იზოსორბიდ მონონიტრატი - Isosorbide Mononitrate 40მგ 30 ტაბლეტი

იზოსორბიდის მონონიტრატი

სავაჭრო დასახელება: იზოსორბიდის მონონიტრატი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: იზოსორბიდის მონონიტრატი

სამკურნალო ფორმა: პროლონგირებული მოქმედების აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი  

1 ტაბლეტი 40 მგ შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: იზოსორბიდის მონონიტრატი 60% - 66,67 მგ, განზავებული ლაქტოზაში, იზოსორბიდის მონონიტრატის თვალსაზრისით - 40,00 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ჰიპრომელოზა - 72,00 მგ; მიკროკრისტალური ცელულოზა (MKTs-102) - 63,65 მგ; სტეარის მჟავა - 24,00 მგ; პოვიდონი-K25 - 9,60 მგ; მაგნიუმის სტეარატი - 2,40 მგ; კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი - 1,68 მგ.

ასევე, იხილეთ: მონოსანი 40 მგ 30 ტაბლეტი

გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა - 3,30 მგ; ტიტანის დიოქსიდი - 1,80 მგ; მაკროგოლი-4000 - 0,90 მგ.

1 ტაბლეტი 60 მგ შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: იზოსორბიდის მონონიტრატი 60% - 100,00 მგ, ლაქტოზაში განზავებული, იზოსორბიდის მონონიტრატის თვალსაზრისით - 60,00 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ჰიპრომელოზა - 108,00 მგ; მიკროკრისტალური ცელულოზა (MKTs-102) - 95,48 მგ; სტეარის მჟავა - 36,00 მგ; პოვიდონი-K25 - 14,40 მგ; მაგნიუმის სტეარატი - 3,60 მგ; კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი - 2,52 მგ.

გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა - 4,95 მგ; ტიტანის დიოქსიდი - 2,70 მგ; მაკროგოლი-4000 - 1,35 მგ.

აღწერა:

მრგვალი ორმხრივამოზნექილი ტაბლეტები, შემოგარსული თეთრი ან თითქმის თეთრი. ტაბლეტის კვეთაზე ბირთვი თეთრი ან თითქმის თეთრია.

ფარმაკოთერაპევტული ჯგუფი: ვაზოდილატაციური საშუალება, ნიტრატი.

АТХ კოდი: C01DA14

ფარმაკოლოგიური თვისებები 

ფარმაკოდინამიკა 

მოქმედების მექანიზმი

პერიფერიული ვაზოდილატორი, რომელსაც აქვს უპირატესი ეფექტი ვენურ სისხლძარღვებზე. მოლეკულურ დონეზე ასტიმულირებს აზოტის ოქსიდის (ენდოთელიუმის დამამშვიდებელი ფაქტორი) წარმოქმნას სისხლძარღვთა ენდოთელიუმში, რაც იწვევს უჯრედშიდა გუანილატციკლაზას გააქტიურებას, რის შედეგადაც იზრდება ციკლური გუანოზინის მონოფოსფატის (ცგმფ) შემცველობა (ვაზოდილატაციის მედიატორი)

ფარმაკოდინამიკური მოქმედება

მას აქვს ვაზოდილაციური და ანტიანგინალური მოქმედება. ამცირებს წინასწარ დატვირთვას (პერიფერიული ვენების გაფართოების გამო) და შემდგომ დატვირთვას (მთლიანი პერიფერიული სისხლძარღვთა წინააღმდეგობის შემცირების გამო). ამცირებს ჟანგბადში მიოკარდიუმის მოთხოვნილებას.

აფართოებს კორონარულ არტერიებს და აუმჯობესებს კორონარულ სისხლის ნაკადს. ხელს უწყობს კორონარული სისხლის ნაკადის გადანაწილებას დაქვეითებული სისხლის მიმოქცევის ადგილებში.

ამცირებს მარცხენა პარკუჭის ბოლო დიასტოლურ მოცულობას და ამცირებს მისი კედლების სისტოლურ დაძაბულობას. ამცირებს სისხლის ნაკადს მარჯვენა წინაგულში, ხელს უწყობს წნევის შემცირებას ფილტვის მიმოქცევაში და სიმპტომების რეგრესიას ფილტვის შეშუპებისას.

