Ipovid - იპოვიდი ხსნარი 10% 30მლ

 იპოვიდი

 (IPOVID)
ზოგადი დახასიათება:

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: პოვიდონ-იოდი; 

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

მუქი ყავისფერი ხსნარი.

შემადგენლობა:

1 მლ ხსნარი  შეიცავს:

პოვიდონ-იოდს – 100 მგ;

დამხმარე ნივთიერებები: გლიცერინი, ნონოქსინოლ 9, ნატრიუმის ჰიდროფოსფატი, უწყლო ლიმონმჟავა, გასუფთავებული წყალი. 

გამოშვების ფორმა:

30 მლ  და 1000 მლ 10% ხსნარი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტისეპტიკური და სადეზინფექციო საშუალებები, იოდის პრეპარატები. 

ფარმაკოლოგიური თვისებები: 

პოვიდონ-იოდი წარმოადგენს იოდის და პოლივინილპიროლიდონის პოლიმერის კომპლექსს, რომელიც გამოყოფს იოდს გარკვეული დროის განმავლობაში კანზე დატანის შემდეგ. ელემენტარულ იოდს გააჩნია ძლიერი ბაქტერიციდული ეფექტი, in vitro ექსპერიმენტებში სწრაფად ანადგურებს ბაქტერიებს, ვირუსებს, სოკოებს და ზოგიერთ უმარტივეს ორგანიზმებს. 

მოქმედების მექანიზმი: თავისუფალ იოდს აქვს სწრაფი ბაქტერიციდული ეფექტი, ხოლო პოლიმერი წარმოადგენს დეპოს იოდისთვის. 

კანთან ან ლორწოვან გარსებთან კონტაქტისას პოლიმერიდან გამოიყოფა იოდის მუდმივად მზარდი რაოდენობები. იოდი რეაგირებს ამინომჟავების დასაჟანგ -SH და -OH ჯგუფებთან, რომლებიც შედიან მიკროორგანიზმების ფერმენტების და სტრუქტურული ცილების შემადგენლობაში, და ახდენს ამ ცილების ინაქტივაციას ან განადგურებას.

ფარმაკოდინამიკური ეფექტი. 

მიკროორგანიზმების უმეტესობა ნადგურდება in vitro ზემოქმედებისას 1 წუთზე ნაკლებ დროში, ხოლო განადგურების ძირითადი ეფექტი ვლინდება პირველ 15-30 წამში. ამასთან, იოდი უფერულდება, რის გამოც ყავისფერი შეფერილობის ინტენსივობის ცვლილება შეიძლება გამოიყენებოდეს როგორც პრეპარატის ეფექტიანობის ინდიკატორი. გაუფერულება წარმოადგენს შემდეგი დოზის გამოყენების საჭიროების მაჩვენებელს. პრეპარატის მიმართ რეზისტენტობა უცნობია.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: 

იპოვიდის სისტემური აბსორბცია ჯანმრთელ სუბიექტებში ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ უმნიშვნელოა.

პოვიდონი:

პოვიდონის აბსორბცია და თირკმლისმიერი ექსკრეცია დამოკიდებულია მის მოლეკულურ წონაზე. ვინაიდან მისი მოლეკულური წონა მერყეობს 35000-50000-ის ფარგლებში, მოსალოდნელია ნივთიერების შეყოვნება.

იოდი:

პოვიდონ-იოდის ან იოდიდების შეწოვა სხვა წყაროებიდან იოდის შეწოვის მსგავსია. გამოყოფა - უპირატესად თირკმლებით.

ჩვენება: 

• ჭრილობის ინფექციების მკურნალობა და პროფილაქტიკა ქირურგიაში, ტრავმატოლოგიაში, კომბუსტოლოგიაში, სტომატოლოგიაში;

• კანის ბაქტერიული, სოკოვანი და ვირუსული ინფექციების მკურნალობა, სუპერინფექციის პროფილაქტიკა დერმატოლოგიურ პრაქტიკაში;

• ნაწოლების, ტროფიკული წყლულების, დიაბეტური ფეხის მკურნალობა;

• პაციენტების კანისა და ლორწოვანი გარსების დეზინფექცია ოპერაციისთვის მომზადების, ინვაზიური კვლევებისთვის (პუნქცია, ბიოფსია, ინექციები და ა.შ.);

• დრენაჟების, კათეტერების, ზონდების გარშემო კანის დეზინფექცია;

• პირის ღრუს დეზინფექცია სტომატოლოგიური ოპერაციების დროს;

• სამშობიარო არხის დეზინფექცია, „მცირე“ გინეკოლოგიური ოპერაციების დროს (ხელოვნური აბორტი, საშვილოსნოსშიდა მოწყობილობის (IUD) შეყვანა, ეროზიის და პოლიპების კოაგულაცია და ა.შ.).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი ადგილობრივი გამოყენებისთვის.

კანისა და ლორწოვანი გარსების სამკურნალოდ გამოიყენება განუზავებელი, დასამუშავებლად, ჩამოსაბანად ან სველი კომპრესის სახით. სადრენაჟო სისტემებში გამოსაყენებლად 10%-იანი ხსნარი განზავებულია 10-დან 100-ჯერამდე. ხსნარი მზადდება უშუალოდ გამოყენების წინ, განზავებული ხსნარები არ ინახება.

გვერდითი მოვლენები:

დაზიანებული კანის ზედაპირისა და ლორწოვანი გარსების დიდ ფართობზე ხშირი გამოყენებისას შეიძლება მოხდეს იოდის სისტემური რეაბსორბცია, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციური აქტივობის ტესტებზე.

შესაძლებელია პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ალერგიული რეაქცია (ჰიპერემია, წვა, ქავილი, შეშუპება, ტკივილი), რაც მოითხოვს პრეპარატის შეწყვეტას.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება: 

·       ჰიპერმგრძნობელობა იოდის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ;

·       პრეპარატის რეგულარული გამოყენება უკუნაჩვენებია ჰიპერთირეოზის დროს ან ფარისებრი ჯირკვლის მწვავე დისფუნქციის დროს;

·       რადიოაქტიური იოდის გამოყენებით მკურნალობის ან სცინტიგრაფიის დაწყებამდე და შემდეგ;

·       დღენაკლული და ახალშობილი ბავშვები.  

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:

პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ლითიუმის პრეპარატებს, თავიდან უნდა იქნას აცილებული პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენება.

რეკომენდებული არ არის ტუტეების, ფერმენტების და ვერცხლისწყლის შემცველ სადეზინფექციო და ანტისეპტიკურ საშუალებებთან ერთად გამოყენება.

პოვიდონ-იოდის ჟანგვითი თვისებების გამო, გარკვეული ტიპის გამოკვლევების ჩატარებისას შარდში ან განავალში ფარული სისხლის (ჰემოგლობინის) გამოსავლენად, აგრეთვე, შარდში გლუკოზის განსაზღვრის დროს, მან შეიძლება გამოიწვიოს ცრუ-დადებითი შედეგები.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები.

იოდით მწვავე ინტოქსიკაციისთვის დამახასიათებელია შემდეგი სიმპტომები:

მეტალის გემო პირში, გაძლიერებული ნერწყვდენა, წვის შეგრძნება ან ტკივილი პირის ღრუში ან ხახაში; 
თვალების გაღიზიანება და შეშუპება; 
კანის რეაქციები; 
კუჭ-ნაწლავის აშლილობა, დიარეა; 
თირკმლის უკმარისობა; 
მეტაბოლური აციდოზი, ჰიპერნატრიემია.
მკურნალობა.

უნდა ჩატარდეს სიმპტომური და შემანარჩუნებელი თერაპია, განსაკუთრებული ყურადღებით ელექტროლიტური ბალანსის, თირკმლების და ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მიმართ. იოდის გამოდევნა შესაძლებელია დიალიზით.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პოვიდონ-იოდის გამოყენება ორსულ და მეძუძურ ქალებში შესაძლებელია მხოლოდ აბსოლუტური ჩვენებების შემთხვევაში და მცირე დოზებით, ვინაიდან იოდი გადის პლაცენტურ ბარიერს და გამოიყოფა დედის რძეში. გარდა ამისა, ნაყოფისთვის და ახალშობილისთვის დამახასიათებელია ჰიპერმგრძნობელობა იოდის მიმართ, ამიტომ, ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს პრეპარატის მნიშვნელოვანი რაოდენობით გამოყენება არ შეიძლება.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ ადგილობრივი გამოყენებისთვის.

ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს გაღიზიანება და ზოგჯერ მძიმე რეაქციები კანის მხრივ. ადგილობრივი გაღიზიანების ან ჰიპერმგრძნობელობის ნიშნების გამოვლენისას პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს. 

იოდის მნიშვნელოვანმა რაოდენობამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერთირეოზი  პაციენტებში ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევით (მაგალითად, ჩიყვით, კვანძოვანი ჩიყვით, ფარისებრი ჯირკვლის სხვა არამწვავე დაავადებებით). ასეთ პაციენტებში პრეპარატის გამოყენება უნდა შეიზღუდოს.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენება კანის დიდ ზედაპირებზე (მაგალითად, დამწვრობის დროს დიდი ფართობის დაზიანებებისას ან ჭრილობებისას) შეიძლება გამოიწვიოს იოდის მნიშვნელოვანი რაოდენობის შეწოვა, რაც იწვევს ჰიპერთირეოზს იოდისადმი მგრძნობიარე პაციენტებში. 

თუ მკურნალობის მსვლელობისას გამოვლინდა ჰიპერთირეოზის სიმპტომები, აუცილებელია ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის შემოწმება.

პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული სცინტიგრაფიის წინ და მის შემდეგ, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის კარცინომის რადიოაქტიური იოდით მკურნალობის დროს.

იოდის მაღალი დოზების გამოყენება თავიდან უნდა იქნას აცილებული ახალშობილებსა და მცირეწლოვან ბავშვებში, რადგან მათ კანს გააჩნია უფრო მაღალი შეღწევადობა და მათთან უფრო ხშირად ვლინდება მაღალი მგრძნობელობა იოდის მიმართ, რაც ზრდის ჰიპერთირეოზის განვითარების რისკს. ახალშობილებსა და მცირეწლოვან ბავშვებში უნდა გამოიყენებოდეს პოვიდონ-იოდის ყველაზე დაბალი შესაძლო დოზები. საჭიროების შემთხვევაში, ბავშვებში უნდა გაკონტროლდეს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქცია. პოვიდონ-იოდის მოხვედრა პირის ღრუში თავიდან უნდა იქნას აცილებული.

განსაკუთრებული სიფრთხილე უნდა იქნას დაცული პრეპარატის რეგულარული გამოყენებისას პაციენტებში, რომლებსაც ადრე თირკმლის უკმარისობის დიაგნოზი ჰქონდათ დასმული.

იპოვიდის რეგულარული გამოყენება თავიდან უნდა იქნას აცილებული პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ლითიუმის პრეპარატებს.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: 

პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. 

შეფუთვა: 

30 მლ და 1000 მლ მოცულობის მაღალი სიმკვრივის პოლიეთილენის ფლაკონი. 

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე ორიგინალურ შეფუთვაში. 

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. 

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა: 

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.