ნორმოგლიპი - Normoglip M 30 ტაბლეტი

ნორმოგლიპი M

Normoglip M

გლიმეპირიდის 2მგ და მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის 500მგ ტაბლეტები

შემადგენლობა:

თითოეული გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი BP .......500მგ

გლიმეპირიდი BP …….2მგ

დამხმარე ნივთიერებები..............q.s.

საღებავი: ტიტანის დიოქსიდი BP და რკინის ყვითელი ოქსიდი

დამხმარე ნივთიერებები: პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, კროსპოვიდონი, ნატრიუმის ლაურილ სულფატი, პოვიდონი, იზოპროპილის სპირტი, კოლოიდური სილიცუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ოქსიდი, დიქლორომეთანი.

თერაპიული ჩვენებები

ნორმოგლიპი M ინიშნება დიეტაზე და ვარჯიშზე მყოფ პაციენტებში დამატების სახით გლიკემიური კონტროლის გასაუმჯობესებლად, დიაბეტი ტიპი 2-ის დროს, რომლებიც უკვე მკურნალობენ გლიმეპირიდის და მეტფორმინის კომბინაციით ან რომელთა დიაბეტიც ადექვატურად არ კონტროლდება მხოლოდ მეტფორმინით ან იმ პაციენტებში, რომელთაც თავდაპირველად აღენიშნებოდათ მგრძნობელობა მხოლოდ გლიმეპირიდის მიმართ და საჭიროებენ დამატებით გლიკემიურ კონტროლს.

დოზირება და მიღების წესი

ზოგადი

დოზირება ინდივიდუალურია ეფექტურობის და ამტანობის მიხედვით.

კომბინაცია მიიღება დღეში ერთხელ საკვებთან ერთად და უნდა დაიწყოს დაბალი დოზით. საწყისი რეკომენდებული დოზაა ერთი ტაბლეტი დღეში ერთხელ საუზმესთან ან დღის პირველ კვებით ულუფასთან ერთად.

მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა:

მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა გლიმეპირიდისთვის შეადგენს 8 მგ დღეში. ხოლო მაქსიმალური რეკომენდებული დღიური დოზა ნელი გამოთავისუფლების მეტფორმინისთვის უტოლდება 2000მგ-ს მოზრდილებში.

უკუჩვენებები

თირკმლის დაავადება ან თირკმლის დისფუნქცია შრატისმიერი კრეატინინის დონის მიხედვით ≥1.5 მგ/დლ (მამაკაცებში(, ≥1.4 მგ/დლ (ქალებში), ან კრეატინინის კლირენსი, რომელიც უკავშირდება ისეთ მდგომარეობებს, როგორიცაა კოლაფსი (შოკი),მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი და სეპტიცემია.

• ღვიძლის უკმარისობა

• მოცემული პროდუქტის ან მისი რომელიმე კომპონენტნის მიმართ ცნობილი ჰიპერმგრძნობელობა

• მწვავე ან ქრონიკული მეტაბოლური აციდოზი, მათ შორის დიაბეტური კეტოაციდოზი კომით ან მის გარეშე. დიაბეტური კეტოაციდოზის მკურნალობა ხორციელდება ინსულინით.

• პაციენტები, რომლებიც იმყოფებიან რადიოლოგიურ კვლევაზე იოდიზირებული კონტრასტული საშუალებების ინტრავასკულური მიღებით, რადგან მსგავსი პროდუქტების გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის ფუნქციის მწვავე ცვლილება.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას

ეფექტები გულის მხრივ

· პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების მიღება (ტოლუტამიდი) ასოცირდებოდა გულსისხლძარღვა მომატებულ სიკვდილიანობასთან დიეტასა და დიეტისა და ინსულინით მკურნალობასთან შედარებით. პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატების ეფექტები ძლიერი მსგავსების გამო, მსგავსი გაფრთხილება ასევე ეხება გლიმეპირიდს

ლაქტოციდოზი

ლაქტოციდოზი წარმოადგენს სერიოზულ მეტაბოლურ გართულებას, რომელიც ვითარდება მეტფორმინის კუმულაციით გლიმეპირიდით და მეტფორმინის კომბინაციით მკურნალობისას. მისი განვითარებისას იგი ფატალურია შემთხვევათა დაახლოებით 50%-ში. როდესაც მეტფორმინი მიიჩნევა ლაქტაციდოზის გამომწვევად, მეტფორმინის პლაზმური დონე >5მკგ/მლ შეადგენს. ლაქტოციდოზის შესახებ შეტყობინებული შემთხვევები მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის მიღებისას ძალიან დაბალია (დაახლოებით 0.03 შემთხვევა/1000 პაციენტი წელიწადში, დაახლოებით 0.015 ფატალური/1000 პაციენტი წელიწადში). შეტყობინებული შემთხვევები განვითარდა უპირატესად დიაბეტურ პაციენტებში თირკმლის მნიშნელოვანი უკმარისობით ან გულის შეგუბებითი უკმარისობით.

ლაქტოციდოზი არის სამედიცინო გადაუდებელი შემთხვევა, რომლის მკურნალობაც უნდა მოხდეს ჰოსპიტალში. ლაქტოციდოზის მქონე პაციენტებში, მეტფორმინის მიღება უნდა შეწყდეს და უნდა დაინიშნოს მყისიერად ზოგადი შემანარჩუნებელი თერაპია. ვინაიდან, მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი დიალიზით ელიმინირდება, რეკომენდებულია მყისიერი ჰემოდიალიზი აციდოზის კორექციის და კუმულირებული მეტფორმინის გამოსადევნად.

ჰიპოგლიკემია

სულფონილშარდოვანას ყველა პრეპარატს აქვს ჰიპოგლიკემიის განვითრების უნარი. პაციენტის სათანადო შერჩევა, დოზირება და ინსტრუქციები მნიშვნელოვანია ჰიპოგლიკემიური ეპიზოდების თავიდან ასაცილებლად.

სისხლში გლუკოზას კონტროლის დაკარგვა

როდესაც პაციენტი, სტაბილიზებული ნებისმიერ დიაბეტურ რეჟიმზე, განიცდის სტრესს, როგორიცაა ცხელება, ტრავმა, ინფექცია ან ოპერაცია, შესაძლებელია გლიკემიური მართვის კონტროლის დროებით დაკარგვა. ასეთ შემთხვევაში შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს არსებული მკურნალობის შეცვლა და ინსულინის დროებითი შეყვანით. პერორალური ანტიდიაბეტური თერაპია შესაძლებელია განახლდეს მწვავე ეპიზოდის გასვლის შემდეგ.

ალკოჰოლის მიღება

ალკოჰოლი აძლიერებს მეტფორმინის ეფექტს ლაქტატის მეტაბოლიზმზე. საჭიროა აღნიშნულის შესახებ პაციენტების გაფრთხილება.

ურთიერთქმედება სხა სამედიცინო პროდუქტებთან და სხვა ფორმის ურთიერთქმედება

კათიონური პრეპარატები

ზოგიერთმა პრეპარატებმა მეტფორმინთან ერთად მიღებისას შეიძლება გაზარდოს ლაქტოციდოზის რისკი. კათიონური პრეპარატები, რომლებიც ელიმინირდებიან თირკმლის მილაკოვანი სეკრეციით (მაგ. ამილორიდი, დიგოქსინი, მორფინი, პროკაინამიდი, ქინიდინი, რანიტიდინი ან ვანკომიცინი) შეიძლება შეასუსტონ მეტფორმინის ელიმინაცია. ამიტომ, პაციენტების სათანადო მონიტორინგი და მეტფორმინის/კათიონური პრეპარატის დოზის კორექცია რეკომენდებულია.

მიკონაზოლი (სისტემური გზა, ორომუკოზული გელი) და ფენილბუტაზონი (სისტემური გზა):

ზრდის გლიმეპირიდის ჰიპოგლიკემიურ ეფექტს.

ფუროსემიდი: ერთდოზიანი, მეტფორმინ-ფუროსემიდის პრეპარტის ურთიერთქმედების კვლევამ ჯანმრთელ მოხალისეებში გამოავლინა რომ ორივე ნაერთის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები დაირღვა ერთად მიღებისას. ფუროსემიდმა გაზარდა მეტფორმინის პლაზმური და სისხლის Cmax 22%-ით და სისხლის AUC 15%-ით, მეტფორმინის თირკმლისმიერი კლირენსის მნიშვნელოვანი ცვლილების გარეშე. მეტფორმინთან ერთად მიღებისას, ფუროსემიდის Cmax და AUC 31% და 12%-ით მცირე იყო, შესაბამისად, ვიდრე მათი ცალკე მიღებისას ხოლო ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდი შემცირდა 32%-ით ფუროსემიდის თირკმლისმიერი კლირენსის მნიშვნელოვანი ცვლილების გარეშე.

ვიტამინი B12:

მეტფორმინმა შესაძლოა გამოიწვიოს პერორალური ვიტამინი B12-ის სუბოპტიმალური აბსორბცია ვიტამინ B12-ის კალციუმზე დამოკიდებული კავშირის კონკურენტულად ბლოკირებით. რეაქცია ძალიან იშვიათად იწვევს მეგალობლასტურ ანემიას, რომელიც შექცევადია მეტფორმინის მიღების შეწყვეტით და ვიტამინ B12 -ის დანამატის მიღებით.

ნიფედიპინი:

ნიფედიპინი ზრდის მეტფორმინის აბსორბციას. ზრდის პლაზმური მეტფორმინის Cmax და AUC-ს 20% და 9%-ით, შესაბამისად და ზრდის შარდში მეტფორმინის გამოყოფას.

დანაზოლი:

ამ საშუალების გამოყენებისას თავიდან აცილება შეუძლებელია, უნდა მოხდეს პაციენტის შარდში და სისხლში გლუკოზის მონიტორინგი. ეს შესაძლოა აუცილებელი იყოს გლიმეპირიდის და მეტფორმინის დოზის კორექციისთვის დანაზოლით მკურნალობის დროს და მას შემდეგ.

რეპროდუქციული ფუნქცია, ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა

სისხლში გლუკოზას უჩვეულო დონე ორსულობის დროს ასოცირდება თანდაყოლილი ანომალიების მაღალ ინტენსივობასთან. ექსპერტების უმრავლესობა იძლევა ინსულინის გამოყენების რეკომენდაციას სისხლში გლუკოზას დონის ნორმის ახლოს ფარგლებში შესანარჩუნებლად. გლიმეპირიდის და მეტფორმინის კომბინაციის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს.

ლაქტაცია

ვირთაგვებზე ჩატარებულ კვლევებში მეტფორმინი გამოიყოფა რძეში და აღწევს პლაზმაში არსებულ დონის შედარებით დონეებს. მსგავსი კვლევები არ ჩატარებულა ადამიანებში ლაქტაციის დროს. ასევე გლიმეპირიდის მიღება დაუშვებელია დედებში ლაქტაციის დროს. ვინაიდან გლიმეპირიდის და მეტფორმინის კომბინაციის გამოყენება არ არის რეკომენდებული დედებში ლაქტაციის პერიოდში, თუ კვება არაადექვატურია სისხლში გლუკოზას კონტროლისთვის, უნდა დაინიშნოს ინსულინის თერაპია.

არასასურველი ეფექტები

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ:

გულისრევა, დიარეა, მუცლის ტკივილი, ყაბზობა, ღებინება და პირში მეტალის გემო. მსგავსი რეაქციები ზოგადად დოზადამოკიდებულია და ქრება დოზის შემცირებისას,

დერმატოლოგიური ეფექტები:

გამონაყარი, პრურიტუსი, ჭინჭრის ციება, ერითემა და ჰიპერემია.

