როფლუზოლი 150მგ 1 კაფსულა

შემადგენლობა

აღწერილობა:
როფლუზოლი 50 მგ:
მყარი ჟელატინის კაფსულები #7, მქრქალი ვარდისფერი კორპუსით და მქრქალი ცისფერი სახურავით, რომელიც შეიცავს თეთრ ან თითქმის თეთრ ფხვნილს.
როფლუზოლი 150 მგ:
მყარი ჟელატინის კაფსულები #1, მქრქალი ნარინჯისფერი კორპუსით და მქრქალი ცისფერი სახურავით, რომელიც შეიცავს თეთრ ან თითქმის თეთრ ფხვნილს.
შემადგენლობა
როფლუზოლი 50 მგ:
კაფსულა შეიცავს
აქტიური ნივთიერება: ფლუკონაზოლი 50 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
გარსის შემადგენლობა: ტიტანის დიოქსიდი, აზორუბინი, ცისფერი ბრილიანტი, შავი ბრილიანტი, ჟელატინი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი.
როფლუზოლი 150 მგ:
კაფსულა შეიცავს
აქტიური ნივთიერება: ფლუკონაზოლი 150 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
გარსის შემადგენლობა: ტიტანის დიოქსიდი, აზორუბინი, ცისფერი ბრილიანტი, შავი ბრილიანტი, ყვითელი სანსეტი, პონსო, ჟელატინი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
როფლუზოლი – ტრიაზოლის ჯგუფის სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება. ფლუკონაზოლი – პრეპარატის აქტიური ნივთიერება წარმოადგენს სოკოების უჯრედის მემბრანებში სტეროლების სინთეზის ძლიერ სელექციურ ინჰიბიტორს. მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ციტოქრომ P450-ის ბლოკირებით. ფლუკონაზოლი აბლოკირებს სოკოების უჯრედში ლანოსტეროლის გარდაქმნას ერგოსტეროლად; ზრდის უჯრედის მემბრანის განვლადობას, არღვევს მის ზრდასა და რეპლიკაციას. ავლენს რა მაღალშერჩევით მოქმედებას ციტოქრომ P450 სისტემის ენზიმებზე, პრაქტიკულად არ თრგუნავს ადამიანის ორგანიზმში ამ ფერმენტებს (იტრაკონაზოლთან, კლოტრიმაზოლთან, ეკონაზოლთან და კეტოკონაზოლთან შედარებით, ადამიანის ღვიძლის მიკროსომებში მცირე ხარისხით თრგუნავს ციტოქრომ P450-ზე დამოკიდებულ ჟანგვით პროცესებს). არ გააჩნია ანტიანდროგენული აქტივობა. აქტიურია ოპორტუნისტული მიკოზებისას, მ.შ., გამოწვეული შემდეგი გამომწვევებით: Candida spp. (იმუნოდეპრესიის ფონზე გენერალიზებული კანდიდოზის ჩათვლით), Cryptococcus neoformans და Coccidioides immitis (ქალასშიდა ინფექციების ჩათვლით), Microsporum spp. და Trichophyton spp.; ენდემური მიკოზებისას, გამოწვეული Blastomyces dermatitidis, Histoplasma capsulatum (მ.შ., იმუნოდეპრესიისას). სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკისთვის, ავადმყოფებში ავთვისებიანი წარმონაქმნებით ციტოსტატიური საშუალებებით ან სხივური თერაპიით მკურნალობისას; ორგანოების გადანერგვისას და სხვა შემთხვევებში, როდესაც დათრგუნულია იმუნიტეტი და არსებობს სოკოვანი ინფექციის განვითარების საფრთხე.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატი სწრაფად და საკმარისად სრულად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ბიოშეღწევადობა 90%. პრეპარატის შეწოვა საკვების მიღებაზე არ არის დამოკიდებული. მაქსიმალური კონცენტრაცია, უზმოზე მიღებიდან, მიიღწევა 0.5-1.5 საათში. 
პლაზმის ცილებთან შეკავშირება – 11-12%. კარგად აღწევს ორგანიზმის ყველა სითხეში. დედის რძეში, სასახსრე სითხეში, ნერწყვში, ნახველში და პერიტონეულ სითხეში აქტიური ნივთიერების კონცენტრაცია ანალოგიურია მისივე კონცენტრაციისა სისხლის პლაზმაში. ვაგინალურ სეკრეტში მუდმივი კონცენტრაცია მიიღწევა შიგნით მიღებიდან 8 სთ-ის შემდეგ და ამ დონეზე ნარჩუნდება არაუმცირეს 24 საათისა. სოკოვანი მენინგიტისას ზურგის ტვინის სითხეში კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით პლაზმაში მისი კონცენტრაციის 80%-ს. საოფლე ჯირკვლების სეკრეტში, ეპიდერმისში და რქოვანა გარსში მიიღწევა შრატის კონცენტრაციაზე მაღალი კონცენტრაცია (სელექციური დაგროვება). 
80% შეუცვლელი სახით გამოიყოფა თირკმლებით, დანარჩენი – მეტაბოლიტების სახით. მოცირკულირე მეტაბოლიტები არ არის აღმოჩენილი. 
ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 30 საათს. 
ფლუკონაზოლის ფარმაკოკინეტიკა არსებითად დამოკიდებულია თირკმლის ფუნქციაზე, ამასთან ერთად არსებობს უკუპროპორციული დამოკიდებულება ნახევარგამოყოფის დროსა და კრეატინინის კლირენსს შორის. ჰემოდიალიზის შემდეგ 3 სთ-ის განმავლობაში სისხლის პლაზმაში ფლუკონაზოლის კონცენტრაცია ქვეითდება 50%-ით.

ჩვენებები
- გენიტალური კანდიდოზი; მწვავე ან მორეციდივე ვაგინალური კანდიდოზი. პროფილაქტიკური მიზნით გამოყენება ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივის სიხშირის შემცირების მიზნით (3 და მეტი ეპიზოდი წელიწადში); კანდიდოზური ბალანიტი. 
- ლორწოვანი გარსების კანდიდოზი, მათ შორის პირის ღრუს და ხახის ლორწოვანი გარსების ჩათვლით, საყლაპავი მილის, არაინვაზიური ბრონქ-ფილტვის ინფექციები, კანდიდურია, კან-ლორწოვანი და პირის ღრუს ქრონიკული ატროფიული კანდიდოზი, (რომელიც დაკავშირებულია კბილის პროთეზის ტარებასთან) მათ შორის ავადმყოფებში ნორმალური ან დათრგუნული იმუნური ფუნქციით; შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში ოროფარინგული კანდიდოზის რეციდივის პროფილაქტიკა;
- გენერალიზებული კანდიდოზი, მათ შორის კანდიდემია, დისემინირებული კანდიდოზი და ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციის სხვა ფორმები (მ.შ. მუცლის ფარის, ენდოკარდის, თვალის, სასუნთქი და საშარდე გზების ინფექციები). მკურნალობა შეიძლება ჩატარდეს ავადმყოფებში ავთვისებიანი წარმონაქმნებით, ინტენსიური თერაპიის განყოფილების ავადმყოფებში, ავადმყოფებში, რომლებსაც უტარდებათ ციტოსტატიური ან იმუნოსუპრესიული თერაპია, აგრეთვე კანდიდოზის განვითარების მიმართ მიდრეკილების განმაპირობებელი სხვა ფაქტორების არსებობისას. 
- კრიპტოკოკოზი, კრიპტოკოკური მენინგიტის და სხვა ლოკალიზაციის (ფილტვები, კანი) ინფექციების ჩათვლით, როგორც ნორმალური იმუნური პასუხის, ასევე შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში; ორგანოების გადანერგვისას რეციპიენტებში და ავადმყოფებში იმუნოდეფიციტის სხვადასხვა ფორმებით; შემანარჩუნებელი თერაპია შიდსით დაავადებულებში კრიპტოკოკური ინფექციის რეციდივების პროფილაქტიკისათვის.
- სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკა ავთვისებიანი წარმონაქმნების მქონე ავადმყოფებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ასეთი ინფექციების განვითარებისადმი ციტოტოქსიური ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის შედეგად.
- კანის მიკოზები, მათ შორის ტერფის, სხეულის, საზარდულის მიდამოს მიკოზები, ნაირფერი პიტირიაზი, ონიქომიკოზები და კანის კანდიდოზური ინფექციები.
- ღრმა ენდემური მიკოზები ავადმყოფებში ნორმალური იმუნიტეტით, კოქციდიოიდომიკოზი, პარაკოქციდიოიდომიკოზი, სპოროტრიქოზი და ჰისტოპლაზმოზი.

მიღების წესები და დოზები
შიგნით მისაღები კაფსულები.
ფლუკონაზოლის სადღეღამისო დოზა დამოკიდებულია სოკოვანი ინფექციის ბუნებასა და სიმძიმეზე.
როფლუზოლის კაფსულებს ყლაპავენ მთლიანად, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.
მოზრდილები:
ვაგინალური კანდიდოზი: 150 მგ. შიგნით ერთჯერადად.
ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების პროფილაქტიკა: 150 მგ. ერთხელ თვეში. თერაპიის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად და ვარირებს 4-დან 12 თვემდე. ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება დასჭირდეს უფრო ხშირი მიღება. ჩანდიდა-ს მიერ გამოწვეული ბალანიტი: 150 მგ. შიგნით ერთჯერადად.
ექსტრაგენიტალური კანდიდოზისას, მაგალითად ეზოფაგიტის, არაინვაზიური ბრონქ-ფილტვის დაზიანება, კანდიდურიის, კანის და ლორწვანი გარსების კანდიდოზისას და ა.შ.: ჩვეულებრივ ეფექტური დოზა შეადგენს 50-100 მგ-ს დღე-ღამეში 14-30 დღიანი მკურნალობის ხანგრძლივობით. ოროფარინგული კანდიდოზის რეციდივის პროფილაქტიკისათვის შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში პირველადი მკურნალობის სრული კურსის დასრულების შემდეგ პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს 150 მგ. ერთხელ კვირაში.
ეზოფაგური კანდიდოზი: პირველ დღეს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 200 მგ, შემდეგ დღეებში 100 მგ-ს ერთხელ დღე-ღამეში, მკურნალობის კურსი 7-14 დღე.
ოროფარინგული კანდიდოზი: პრეპარატის სადღეღამისო დოზა 50-100 მგ. ერთხელ დღე-ღამეში, მკურნალობის კურსი 7-14 დღე. აუცილებლობის შემთხვევაში, დაავადებულებში იმუნიტეტის გამოხატული დაქვეითებით, მკურნალობა შეიძლება იყოს უფრო ხანგრძლივი. პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზი კბილის პროთეზის ტარების ფონეზე: 50 მგ. დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში ადგილობრივ ანტისეპტიკურ თერაპიასთან ერთად.
გენერალიზებული კანდიდოზი, კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზის და ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციის სხვა ფორმების ჩათვლით: თერაპიის პირველ დღეს 400 მგ, შემდეგ – 200 მგ. დღე-ღამეში. არასაკმარისი კლინიკური ეფექტისას პრეპარატის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 400 მგ-მდე დღე-ღამეში. თერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ ეფექტურობაზე.
კანდიდოზის რეციდივების პროფილაქტიკა იმუნოდეფიციტის ფონეზე: კანდიდოზის პროფილაქტიკისათვის ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50-400 მგ-ს ერთხელ დღე-ღამეში სოკოვანი ინფექციის განვითარების რისკის დონის შესაბამისად. გენერალიზებული ინფექციის მაღალი რისკის არსებობისას, მაგალითად ავადმყოფებში მოსალოდნელი გამოხატული ან ხანგრძლივად შენარჩუნებული ნეიტროპენიით, რეკომენდებული დოზა შეადგენს 400 მგ-ს ერთხელ დღე-ღამეში. ფლუკონაზოლი ინიშნება მოსალოდნელ ნეიტროპენიამდე რამდენიმე დღით ადრე; ნეიტროფილების რიცხვის 1000/მკლ-ზე მეტით მომატების შემდეგ მკურნალობას აგრძელებენ კიდევ 7 დღე-ღამის განმავლობაში.
კრიპტოკოკური მენინგიტი და სხვა ლოკალიზაციის კრიპტოკოკური ინფექციები: პირველ დღეს საშუალოდ 400 მგ, ხოლო შემდეგ 200 მგ. ერთხელ დღე-ღამეში. მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს 6-8 კვირის განმავლობაში ზურგის ტვინის სითხის სტერილურობის დადასტურების შემდეგ. კრიპტოკოკური მენინგიტის რეციდივის პროფილაქტიკისათვის შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში პირველადი მკურნალობის სრული კურსის დასრულების შემდეგ, რეკომენდებული დოზა: 200 მგ. დღე-ღამეში.
კანის ინფექციები (ტერფის, გლუვი კანის, საზარდულის მიდამოს მიკოზებისა და კანდიდოზური ინფექციების ჩათვლით): 150 მგ. ერთხელ კვირაში ან 50 მგ. დღეში, მკურნალობის კურსი 2-4 კვირა, ტერფის მიკოზის დროს - 6 კვირამდე. 
ნაირფერი პიტირიაზი: 50 მგ. 2-4 კვირის განმავლობაში ან 300 მგ. ერთხელ კვირაში 2 კვირის განმავლობაში.
ონიქომიკოზები: 150 მგ. ერთხელ კვირაში. მკურნალობის კურსი გრძელდება დაზიანებული ფრჩხილის ჯანმრთელით სრულ ჩანაცვლებამდე. ხელის და ფეხის ფრჩხილის ხელახალი გაზრდა ნორმაში საჭიროებს 3-6 თვეს და 6-12 თვეს შესაბამისად. 
ღრმა ენდემური მიკოზები: ღრმა ენდემური მიკოზებისას შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის გამოყენება დოზით 200-400 მგ. დღე-ღამეში 2 წლამდე ვადით. თერაპიის ხანგრძლივობას საზღვრავენ ინდივიდუალურად: კოქციდიოიდომიკოზისას - 11-24 თვე, პარაკოკციდიოიდომიკოზისას - 2-17 თვე, სპოროტრიქოზისას - 1-16 თვე და ჰისტოპლაზმოზისას - 3-17 თვე.
ბავშვები:
პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილების შესაბამის დოზას. როფლუზოლი გამოიყენება ყოველდღიურად ერთხელ დღე-ღამეში.
ლორწოვანი გარსების კანდიდოზის დროს ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 3 მგ/კგ/დღე-ღამეში. პირველ დღეს შეიძლება დაინიშნოს დარტყმითი დოზა 6 მგ/კგ მუდმივი წონასწორული კონცენტრაციის სწრაფად მიღწევის მიზნით.
გენერალიზებული კანდიდოზისა და კრიპტოკოკური ინფექციის მკურნალობისათვის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 6-12 მგ/კგ/დღე-ღამეში დაავადების სიმძიმის მიხედვით.
სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკისათვის დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე ბავშვებში, რომლებშიც ინფექციის განვითარების რისკი დაკავშირებულია ნეიტროპენიასთან, რომელიც ვითარდება ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის ჩატარების შედეგად, პრეპარატი ინიშნება დოზით 3-12 მგ/კგ/დღე-ღამეში ინდუცირებული ნეიტროპენიის გამოხატულობის და შენარჩუნების ხანგრძლივობის მიხედვით. ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევის არარსებობისას იყენებენ როფლუზოლის დოზირების ჩვეულებრივ რეჟიმს. ფლუკონაზოლის გამოყენება თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე ავადმყოფებში: 
პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას დოზის კორექცია არ არის საჭირო. 
მკურნალობისას პირველი (დარტყმითი) დოზა შეადგენს 50-დან 300 მგ-მდე. შემდეგ პრეპარატის დოზა ან გამოყენების სიხშირე აუცილებლად უნდა შეიცვალოს კრეატინინის კლირენსის მიხედვით, კერძოდ: 

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: მადის დაქვეითება, გულისრევა, ყაბზობა ან დიარეა, მეტეორიზმი, ტკივილი მუცლის არეში, კბილის ტკივილი, იშვიათად – ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (სკლერის იქტერობა, სიყვითლე, ჰიპერბილირუბინემია, ALT (ალანინ ტრანსამინაზის), AST (ასპარტატ ტრანსამინაზის) და AP (ტუტე ფოსფატაზის) აქტივობის მომატება).
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძლიერი მოთენთილობა, იშვიათად – კრუნჩხვები.
სისხლწარმომქმნელი ორგანოების მხრივ: იშვიათად – ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია (სისხლდენა, პეტექიები), ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, იშვიათად – მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა (მ.შ., სტივენს-ჯონსის სინდრომი), ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ანაფილაქსიური რეაქციები.
სხვა: იშვიათად – თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ალოპეცია, ჰიპერქოლესტერინემია, ჰიპერტრიგლიცერიდემია, ჰიპოკალემია.

უკუჩვენება
- ცნობილი მომატებული მგრძნობელობა ფლუკონაზოლის ან ფლუკონაზოლთან სტრუქტურით მსგავსი აზოლური ნივთიერებების მიმართ.
- QT ინტერვალის გამახანგრძლივებელ პრეპარატებთან ერთდროული მიღება (მ.შ., ტერფენადინი ან ასტემიზოლი).

ორსულობა და ლაქტაცია
არ არის ადექვატური კლინიკური კვლევები ორსულობის დროს ფლუკონაზოლის გამოყენების შესახებ.
ორსულობის დროს როფლუზოლის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც ნაყოფისათვის გამოყენების პოტენციური სარგებელი აღემატება რისკს.
ფლუკონაზოლი აღმოჩენილია დედის რძეში იმავე კონცენტრაციით, რაც პლაზმაში, ამიტომ მისი დანიშვნა არ არის რეკომენდებული ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
როფლუზოლი სიფრთხილით ინიშნება თიაზოლური შენაერთების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის მქონე ავადმყოფებში, შესაძლებელი ჯვარედინი რეაქციების განვითარების გამო.
ფლუკონაზოლით მკურნალობა აუცილებლად უნდა გაგრძელდეს კლინიკურ-ჰემატოლოგიური რემისიის დადგომამდე. მკურნალობის ნაადრევი შეწყვეტა იწვევს რეციდივს.
მკურნალობის დაწყება შეიძლება ნათესის და სხვა ლაბორატორიული ანალიზების არარსებობისას, თუმცა მათი არსებობისას რეკომენდებულია ფუნგიციდური თერაპიის შესაბამისი კორექცია.
მკურნალობის მსვლელობისას აუცილებელია სისხლის მაჩვენებლების, ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციის კონტროლი. აუცილებელია იმ ავადმყოფების დაკვირვება, რომელთაც ფლუკონაზოლით მკურნალობისას ერღვევათ ეს მაჩვენებლები, ღვიძლის დაზიანების უფრო სერიოზული ნიშნების გამოვლენის მიზნით. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის განვითარებისას საჭიროა შეწყდეს პრეპარატის მიღება. 
ფლუკონაზოლის ჰეპატოტოქსიური მოქმედება ჩვეულებრივ შექცევადია, სიმპტომები ქრება თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. 
ავადმყოფებში გამონაყარის განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია გულმოდგინე დაკვირვება, და კანის რეაქციის პროგრესირების შემთხვევაში, მკურნალობა უნდა შეწყდეს (სტივენს-ჯონსის სინდრომის, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზის, პოლიმორფული ერითემის განვითარების საფრთხე). 
ზედაპირული სოკოვანი ინფექციის მკურნალობისას ფლუკონაზოლის გამოყენებასთან დაკავშირებული გამონაყრის გაჩენის შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს პრეპარატის მიღება. ინვაზიურ/სისტემური სოკოვანი ინფექციისას გამონაყრის გაჩენის შემთხვევაში, აუცილებელია გულდასმითი მეთვალყურეობა და პრეპარატის მოხსნა ბულოზური დაზიანებებისას.
სიფრთხილით უნიშნავენ პაციენტებს თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, ახალშობილებს, ავადმყოფებს შიდსით (და სხვა მდგომარეობებისას დასუსტებული იმუნიტეტით), აგრეთვე, პაციენტებს პოტენციური პროარითმული მდგომერეობებით. 
ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე
როფლუზოლი არ ახდენს გავლენას ავტომობილის მართვისა და იმ სამუშაოების შესრულებაზე, რომლებიც საჭიროებენ ფსიქომოტორული რეაქციების მაღალ სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, უფრო რთულ შემთხვევებში – კრუნჩხვები.
მკურნალობა: სიმპტომური. კუჭის ამორეცხვა, ფორსირებული დიურეზი. ჰემოდიალიზი 3 სთ-ის განმავლობაში პლაზმაში კონცენტრაციას დაქვეითებს დაახლოებით 50%-ით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ფლუკონაზოლი აძლიერებს ჰისტამინური საშუალებების (ასტემიზოლი, ტერფენადინი) ფარმაკოლოგიურ მოქმედებას; აზოლური სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებებისა და ტერფენადინის და ასტემიზოლის ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია QT ინტერვალის გახანგრძლივებასთან დაკავშირებული სერიოზული არითმიების განვითარება; ასევე გავლენას ახდენს ანქსიოლიტიკების, რომლებიც მიეკუთვნებიან ხანმოკლე მოქმედების ბენზოდიაზეპინებს (მიდაზოლამი, ტრიაზოლამი) და რიფაბუტინის, ციზაპრიდის, ფენიტოინის, ზიდოვუდინის, თაკროლიმუსის, ციკლოსპორინის კონცენტრაციებზე; ახანგრძლივებს თეოფილინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს და ზრდის ინტოქსიკაციების განვითარების რისკს, რაც საჭიროებს მისი დოზის კორექციას.
ჰიდროქლორთიაზიდი ზრდის პლაზმაში ფლუკონაზოლის კონცენტრაციას, რიფამპიცინთან ერთდროული მიღებისას აღინიშნება სისხლის პლაზმიდან ფლუკონაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდის დაქვეითება.
ფლუკონაზოლი ზრდის სისხლის პლაზმაში პერორალური ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო პრეპარატების - სულფანილშარდოვანას წარმოებულების (გლიბენკლამიდი, გლიპიზიდი, ტოლბუტამიდი) კონცენტრაციის დონეს და ნახევრაგამოყოფის პერიოდის ხანგრძლივობას. ამ სამკურნალო პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას ჰიპოგლიკემიის განვითარების თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა სისხლში შაქრის გულდასმითი კონტროლი.
პერორალურ ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ჰორმონების (ესტრადიოლი, ლევონორგესტრელი) კონცენტრაციის დონის მერყეობა, ამ პრეპარატების ერთდროული მიღებისას აუცილებელია პაციენტების მდგომარეობის გულდასმითი კონტროლი შესაძლებელი გვერდითი რეაქციების განვითარების თავიდან აცილების მიზნით.
ზრდის კუმარინული ანტიკოაგულაციური საშუალებების ეფექტურობას, შესაძლებელია პროთრომბინული დროის გახანგრძლივება, რის შედეგადაც შესაძლებელია სისხლდენის (ჰემატომები, სისხლდენა ცხვირიდან და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ჰემატურია, მელენა) განვითარება. ფლუკონაზოლისა და ამფოტერიცინ B-ს ერთდროული დანიშვნისას, მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული მათი ურთიერთქმედების ანტაგონისტური ხასიათი, პრაქტიკაში ურთიერთქმედების შედეგი განისაზღვრება იმით, თუ რომელი ნივთიერება იყო შეყვანილი ადრე და ასევე პათოგენური სოკოს სახეობით.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა
4 წელი წარმოების თარიღიდან.
არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
პრეპარატი 50 მგ კაფსულების სახით – ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაიცემა რეცეპტით).
პრეპარატი 150 მგ კაფსულების სახით – ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III (გაიცემა რეცეპტის გარეშე).