Metronidazole-seem - მეტრონიდაზოლ-სეემი 5მგ\მლ100მლ 40 ფლაკონი

სავაჭრო დასახელება: მეტრონიდაზოლი-სეემი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: მეტრონიდაზოლი

შემადგენლობა:

1მლ ხსნარი შეიცავს:

მოქმედი ნივთიერებები: მეტრონიდაზოლი - 5მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი - 7მგ, საინექციო წყალი 1მლ-მდე.

წამლის ფორმა

საინფუზიო ხსნარი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.

ანტიმიკრობული და ანტიპროტოზოული საშუალება.

კლინიკური მახასიათებლები

თერაპიული ჩვენება

მეტრონიდაზოლი არის ეფექტური ანტიპროტოზოული და ანტიმიკრობული საშუალება, მოქმედების ფართო სპექტრით. პრეპარატი გამოირჩევა მაღალი მოქმედებით Trichomonas vaginalis-ის, Giardia intestinalis-ის, Entamoeba histolytica-ის, Lamblia intestinalis-ის და ასევე, ობლიგატური ანაერობების (ეფექტურად - და არასპოროვანი) - Bacteroides spp.-ის (B. fragilis, B. ovatus, B. distasonis, B. thetaiotaomicron, B. vulgatus), Fusobacterium spp.-ის, Clostridium spp.-ის Peptostreptococcus spp.-ის, Peptococcus spp.-ის, Eubacterium-ის მგრძნობიარე შტამების მიმართ.

მეტრონიდაზოლი არ არის მგრძნობიარე აერობული მიკროორგანიზმების და ფაკულტატური ანაერობების მიმართ, მაგრამ შერეული ფლორის (აერობები და ანაერობები) შემთხვევაში, მეტრონიდაზოლი მოქმედებს სინერგიულად ანტიბიოტიკებთან ერთად, რაც ეფექტურია ანაერობების წინააღმდეგ.

უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა მეტრონიდაზოლის ან სხვა ნიტროიმიდაზოლის წარმოებულების მიმართ;

ცენტრალური ნერვული სისტემის ორგანული დაზიანება (ცნს) (ეპილეფსიის ჩათვლით);

ლეიკოპენია (ანამნეზის ჩათვლით);

ღვიძლის უკმარისობა (მაღალი დოზების შემთხვევაში);

ორსულობის I ტრიმესტრი, ლაქტაციის პერიოდი.

განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო: ორსულობის II და III ტრიმესტრში აღინიშნება თირკმლის/ღვიძლის უკმარისობა.

დოზირება და გამოყენების წესი

ინტრავენური გამოყენება.

ინტრავენური ინფუზია. ინტრავენური შეყვანა გამოიყენება მწვავე ინფექციის და მეტრონიდაზოლის მიღების შეუძლებლობის გამო, მოზრდილებსა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში; ერთჯერადი დოზა შეადგენს 500მგ-ს, ხოლო ინტრავენური უწყვეტი (რეაქტიული) ან წვეთოვანი ინტრავენური შეყვანის სიჩქარეა 5მლ წუთში. შეყვანებს შორის ინტერვალი შეადგენს 8 საათს. მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად. მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4გ-ს. ჩვენებების მიხედვით, მეტრონიდაზოლის პერორალურ მიღებაზე გადასვლა, რომელიც შეინარჩუნებს სტაბილურ ეფექტებს, ხდება ინფექციის ხასიათიდან გამომდინარე.

12 წელზე ნაკლები ასაკის ბავშვებში მეტრონიდაზოლის გამოყენება ხდება 7.5მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით 3-ჯერ დღეში, 5 მლ წუთში სიჩქარით.

ანაერობული ინფექციის პროფილაქტიკისთვის, მენჯის ორგანოებსა და საშარდე გზებზე დაგეგმილ ოპერაციამდე, მოზრდილებსა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში მეტრონიდაზოლი ინიშნება ინფუზიის სახით 500-1000მგ დოზით ოპერაციის დღეს და მომდევნო დღეს 1500მგ დოზით (500მგ ყოველ 8 საათში). პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების განვითარებისას თერაპიის ხანგრძლივობა გრძელდება 7 დღემდე, შესაძლებელია პერორალურ თერაპიაზე გადასვლა. 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებულია მეტრონიდაზოლის ი/ვ წვეთის გამოყენება იმავე სქემით, როგორც ერთჯერადი დოზისას - 7.5მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით. 12 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის მაქსიმალური დღიური დოზაა 22.5მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით.

ღვიძლის და/ან თირკმლის მწვავე დისფუნქციის (კრეატინინის კლირენსი 30მლ/წთ-ზე ნაკლები) მქონე პაციენტებისთვის მეტრონიდაზოლის დღიური დოზა შეადგენს 1000მგ-ს, მიღების სიხშირე - 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები

დარღვევები სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ:

აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია.

დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ: ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსიური შოკი.

ფსიქიკური დარღვევები: ფსიქოზური აშლილობები, დაბნეულობის, ჰალუცინაციების, დეპრესიის, უძილობის, გაღიზიანების, მომატებული აგზნებადობის ჩათვლით.

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ: პერიფერიული სენსორული ნეიროპათია, თავის ტკივილი, კრუნჩხვები, თავბრუსხვევა, მიღებულია შეტყობინებები ენცეფალოპათიისა და ქვემწვავე ცერებრული სინდრომის განვითარების შესახებ (მოძრაობის კოორდინაციის და სინერგიის დარღვევა, ატაქსია, დიზართრია, სიარულის მანერის დარღვევა, ნისტაგმი, ტრემორი), რომლებიც შექცევადია მეტრონიდაზოლის მიღების შეწყვეტის შემდეგ, ასეპტიკური მენინგიტი;

დარღვევები საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ეპიგასტრალური ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, გლოსიტი, სტომატიტი, მეტალის გემო პირში, მადის დაქვეითება, ანორექსია, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, ყაბზობა, პანკრეატიტი (შექცევადი შემთხვევები), ენის ფერის შეცვლა/“ზოლებიანი ენა“ (სოკოვანი მიკროფლორის ზრდის გამო).

დარღვევები ღვიძლის და ნაღვლის გამომყოფი გზების მხრივ:

„ღვიძლისმიერი“ ფერმენტების (ასპარტამინოტრანსფერაზა, ალანინამინოტრანსფერაზა, ტუტე ფოსფატაზა) მომატებული აქტივობა, ქოლესტაზური ან შერეული ტიპის ჰეპატიტის განვითარება და ღვიძლის ჰეპატოცელულარული დაზიანება, ზოგჯერ თანმხლები სიყვითლით.

პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ მეტრონიდაზოლის და სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების კომბინაციით, აღინიშნა ღვიძლის უკმარისობა, რომლის დროსაც საჭირო გახდა ღვიძლის გადანერგვა.

დარღვევები კანის და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ: კანისმირი გამონაყარი, კანის ქავილი, კანის ჰიპერემია, ჭინჭრის ციება, პუსტულეზური კანისმიერი გამონაყარი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი.

დარღვევები თირკმლის და შარდგამომყოფი გზების მხრივ: შარდის შეფერადება მოყავისფრო-მოწითალო ფერად, წყალში ხსნადი მეტრონიდაზოლის მეტაბოლიტის არსებობის გამო შარდში, დიზურია, პოლიურია, ცისტიტი, შარდის შეუკავებლობა, კანდიდოზი.

ზოგადი დარღვევები და დარღვევები შეყვანის ადგილას: ცხელება, ცხვირის დახშობა, ართრალგია, სისუსტე, თრომბოფლებიტი (ტკივილი, გაწითლება ან შეშუპება ინექციის ადგილზე).

ლაბორატორიული და ინსტრუმენტული გამოკვლევის შედეგები: T ტალღის გაბრტყელება ელექტროკარდიოგრამაზე.

დოზის გადაჭარბება

დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები, ძირითადად: გულისრევა, ღებინება და თავბრუსხვევა; უფრო მძიმე შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნოს: ატაქსია, პარესთეზია და კრუნჩხვები. მკურნალობა სიმპტომურია. არ არსებობს სპეციფიკური ანტიდოტი.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის პირველ ტრიმესტრში; მისი დანიშვნა შეიძლება ორსული ქალისთვის, თუ დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი აშკარად გადაწონის ნაყოფისთვის ნებისმიერ შესაძლო რისკს. მეტრონიდაზოლით მკურნალობის დროს ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს. პრეპარატი შენახული უნდა იყოს ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას და პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

სპეციალური ჩვენებები

განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო თირკმელების, ღვიძლის დაავადებების დროს. პრეპარატის მიღებისას არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის მოხმარება, რადგან მეტრონიდაზოლს შეუძლია ზიზღის გამოწვევა ალკოჰოლური სასმელების მიმართ. პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას სასურველია პერიფერიული სისხლის კონტროლი.

ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან

საინექციო ხსნარის ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან უმნიშვნელოა, თუმცა სიფრთხილეა საჭირო გარკვეულ მედიკამენტებთან ერთად გამოყენებისას:

ვარფარინი და სხვა არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტები. მეტრონიდაზოლი ზრდის არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების ეფექტს, რაც იწვევს პროთრომბინის წარმოქმნის დროის ზრდას.

დისულფირამი (ესპერალი). ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სხვადასხვა ნევროლოგიური სიმპტომების განვითარება, ამიტომ მეტრონიდაზოლი არ შეიძლება დაინიშნოს პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს დისულფირამი ბოლო ორი კვირის განმავლობაში.

პრეპარატების ერთდროული გამოყენება ასტიმულირებს მიკროსომული დაჟანგვის ფერმენტებს ღვიძლში (ფენობარბიტალი, ფენიტოინი) და შეუძლია დააჩქაროს მეტრონიდაზოლის ელიმინაცია, რაც იწვევს პლაზმური კონცენტრაციის შემცირებას.

პაციენტებს, რომლებიც გადიან ხანგრძლივ მკურნალობას ლითიუმის პრეპარატების მაღალი დოზებით, შეიძლება აღენიშნოთ ლითიუმის კონცენტრაციის მომატება სისხლის პლაზმაში და ინტოქსიკაციის სიმპტომების განვითარება მეტრონიდაზოლის გამოყენებისას. მეტრონიდაზოლის ანტიმიკრობული მოქმედება ძლიერდება სულფონამიდებთან და ანტიბიოტიკებთან კომბინაციისას.

არ არის რეკომენდებული მეტრონიდაზოლის კომბინირება არა-დეპოლარიზულ კუნთების რელაქსანტებთან (ვეკურონიუმის ბრომიდი).

ფარმაკოლოგიური მახასიათებლები

ფარმაკოდინამიკა

მეტრონიდაზოლის მოქმედების მექანიზმი წარმოადგენს მეტრონიდაზოლის 5-ნიტრო ჯგუფის ბიოქიმიურ რეაბილიტაციას, ანაერობული და პროტოზოული მიკროორგიზების უჯრედშიდა სატრანსპორტო ცილებით. მეტრონიდაზოლის აღდგენილი 5-ნიტრო ჯგუფი რეაქციაში შედის მიკროორგანიზმების უჯრედის დნმ-თან, თრგუნავს მათი ნუკლეინის მჟავების სინთეზს, რაც იწვევს ბაქტერიების სიკვდილს.

ფარმაკოკინეტიკა

500მგ-ის ინტრავენური შეყვანა უნდა მოხდეს 20 წუთის განმავლობაში ანაერობული ინფექციის მქონე პაციენტებში; პრეპარატის შრატისმიერი კონცენტრაცია საათში იყო 35.2^გ/მლ, 4 საათის შემდეგ - 33.9^გ/მლ, 8 საათის შემდეგ - 25.7^გ/მლ. პრეპარატი კარგად ვრცელდება ორგანოებსა და ქსოვილებში, აღწევს ბაქტერიციდულ კონცენტრაციებს - უმრავლეს ქსოვილებსა და სხეულის სითხეებში, მათ შორის ფილტვებში, თირკმელებში, ღვიძლში, კანში, ზურგის ტვინის სითხეში, თავის ტვინში, ნაღველში, ნერწყვში, ამნიონურ სითხეში, აბსცესის ღრუში, ვაგინალურ სეკრეციაში, სათესლე სითხეში, დედის რძეში. საინფუზიო სისხლის ცილებთან კომბინაცია სუსტია და არ აღემატება 10-20%-ს. ნაღვლის ნორმალური ქოლორეზის პირობებში, მეტრონიდაზოლის კონცენტრაციის ინტრავენურად შეყვანის შემდეგ, მეტრონიდაზოლის კონცენტრაცია მკვეთრად იზრდება სისხლის პლაზმაში.

მეტრონიდაზოლის მიღება შეიძლება დომინანტური იყოს თირკმელებისთვის - დოზის 63% (პრეპარატის 20% მიიღება უცვლელი სახით). მეტრონიდაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 6-7 საათს. თირკმლისმიერი კლირენსია 10.2 მლ/წთ.

მეტრონიდაზოლის კოპულაცია შრატში შეიძლება აღინიშნოს პრეპარატის განმეორებითი მიღების შემდეგ იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ თირკმლის ფუნქციის დარღვევა. ამიტომ, მეტრონიდაზოლის სიხშირე უნდა შემცირდეს თირკმლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

მეტრონიდაზოლის საინექციო ხსნარი რეკომენდებულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ:

ანაერობული ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა, ძირითადად მუცლის ღრუს და საშარდე გზებზე ქირურგიული ჩარევების დროს;

მწვავე შერეული აერობული-ანაერობული ინფექციების კომბინირებული თერაპია;

ნაწლავისა და ღვიძლის ამებიაზის მძიმე ფორმა;

სეფსისი;

პერიტონიტი;

ოსტეომიელიტი;

გინეკოლოგიური ინფექციები;

თავის ტვინის და მცირე მენჯის აბსცესები;

აბსცედირებადი პნევმონია;

გაზოვანი განგრენა;

კანისა და რბილი ქსოვილების, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები.