Lopermid - ლოპერმიდი 2მგ 20 ტაბლეტი

ლოპერამიდი _კმპ 0,002გ

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ფაღარათის საწინააღმდეგო საშუალება

ფორმა:
ტაბლეტები

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ტაბლეტები `ლოპერამიდი_ კმპ` _ სიმპტომური მოქმედების ფაღარათის საწინააღმდეგო საშუალება, რაც ხორციელდება ნაწლავების პერისტალტიკის შემცირებით, რის შედეგად აღინიშნება ნაწლავების შიგთავსის გადაადგილების შენელება და წყლის და ელექტროლიტების აბსორბციის გახანგრძლივება. პრეპარატს გააჩნია ანტისექრეტორული მოქმედება, რაც ხორციელდება ოპიატური რეცეპტორების მეშვეობით, ასევე პროსტაგლანდინ F2 და აცეთილქოლონის ბლოკირებით. სხვა ოპიოიდური აგონისტებისაგან განსხვავებით, აღინიშნება ლოპერამიდის შეკავშირება კალმოდულინთან _ ცილასთან, რომელიც იწვევს ნაწლავების იონების ტრანსპორტირების რეგულაციას. პრეპარატი ზრდის ანალური სფინქტერის ტონუსს. ლოპერამიდი თავისუფალია მორფინის მსგავსი მოქმედებისაგან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, რაც დამახასიათებელია სხვა ოპიოიდური აგონისტებისათვის.

ფარმაკოკინეტიკა:
ლოპერამიდის ტაბლეტების მიღებიდან 1 საათის შემდეგ პრეპარატის 85% აღინიშნება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, 5% _ ღვიძლში, 0,04% _ თავის ტვინში. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 4 საათის შემდეგ, ნახევარ გამოყოფის პერიოდი უდრის 17-40 საათს. ლოპერამიდის 5% განიცდის ელიმინაციას მეტაბოლიტების სახით, ხოლო 25% _ განავალით, 70% კვლავ იწოვება ნაწლავში. ლოპერამიდი 30% მოცულობით შეწოვისას ისევ გამოიყოფა ნაწლავებში, 40% განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში და კონიუგატების სახით გამოიყოფა ნაღველით. ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის დროს ლოპერამიდის დონე სისხლში და შარდში დაბალია, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას შესაძლებელია პრეპარატის დოზის გაზრდა. ენტერალური გამოყენებისას ტაბლეტები `ლოპერამიდი-კმპ` ტოქსიურობით არ განსხვავდება სხვა იმპორტული პრეპარატებისაგან ლოპერამიდით ანალოგიური წამლისმიერი ფორმით.

ჩვენება:
სხვადასხვა ეთიოლოგიის მწვავე და ქრონიკული დიარეის სიმპტომატური მკურნალობა (ალერგიული, ემოციური, წამლისმიერი, გამოწვეული რენტგენის დასხივებით);
კვების რეჟიმის და საკვების ხარისხობრივი შემადგენლობის შეცვლა;
მეტაბოლიზმის და შეწოვის დარღვევა;
ინფექციური ბუნების დიარეა;
არასეპტიური ფორმის მსხვილი ნაწლავის გაღიზიანების სინდრომი;
წყლულოვანი კოლიტი;
ილეოსტომის დადების შემდეგ.

წინააღმდეგჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;
ბავშვებში 5 წლამდე;
დეფეკაციის აქტის ხანგრძლივი შეკავებისას;
იმ დაავადებების დროს, როდესაც აღინიშნება პერისტალტიკის დათრგუნვა (ილეუსი, სუბილეუსი);
მწვავე წყლულოვანი კოლიტი (ფსევდომემბრანული კოლიტი გამოწვეული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით);
ორსულობა (პირველი ტრიმესტრი) და ლაქტაცის პერიოდი.

დოზირება და მიღების წესი:
მოზრდილებში და ბავშვებში 5 წლის ზევით მწვავე დიარეის დროს საწყისი დოზა შეადგენს შესაბამისად _2 ტაბლეტი და _1 ტაბლეტი; შემდგომში _ 1 ტაბლეტი ყოველი თხიერი დეფეკაციის შემდეგ.  ქრონიკული დიარეის დროს მოზრდილებისათვის საწყისი დოზა შეადგენს 2 ტაბლეტს, ბავშვებისათვის _ 1 ტაბლეტს ყოველდღიურად, შემდგომში დგინდება შემანარჩუნებელი დოზა, როდესაც აღინიშნება დეფეკაცია ნორმალური განავალით 1-2 ჯერ დღეში. მაქსიმალური კონცენტრაცია მწვავე და ქრონიკული დიარეის დროს არ აღემატება 8 ტაბლეტს მოზრდილებისათვის და 3 ტაბლეტს 20კგ/წონაზე ბავშვებისათვის.
ნორმალური დეფეკაციის ჩამოყალიბებისას ან 12 საათის განმავლობაში დეფეკაციის არ არსებობის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება წყდება.

გამოყენების თავისებურება:
პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ დიარეის სიმპტომატური მკურნალობისათვის. თუ დაავადების მიზეზი დადგენილია, აუცილებელია ეთიოტროპული საშუალებების გამოყენება. პრეპარატი არ ცვლის ანტიბაქტერიულ მკურნალობას ინფექციური გამომწვევების დროს, მას არ იყენებენ მწვავე დიზენტერიის საწყისი  თერაპიისათვის (გამოხატული ცხელება, სისხლიანი განავალი). დიარეის დროს აუცილებელია დაკარგული სითხის, ელექტროლიტების აღდგენა და ინიშნება დიეტა. მწვავე დიარეის დროს, თუ 48 საათში მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, ტაბლეტების მიღება წყდება. პრეპარატი სიფრთხილიტ ინიშნება პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით. 

გვერდითი მოვლენები:
მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია, რომელიც ვლინდება კანზე გამონაყარით, ტკივილი მუცლის ქვედა ნაწილში, დისკიმფორტის შეგრძნება.  აღნიშნული მოვლენები, როგორც წესი, ვლინდება პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას.
იშვიათად, გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი, დაღლილობა, ძილიანობა ან უზილობა, თავბრუსხვევა, პირის სიმშრალე, დეფეკაციის აქტის ხანგრძლივი შეკავება. ძალიან იშვიათად _ ნაწლავური გაუვალობა.
ჭარბი დოზირებისას ანტიდოტის სახით იყენებენ ნალოქსონს (ინტრავენურად დოზით 0,4მგ/მლ 2-3 წუთიანი ინტერვალით, მრავალჯერადად), რადგანაც ლოპერამიდის ეფექტის ხანგრძლივობა აღინიშნება 1-3 საათის განმავლობაში. შემდგომში აუცილებელია გაძლიერებული დაკვირვება 48 საათის განმავლობაში.

შენახვის პირობები:
არა უმეტეს 25 ° C
ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.
არ შეიძლება ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.