Lincomycin - ლინკომიცინი 30% 1მლ 10 ამპულა

ლინკომიცინი

Lincomycin

პრეპარატის სავაჭრო დასახელება: ლინკომიცინი

მოქმედი ნივთიერებები (სად): ჰიდროქლორიდის ლინკომიცინი

სამკურნალწამლო ფორმა: საინექციო ხსნარი

შემადგენლობა:

1 ამპულა 1 მლ შეიცავს:

აქტიური ნივთიერებები: ლინკომიცინის ჰიდროქლორიდი 100% ლინკომიცინზე გადაანგარიშებით - 300 მგ;

დამხმარე ნივთიერებები: დინატრიუმის ედეტატი; ბენზილის სპირტი, საინექციო წყალი.

აღწერა: გამჭვირვალე, უფერო ან მოყვითალო ფერის სითხე მსუბუქი სპეციფიკური სუნით

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: მაკროლიდები და ლინკოზამიდები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ლინკომიცინის ჰიდროქლორიდი თერაპიულ დოზებში თრგუნავს გრამდადებითი მიკროორგანიზმების: სტაფილოკოკების განვითარებას, მათ შორის პენიცილინაზის, სტრეპტოკოკების (მ.შ. პნევმოკოკების), დიფტერიის კორინებაქტერიების და ზოგიერთი ანაერობების (გაზის განგრენის, ტიტანუსის გამომწვევების) მაპროდუცირებელი მიკროორგანიზმები. ლინკომიცინი აქტიურია მიკროორგანიზმების, განსაკუთრებით სტაფილოკოკების მიმართ, რომლებიც მდგრადია სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ. აქტიურია ასევე ბაქტეროიდების და მიკოპლაზმების მიმართ.

გრამუარყოფითი ბაქტერიების, სოკოს და ვირუსების უმრავლესობაზე არ მოქმედებს. მიკროორგანიზმების მდგრადობა ლინკომიცინის მიმართ ნელა ვითარდება. მაგრამ დადგენილია მის და კლინდომიცინის მიმართ ჯვარედინი მდგრადობა.

ფარმაკოკინეტიკა

კარგად შეიწოვება ორგანიზმში, აღწევს სხვადასხვა ორგანოებსა და ქსოვილებში, მათ შორის ძვლოვან ქსოვილში, ასევე პლაცენტაში. ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში, მაგრამ შეღწევადობა იზრდება მენინგიტის დროს.

600 მგ ლინკომიცინის შეყვანისას მაქსიმალური კონცენტრაცია (20 მკგ/მლ) შრატში აღინიშნება 30 წუთის შემდეგ, ჟანგბადის მაქსიმალური მოხმარება (ჟმმ) შენარჩუნებულია 14 სთ განმავლობაში.

ცილებს ებმის 25-75%-ით.

ლინკომიცინი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ღვიძლში, გამოიყოფა ნაღველთან ერთად.

ნახევარგამოყოფის პერიოდი 5-6 საათს შეადგენს, იზრდება ღვიძლის და/ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას.

გამოყენების ჩვენებები

ლინკომიცინის ჰიდროქლორიდი გამოიყენება ჩირქოვან-ანთებითი დაავადებების მკურნალობისას, რომლებიც გამოწვეულია გრამდადებითი ბაქტერიების მიერ, რომლებიც მგრძნობიარეა მისი მოქმედების მიმართ, განსაკუთრებით მძიმე დაავადებების მკურნალობისას, რომლებიც გამოწვეულია მითითებული მიკრობებით, რომლებიც მდგრადია სხვა ანტიბიოტიკების მოქმედების მიმართ.

ლინკომიცინის ჰიდროქლორიდი ინიშნება მწვავე და ქრონიკული ოსტეომიელიტების, სტაფილოკოკური და სტრეპტოკოკური სეპტიცემიბის, პნევმონიის დროს (განსაკუთრებით სტაფილოკოკური), კანის და რბილი ქსოვილების ჩირქოვანი ინფექციების, წითელი ქარის, ჩირქოვანი პლევრიტის, სისხლძარღვებსა და გულზე ოპერაციების შემდეგ სეპტიკური გართულებების, შუა ყურის ანთებების, სეპტიკური ენდოკარდიტების, ართრიტების დროს, დამატებითი სამკურნალწამლო საშუალების სახით დიფტერიის მკურნალობისას.

გამოყენების წესი და დოზები

ლინკომიცინი ინიშნება ინტრამუსკულარული და ინტრავენური ინექციის გზით.

მოზრდილებისთვის.

მოზრდილებისთვის - ინტრამუსკულარულად 600 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში. ინტრავენურად წვეთოვანი გზით შეჰყავთ 600 მგ ნატრიუმის ქლორიდის ან გლუკოზის იზოტონური ხსნარის 250 მლ-ში 2-3-ჯერ დღე-ღამეში (ინფუზიის ხანგრძლივობაა - მინიმუმ ერთი საათი).

ბავშვებისთვის.

ბავშვებისთვის ინტრავენურად წვეთოვანი გზით (სიჩქარით 60-80 წვეთი / წთ) შეჰყავთ დოზით 10-20 მგ/კგ ყოველ 8-12 საათში ერთხელ. ლინკომიცინის სადღეღამისო დოზა ბავშვებისთვის შეყვანისას 15-30 მგ / კგ შეადგენს და ორჯერ შეიყვანება 12 სთ-იანი ინტერვალით.

მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება დაავადების კლინიკური მიმდინარეობით და, როგორც წესი, 7-14 დღეს შეადგენს.

თირკმელების დაქვეითებული ფუნქციის დროს ლინკომიცინი ინიშნება დოზით, რომელიც შეადგენს ჩვეულებრივი დოზის 25-30%-ს (სადღეღამისო დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 1,8 გ).

გვერდითი მოქმედებები

ლინკომიცინის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია სისხლის შრატის ტრანსამინაზური აქტივობის მომატება, გულისრევა და ღებინება; შეიძლება აღინიშნებოდეს კანდიდომიკოზები, ამიტომ გამოფიტული პაციენტებისთვის რეკომენდებულია პროფილაქტიკის მიზნით ლენკომიცინთან ერთად ნისტატინის ან ლევორინის დანიშვნა. მკურნალობის შეწყვეტისას გვერდითი რეაქციები, როგორც წესი, ქრება.

სისხლის წარმოქმნის ორგანოების მხრივ: ნეიტროპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენიური პურპურა, ძალიან იშვიათად - აპლასტური ანემია და პანციტოპენია.

კანის და ლორწოვანი გარსების მხრივ: ქავილი, გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ვაგინიტი, ცალკეულ შემთხვევებში - ექსფოლიაციური და ვეზიკულო-დერმატიტი.

ღვიძლის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში - სიყვითლე, შრატის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება.

უკუჩვენებები

ორსულობა (გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ეს აუცილებელია სასიცოცხლო მაჩვენებლების მიხედვით); ღვიძლის ან თირკმელების მწვავე დარღვევებისას პრეპარატს იყენებენ სიფრთხილით შემცირებული დოზებით. ლინკომიცინი არ უნდა იქნეს გამოყენებული მიასთენიის დროს. პრეპარატი არ უნდა იქნეს დანიშნული ლაქტაციის დროს (აღწევს პლაცენტაში და გამოიყოფა ძუძუს რძეში), ბავშვთა ასაკი - 1 თვემდე.

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედებები

არ უნდა იქნეს გამოყენებული ერითრომიცინთან, ლევომიცეტინის, პენიცილინის, ცეფალოსპორინის პრეპარატებთან, ანტიდიარეულ პრეპარატებთან კომბინაციაში (ანტაგონიზმი). ლინკომიცინმა უნდა გააუარესოს ნერვულ-კუნთოვანი გამტარობა და გააძლიეროს მიორელაქსანტების მოქმედება. ფარმაცევტულად შეუთავსებელია ნოვობიოცინთან და კანამიცინთან ერთად (ერთ შპრიცში ან საწვეთელაში). რაციონალურად არის მიჩნეული ლინკომიცინის ჰიდროქლორიდის კომბინაცია რიფამპიცინთან ან სტრეპტომიცინთან.

განსაკუთრებული მითითებები

ლინკომიცინი არ უნდა იქნეს შეყვანილი გაუზავებელი სახით ბოლუსის სახით, უნდა ჩატარდეს ინფუზიები სიჩქარით, რომელიც მითითებულია ნაწილში „გამოყენების წესი და დოზები“. ხანგრძლივი დიარეის შემთხვევაში უნდა შეწყვიტოთ პრეპარატის გამოყენება. ხანგრძლივი მკურნალობისას უნდა პერიოდულად გამოიკვლიოთ ღვიძლის და თირკმელების ფუნქცია, ასევე სისხლის ფორმულა. უნდა მოერიდოთ პრეპარატების დანიშვნას, რომლებიც თრგუნავენ ნაწლავების მოტორიკას. მიუხედავად იმისა, რომ ლინკომიცინი მენინგიტის დროს აღწევს ზურგის ტვინის სითხეში, მისი კონცენტრაციები შეიძლება არ იყოს საკმარისი, ამიტომ მენინგიტის სამკურნალოდ პრეპარატი არ უნდა იქნეს გამოყენებული. ლინკომიცინი ინექციებისთვის არ უნდა იქნეს დანიშნული უდღეურ ბავშვებში. შერეული აერობულ-ანაერობული ინფექციების შემთხვევაში ლინკომიცინით თერაპია შეიძლება ჩატარდეს სხვა ანტიმიკრობული პრეპარატების გამოყენებასთან კომბინაციაში.

ლინკომიცინის ჰიდროქლორიდი მხოლოდ იშვიათ შემთხვევებში იწვევს ალერგიულ რეაქციებს, ამიტომ მისი გამოყენება შესაძლებელია სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობიარობის მქონე პაციენტების სამკურნალოდ.

ჭარბი დოზირება

ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გვერდითი ეფექტების გაჩენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ (ტკივილები მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, დიარეა). უნდა გამოიწვიოთ ღებინება, ამოირეცხოთ კუჭი. სპეციფიკური ანტიდოტები უცნობია.

გამოშვების ფორმა

10 ამპულა ბლისტერში. 1 ბლისტერი სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

შეინახეთ ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 300 C ტემპერატურაზე. არ გაყინოთ. შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა.

3 წელი.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით