ციტიზენი - Citizen 250მგ/მლ 4 მლ 3 ამპულა

ციტიზენი

სავაჭრო სახელწოდება:

ციტიზენი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ციტიკოლინი

სამკურნალო ფორმა:

ხსნარი ინტრავენური და ინტრამუსკულარული შეყვანისთვის

შემადგენლობა:

თითოეული მლ  შეიცავს:

ციტიკოლინის ნატრიუმი

ექვივალენტური ციტიკოლინი 250 მგ

საინექციო წყალი USP ს.რ

დამხმარე ნივთიერებები: EDTA ნატრიუმი, პროპილენგლიკოლი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, საინექციო წყალი.

ასევე, იხილეთ: Citizen 500 - ციტიზენი 500მგ 20 ტაბლეტი

ფარმაკოლოგია:

ფარმაკოდინამიკა

ციტიკოლინი არის რთული ორგანული მოლეკულა, რომელიც ფუნქციონირებს როგორც შუამავალი უჯრედის მემბრანის ფოსფოლიპიდების ბიოსინთეზში. ასევე ცნობილია როგორც COP-ქოლინი და ციტიდინ დიფოსფატი ქოლინი (ციტიდინ 5'-დიფოსფოქოლინი). COP-ქოლინი მიეკუთვნება ბიომოლეკულების ჯგუფს ცოცხალ სისტემებში, რომლებიც ცნობილია როგორც ნუკლეოტიდები, რომლებიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ უჯრედულ მეტაბოლიზმში. 

ციტიკოლინის ფარმაკოლოგიური მოქმედება, როგორც ჩანს, მოიცავს მექანიზმებს, რომლებიც სცილდება ფოსფოლიპიდურ მეტაბოლიზმს. ციტიკოლინის მეტაბოლიტები - ქოლინი, მეთიონინი, ბეტაინი და ციტიდინისგან მიღებული ნუკლეოტიდები - შედიან მეტაბოლურ გზაზე.

ცნობილია, რომ ქოლინერგული ნერვული გადაცემის ბიოქიმიური მარკერები დეფიციტურია იმ პირობებში, რომლებიც ხასიათდება ქოლინერგული ნეირონების გადაგვარებით, როგორიცაა ალცჰეიმერის დაავადება (AD). ციტიკოლინი მოკრძალებულად აუმჯობესებს კოგნიტურ ფუნქციას AD-ში, ემსახურება როგორც აცეტილქოლინის წინამორბედს. ტვინი უპირატესად იყენებს ქოლინს აცეტილქოლინის სინთეზისთვის, რამაც შეიძლება შეზღუდოს ქოლინის რაოდენობა, რომელიც ხელმისაწვდომია ფოსფატიდილქოლინის წარმოებისთვის.

ციტიკოლინი ასევე იქნა გამოკვლეული, როგორც თერაპია ინსულტის მქონე პაციენტებისთვის. დასაშვებია სამი მექანიზმი: (1) ნეირონული მემბრანის შეკეთება ფოსფატიდილქოლინის გაზრდილი სინთეზის გზით; (2) დაზიანებული ქოლინერგული ნეირონების შეკეთება აცეტილქოლინის წარმოების გაძლიერების გზით; და (3) თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების დაგროვების შემცირება ინსულტით გამოწვეული ნერვის დაზიანების ადგილზე.

ციტიკოლინი იცავს ქოლინერგულ ნეირონებს აუტოკანიბალიზმისგან, პროცესი, რომლის დროსაც მემბრანის ფოსფოლიპიდები კატაბოლიზდება, რათა უზრუნველყონ ქოლინი აცეტილქოლინის სინთეზისთვის. ეს ხდება მაშინ, როდესაც ქოლინის მარაგი ამოიწურება, რაც საჭიროებს მემბრანული ფოსფოლიპიდების მსხვერპლს ნეიროტრანსმისიის შესანარჩუნებლად. როგორც ქოლინის ეგზოგენური წყარო აცეტილქოლინის წარმოებისთვის, ციტიკოლინი ზოგავს მემბრანის ფოსფოლიპიდებს (კერძოდ, ფოსფატიდილქოლინს) და ხელს უშლის ნეირონების უჯრედების სიკვდილს.

ფარმაკოკინეტიკა

ციტიკოლინი კარგად შეიწოვება პერორალური, ინტრამუსკულარული ან ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. ეს მნიშვნელოვნად ზრდის ქოლინის დონეს პლაზმაში. პერორალური მიღების შემდეგ შეწოვა თითქმის სრულია და მისი ბიოშეღწევადობა დაახლოებით იგივეა, რაც ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. 

ციტიკოლინი მეტაბოლიზდება ნაწლავის კედელში და ღვიძლში ქოლინისა და ციტიდინის წარმოქმნით. ციტიკოლინი დიდწილად ნაწილდება თავის ტვინის სტრუქტურებში ქოლინის ფრაქციების სწრაფი ჩართვით სტრუქტურულ ფოსფოლიპიდებში და ციტიდინის ფრაქციებში ციტიდინის ნუკლეოტიდებსა და ნუკლეინის მჟავებში.  ციტიკოლინი აღწევს თავის ტვინში და ხდება მისი აქტიური ჩაშენება უჯრედულ, ციტოპლაზმურ და მიტოქონდრიულ მემბრანებში, სტრუქტურული ფოსფოლიპიდების ფრაქციის ნაწილის წარმოქმნით. 

დოზის მხოლოდ მცირე რაოდენობა გამოიყოფა შარდით და განავლით (3%-ზე ნაკლები). დოზის დაახლოებით 12% გამოიყოფა ამოსუნთქული CO2-ით. 

კლინიკური მახასიათებლები:

გამოყენების ჩვენებები:

-        თავის ტვინის ტრავმული დაზიანება, მწვავე (როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი) და გამოჯანმრთელების პერიოდი;

-        ინსულტის მწვავე ფაზა (კომპლექსური თერაპიის ნაწილი);

-        ინსულტის გართულებებისა და შედეგების მკურნალობა.

-        დეგენერაციული ან სისხლძარღვოვანი წარმოშობის ცერებრალური პათოლოგიით გამოწვეული კოგნიტური, მგრძნობიარე, მოტორული და ნევროლოგიური დარღვევები.

-        პარკინსონის დაავადება.

გამოყენების წესი და დოზები:

დოზირება

ზრდასრულები : რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 500-2000 მგ, იმ სიმპტომების სიმძიმის მიხედვით, რომლებიც უნდა იყოს განკურნებული .

ცნობიერების დარღვევა, რომელიც გამოწვეულია თავის ტვინის ტრავმული დაზიანებით ან და ოპერაციით, ჩვეულებრივ, მოზრდილებში ინიშნება, ციტიკოლინის ინექციის 100-500 მგ დოზა დღეში ერთხელ ან ორჯერ. ინტრავენური წვეთოვანი ინფუზიით, ინტრავენური ინექციის ან ინტრამუსკულარული ინექციით.

დოზა შეიძლება დარეგულირდეს პაციენტის ასაკისა და მდგომარეობის მიხედვით.

იშემიური ინსულტისა და ქალა- ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდი: 1000 მგ ყოველ 12 საათში დიაგნოზის დასმის პირველივე დღე-ღამიდან, მკურნალობის ხანგრძლივობა არა ნაკლებ 6 კვირისა.

იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტის აღდგენითი პერიოდი, კოგნიტიური და ქცევითი დარღვევები თავის ტვინის დეგენერაციული და სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს: შეჰყავთ დღეში 500-2000 მგ ციტიკოლინი  ინტრავენურად ან ინტრამუსკულურად. დოზირება და მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმპტომების სიმძიმეზე.

ბავშვებში: ბავშვებში და მოზარდებში გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია, ამიტომ უნდა დაინიშნოს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ თერაპიის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნებისმიერ შესაძლო რისკს.

ხანდაზმული ასაკის პაციენტები: ხანდაზმული პაციენტებისათვის ციტიზენი დანიშვნისას დოზის კორექცია არ საჭიროებს.

გამოყენების წესი

მისი შეყვანა ხდება ინტრამუსკულარულად, ნელი ინტრავენურად ნაკადით (3-5 წუთის განმავლობაში, დადგენილი დოზიდან გამომდინარე) ან წვეთოვანი ინფუზიით (სიჩქარე - 40-60 წვეთი წუთში).

სიფრთხილის ზომები:

პრეპარატი უნდა იქნას გამოყენებული ამპულის გახსნისთანავე. ინტრავენურად ნაკადით ხსნარი შეჰყავთ ნელა (3-5 წუთი დოზიდან გამომდინარე).

ინტრავენური წვეთოვანი შეყვანის დროს ინფუზიის  სიჩქარე უნდა იყოს 40-60 წვეთი წუთში.

პერსისტირებადი ქალასშიდა სისხლჩაქცევის შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატი ციტიზენის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს  1000 მგ-ს დღე-ღამეში, პრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად წვეთებით წუთში 30 წვეთის სიჩქარით.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების ან ნებისმიერი  დამხმარე ნივთიერების მიმართ. 

პაციენტები პარასიმპათიკური ნერვული სისტემის ჰიპერტენზიით.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან:

ციტიკოლინი აძლიერებს ლევოდოპას ეფექტებს.

ციტიკოლინი აძლიერებს L-დიჰიდროქსიფენილალანინის ეფექტებს.

არ შეიძლება მისი დანიშვნა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომლებიც შეიცავენ მეკლოფენოქსატს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობა

არ არის საკმარისი მონაცემები ორსულ ქალებში ციტიკოლინის გამოყენების შესახებ. ციტიკოლინი ორსულობის დროს ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევებში, როდესაც დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს.

ლაქტაცია

სიფრთხილეა საჭირო ძუძუთი კვების დროს, რადგან უცნობია გამოიყოფა თუ არა ციტიკოლინი დედის რძეში.

გვერდითი მოვლენები:

ციტიკოლინის ინტრავენური გამოყენებისას ხშირად გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები (0.1-5%) იყო გამონაყარი, უძილობა, პარალიზებული კიდურების დაბუჟების გაჩენა ან გაძლიერება

(როდესაც გამოიყენება პაციენტებში პოსტ-აპოპლესიური ჰემიპლეგიით), გულისრევა, ლაბორატორიული მაჩვენებლების დარღვევები ღვიძლის ფუნქციონირების და სითბოს შეგრძნების დროს.

სხვა გვერდითი რეაქციები (<0.1%) იყო აგზნება, კრუნჩხვები, ანორექსია, გარდამავალი

დიპლოპია, არტერიული წნევის გარდამავალი ცვლილებები, სისუსტე, შოკი, დისტრესული შეგრძნება გულმკერდის და დისპნოე. მოკლევადიანი, პლაცებოზე კონტროლირებადი, კროსვორდი კვლევაში, 12 ჯანმრთელი მოზრდილები იღებდნენ ციტიკოლინს 600 მგ და 1000 მგ დღიური დოზებით ან პლაცებოსთვის ზედიზედ 5 დღიანი პერიოდები. გარდამავალი თავის ტკივილი დაფიქსირდა 4 სუბიექტში 600 მგ-ზე დოზა, 5 1000 მგ დოზაზე და 1 პლაცებოზე. არანაირი ცვლილებები ან დარღვევები დაფიქსირდა ჰემატოლოგიურ, კლინიკურ ბიოქიმიურ ან ნევროლოგიურ ტესტებში.

ზოგიერთ შემთხვევაში ციტიკოლინს შეუძლია გამოიწვიოს პარასიმპათიკური სისტემის სტიმულირება და ასევე  არტერიული წნევის ხანმოკლე ცვლილება.

თუ ინსტრუქციაში ჩამოთვლილიდან  ნებისმიერი გვერდითი ეფექტი მძიმდება ან შეამჩნევთ ნებისმიერ სხვა გვერდით ეფექტებს, რომლებიც არ არის მითითებული ინსტრუქციებში, აცნობეთ ექიმს.

2817 პაციენტში ჩატარებულ საკმაოდ ვრცელ კვლევეში გაანალიზებული იყო ციტიკოლინით მკურნალობის შედეგები. 60-დან 80 წლამდე ასაკის, დაავადებული სიბერითა და ცერებრალური სისხლძარღვთა უკმარისობით. სულ დაფიქსირდა გვერდითი ეფექტების 151 შემთხვევა, რაც წარმოადგენს პაციენტის ნიმუშის 5%-ს. ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტები იყო გარდამავალი ხასიათის და მოიცავდა კუჭის ტკივილს და დიარეას 102 შემთხვევაში. ჰიპოტენზიის, ტაქიკარდიის ან ბრადიკარდიის სისხლძარღვთა სიმპტომები გამოვლინდა 16 შემთხვევაში.

დოზის გადაჭარბება:

ციტიკოლინის დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არის აღწერილი.

შეფუთვა:

250მგ/მლ 4მლ ი.მ. და ი.ვ. საინექციო ხსნარი მინის ამპულა №3. კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის ვადა:

2 წელი.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ და ბნელ ადგილას, 30°C ტემპერატურამდე. შეინახეთ მედიკამენტი ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.