სხვადასხვა:

თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა:

ჰემატოლოგიური რეაქციები:

ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, აპლაზური ანემია და პანციტოპენია შეინშნებოდა სულფონილშარდოვანას მიღებისას, მათ შორის გლიმეპირიდის.

მეტაბოლური რეაქციები:

პორფირია და დისულფირამის მსგავსი რეაქციები შეინიშნებოდა სულფონილშარდოვანას მათ შორის გლიმეპირიდის მიღებისას. ჰიპონატრემიის შემთხვევები შეინიშნებოდა გლიმეპირიდის და სხვა სულფონილშარდოვანას მიღებისას , უმეტესად პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ სხვა პრეპარტებს ან აქვთ მდგომარეობა, რომელიც იწვევს ჰიპონატრემიას ან ზრდიან ანტიდიურეზული ჰორმონის გამოთავისუფლებას. არასათანადო ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციის სინდრომი (SIADH) შეიძლება განვითარდეს სულფონილშარდოვანას მათ შორის გლიმეპირიდის მიღებისას. ვარაუდობენ, რომ ზოგიერთმა სულფონილშარდოვანას ნაწარმმა შეიძლება გააძლიეროს ADH პერიფერული (ანტიდიურეზული) მოქმედება და /ან ADH-ს გამოთავისუფლება.

ჰიპოგლიკემია

გლიმეპირიდი ასოცირდება ჰიპოგლიკემიის დაბალ ინტენსივობასთან. მიუხედავად იმისა, რომ გლიმეპირიდს გააჩნია პოტენციალი წარმოქმნას გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ გვერდითი ეფექტების განვითრების უნარი. გლიმეპირიდი მრავალი წელია გამოიყენება 2 ტიპის დიაბეტის სამკურნალოდ გულსისხლძარღვთა მხრივ გვერდითი ეფექტების წარმოქმნის გარეშე.

ჭარბი დოზირება

სულფონილშარდოვანას წარმოებულების და გლიმეპირიდის ჭარბმა დოზირებამ, შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოგლიკემია. ცნობიერების დაკარგვის გარეშე მსუბუქი ჰიპოგლიკემიური სიმპტომების ან ნევროლოგიური გამოვლინებების მკურნალობა უნდა მოხდეს პერორალური გლუკოზას ინტენსიური მიღებით და პრეპარატის დოზის კორექციით და/ან კვების ცვლილებით. სათანადო მონიტორინგი უნდა გაგრძელდეს მანამ, ვიდრე ექიმი არ დარწმუნდება რომ პაციენტს საფრთხე აღარ ემუქრება.

მწვავე ჰიპოგლიკემიური რეაქციები მიმდინარე კომით, კრუნჩხვებით ან სხვა ნევროლოგიური დარღვევები არახშირად ვითარდება, მაგრამ იგი საჭიროებს სამედიცინო ჩარევას და დაუყოვნებლივ ჰოსპიტალიზაციას. ჰიპოგლიკემიური კომის დიაგნოსტირებისას ან მასზე ეჭვის დროს, პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს სწრაფი ი.ვ. ინექცია კონცენტრირებული (50%) გლუკოზას ხსნარით.

ამის შემდეგ უნდა გაკეთდეს გლუკოზას ხსნარის (10%) უწყვეტი ინფუზია იმ სიჩქარით, რომელიც მოახდენს სისხლში გლუკოზას დონის 100მგ/ლ-ზე უფრო მეტი კონცენტრაციით შენარჩუნებას.

საჭიროა პაციენტების სათანადო მონიტორინგი მინიმუმ 24 -48 სთ, ვინაიდან ჰიპოგლიკემია შეიძლება განმეორდეს აშკარა კლინიკური გაუმჯობესების შემდეგ.

ლაქტოციდოზი იშვიათია, მაგრამ სერიოზული მეტაბოლური გართულება შეიძლება განვითარდეს თუ მეტფორმინი კუმულირდება მკურნალობის დროს მისი ჭარბი დოზირების შედეგად. მკაცრი მონიტორინგი უნდა გაგრძელდეს მანამ, სანამ ექიმი არ იქნება დარწმუნებული რომ პაციენტი უსაფრთხოდაა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკური თვისებები

გლიმეპირიდი:

გლიმეპირიდის ძირითადი ჰიპოგლიკემიური მოქმედების მექანიზმი ასოცირდება ინსულინის გამოთავისუფლების სტიმულირებასთნ პანკრეასის ბეტა უჯრედების მიერ. ამასთან ერთად, ექსტრა-პანკრეასულმა ეფექტებმა შესაძლოა გარკვეული როლი ითამაშონ სულფონილშარდოვანას ნაწარმოების, მათ შორის გლიმეპირიდის მოქმედებაზე.

მეტფორმინი:

მეტფორმინი აუმჯობესებს ამტანობას პაციეტნებში 2 ტიპის დიაბეტის დროს , ბაზალური და პოსტპრანდიული პლაზმური გლუკოზას შემცირებით. მეტფორმინი ამცირებს ღვიძლში გლუკოზას წარმოქმანს, ამცირებს ნაწლავში გლუკოზას ნაწლავში აბსორბციას და აუმჯობესებს ინსულინის მგრძნობელობას პერიფერული გლუკოზას შთანთქმის და უტილიზაციის მომატების გზით. გლიმეპირიდის და მეტფორმინის კომბინაციის ნელი გამოთავისუფლება ავსებს ერთმანეთს და უზრუნველყოფს უკეთეს გლიკემიურ კონტროლს 2 ტიპის დიაბეტით დაავადებულებში და სავარაუდოდ ასოცირებულ მაკროვასკულარულ და მიკროვასკულარულ გართულებებს.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

აბსორბცია

პერორალური მიღების შემდეგ, გლიმეპირიდი სრულად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. როგორც კვლევებმა აჩვენეს გლიმეპირიდი მნიშვნელოვნად აბსორბირდება მიღებიდან 1 საათის მანძილზე. პრეპარატოს პიკური დონე (Cmax) აღინიშნება მისი მიღებიდან 2-3 საათში. საკვებთან ერთად გლიმეპირიდის მიღებისას, საშუალო Tmax (Cmax-ის მიღწევის დრო) ოდნავ იზრდებოდა (12%) ხოლო საშუალო Cmax და AUC ოდნავ მცირდებოდა (8 % და9%, შესაბამისად).

მეტფორმინი:

მეტფორმინის 500მგ ტაბლეტის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა უზმოზე მიღებისას დაახლოებით 50-60%. ერთჯერადი პერორალური დოზის მიღების შემდეგ, Cmax მიიღწევა 4-8 საათში. პიკური პლაზმური დონე დაახლოებით 20%-ით დაბალია მეტფორმინის სწრაფი გამოთავისუფლების ტაბლეტის იგივე დოზასთან შედარებით, თუმცა აბსორბცია მსგავსია დაუყოვნებლივი გამოთავისფუფლების ტაბლეტთან. მაღალ და დაბალცხიმან საკვებთან ერთად მიღებისას პრეპარატის ეფექტი იგივეა, რაც ნელი გამოთავისუფლების შეყოვნებული გამოთავისუფლების ტაბლეტის ფარმაკოკინეტიკის.

განაწილება

გლიმეპირიდი:

ნორმალურ სუბიექტებში ინტრავენური დოზირების შემდეგ, განაწილების მოცულობა (Vd) შეადგენდა 8.8ლ (113 მლ/კგ), ხოლო ცილებთან კავშირი იყო >99.5%.2

მეტფორმინი:

მეტფორმინი უმნიშვნელოდ უკავშირდება პლაზმურ ცილებს სულფონილშარდოვანას სხვა ნაწარმოებისგან განსხვავებით, რომლებიც >90%-ით უკავშირდება ცილებს. მეტფორმინი იყოფა ერითროციტებში. კვლევები მეტფორმინის ნელი გამოთავისუფლების შესახებ არ ჩატარებულა. ჩვეულებრივი კლინიკური დოზების მიღებისას და სწრაფი გამოთავისუფლების მეტფორმინის დოზირების განრიგის დაცვისას, მეტფორმინის წონასწორულ მდგომარეობაში პლაზმური კონცნეტრაციები მიიღწევა 24-48 საათში.

მეტაბოლიზმი

გლიმეპირიდი:

გლიმეპირიდი სრულად მეტაბოლიზდება ოქსიდაციური ბიოტრანსფორმაციით. მთავარი მეტაბოლიტებია ციკლოჰექსილ ჰიდროქსი მეთილ წარმოებული (M1) და კარბოქსილ წარმოებული (M2). ციტოქრომ P450 II C9 ჩართულია გლიმეპირიდის ბიოტრანსფორმაციაში M1-ად. M1 შემდეგ მეტაბოლიზდება M2-ად ერთი ან მრავალი ციტოზოლური ფერმენტით. M1 M2-ისგან განსხვავებით ავლენს საწყისი პრეპარატის ფარმაკოლოლგიური ეფექტის 1/3-ს. ამავე დროს, არ არის დადგენილი კლინიკური მნიშვნელობა M1 -ს გლუკოზის შემამცირებელი ეფექტის შესახებ.

მეტფორმინი:

ნელი გამოთავისუფლების მეტფორმინის მეტაბოლიზმის კვლევები არ ჩატარებულა. ჯანმრთელ სუბიექტებში ინტრავენური ერთჯერადი დოზის შეყვანასთნ დაკავშირებული კვლევები მიუთითებს, რომ სწრაფი გამოთავისუფლების მეტფორმინი არ განიცდის ღვიძლის მეტაბოლიზმს ან ნაღველში ექსკრეციას.

ექსკრეცია

გლიმეპირიდი:

როდესაც 14C- გლიმეპირიდი მიიღებოდა პერორალურად, მთლიანი რაიოდაქტიურობის დაახლოებით 60% გამოიყოფოდა შარდში 7 დღეში და M1 (პრედომინანტი) და M2 შეადგენდა 80-90%. მთლიანი რადიოაქტიურობის დაახლოებით 40% გამოიყოფოდა ფეკალიებში და m1 და m2 (პრედომინანტი) შეადგენდა 70%. მთავარი პრეპარატი არ გამოიყოფოდა შარდში ან ფეკალიებში

მეტფორმინი:

ნორმალურ სუბიექტებში ჩატარებული ერთდოზიანი ინტრავენური კვლევები მიუთითებს, რომ მეტფორმინი გამოიყოფა უცვლელად შარდში და არ განიცდის ღვიძლის მეტაბოლიზმს ან ნაღველში ექსკრეციას. მეტფორმინის თირკმლისმიერი კლირენსი დაახლოებით 3.5 -ჯერ მაღალია კრეატინინის კლირენსთან შედარებით, რაც მიუთითებს, რომ მილაკოვანი სეკრეცია არის მეტფორმინის ელიმინაციის ძირითადი გზა. პერორალური მიღების შემდეგ, აბსორბირებული წამლის დაახლოებით 90% ელიმინირდება თირკმლის მეშვეობით პირველი 24 სთ-ს მანძილზე პლაზმური ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდით დაახლოებით 6.2 სთ. სისხლში ელიმინაციის ნახევრაგმოყოფის პერიოდია დაახლოებით 17.6 სთ, რაც მიუთითებს, რომ ერითროციტების მასა შეიძლება წარმოადგენდეს დისტრიბუციის განყოფილებას.

შენახვის პირობები:

ინახება არაუმტეს 30°C-ზე. დაიცავით სინათლის და ნესტისგან.

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას

განადგურების და მოხმარების განსაკუთრებული პირობები

არ საჭიროებს განსაკუთრებულ პირობებს

გამოშვების ფორმა: გლიმეპირიდის 2მგ და მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის 500 მგ ტაბლეტები შეფუთულია 3x10 ალუ-ალუ ბლისტერში.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფიII,გაიცემაფორმა№3რეცეპტით