იზოსორბიდის მონონიტრატი იწვევს ბრონქების, საშარდე გზების, ნაღვლის ბუშტის, სანაღვლე გზების და საყლაპავის, წვრილი და მსხვილი ნაწლავების კუნთების მოდუნებას, სფინქტერების ჩათვლით. აფართოებს თავის ტვინის სისხლძარღვებს, დურა მატერს, რაც შეიძლება გამოვლინდეს თავის ტკივილის სახით.

კლინიკური ეფექტურობა და უსაფრთხოება

ხელს უშლის სტენოკარდიის შეტევების განვითარებას და ზრდის ვარჯიშის ტოლერანტობას გულის კორონარული დაავადების მქონე პაციენტებში. ანტიანგინალური ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 15-30 წუთის შემდეგ და გრძელდება 8-12 საათამდე.

იზოსორბიდის მონონიტრატის, ისევე როგორც სხვა ნიტრატების მიმართ, ვითარდება ჯვარედინი ტოლერანტობა. თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ (შესვენება მკურნალობისას), მის მიმართ მგრძნობელობა სწრაფად აღდგება.

არ არსებობს მონაცემები იზოსორბიდის მონონიტრატის გავლენის შესახებ სიკვდილიანობაზე და გულ-სისხლძარღვთა გართულებების სიხშირეზე გულის კორონარული დაავადების (სტაბილური სტენოკარდიის) და გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

ჰიპოტენზიური ეფექტი ვითარდება პირველი კვირის ბოლოს, გრძელდება 24 საათის განმავლობაში ერთჯერადი დოზის მიღების ფონზე.

ფარმაკოკინეტიკა

აბსორბცია

მიღების შემდეგ, იზოსორბიდ მონონიტრატი სწრაფად და მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (კნტ). მას აქვს აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა (დაახლოებით 100%), ვინაიდან არ არსებობს ღვიძლის გავლით "პირველადი გავლის" ეფექტი. იზოსორბიდის მონონიტრატის გამოყოფა ტაბლეტებიდან არ არის დამოკიდებული საკვების მიღების დროზე, პერისტალტიკაზე ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სანათურში pH-ზე.

განაწილება

იზოსორბიდის მონონიტრატს გააჩნია განაწილების მაღალი მოცულობა (0,6-0,7 ლ/კგ); 4%-ზე ნაკლები უკავშირდება პლაზმის ცილებს. თერაპიული კონცენტრაცია (100 ნგ/მლ) მიიღწევა მიღებიდან 30 წუთის შემდეგ. სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის (TCmax) მიღწევის დრო შეადგენს 1-1,5 საათს.

მეტაბოლიზმი

იზოსორბიდის მონონიტრატი განიცდის დენიტაციას იზოსორბიდის წარმოქმნით ან გლუკურონიდთან შერწყმულია. მეტაბოლიტებს არ აქვთ ფარმაკოლოგიური აქტივობა.

გამოყოფა

იზოსორბიდის მონონიტრატი გამოიყოფა თირკმელებით არააქტიური მეტაბოლიტების სახით, პრეპარატის მხოლოდ დაახლოებით 2% გამოიყოფა შარდით უცვლელი სახით. თირკმლის კლირენსი 115 მლ/წთ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) არის 4-დან 10 საათამდე (საშუალოდ დაახლოებით 5 საათი).

პაციენტების სპეციალური ჯგუფები.

ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობის დროს იზოსორბიდ მონონიტრატის ფარმაკოკინეტიკა მნიშვნელოვნად არ იცვლება. იზოსორბიდის მონონიტრატი გამოიყოფა ჰემოდიალიზით.

გამოყენების ჩვენებები

იზოსორბიდის მონონიტრატი ნაჩვენებია მოზრდილებში გამოსაყენებლად.

• გულის იშემიური დაავადება: სტენოკარდიის შეტევების პროფილაქტიკა, მათ შორის მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ;

• გულის ქრონიკული უკმარისობა: როგორც დამატებითი სიმპტომური თერაპია გულის გლიკოზიდებთან და/ან დიურეტიკებთან კომბინაციაში, თუ ისინი საკმარისად ეფექტური არ არის.

უკუჩვენებები

• ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ, რომლებიც ჩამოთვლილია განყოფილებაში „შემადგენლობა“;

• მძიმე არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური წნევა 90 მმ Hg-ზე დაბალი);

• გულის მწვავე უკმარისობა (შოკი, სისხლძარღვოვანი კოლაფსი);

• კარდიოგენური შოკი, თუ მარცხენა პარკუჭის ბოლო დიასტოლური წნევის კორექცია ვერ ხერხდება აორტის ბალონის კონტრპულსირებით ან დადებითი ინოტროპული მოქმედების მქონე წამლების გამოყენებით;

• მძიმე აორტალური და/ან მძიმე მიტრალური სტენოზი, ჰიპერტროფიული ობსტრუქციული კარდიომიოპათია (GOKMP);

• გულის ტამპონადა;

• კონსტრიქციული პერიკარდიტი;

• ფილტვის ტოქსიკური შეშუპება;

• მძიმე ჰიპოვოლემია;

• მძიმე ანემია;

• ფოსფოდიესტერაზა-5-ის (PDE-5) ინჰიბიტორებთან (სილდენაფილი, ვარდენაფილი, ტადალაფილი) ერთდროული გამოყენება;

• ხსნადი გუანილატციკლაზას სტიმულატორების (როგორიცაა რიოციგუატი) ერთდროული გამოყენება არტერიული ჰიპოტენზიის მაღალი რისკის გამო;

• ძუძუთი კვების პერიოდი;

• 18 წლამდე ასაკის ბავშვები (მოქმედება და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის);

• ლაქტოზას აუტანლობა ლაქტაზას დეფიციტი, გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბცია (პროდუქტი შეიცავს ლაქტოზას).

სიფრთხილით: 

სიფრთხილით: ინიშნება ღვიძლის და/ან თირკმელების დარღვევის, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევის, ჰიპერპარათირეოზის, ეკგ-ზე QT ინტერვალის მქონე პაციენტებში ან სხვა ანტიარითმიულ საშუალებებთან კომბინირებულ თერაპიაზე, შაქრიანი დიაბეტი დეკომპენსაციის სტადიაზე, ჰიპერურიკემია. (განსაკუთრებით როცა თან ახლავს პოდაგრა და ურატული ნეფროლითიაზი).

გამოიყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს

ორსულობა

ორსულობის დროს პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული, რადგან. ამჟამად არ არის საკმარისი მონაცემები ორსულ ქალებში იზოსორბიდის მონონიტრატის ზემოქმედების შესახებ. პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნაყოფის და/ან ბავშვის პოტენციურ რისკს.

ლაქტაციის პერიოდი

არსებობს მტკიცებულება, რომ ნიტრატები გამოიყოფა დედის რძეში და შეიძლება გამოიწვიოს მეტემოგლობინემია ახალშობილში. იზოსორბიდ მონონიტრატის დედის რძეში გამოყოფის რაოდენობა შესწავლილი არ არის და ამიტომ ძუძუთი კვების დროს პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია. აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ფერტილობა

მონაცემები იზოსორბიდ მონონიტრატის ფერტილობაზე გავლენის შესახებ არ არის ხელმისაწვდომი.

გამოყენების წესი და დოზები 

დოზირების რეჟიმი

დოზირების რეჟიმი განისაზღვრება მკურნალობაზე პაციენტის კლინიკური პასუხის შესაბამისად. უნდა მიეცეს იზოსორბიდ მონონიტრატის ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზა.

მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი. არ შეწყვიტოთ პრეპარატის მიღება უეცრად. თუ საჭიროა პრეპარატის გაუქმება, დოზა და მიღების სიხშირე თანდათან უნდა შემცირდეს.

პროლონგირებული მოქმედების ტაბლეტები არ უნდა გაიყოს!

გულის იშემიური დაავადება: სტენოკარდიის შეტევების პროფილაქტიკა, მათ შორის. მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ

იზოსორბიდ მონონიტრატის რეკომენდებული საწყისი დოზაა 1 პროლონგირებული მოქმედების ტაბლეტი 40 მგ დღეში ერთხელ დილით. არასაკმარისი მოქმედების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 1 პროლონგირებული მოქმედების ტაბლეტამდე 60 მგ დღეში ერთხელ, შემდეგ 2 გახანგრძლივებული გამოშვების ტაბლეტამდე 40 მგ ან 60 მგ დღეში ერთხელ დილით.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 120 მგ (2 პროლონგირებული მოქმედების ტაბლეტი 60 მგ ერთხელ დღეში დილით).

პაციენტებისთვის, რომლებსაც ადრე არ მიუღიათ ნიტრატები სტენოკარდიის შეტევების პროფილაქტიკისთვის, მიზანშეწონილია თერაპიის დაწყება იზოსორბიდის მონონიტრატის დანიშვნით 10 მგ დოზით 1-ჯერ დღეში 2 დღის განმავლობაში, შემდეგ 2 ან 3-ჯერ დღეში 2-ჯერ. -3 დღე. მითითებული დოზირების რეჟიმის უზრუნველსაყოფად, აუცილებელია სხვა მწარმოებლების იზოსორბიდ მონონიტრატის პრეპარატების დანიშვნა "20 მგ ტაბლეტების" დოზირების ფორმით, განმაცალკევებელი რისკით.

გულის ქრონიკული უკმარისობა (CHF)

CHF-ში, იზოსორბიდ მონონიტრატის რეკომენდებული დოზაა 20 მგ ორჯერ ან სამჯერ დღეში, დამოკიდებულია მკურნალობასთან მიმართებაში პაციენტის ინდივიდუალურ რეაქციაზე. პრეპარატის ოპტიმალური დოზა სასურველია განისაზღვროს ჰემოდინამიკის უწყვეტი მონიტორინგით. მითითებული დოზირების რეჟიმის უზრუნველსაყოფად, რეკომენდებულია სხვა მწარმოებლების წამლების დანიშვნა დოზირების ფორმით "ტაბლეტები 20 მგ" ან "ტაბლეტები 40 მგ" გამყოფი ხაზით.

იზოსორბიდის მონონიტრატის გამოყენება გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს არ არის სავალდებულო და უნდა ჩაითვალოს მხოლოდ დამატებით სიმპტომურ თერაპიად გულის უკმარისობის სტანდარტულ მკურნალობასთან ერთად (მაგალითად, საგულე გლიკოზიდები და/ან დიურეზულები), თუ ის არასაკმარისად ეფექტურია.

პაციენტების სპეციალური ჯგუფები

ხანდაზმული პაციენტები

დოზირების რეჟიმის კორექცია საჭირო არ არის. თუმცა პრეპარატის გამოყენებისას სიფრთხილის დაცვაა საჭირო, რადგან ხანდაზმული პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ზემოქმედების მიმართ.

პაციენტები თირკმლის ფუნქციის დარღვევით

დოზირების რეჟიმის კორექცია საჭირო არ არის.

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით

დოზირების რეჟიმის კორექცია საჭირო არ არის.

ბავშვები

18 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის. მონაცემები ხელმისაწვდომი არაა.

მიღების რეჟიმი

ორალურად, მთლიანი, ღეჭვის გარეშე, წყალთან ერთად, ჭამამდე 1 საათით ადრე ან 2 საათის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) გვერდითი ეფექტების სიხშირის კლასიფიკაცია: ძალიან ხშირად -> 1/10; ხშირად - > 1/100-დან < 1/10-მდე; არც ისე ხშირად - > 1/1000-დან < 1/100-მდე; იშვიათად - > 1/10000-დან < 1/1000-მდე; ძალიან იშვიათად - < 1/10000-დან, ინდივიდუალური შეტყობინებების ჩათვლით.

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ

ძალიან ხშირად - "ნიტრატის" თავის ტკივილი;

ხშირად - თავბრუსხვევა, სიმტკიცე, ძილიანობა, სწრაფი გონებრივი და მოტორული რეაქციების უნარის დაქვეითება (განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში);

იშვიათად - ცერებრალური იშემია.

დარღვევები მხედველობის ორგანოს მხრივ

ხშირად ბუნდოვანი ხედვა.

