არის საკმარისი, გამოიყენება საშუალებები, რომლებიც ზრდიან მოცირკულირე სისხლის მოცულობას, და აუცილებლობის შემთხვევაში - ვაზოკონსტრიქტორები. საჭიროა თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი და აუცილებლობისას სამკურნალო საშუალებების გამოყენება. ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დიალიზი ეფექტური იქნება, რადგან ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი 94%-99%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ალფა-ადრენორეცეპტორების ანტაგონისტები 

ათქ კოდი: G04CA52

ვეზიტონი არის ორი პრეპარატის კომბინაცია ურთიერთშემავსებელი მოქმედების მექანიზმით, რომელიც აუმჯობესებს სიმპტომებს პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის მქონე პაციენტებში (BPH): დუტასტერიდი, ორმაგი 5-ალფა-რედუქტაზას ინჰიბიტორი (5-ARI) და ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი, ალფა-1ა-ადრენორეცეპტორების ანტაგონისტი.

დუტასტერიდი

დუტასტერიდი არის 5 ალფა-რედუქტაზას ორმაგი ინჰიბიტორი. იგი აინჰიბირებს 5-ალფა-რედუქტაზას 1 და 2 ტიპის იზოფერმენტებს, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ტესტოსტერონის 5-ალფა-დიჰიდროტესტოსტერონად (DHT) გარდაქმნაზე. DHT არის ანდროგენი, რომელიც ძირითადად პასუხისმგებელია წინამდებარე ჯირკვლის ჯირკვლოვანი ქსოვილის ჰიპერპლაზიაზე.  

დუტასტერიდი ამცირებს DHT დონეს, ამცირებს პროსტატის მოცულობას, აუმჯობესებს ქვედა საშარდე გზების სიმპტომებს და შარდის ნაკადს და ამცირებს ქირურგიული ჩარევის რისკს, რომელიც დაკავშირებულია AUR-თან და BPH-თან.

დუტასტერიდის სადღეღამისო დოზების მაქსიმალური ეფექტი DHT-ის შემცირებაზე დამოკიდებულია დოზაზე და აღინიშნება 1-2 კვირის განმავლობაში. 1 და 2 კვირის 0.5 მგ დუტასტერიდის ყოველდღიური მიღების შემდეგ, DHT-ს საშუალო კონცენტრაცია შრატში მცირდება 85%-ით და 90%-ით შესაბამისად.

BPH-ის მქონე პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ 0,5 მგ დუტასტერიდით დღეში, DHT საშუალო დონე შემცირება 94%-ით 1 წლის შემდეგ და 93%-ით 2 წლის შემდეგ, ხოლო ტესტოსტერონის საშუალო დონე შრატში 1 წლის და 2 წლის შემდეგ გაიზარდა 19%-მდე. ეს არის 5-ალფა რედუქტაზას ინჰიბირების მოსალოდნელი შედეგი და არ იევევს რაიმე ცნობილი გვერდითი მოვლენის განვიტარებას.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინი აინჰიბირებს ალფა-1ა-ადრენერგულ რეცეპტორებს წინამდებარე ჯირკვლის სტრომის გლუვ კუნთებში და შარდის ბუშტის ყელში. პროსტატის ალფა-1-რეცეპტორების დაახლოებით 75% მიეკუთვნება ალფა-1ა ქვეტიპის.

ტამსულოზინი პროსტატისა და ურეთრის გლუვი კუნთების დაჭიმულობის შემცირებით და ობსტრუქციის მოხსნით, ზრდის შარდის მაქსიმალურ ნაკადს. ასევე მცირდება ირიტაციული და ობსტრუქციული სიმპტომების კომპლექსი, რომელშიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობს შარდის ბუშტის არასტაბილურობა და ქვედა საშარდე გზების გლუვი კუნთების დაჭიმულობა. ალფა-1 ადრენერგულმა ბლოკერებმა პერიფერიული წინააღმდეგობის დაქვეითების გზით, შეიძლება შეამცირონ არტერიული წნევა.

ფარმაკოკინეტიკა

დუტასტერიდი

ერთჯერადი 0,5 მგ დოზის მიღების შემდეგ პლაზმაში დუტასტერიდის პლაზმური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-3 საათში. მამაკაცებში აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 60%-ს 2 საათიანი ინტრავენური ინფუზიის შემდეგ. დუტასტერიდის ბიოშეღწევადობაზე საკვები არ მოქმედებს. 

ფარმაკოკინეტიკურმა მონაცემებმა ერთჯერადი და განმეორებითი პერორალური დოზების შემდეგ აჩვენა, რომ დუტასტერიდს გააჩნია ფართო განაწილების მოცულობა (300-500 ლ). დუტასტერიდი ფართოდ უკავშირდება პლაზმის ცილებს (>99.5%). დღიური დოზირების შემდეგ შრატში დუტასტერიდის კონცენტრაცია აღწევს სტაბილური მდგომარეობის კონცენტრაციის 65%-ს 1 თვის შემდეგ და დაახლოებით 90%-ს 3 თვის შემდეგ. სტაბილური მდგომარეობის კონცენტრაცია შრატში (CSS) დაახლოებით 40 ნგ/მლ მიიღწევა 0.5 მგ/დღეში ერთხელ მიღებით 6 თვის შემდეგ. შრატის მსგავსად, სპერმაში დუტასტერიდის კონცენტრაცია სტაბილურ მდგომარეობას აღწევს 6 თვეში. 52 კვირიანი მკურნალობის შემდეგ სპერმაში დუტასტერიდის კონცენტრაცია შეადგენდა საშუალოდ 3.4 ნანოგრამი/მლ-ს (0.4-14 ნგ/მლ). დუტასტერიდის მოხვედრა შრატიდან სპერმაში შეადგენს დაახლოებით 11.5%-ს. 

in vitro, დუტასტერიდი მეტაბოლზიდება ადამიანის ციტოქრომ P450 იზოფერმენტით CYP3A4 ორ მცირე მონოჰიდროქსილირებულ მეტაბოლიტად, მაგრამ ის არ მეტაბოლიზდება CYP1A2, CYP2A6, CYP2E1, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2B6 ან CYP2D6 მიერ. 

ადამიანის სისხლის შრატში სტაბილური მდგომარეობის მიღწევამდე დოზის შეყვანისას აღინიშნება უცვლელი დუტასტერიდი, 3 ძირითადი მეტაბოლიტი (4’-ჰიდროქსიდუტასტერიდი, 1,2-დიჰიდროდუტასტერიდი და 6-ჰიდროქსიდუტასტერიდი) და 2 მცირე მეტაბოლიტი (6,4’-დიჰიდროქსიდუტასტერიდი და 15-ჰიდროქსიდუტასტერიდი), როგორც შეფასდა მასს-სპექტრომეტრული პასუხით. 

დუტასტერიდი ინტესნიურად მეტაბოლიზდება.

წონასწორული მდგომარეობის მიღწევამდე 0,5 მგ/დღეში დუტასტერიდის პერორალური მიღებისას მიღებული დოზის 1,0%-15,4% (საშუალოდ 5,4%) გამოიყოფა დუტასტერიდის სახით განავლით. დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა განავლით 4 ძირითადი მეტაბოლიტის სახით, რაც წარმოადგენს პრეპარატთან დაკავშირებული თითოეული ნივთიერების 39%, 21%, 7% და 7% და 6 უმნიშვნელო მეტაბოლიტს (თითოეულში 5%-ზე ნაკლები).

ადამიანის შარდში უცვლელი დუტასტერიდი მხოლოდ მკვალის სახით (დოზის 0,1%-ზე ნაკლები) აღინიშნება.

თერაპიულ კონცენტრაციებში დუტასტერიდის ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი 3-5 კვირას შეადგენს.

შრატში დაბალი კონცენტრაციების დროს (3 ნანოგრამი/მლ-ზე ნაკლები), დუტასტერიდი სწრაფად გამოიყოფა როგორც კონცენტრაციაზე დამოკიდებული, ასევე კონცენტრაციაზე დამოუკიდებელი გზებით. 5 მგ ან ნაკლები ერთჯერადი დოზირებისას აღინიშნებოდა სწრაფი კლირენსი და ხანმოკლე ნახევარგამოყოფის პერიოდი 3-დან 9 დღემდე.

შრატში 3 ნანოგრამი/მლ-ზე მეტი კონცენტრაციის დროს დუტასტერიდი გამოიყოფა ნელა (0,35-0,58 ლ/სთ), ძირითადად ხაზოვანი არაგაჯერებული ელიმინაციის გზით, ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდია 3-5 კვირა. თერაპიულ კონცენტრაციებში, 0,5 მგ/დღეში განმეორებითი დოზირებისას, ჭარბობს ნელი კლირენსი და მთლიანი კლირენსი არის ხაზოვანი და არ არის დამოკიდებული კონცენტრაციაზე.

შრატში კონცენტრაციის განსაზღვრა (0,1 ნანოგრამი/მლ-ზე მეტი) შესაძლებელია მკურნალობის შეწყვეტიდან 4-6 თვის განმავლობაში.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინის ჰიდროლქორიდი შეიწოვება ნაწლავიდან და თითქმის სრულად ბიოშეღწევადია. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი ავლენს ხაზოვან კინეტიკას, ერთჯერადი და მრავალჯერადი დოზირების შემდეგ, სტაბილური კონცენტრაცია მიიღწევა დღეში ერთხელ დოზირებიდან მე-5 დღეს. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის შეწოვის სისწრაფე მცირდება საკვების მიღებით. პაციენტს შეუძლია ხელი შეუწყოს შეწოვის ერთგვაროვნებას, რომელიც ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდს ყოველთვის იღებეს საკვების მიღებიდან 30 წუთის შემდეგ დღის ერთსა და იმავე დროს. 

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის განაწილების საშუალო სტაბილური მდგომარეობის მოცულობა ინტრავენური მიღების შემდეგ 10 ჯანმრთელ მამაკაცში იყო 16 ლ, რაც შეეფერება ორგანიზმის უჯრედშორის სითხეებში განაწილებას. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი ფართოდ უკავშირდება ადამიანის პლაზმის ცილებს (94% - 99%), ძირითადად ალფა-1 მჟავა გლიკოპროტეინს (AAG), ხაზოვანი კავშირით კონცენტრაციის ფართო დიაპაზონში (20 - 600 ნანოგრამი/მლ). 

არ აღინიშნება ენანთიომერული ბიოტრანსფორმაცია ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის [R (-) იზომერისა] S (+) იზომერად ადამიანებში. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში ციტოქრომ P450 ფერმენტით და დოზის 10%-ზე ნაკლები შარდში გამოიყოფა უცვლელი სახით, თუმცა, ადამიანში მეტაბოლიტების ფარმაკოკინეტიკური პროფილი დადგენილი არ არის. in vitro შედეგები მიუთითებს, რომ CYP3A4 და CYP2D6 მონაწილეობენ ტამსულოზინის მეტაბოლიზმში, ისევე როგორც სხვა CYP იზოფერმენტების უმნიშვნელო მონაწილეობას. ღვიძლში პრეპრატების მეტაბოლიზმში მონაწილე იზოფერმენტების ინჰიბირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტამსულოზინის ეფექტის გაზრდა. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის მეტაბოლიტები გადიან ინტენსიურ კონიუგაციას გლუკურონიდთან ან სულფატთან თირკმლით ექსკრეციამდე. 

ტამსულოზინის ნახევარდაშლის პერიოდი 5-7 საათს შეადგენს. დაახლოებით 10% გამოიყოფა უცვლელი სახით შარდით.

შენახვის ვადა

3 წელი.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 25 °C დაბალ ტემპერატურაზე. დაიცავით სინათლისა და ტენისგან.

ინახება ბავსვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა

მწვანე/მწვანე მყარი ჟელატინის კაფსულები. 10 კაფსულა ალუ-ალუ ბლისტერში. 3 ბლისტერი გაოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

გაცემის რეჟიმი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით