NEXIUM - ნექსიუმი ინტრავენური 40მგ 10 ფლაკონი
სავაჭრო დასახელება : ნექსიუმი
საერთაშორისო არაპატენრიურებული დასახელება : ეზომეპრაზოლი ( esomeprazole )
სამკურნალწამლო ფორმა : ინტრავენური ხსნარის მოსამზადებელი ლიოფილიზატი .
შემადგენლობა
ერთი ფლაკონი შეიცავს :
აქტიური ინგრედიენტები :
ნატრიუმის ეზომეპრაზოლი 42,5 მგ , 40 მგ ეზომეპრაზოლის ექვივალენტური .
დამხმარე ნივთიერებები :
ეთილედიამინტეტრაძმარმჟავას ორნატრიუმიანი მარილი 1,5 მგ , ნატრიუმის ჰიდროქსიდი 0,2-1 მგ , აზოტისაინექციო ამპულებისთვის , საინექციო წყალი .
აღწერილობა
თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ლიოფილიზატი , დაპრესილი მასის სახით .
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
პროტონური ტუმბოს ინჰიბიტორი .
ათქ კოდი : A02BC05
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა . ეზომეპრაზოლი წარმოადგენს ომეპრაზოლის S - იზომერს ; იგი ამცირებს პარიეტულუჯრედებში კუჭის წვენის სეკრეციას პროტონური ტუმბოს სპეციფიკური ინჰიბირების გზით .ომეპრაზოლის S- და R- იზომერებს გააჩნიათ მსგავსი ფარმაკოდინამიკური აქტიურობა .
მოქმედების მექანიზმი . ეზომეპრაზოლი წარმოადგენს სუსტ ფუძეს , რომელიც გროვდება პარიეტულიუჯრედების სეკრეტორული არხების მჟავე გარემოში , სადაც აინჰიბირებს პროტონურ ტუმბოს – ფერმენტ H+ K+ - AT ფაზას . ამასთან ერთად ხდება კუჭის წვენის როგორც ბაზალური , ასევე სტიმულირებულისეკრეციის შემცირება .
კუჭის წვენის სეკრეციაზე მოქმედება .
გასტრო - ეზოფაგური რეფლუქსის მქონე პაციენტებში კლინიკური სიმპტომების არსებობის შემთხვევაში ,ეზომეპრაზოლის 20 მგ ან 40 მგ დოზით ყოველდღიური პერორალური მიღებიდან 5 დღის განმავლობაშიკუჭის წვენის pH- ის 4- ზე უფრო მეტი მნიშვნელობა შენარჩუნებული იყო საშუალოდ 13 ან 17 საათისგანმავლობაში . ეფექტი ერთნაირი იყო ინტრავენური და შიგნით მიღების შემდეგ .
ფარმაკოკინეტიკური მონაცემების ანალიზი საშუალებას იძლევა გამოვლინდეს ურთიერთკავშირი მჟავასსეკრეციის ინჰიბირებას და პრეპარატის პლაზმურ კონცენტრაციას შორის , შიგნით მიღების შემდეგ .
( კონცენტრაციის შესაფასებლად გამოყენებულ იქნა AUC პარამეტრი ( მრუდქვეშა ფართობი “კონცენტრაცია - დრო ”).
თერაპიული ეფექტი , რომელიც აღინიშნება კუჭის წვენის ინჰიბირების შედეგად .
40 მგ დოზით ეზომეპრაზოლის მიღების დროს , რეფლუქს - ეზოფაგიტის სიმპტომების ნიველირებასადგილი აქვს 78% პაციენტებში პრეპარატით 4 კვირიანი თერაპიის შემდეგ და 93% - 8 კვირიანიმკურნალობის კურსის ჩატარების შემდეგ .
კუჭის წვენის სეკრეციის ინჰიბირებასთან დაკავშირებული სხვა ეფექტები . ანტისეკრეტორულიპრეპარატებით მკურნალობის დროს გასტრინის პლაზმური დონე იმატებს კუჭის წვენის სეკრეციისდაქვეითების შედეგად .
პაციენტებს , რომლებიც ხანგრძლივი დროის მანძილზე იღებენ ეზომეპრაზოლს შიგნით , აღენიშნებათენტეროქრომაფინისმაგვარი ( ECL ) უჯრედების რაოდენობის მომატება , რაც შესაძლებელია , რომდაკავშირებული იყოს პლაზმაში გასტრინის დონის გაზრდასთან .
პაციენტებს , რომლებიც იღებენ ანტისეკრეტორულ პრეპარატებს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ,ხშირად აღენიშნებათ კუჭში ჯირკვლოვანი კისტების წარმოქმნა . აღნიშნული მოვლენა განპიროებულიაიმ ფიზიოლოგიური ცვლილებებით , რომლებიც თან ახლავს კუჭის წვენის სეკრეციის გამოხატულინჰიბირებას . კისტები კეთილთვისებიანია და ისინი ატარებენ შექცევად ხასიათს .
ფარმაკოკინეტიკა
აბსორბცია და განაწილება .
განაწილების მოჩვენებითი მოცულობა თანაფარდულ მდგომარეობაში ჯანმრთელ ადამიანებში ,დაახლოებით შეადგენს სხეულის მასის 0,22 ლ / კგ . ეზომეპრაზოლი უკავშირდება პლაზმის ცილებს .
მეტაბოლიზმი და ექსკრეცია . ეზომეპრაზოლი მეტაბოლიზდება ციტოქრომ - P 450 ( CYP )ფერმენტული სისტემის მონაწილეობით . ძირითადი ნაწილი მეტაბოლიზდება სპეციფიკურიპოლიმორფული იზოფორმის CYP2C 19 მონაწილებით , რის დროსაც წარმოიქმნება ეზომეპრაზოლისჰიდროქსი - და დემეთილირებული მეტაბოლიტები . დარჩენილი ნაწილის მეტაბოლიზმი ხორციელდებასხვა სპეციფიკური იზოფორმით CYP3A 4; ეზომეპრაზოლის სულფოწარმოებულის წარმოქმნით , რომელიცწარმოადგენს პლაზმაში იდენტიფიცირებულ მის ძირითად მეტაბოლიტს .
ქვემოთ მოყვანილი პარამეტრები ძირითადათ ასახავენ პაციენტებში პრეპარატის მეტაბოლიზმის ხასიათს (აქტიური მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტები ).
საერთო კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 17 ლ / სთ პრეპარატის ერთჯერადი მიღების შემდეგ და 9 ლ /სთ – მისი მრავალჯერადი მიღებისას . ნახევრადგამოყოფის პერიოდი 1,3 საათია პრეპარატისგანმეორებითი მიღების დროს დღეში ერთხელ . მრუდქვეშა ფართობი “ კონცენტრაცია - დრო ” ( AUC )იზრდება ეზომეპრაზოლის განმეორებითი მიღების დროს . ეს გაზრდა არის დოზა - და დრო -დამოკიდებული , რაც გამოწვეულია ღვიძლში მისი “ პირველი გასვლის ” ეფექტის დროს პრეპარატის მეტაბოლიზმის და მისი სისტემური კლირენსის დაქვეითებით , რაც შესაძლოა გამოწვეულიაეზომეპრაზოლით CYP2C 19 ფერმენტის ინჰიბირებით .
ყოველდღიური მიღების დროს დღეში ერთხელ , ეზომეპრაზოლი მთლიანად გამოიყოფა სისხლისპლაზმიდან , მიღებებს შორის შუალედში და იგი არ კუმულირებს .
ეზომეპრაზოლის განმეორებითი ინტრავენური შეყვანისას , დოზით 40 მგ , საშუალო პიკური პლაზმურიკონცენტრაცია დაახლოებით შეადგენს 13,6 მკმოლი / ლ - ს . ანალოგიური დოზების შიგნით მიღებისასსაშუალო პიკური პლაზმური კონცენტრაცია შეადგენს 4,6 მკმოლი / ლ - ს . შედარებით ნაკლებად იზრდებასაერთო ექსპოზიცია ( დაახლოებით 30%) ეზომეპრაზოლის ინტრავენური შეყვანისას შიგნით მიღებასთანშედარებით ).
ეზომეპრაზოლის ძირითადი მეტაბოლიტები არ მოქმედებენ კუჭის წვენის სეკრეციაზე . პერორალურიმიღების დროს დოზის 80%- მდე გამოიყოფა მეტაბოლიტის სახით შარდთან , ხოლო დარჩენილირაოდენობა განავალთან ერთად . შარდში აღმოჩენილია 1%- ზე ნაკლები შეუცვლელი ეზომეპრაზოლი .
ფარმაკოკინეტიკის თავისებურებები პაციენტების ზოგიერთ ჯგუფებში . დაახლოებით 1-2% მოსახლეობაშიფერმენტი CYP2C 19 ნაკლებად აქტიურია ( არააქტიური მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტები ). ასეთპაციენტებში ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმი ძირითადად ხორციელდება CYP3A 4 მოქმედებით . 40 მგეზომეპრაზოლის სისტემური მიღების დროს , დღეში ერთხელ AUC საშუალო მნიშვნელობა 100%- ითაჭარბებს ამ პარამეტრის მნიშვნელობას აქტიური ფერმენტის CYP2C 19 მქონე პაციენტებში ( სწრაფიმეტაბოლიზმის მქონე პაციენტები ). პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციის საშუალომნიშვნელობა ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში მომატებულია 60%- ით . აღნიშნულითავისებურებები არ მოქმედებს ეზომეპრაზოლის დოზირებაზე და გამოყენების წესზე .
ხანდაზმულ პაციენტებში (71-80 წლის ) ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმი არ განიცდის მნიშვნელოვანცვლილებებს .
40 მგ ეზომეპრაზოლის ერთჯერადი მიღების შემდეგ AUC საშუალო მნიშვნელობა ქალებში 30%- ითაჭარბებს იგივე მაჩვენებელს მამაკაცებში . პრეპარატის ყოველდღიურად დღეში ერთხელ მიღებისშემთხვევაში ფარმაკოკინეტიკური განსხვავებები მამაკაცებსა და ქალებს შორის არ აღინიშნება .
მსგავსი განსხვავებები გამოვლინდა ეზომეპრაზოლის ინტრავენური შეყვანისას . მიღებული მონაცემებიგავლენას არ ახდენენ დოზირებაზე და პრეპარატის გამოყენების მეთოდზე .
ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმი შეიძლება დაირღვეს ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის მქონეპაციენტებში . ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატის მეტაბოლიზმის სიჩქარეშემცირებულია , რაც იწვევს ეზომეპრაზოლისათვის AUC მნიშვნელობის 2- ჯერ მომატებას , ამიტომღვიძლის მძიმე დაზიანების მქონე პაციენტებში ეზომეპრაზოლის მაქსიმალური დოზა არ უნდააჭარბებდეს დღეში 20 მგ - ს . ეზომეპრაზოლის და მისი ძირითადი მეტაბოლიტების კუმულაცია , დღეშიერთხელ მიღების დროს , არ აღინიშნება .
თირკმელების უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკის შესწავლა არჩატარებულა . ვინაიდან თირკმელებით ხორციელდება არა ეზომეპრაზოლის , არამედ მისიმეტაბოლიტების გამოყოფა , შეიძლება ჩაითვალოს , რომ ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმი თირკმელებისუკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში არ იცვლება .
ჩვენება
ინტრავენური ნექსიუმი ნაჩვენებია პერორალური თერაპიის ალტერნატივის სახით , მისი ჩატარებისშეუძლებლობის დროს :
- რეფლუქს - ეზოფაგური რეფლუქსური დაავადების დროს , პაციენტებში ეზოფაგიტით ანგამოხატული რეფლუქსური დაავადებით
- ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების ( ასაპ ) მიღებასთან დაკავშირებულიპეპტიკური წყლულების შესახორცებლად
- ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების ( ასაპ ) მიღებასთან დაკავშირებულიპეპტიკური წყლულების საპროფილაქტიკოდ .
უკუჩვენება
ეზომეპრაზოლის , ბენზიმიდაზოლის ან სხვა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ინგრედიენტებისმიმართ ჰიპერმგრძნობელობა .
ბავშვთა ასაკი ( მოცემული ჯგუფის პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების მონაცემების არარსებობის გამო )
ეზომეპრაზოლი , ისევე როგორც პროტონური ტუმბოს სხვა ინჰიბიტორების გამოყენება არ შეიძლებაატაზანავირთან ერთად .
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ამჟამად არ მოიპოვება საკმარისი ცნობები ნექსიუმის ორსულობის დროს გამოყენების შესახებ .ცხოველებში ეზომეპრაზოლის შეყვანის დროს არ გამოვლენილა რაიმე პირდაპირი ან ირიბი უარყოფითიმოქმედება ემბრიონის ან ნაყოფის განვითარებაზე . პრეპარატის რაცემიური ნარევის შეყვანამ არმოახდინა რაიმე უარყოფითი მოქმედება ცხოველებზე ორსულობის , მშობიარობის და აგრეთვეპოსტნატალური განვითარების პერიოდში .
პრეპარატის ორსულებში დანიშვნა შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში , როდესაც დედისათვისმოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს ნაყოფის პოტენციურ რისკს .
ცნობილი არ არის , გამოიყოფა თუ არა ეზომეპრაზოლი ლაქტატში , ამიტომ ნექსიუმის დანიშვნალაქტაციის პერიოდში არ შეიძლება .
სიფრთხილით : პაციენტებში თირკმელების მძიმე უკმარისობით .
გამოყენება და დოზები
პაციენტებში პერორალური თერაპიის ჩატარების შეუძლებლობის დროს რეკომენდაცია ეძლევაპარენტერულ ეზომეპრაზოლს , დოზით 20-40 მგ დღეში ერთხელ . პაციენტებში , რეფლუქს - ეზოფაგიტითრეკომენდებულია ეზომეპრაზოლი დოზით 40 მგ დღეში ერთხელ . გასრტო - ეზოფაგური რეფლუქსურიდაავადების სიმპტომების სამკურნალოდ ნექსიუმი გამოიყენება დოზით 20 მგ .
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების ( ასაპ ) მიღებასთან დაკავშირებული პეპტიკურიწყლულების შესახორცებლად , რეკომენდებულია ეზომეპრაზოლი , დოზით 20 მგ დღეში ერთხელ .
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების ( ასაპ ) მიღებასთან დაკავშირებული პეპტიკურიწყლულების საპროფილაქტიკოდ , რეკომენდებულია ეზომეპრაზოლი , დოზით 20 მგ დღეში ერთხელ .
როგორც წესი ინტრავენური ფორმით მკურნალობის პერიოდი ხანმოკლეა , საჭიროა პაციენტის რაცშეიძლება სწრაფი გადაყვანა პრეპარატის პერორალურ მიღებაზე .
ინექციები
დოზა 40 მგ
ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარი ინტრავენურად შეიყვანება არაუმცირეს 3 წუთის განმავლობაში .
დოზა 20 მგ
ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარის ნახევარი , ინტრავენურად შეიყვანება არაუმცირეს 3 წუთისგანმავლობაში . ხსნარის გამოუყენებელი ნაწილი უნდა განადგურდეს .
ინფუზიები
დოზა 40 მგ
ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარი შეიყვანება ინტრავენური ინფუზიის სახით 10-30 წუთისგანმავლობაში .
დოზა 40 მგ
ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარის ნახევარი შეიყვანება ინტრავენური ინფუზიის სახით 10-30 წუთისგანმავლობაში . ხსნარის გამოუყენებელი ნაწილი უნდა განადგურდეს .
ბავშვები
გამოყენების მონაცემების არ არსებობის გამო , ბავშვებში ნექსიუმის გამოყენება რეკომენდებული არ არის .
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა
პაციენტებში , თირკმლის დარღვეული ფუნქციით , დოზის კორექცია საჭირო არ არის . თირკმლისფუნქციის მძიმე დაზიანების მქონე პაციენტებში , ეზომეპრაზოლის გამოყენების შეზღუდული მონაცემებისგამო , საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ( იხ . განყოფილება ფარმაკოკინეტიკა )
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა
პაციენტებში , ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი და საშუალო დარღვევით , დოზის კორექცია საჭირო არ არის .ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დაზიანების მქონე პაციენტებში , მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 20 მგ -ს . ( იხ . განყოფილება ფარმაკოკინეტიკა )
ხანდაზმული პაციენტები
ხანდაზმულ პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის .
განსაკუთრებული მითითებები
ნებისმიერი საგანგაშო სიმპტომების არსებობის შემთხვევაში ( მაგალითად სხეულის წონის მნიშვნელოვანისპონტანური დაკლება , განმეორებადი ღებინება , დისფაგია , ღებინება სისხლის შენარევით ან მელენა )და აგრეთვე კუჭის წყლულის დროს ( ან კუჭის წყლულზე ეჭვის დროს ) საჭიროა ავთვისებიანიწარმონაქმნის გამორიცხვა , რადგან ნექსიუმით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომატიკისშენიღბვა და სწორი დიაგნოზის დასმის დაგვიანება .
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება
ეზომეპრაზოლის სხვა სამკურნალო პრეპარატების ფარმაკოკინეტიკაზე მოქმედება .
კუჭის წვენის მჟავიანობის შემცირებამ ეზომეპრაზოლით მკურნალობის ფონზე შეიძლება გამოიწვიოს სხვაპრეპარატების აბსორბციის შეცვლა , რომლის შეწოვის მექანიზმი დამოკიდებულია მჟავიანობაზე .ეზომეპრაზოლმა , როგორც ანტაციდებმა და კუჭში მჟავიანობის დამაქვეითებელმა სხვა პრეპარატებმა ,შეიძლება გამოიწვიოს კეტოკონაზოლის და იტრაკონაზოლის აბსორბციის შემცირება .
ეზომეპრაზოლი აინჰიბირებს ციტოქრომ CYP2C 19 – ძირითად ფერმენტს , რომელიც მონაწილეობს მისმეტაბოლიზმში . შესაბამისად , ეზომეპრაზოლის სხვა პრეპარატებთან ერთობლივმა გამოყენებამ ,რომელთა მეტაბოლიზმში მონაწილეობს ციტოქრომ CYP2C 19, როგორიცაა დიაზეპამი , ციტალოპრამი ,იმიპრამინი , კლომიპრამინი , ფენიტოინი და სხვა , შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ამ პრეპარატებისკონცენტრაციის მომატება , რამაც , თავის მხრივ , შეიძლება მოითხოვოს მათი დოზის შემცირება . 30 მგეზომეპრაზოლის დიაზეპამთან , რომელიც არის ციტოქრომ CYP2C 19 სუბსტრატი , ერთობლივიპერორალური მიღების დროს აღინიშნება დიაზეპამის კლირენსის 45%- ით დაქვეითება .
ეზომეპრაზოლის 40 მგ დოზით პერორალური მიღება იწვევს ფენიტოინის კონცენტრაციის მომატებას 13%-ით ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში . ამასთან დაკავშირებით , რეკომენდებულია პლაზმაში ფენიტოინისკონცენტრაციის კონტროლი ეზომეპრაზოლით მკურნალობის დაწყების და მისი შეწყვეტის დროს .
40 მგ ეზომეპრაზოლის იმ პაციენტებში ერთობლივი პერორალური დანიშნვისას , რომლებიც იღებენვარფარინს , კოაგულაციის დრო რჩება დასაშვები მაჩვენებლების საზღვრებში . თუმცა ცნობილიასაერთაშორისო ნორმალიზებული კოეფიციენტის კლინიკურად მნიშვნელოვანი მომატების რამდენიმეშემთხვევა ვარფარინის და ეზომეპრაზოლის კომბინირებული გამოყენების დროს . ამასთან დაკავშირებითამ პრეპარატების ერთობლივი გამოყენების დასაწყისში და დამთავრების დროს რეკომენებულიამონიტორინგი .
ჯანმრთელ მოხალისეებში 40 მგ ეზომეპრაზოლის და ციზაპრიდის ერთობლივი პერორალური მიღებაიწვევს ციზაპრიდის მრუდქვეშა ფართობის ,, კონცენტრაცია - დრო ,, ( AUC) 32%- ით დანახევარგამოყოფის პერიოდის ( t 1/2)
31%- ით გაზრდას . ციზაპრიდის პიკური კონცენტრაცია პლაზმაში მნიშვნელოვნად არ იცვლება . QTინტერვალის უმნიშვნელო გახანგრძლივება , რომელიც აღინიშნება ციზაპრიდით მონოთერაპიის დროს ,ნექსიუმის დამატებით არ იცვლება . ( იხ . “ განსაკუთებული მითითებები ”).
ნაჩვენებია , რომ ნექსიუმი არ იწვევს ამოქსიცილინის და ქინიდინის ფარმაკოკინეტიკის კლინიკურადმნიშვნელოვან ცვლილებებს .
ჯანმრთელ მოხალისეებში ეზომეპრაზოლის (40 მგ დრეში ერთხელ ) გამოყენებისას ატაზანავირთან 300 მგ /რიტონავირთან 100 მგ , ერთად იწვევდა ატაზანავირის ბიოშეღწევადობის მნიშვნელოვან შემცირებას (მრუდქვეშა ფართობი ,, კონცენტრაცია - დრო ,, მაქსიმალური Cmax და მინიმიალური Cmin მცირდებოდადაახლოებით 75%- ით ). ატაზანავირის დოზის 400 მგ - მდე გაზრდა არ ახდენს ატაზანავირისბიოშეღწევადობაზე ეზომეპრაოლის ზემოქმედების კომპენსირებას . პროტონური ტუმბოს ინჰიბიტორები ,ეზომეპრაზოლის ჩათვლით , ატაზანავირთან კომბინაციაში არ მიიღება .
სხვა პრეპარატების მოქმედება ნექსიუმის ფარმაკოკინეტიკაზე .
ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმში მონაწილეობს CYP2C 19 და CYP3A 4. ეზომეპრაზოლის ერთობლივიგამოყენება CYP3A 4- ის ინჰიბიტორთან , კლარითრომიცინთან (500 მგ 2 ჯერ დღეში ), იწვევსეზომეპრაზოლის AUC მნიშვნელობის 2- ჯერ გაზრდას . ეზომეპრაზოლის და CYP3A 4 და CYP2C 19კომბინირებული ინჰიბიტორის , მაგალითად , ვარიკონაზოლის ერთობლივმა გამოყენებამ შეიძლებაგამოიწვიოს ეზომეპრაზოლის AUC მნიშვნელობის
2- ჯერ მომატება . ასეთ შემთხვევაში ეზომეპრაზოლის დოზის კორექცია საჭირო არ არის .
პრეპარატის გასახსნელად გამოიყენება მხოლოდ განყოფილებაში ,, ხსნარის მომზადება ,, ნახსენებისამკურნალო საშუალებები .
გავლენა ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვაზე
პრეპარატი არ მოქმედებს ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე .
გვერდითი ეფექტები
ქვემოთ მოყვანილია ნექსიუმის ინტრავენური და პერორალური გამოყენებისას კლინიკური კვლევებისდროს და ნექსიუმის პოსტმარკეტინგული შესწავლის დროს გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები .
ხშირი (>1/100, <1/10) |
თავის ტკივილი , მუცლის ტკივილი , დიარეა , მეტეორიზმი , გულისრევა / ღებინება , ყაბზობა |
ნაკლებადხშირი გამონაყარი , (>1/1000, <1/100) |
დერმატიტი , ქავილი , ჭინჭრის ციება , ძილიანობა , უძილობა , თავბრუსხვევა ,პარესთეზიები , სიმშრალე პირში , მხედველობის დაბინდვა , პერიფერული შეშუპებები , “ღვიძლის ” ფერმენტების დონის მომატება . |
იშვიათი (>1/10000, <1/1000) |
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები , მაგალითად , ცხელება, ანგიონევროზული შეშუპება , ანაფილაქსიური რეაქცია /ანაფილაქსიური შოკი , ბრონქოსპაზმი , ჰეპატიტი (სიყვითლის ან მის გარეშე ), ართრალგია , მიალგია ,ლეიკოპენია , თრომბოციტოპენია , დეპრესია ,ჰიპონატრიემია , აგზნება , დაბნეულობა , გემოვნებისდარღვევა , სტომატიტი , საჭმლის მომნელებელიტრაქტის კანდიდოზი , ალოპეცია ,ფოტოსენსიბილიზაცია , საერთო სისუსტე , ოფლიანობა .
|
ძალიან იშვიათი (<1/10000) |
აგრანულოციტოზი , პანციტოპენია , ჰალუცინაციები აგრესიული ქმედება , ღვიძლის უკმარისობა , პაციენტებში ღვიძლის დაავადებებით ღვიძლისმიერიენცეფალოპათია , კუნთების სისუსტე , ინტერსტიციულინეფრიტი , გინეკომასტია , სტივენ - ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი ,მულტიფორმული ერითემა . |
არის ცნობები ცალკეულ შეთხვევებში მხედველობის შეუქცევადი დარღვევის შესახებ , კრიტიკულმდგომარეობაში მყოფ პაციენტებში ეზომეპრაზოლის ინრტავენური შეყვანის დროს , გასაკუთრებითმაღალი დოზების გამოყენებისას . პრეპარატის მიღებასთან მიზეზობრივი კავშირი დადგენილი არ არის .
ჭარბი დოზირება
ამჟამად აღწერილია დოზის განზრახ გადაჭარბების ძალიან იშვიათი შემთხვევები . ეზომეპრაზოლის 280 მგდოზით პერორალურ მიღებას თან სდევს საერთო სისუსტე და სიმპტომები კუჭ - ნაწლავის ტრაქტის მხრივ.
80 მგ ნექსიუმის ერთჯერად მიღებას არ გამოუწვევია რაიმე უარყოფითი შედეგი .
სპეციფიკური ანტიდოტი ცნობილი არ არის . ეზომეპრაზოლი უკავშირდება პლაზმის ცილებს , ამიტომდიალიზი დაბალეფექტურია . დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში საჭიროა სიმპტომური და საერთოშესანარჩუნებელი მკურნალობის ჩატარება .
შენახვის პირობები
არაუმეტეს 30 ° C ტემპერატურაზე , ორიგინალურ შეფუთვაში , სინათლისგან დაცულ ადგილას .
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას .
ფლაკონი მუყაოს კოლოფის გარშე ოთახის განატებაზე ინახება არაუმეტეს 24 საათი .
შენახვის ვადა
2 წელი .
გამოშვების ფორმა
5 მლ მოცულობის გამჭვირვალე შუშის ფლაკონი , დახშული ბრომბუთილის რეზინის საცობით ,რომელზეც შემოჭერილია პლასტმასის თალფაქის მქონე ალუმინის რგოლი .
10 ფლაკონი ქაღალდის შტატივში , გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოსკოლოფში .
აფთიაქიდან გაცემის პირობა
რეცეპტით (II ჯგუფი ).
ხსნარის მომზადება
ინექციები
საინექციო ხსნარი მზადდება ეზომეპრაზოლის ფლაკონში 5 მლ 0,9%- იანი ნატრიუმის ქლორიდისინტრავენური ხსნარის შეყვანისათვის . ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარი წარმოადგენსუფერულიდან , მკრთალი - ყვითელი ფერის გამჭვირვალე სითხეს .
მომზადებული ხსნარის დეგრადაცია ძირითადად დამოკიდებულია pH - ზე , ამასთან დაკავშირებითხსნარის მოზამზადებლად გამოიყენება მხოლოდ ინტრავენური შეყვანის 0,9%- იანი ნატრიუმის ქლორიდი .არ უნდა მოხდეს მომზადებული ხსნარის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან შერევა და ერთობლივი შეყვანა.
შეყვანამდე უნდა მოხდეს ხსნარის ვიზუალური შეფასება ხილული მექანიკური ჩანართების არსებობაზე დაფერზე . შეიძლება მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარის გამოყენება . რეკომენდებულია ხსნარის შეყვანამომზადებისთანავე ( მიკრობიოლოგიური თვალსაზრისით ).
მომზადებული ხსნარის გამოყენება უნდა მოხდეს 12 საათის განმავლობაში . ინახება არაუმეტეს 30 ° Cტემპერატურაზე .
ეზომეპრაზოლის ინტრავენური ხსნარის შეყვანა ხდება არაუმცირეს 3 წუთის განმავლობაში .
20 მგ ომეპრაზოლის დანიშნვისას შეიყვანება მომზადებული ხსნარის ნახევარი .
ხსნარის გამოუყენებელი ნაწილი უნდა განადგურდეს .
ინფუზიები
საინფუზიო ხსნარი მზადდება ეზომეპრაზოლის ერთი ფლაკონის შიგთავსის გახსნით 100 მლ ინტრავენურიშეყვანის ნატრიუმის ქლორიდის 0,9%- იან ხსნარში . ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარიწარმოადგენს უფერულიდან , მკრთალი - ყვითელი ფერის გამჭვირვალე სითხეს .
მომზადებული ხსნარის დეგრადაცია ძირითადად დამოკიდებულია pH - ზე , ამასთან დაკავშირებითხსნარის მოზამზადებლად გამოიყენება მხოლოდ ინტრავენური შეყვანის 0,9%- იანი ნატრიუმის ქლორიდი .არ უნდა მოხდეს მომზადებული ხსნარის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან შერევა და ერთობლივი შეყვანა.
შეყვანამდე უნდა მოხდეს ხსნარის ვიზუალური შეფასება ხილული მექანიკური ჩანართების არსებობაზე დაფერზე . შეიძლება მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარის გამოყენება . რეომენდებულია ხსნარის შეყვანამომზადებისტანავე ( მიკრობიოლოგიური თვალსაზრისით ).
მომზადებული ხსნარის გამოყენება უნდა მოხდეს 12 საათის განმავლობაში . ინახება არაუმეტეს 30 ° Cტემპერატურაზე .
ეზომეპრაზოლის მომზადებული ხსნარი შეიყვანება ინტრავენური ინფუზიის სახით 10-30 წუთისგანმავლობაში .
20 მგ ომეპრაზოლის დანიშნვისას შეიყვანება მომზადებული ხსნარის ნახევარი .
ხსნარის გამოუყენებელი ნაწილი უნდა განადგურდეს .
მწარმოებელი - ფირმა
ასტრაზენეკა AB , S 151 85 სოდერტალე , შვედეთი
რაოდენობა | 10 |
---|---|
Is Online? | არა |
ქვემოთ მოცემული ინფორმაცია საჭიროა სოციალური ავტორიზაციისთვის
შესვლა
Create New Account