გულის დარღვევები

ხშირად - ტაქიკარდია;

არც ისე ხშირად - პარადოქსული ბრადიკარდია, სტენოკარდიის შეტევების მომატება.

სისხლძარღვოვანი დარღვევების მხრივ

ხშირად - ორთოსტატული ჰიპოტენზია;

არც ისე ხშირად - სისხლის „მოწოლა“ სახის კანზე, სიცხის შეგრძნება, არტერიული წნევის მკვეთრად დაქვეითება.

დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ

არც ისე ხშირად - გულისრევა, ღებინება, ენის მსუბუქი წვის შეგრძნება, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის სიმშრალე;

ძალიან იშვიათად - გულძმარვა (კარდიალური სფინქტერის მოდუნების გამო).

დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ

არც ისე ხშირად - გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება;

ძალიან იშვიათად - სტივენს-ჯონსონის სინდრომი;

სიხშირე უცნობია - ექსფოლიაციური დერმატიტი, ანგიონევროზული შეშუპება.

ზოგადი დარღვევები და დარღვევები ინექციის ადგილზე

ხშირად - ასთენია.

პრეპარატის გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ტოლერანტობა (მათ შორის ჯვარედინი სხვა ნიტრატებთან ერთად). ტოლერანტობის განვითარების თავიდან ასაცილებლად, საჭიროა არიდებული იქნას იზოსორბიდ მონონიტრატის მაღალი დოზების უწყვეტი გამოყენება.

ორგანული ნიტრატების გამოყენებისას აღინიშნა არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითების შემთხვევები, რასაც თან ახლავს გულისრევა, ღებინება, შფოთვა, კანის სიფერმკრთალე და გაძლიერებული ოფლიანობა. არტერიულ ჰიპოტენზიას შეიძლება ახლდეს პარადოქსული ბრადიკარდია და სტენოკარდიის შეტევების ზრდა.

პრეპარატის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს გარდამავალი ჰიპოქსემია ფილტვების ცუდად ვენტილირებად უბნებში სისხლის ნაკადის გადანაწილების გამო. გულის იშემიური დაავადების მქონე პაციენტებში ამან შეიძლება გამოიწვიოს მიოკარდიუმის იშემიის განვითარება.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები

არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება (სისტოლური წნევა 90 მმ Hg-ზე ქვემოთ), რეფლექსური ტაქიკარდია და თავის ტკივილი. შეიძლება გამოვლინდეს კანის სიფერმკრთალე ან ჰიპერემია, გაძლიერებული ოფლიანობა, „ძაფისებრი“ პულსი, პოსტულარული თავბრუსხვევა, ზოგადი სისუსტე, გულისრევა, ღებინება, დიარეა. ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება ქალასშიდა წნევის მომატება (გონების დაკარგვა, ნევროლოგიური სიმპტომები).

იზოსორბიდის მონონიტრატის მაღალი დოზების მიღებისას (20 მგ/კგ სხეულის მასაზე მეტი), მეტემოგლობინემიის შესაძლოა განვითარება იზოსორბიდის მონონიტრატის მეტაბოლიზმის გამო ნიტრიტის იონების წარმოქმნის შედეგად. მეტემოგლობინემიის სიმპტომები: ციანოზი, ქოშინი (დისპნოე) და სწრაფი სუნთქვა (ტაქიპნოე). მძიმე შემთხვევებში შეიძლება იყოს შფოთვის შეგრძნება, მოუსვენრობა, კრუნჩხვები, გულის რითმის დარღვევა, გონების დაკარგვა, სუნთქვისა და გულის მოქმედების გაჩერება.

მკურნალობა

საჭიროა იზოსორბიდ მონონიტრატის მიღების შეწყვეტა.

ზოგადი ზომები ნიტრატდამოკიდებული არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში მოიცავს პაციენტის გადაყვანას „მწოლიარე“ პოზიციაზე მაღლა აწეული ფეხებით, კუჭის ამორეცხვა, ოქსიგენოთერაპია და საჭიროების შემთხვევაში მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შევსება. თუ დოზის გადაჭარბების მომენტიდან ერთ საათზე მეტი არ არის გასული, შესაძლებელია აქტივირებული ნახშირის პერორალურად გამოყენება. დოზის გადაჭარბებიდან მინიმუმ 12 საათის განმავლობაში აუცილებელია პაციენტის მდგომარეობის მონიტორინგი, არტერიული წნევის, გულისცემის და პულსის რეგულარული მონიტორინგი.

მძიმე არტერიული ჰიპოტენზიის და/ან შოკის მდგომარეობაში მყოფი პაციენტები გადაყვანილი უნდა იქნან ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში/ინტენსიურ თერაპიის განყოფილებაში სპეციფიკური მკურნალობისთვის. არტერიული წნევის ამაღლებისა და მოცირკულირე სისხლის მოცულობის გაზრდის მიზნით აუცილებელია პლაზმის შემცვლელი პრეპარატების შეყვანა. პაციენტებში, რომლებიც არ რეაგირებენ საინფუზიო თერაპიაზე პლაზმის შემცვლელი სითხეებით, გამონაკლის შემთხვევებში შესაძლებელია ვაზოპრესორების გამოყენება (დობუტამინის ან დოფამინის ინტრავენური ინფუზია).

ეპინეფრინის (ადრენალინის) და მასთან დაკავშირებული ნაერთების შეყვანა უკუნაჩვენებია!

მეტემოგლობინემიის დროს: ასკორბინის მჟავა 1 გ დოზით პერორალურად ან ინტრავენურად (ნატრიუმის მარილის სახით); ჟანგბადის თერაპია, ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია, ჰემოდიალიზი, გაცვლითი ტრანსფუზია.

კრუნჩხვების გამოვლინების შემთხვევაში, ნაჩვენებია დიაზეპამის ხსნარის ინტრავენური შეყვანა.

თუ მოხდა სუნთქვის და გულის გაჩერება, დაუყოვნებლივ უნდა დაიწყოს რეანიმაციული ღონისძიებები.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან 

უკუნაჩვენებია სამკურნალო პრეპარატების კომბინაციები

ფოსფოდიესტერაზა-5 ინჰიბიტორები (PDE-5)

PDE-5 ინჰიბიტორები, რომლებიც გამოიყენება ერექციული დისფუნქციის სამკურნალოდ (როგორიცაა სილდენაფილი, ვარდენაფილი, ტადალაფილი, უდენაფილი) ნაჩვენებია, რომ აძლიერებს აზოტის ოქსიდის დონორთა ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს (იზოსორბიდის მონონიტრატის ჩათვლით). ამან შეიძლება გამოიწვიოს სიცოცხლისთვის საშიში ჰიპოტენზია. ამასთან დაკავშირებით, პრეპარატის იზოსორბიდ მონონიტრატის და PDE-5 ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენება უკუნაჩვენებია.

ხსნადი გუანილატციკლაზას სტიმულატორები

აზოტის ოქსიდის დონატორების (მათ შორის იზოსორბიდის მონონიტრატის) ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გააძლიეროს ხსნადი გუანილატ ციკლაზას სტიმულატორების ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება (როგორიცაა რიოციგუატი) მძიმე არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებით. ამასთან დაკავშირებით, პრეპარატის იზოსორბიდ მონონიტრატისა და რიოციგუატის ერთდროული გამოყენება უკუნაჩვენებია.

გასათვალისწინებელია სხვა წამლების კომბინაციები

ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება

იზოსორბიდის მონონიტრატის ერთდროული გამოყენებისას ვაზოდილატორებთან, ბეტა-ბლოკატორებთან, კალციუმის არხის ნელი ბლოკატორებთან, აგფ ინჰიბიტორებთან, ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტებთან, დიურეტიკებთან, პროკაინამიდთან, ქინიდინთან, ანტიფსიქოტიკებთან (ნეიროლეპტიკები), ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ეთანოლთან, ალპროსტადილთან შესაძლებელია გაზარდოს ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება.

ამიოდარონის, პროპრანოლოლის, კალციუმის არხების „ნელი“ ბლოკატორების (ვერაპამილი, ნიფედიპინი და ა.შ.) ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია იზოსორბიდ მონონიტრატის ანტიანგინალური მოქმედების გაძლიერება.

ბეტა-აგონისტების, ალფა-ბლოკატორების (დიჰიდროერგოტამინი და სხვ.) ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ანტიანგინალური ეფექტის სიმძიმის დაქვეითება (ტაქიკარდია, არტერიული წნევის გადაჭარბებული დაქვეითება).

მ-ანტიქოლინერგულ საშუალებებთან (ატროპინი და ა.შ.) ერთდროული გამოყენებისას იზრდება თვალშიდა წნევის გაზრდის ალბათობა.

ნიტრატებთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ნორეპინეფრინის (ნორეპინეფრინის) თერაპიული მოქმედების დაქვეითება.

საპროპტერინი არის აზოტის ოქსიდის სინთეტაზას კოენზიმი. რეკომენდებულია საპროპტერინის შემცველი პრეპარატების ერთდროული გამოყენება ყველა ვაზოდილატატორთან, რომელთა მოქმედება დაკავშირებულია აზოტის ოქსიდთან (NO), მათ შორის კლასიკურ NO დონორებთან (როგორიცაა ნიტროგლიცერინი, იზოსორბიდის დინიტრატი, იზოსორბიდის მონონიტრატი, ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი, მოლსიდომინი).

ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება

იზოსორბიდის მონონიტრატი ზრდის დიჰიდროერგოტამინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში და შესაძლოა გააძლიეროს ამ უკანასკნელის ჰიპერტენზიული მოქმედება.

ადსორბენტები, შემკვრელი და კონვერტული აგენტები ამცირებენ იზოსორბიდის მონონიტრატის შეწოვას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში.

ბარბიტურატები აჩქარებენ ბიოტრანსფორმაციას და ამცირებენ იზოსორბიდის მონონიტრატის კონცენტრაციას სისხლში.

განსაკუთრებული მითითებები 

პრეპარატი იზოსორბიდი მონონიტრატი არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას სტენოკარდიის შეტევების შესაჩერებლად და მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის სამკურნალოდ!

არ შეწყვიტოთ უეცრად მკურნალობა იზოსორბიდ მონონიტრატით. თუ საჭიროა პრეპარატის მოხსნა, დოზა და მიღების სიხშირე თანდათან უნდა შემცირდეს, რათა თავიდან იქნას აცილებული "მოხსნის" სინდრომის განვითარება.

არტერიული ჰიპოტენზია

იზოსორბიდ მონონიტრატმა, თუნდაც დაბალ დოზებში, შეიძლება გამოიწვიოს ორთოსტატული ჰიპოტენზია და სინკოპე ზოგიერთ პაციენტში. სისხლის მიმოქცევის მწვავე უკმარისობის სიმპტომები (სისხლძარღვთა კოლაფსი) შესაძლოა გამოვლინდეს პრეპარატის პირველი დოზის მიღების შემდეგ, განსაკუთრებით ლაბილური ჰემოდინამიკის მქონე პაციენტებში. იზოსორბიდის მონონიტრატის მიღებით გამოწვეულ არტერიულ ჰიპოტენზიას შეიძლება ახლდეს პარადოქსული ბრადიკარდია და სტენოკარდიის გაუარესება.

თერაპიის დროს აუცილებელია არტერიული წნევის და გულისცემის კონტროლი. არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტები (მაგალითად, დიურეზული თერაპიის დროს მოცირკულირე სისხლის მოცულობის დაქვეითებით ან დაბალი დიასტოლური არტერიული წნევის მქონე პაციენტები) უნდა იყვნენ ყურადღებით და საჭიროებენ პრეპარატის დოზის ინდივიდუალურ კორექციას.

ტოლერანტობა

იზოსორბიდის მონონიტრატის ხანგრძლივი გამოყენებისას, განსაკუთრებით მაღალი დოზებით, შეიძლება განვითარდეს ტოლერანტობა, რაც გამოიხატება მოქმედების ხანგრძლივობისა და სიმძიმის შემცირებით და თერაპიული მოქმედების მისაღწევად პრეპარატის დოზის გაზრდის აუცილებლობით. მკურნალობის შესვენების შემდეგ აღდგება მგრძნობელობა ნიტრატების მიმართ.

ტოლერანტობის განვითარების შემთხვევაში, იზოსორბიდ მონონიტრატის მიღება უნდა შეწყდეს 24-48 საათის განმავლობაში. ტოლერანტობის განვითარების თავიდან ასაცილებლად, პრეპარატი უნდა იქნას გამოყენებული უმცირესი ეფექტური დოზებით, ხოლო მაღალი დოზების მიღებას თავი უნდა ავარიდოთ დიდი ხნის განმავლობაში. რეგულარული მიღებიდან 3-6 კვირის შემდეგ რეკომენდებულია 3-5 დღიანი შესვენება, ამ დროისთვის იზოსორბიდის მონონიტრატის შეცვლა სხვა ანტიანგინალური საშუალებებით.

ჰიპოქსემია

ალვეოლური ჰიპოვენტილაციის მქონე პაციენტებში ნიტრატების გამოყენებამ (იზოსორბიდის მონონიტრატის ჩათვლით) შეიძლება გამოიწვიოს ფილტვების ცუდად ვენტილირებადი უბნების ვაზოკონსტრიქცია და სისხლის ნაკადის გადამისამართება ფილტვების ნორმალურ ვენტილაციამდე (ეულერ-ლიჯესტრანდის ფენომენი). ეს უკანასკნელი შეიძლება წარმოიშვას ფილტვების დაავადებების დროს, აგრეთვე სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტის და ცერებრალური იშემიის მქონე პაციენტებში. პრეპარატის ვაზოდილატაციურმა მოქმედებამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის ნაკადის გადანაწილება ჰიპოვენტილირებულ ალვეოლურ სეგმენტებში და არტერიული ჰიპოქსემიის განვითარება. ეს შეიძლება იყოს იშემიის გამომწვევი გულის კორონარული დაავადების მქონე პაციენტებში.

სხვა

იზოსორბიდ მონონიტრატით მკურნალობის პერიოდში ალკოჰოლის მიღება უნდა გამოირიცხოს (რადგან ეთანოლი აძლიერებს იზოსორბიდ მონონიტრატის ანტიჰიპერტენზიულ მოქმედებას).

იზოსორბიდის მონონიტრატი შეიცავს ლაქტოზას. პაციენტებმა იშვიათი მემკვიდრეობითი დაავადებებით, ისეთი როგორიცაა გალაქტოზას აუტანლობა, ლაქტოზას აუტანლობა ლაქტაზას დეფიციტის გამო ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციით არ უნდა მიიღონ ეს პრეპარატი.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე, მექანიზმებზე

პრეპარატის გამოყენების პერიოდში სიფრთხილეა საჭირო სატრანსპორტო საშუალებების მართვისას და რთულ ტექნიკურ მოწყობილობებთან მუშაობისას გვერდითი ეფექტების განვითარების შესაძლებლობის გამო.

გამოშვების ფორმა 

პროლონგირებული მოქმედების აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი   40 მგ და 60 მგ.

5, 10, 14, 25, 30 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში  დამზადებული PVC გარსისგან და დაბეჭდილი ლაქირებულ ალუმინის ფოლგაში.

10, 20, 30, 40, 50, 60, 90 ან 100 ტაბლეტი პოლიეთილენის ტერეფტალატის სამკურნალო საშუალების ქილებში ან პოლიპროპილენის სამკურნალო საშუალების ქილებში, დალუქული მაღალი წნევის პოლიეთილენის ხუფებით პირველი გახსნის კონტროლით ან პოლიპროპილენის ხუფებით "ბიძგის" სისტემით ან დაბალი ზეწოლის პოლიეთილენის სახურავები შეფერხების აშკარა კონტროლით.

ერთი ქილა ან 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ან 10 კონტურულ უჯრედოვანი   შეფუთვა სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად (ფურცელი) მოთავსებულია მუყაოს შეფუთვაში (პაკეტში).

1, 2, 3, 4, 5, 6, 8 ან 10 კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვა სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად (ჩანართი ფურცელი) მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში (შეფუთვაში).

შენახვის პირობები

არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა

3 წელი. არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის რეჟიმი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით